สงฆ์ชราเรืองพรตพริ้ง...............เพรางาม
ขึ้นสู่หอระฆังขาน-......................ย่ำแล้ว
เสียงระฆังคั่งอาราม...................ไพเราะ..เรื่อยแฮ
หมาหมู่หอนเจื้อยแจ้ว..................สอดจริง
สามเณรหนุ่มน้อยคึ่น...................หอระฆัง
ยามค่ำย่ำคือลิง..............................ย่ำล้อ
ระฆังลูกเดียวดัง.............................ด้อยลูก..ลั่นฮา
หมาหมู่หอนเจื้อยฮ้อ.......................เห่าแถม
ภิกษุซึมเซ่อขึ้น................................ดั่งเขา
ย่ำระฆังดั่งแกม................................เก่งบ้า
ฟังเสียงระฆังเดา..............................ดูออก..ไฉนเฮย
หมาหมู่หอนเจื้อยฮ้า..........................น่าหวัว
ใคร่รู้ใครขึ้นย่ำ...................................ค่ำยาม..นี้ฤา
ผิบ่แลเห็นตัว......................................ตรึกไซร้
ฟังเสียงหมู่หมางาม............................ละพ่อ
ฟังระฆังคุ้นให้....................................แจ่มเห็น
โดย อัศนี พลจันทร (นายผี)
สัญลักขณ์ ที่ใช้
คนย่ำระฆัง=ผู้นำประเทศ
การย่ำระฆัง=รูปแบบ/วิธีการปกครอง
เสียงระฆัง=ผลแห่งการปกครอง
หมา=สภากาแฟ/ประชาชน
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 49 12:21:18
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 49 11:48:43
จากคุณ :
กวินทรากร 
- [
24 ก.ย. 49 11:44:39
]
โปรดฟังอีกครั้ง (ฟังอะไร!)
