 |
หื่นหาม (เด็กอายุต่ำกว่า18ปีบริบูรณ์ห้ามแวะ) พล๊อตเรื่องโดย รียา- อารียา ลีลาโดย รอมแพง^^"
หื่นหาม (เด็กอายุต่ำกว่า18ปีบริบูรณ์ห้ามแวะ)
พล๊อตเรื่องโดย รียา-อารียา ลีลาโดย รอมแพง ที่ปรึกษากิตติมาศักดิ์ โดย วรมน(พี่นก) ณ โมบอร์ด และ โม ณ มันดี (เจ้าแม่อีโรติกแห่งมันดี)
หากชื่อและเหตุการณ์ไปพ้องกับชีวิตท่านใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย และขอยืนยันนั่งยันนอนยันตีลังกายัน ว่าเรื่องสั้นเรื่องนี้ ได้มาจากจินตนาการล้วนๆเจ้าค่ะ ^^
.........................................................
แสงสีวูบวาบในเธคยามค่ำคืน คล้ายเปลวไฟสวยงามที่หลอกล่อให้หมู่แมลงเม่าบินเข้ากองไฟอันร้อนแรง ร่างบางในชุดอันมิดชิดผิดมนุษย์มนา (โดยเฉพาะมนุษย์ในเธคในผับเช่นนี้) ทำให้ตั่วเฮียของฮวงโหมองเจ้าของชุดยั่วยวนอันปกปิดเสียจนชวนปอก อย่างมาดหมาย
วันนี้ล่ะเธอเสร็จฉันแน่ๆ ยัยชมพู่ ด้วยมาดที่เย่อหยิ่งอยู่ตลอดเวลาของร่างบางตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มร่างบึกบึนอดไม่ได้ที่จะเกิดอาการหมั่นไส้ทุกครั้งที่ได้พบเจอ ถึงแม้หญิงสาวที่ว่าจะเป็นเพื่อนรักของน้องสาว แต่ก็อย่าหวังเลยว่าจะรอดพ้นแรงอาฆาตของหนุ่มใสไร้สติอย่างเขาได้ หึหึหึ...(สะ..สะ..เสือผู้หญิง !!O_O!! )
ใกล้เวลาเธคเลิกแล้วพี่ฮวงหอย..อ่อวันนี้ฮวงโหขอไปนอนกับนกน้อยนะพี่ฮวงหอยนะ พี่ฮวงหอยอย่าลืมพาชมพู่ไปส่งให้ถึงบ้านด้วยล่ะ..
สั่งความฝากฝังเสร็จสองสาวนกน้อยและฮวงโหก็พากันเดินควงขึ้นรถของนกน้อย ฮวงหอยดวงตาเป็นประกายเมื่อมองมายังเด็กสาวที่ยืนอยู่เคียงข้าง
ขณะเดินทางกลับบ้าน ชายหนุ่มได้จอดรถซื้อน้ำดื่มในร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะแอบใส่ผงยาบางอย่างลงไปในขวดน้ำดื่มด้วยดวงตาที่เปล่งประกายสนุก เมื่อเขาเดินมาถึงรถก็ยื่นขวดน้ำให้ชมพู่อย่างคล้ายจะมีน้ำใจ อีกฝ่ายก็รับขึ้นมาซดอั๊กๆหมดจดจนหยดสุดท้ายอย่างไม่ปราณีปราศรัย เพียงน้ำตกถึงท้อง หนังตาก็เริ่มหนัก ความวิงเวียนวูบวาบก็เกิดขึ้นจนมือเท้าอ่อนลงในบัดดล
คุคุ..เสร็จโก๋ แหมแค่ยามอมประสาทผสมยาปลุกเซ็กซ์หน่อยเดียวก็ถึงกับร่วงผล็อยเลยหรอคุณน้อง เชิดนักนะต้องเจออย่างนี้เสียให้เข็ด ว่ากันตามจริงฮวงหอยก็เล็งเพื่อนน้องสาวคนนี้มานานเต็มทีแล้ว แต่ด้วยท่าทีคล้ายไม่ใส่ใจผู้ชายของเธอ ทำให้หาโอกาสยากที่จะทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้ หวังเพียงถ้าข้าวสารเป็นข้าวสุกเขาคงจะได้หญิงผู้นี้มาครอบครองโดยมิต้องเปลืองเวลาและเรี่ยวแรง แต่หารู้ไม่ว่า เขากำลังคิดผิดอย่างมหันต์!!!
รถเก๋งคันหรูแล่นปราดเข้าไปในโรงแรมม่านรูดกลางกรุง ม่านสีทึบรูดปิดฉับทันควัน ชายหนุ่มพยุงตัวหญิงสาวผู้บอบบางบริสุทธิ์เข้าไปในวิมานทองผ่องอำไพ ทันทีที่วางร่างบางลงบนเตียงอันอ่อนหยุ่นนุ่มใหญ่เสร็จก็มีเสียงเคาะจากเด็กรูดม่าน
พี่ๆ ค้างคืน 450 ชั่วคราว 300 จะค้างคืนหรือชั่วคราว ค้างคืนเลยน้อง ขอผ้าห่มด้วย ผ้าห่มอีก 50 พี่ ชายหนุ่มยื่นเงินให้ ไม่ต้องทอน เด็กรูดม่านมองหน้าลูกค้าคล้ายกำลังตกตะลึงพรึงเพริด ประตูก็กลับปิดไปพร้อมกับมือที่เกาหัวแกรกๆของเด็กรูดม่าน เพี้ยนป่าวฟร่ะ ให้มาห้าร้อย ค้างคืนบวกผ้าห่มมันก็ห้าร้อย แล้วมันจะเอาเงินทอนมาทำหอกไร เด็กรูดม่านที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะโชคดีอย่างเหลือหลายในอนาคตนึกสรรเสริญชายหนุ่มเจ้าของเงินอยู่ในใจ
น้ำเย็นๆถูกชะโลมเช็ดทั่วหน้าหวานๆของหญิงสาวโดยชายหนุ่มผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้าย ก่อนจะเปิดประตูไปรับผ้าห่มหนาเมื่อหันกลับมาอีกครั้งก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบกับร่างที่เกือบเปลือยเปล่าร้อนเร่าของฝ่ายหญิง ดวงตาที่เคยสงบเสงี่ยมกลับคุกโชนไปด้วยเปลวไฟแห่งกฤษณาอันดำมืด ยังมิทันที่ชายหนุ่มจะทำการสิ่งใดก็ถูกผลักตัวให้นอนสปริงตัวดีจังบนที่นอนอันเป็นประดุจรังรัก
ร่างบางกระโดดขึ้นคร่อมฉีกทึ้งเสื้อผ้าจนแทบกลายเป็นทารกแรกเกิด ผิดกันเพียงส่วนที่เป็นเส้นขนอันหยาบกระด้างในร่างกายเท่านั้นที่ผิดแผกไปจากเด็กทารก (ผมค่ะผม อย่าคิดลึกเซ่ ^^" ) และแล้วความบ้าคลั่งของฤทธิ์ยาผสมกับสิ่งที่อัดอั้นเก็บกดไว้ของชมพู่ก็พุ่งออกมาถาโถมโรมรันประดุจกระทิงสาวอันคึกพิโรธ หนึ่งครั้งย่อมไม่พอขอต่ออีกสอง...สาม....สี่...ห้า..จวบจนพายุร้ายผ่านไปหลายระลอก ชายหนุ่มผู้โชคดี (เปลี่ยนเป็นโชคร้ายแว้ววว) นอนตาคว้างฟ้าเหลืองอ๋อยเข่าอ่อนไร้สิ้นซึ่งเรี่ยวแรงได้แต่นอนแผ่สามสี่สลึง หายใจพะงาบๆประดุจปลากะโห้ในคลองน้ำเน่า
หญิงสาวผู้ยังไม่อิ่มเอมสลัดคราบสาวน้อยอ่อนเดียงสาในบัดดล พร้อมตะโกนร้องเรียกเด็กรูดม่านดังลั่น
พี่ๆ ขอแอสไพรินสองเม็ด ทุกๆสี่ชั่วโมง ช่วยเอามาส่งให้ด้วย ขอสไปรท์สักสามสี่ขวด น้ำแข็งถังด้วยนะเพ่.. มือบางควานไปในกระเป๋าสตางค์รูปคิตตี้สีชมพูของตัวเองยื่นแบ็งค์ห้าร้อยให้พร้อมบอกไม่ต้องทอน สร้างประกายความยินดีกึ่งนับถือให้กับเด็กรูดม่านเป็นอย่างมาก อย่างนี้สิคนจริง..เหอๆๆ..
ได้ของมาครบครันก็จัดการฟื้นฟูกำลังชายหนุ่มด้วยน้ำอัดลมผสมแอสไพรินโดยเร่งด่วน สอบถามถึงยาที่ใส่ให้หล่อนกินแล้ว ได้ความว่ายานั้นเทให้หล่อนกินหมดแล้วก็พานให้หงุดหงิดใจนัก ฤทธิ์ยาที่ชมพู่กินเริ่มออกฤทธิ์อีกครั้ง หากคราวนี้ทำอย่างไรฝ่ายชายก็มิยอมเด้งดึ๋งอย่างเดิม พานให้นึกอยากหักคอนกเขาทุบไข่เผารังเป็นที่ยิ่ง
ด้วยความฉุนเฉียวชมพู่จึงออกไปร้องเรียกให้เด็กม่านรูดมาร่วมด้วยช่วยกัน ดั่งฟ้าประทาน คู่ทรีซัมสวิงกิ้งอันหาที่เปรียบมิได้ ลีลาของเด็กรูดม่านพริ้วไหวประดุจจอมยุทธ์ยอดคนนิรนาม สร้างความหรรษาพาเพลินอย่างมากมายเหลือคณานับจวบจนฤทธิ์ยาหมดสิ้นเด็กรูดม่านนอนแผ่กลางพื้นห้องอย่างไร้สิ้นเรี่ยวแรงทิ้งให้ หญิงสาวนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวจุดบุหรี่ที่ควานหามาได้จากกระเป๋ากางเกงของฮวงหอย พร้อมทั้งอัดควันเข้าปอดอย่างสะสาแก่ใจ มืออีกข้างถือขวดสไปรท์ไร้สารซดดื่มอั๊กๆอย่างสบายอารมณ์ เพียงครู่ก็ทอดกายพิงหัวเตียงอย่างบรมสุข
ฮวงหอยยันกายขึ้นจากเตียงจนไหวยวบ พร้อมทั้งค่อยๆกระถดกายเข้าใกล้หญิงสาวด้วยใบหน้าที่พร่างพรมไปด้วยหยาดน้ำตา เสียงร่ำไห้กระซี้กระซิกลอดออกมาจากริมฝีปากหนาที่กำลังสั่นระริก ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกดึงขึ้นมาถึงยอดอก ฟันแข็งแรงขบกัดริมผ้าคล้ายกำลังวุ่นวายใจอย่างสุดแสน
นิ้วชี้อันแข็งแรงบึกบึนจิ้มจึ๋งๆเข้าที่ยอดอกของชมพู่คล้ายกำลังออดอ้อนสะท้อนใจ ตะเอง..ได้เค้าแล้ว..อย่าทิ้งเค้านะ..กระซิกๆ เสียงทุ้มนุ่มเจือเครือครางส่งเสียงออดอ้อนหญิงสาวอย่างไร้ที่พึ่ง หวังเพียงการตัดสินใจอันเด็ดเดี่ยวของหญิงในดวงใจจะช่วยพาให้ผ่านพ้นวิกฤติไปได้ มือบางของหญิงสาวลูบบ่าบึกบึนคล้ายปลอบประโลม
เอาเถอะค่ะพี่ฮวงหอย อย่างไรพี่ก็เป็นพี่ชายของยัยฮวงโห ยังไงซะชมก็ทิ้งพี่ไม่ลงหรอกค่ะ..ตอนนี้เราไปแต่งตัวแล้วออกจากที่นี่กันเถอะค่ะ ชมอยากกลับบ้านแล้ว..
ฮวงหอยตาลีตาเหลือกทำตามทั้งที่เข่ายังอ่อนป้อแป้ หวังเพียงความเมตตาจากหญิงสาวและหวังเพียงว่าคำสัญญาที่หล่อนให้ไว้จะไม่ถูกบิดเบือนเพียงเพราะลีลาอันเด็ดขาดเร่าร้อนของเด็กรูดม่าน เมื่อเขาเห็นแววตาคล้ายตัดอกตัดใจจากชมพู่ที่มองไปยังเด็กรูดม่านที่ยังนอนแผ่ไร้สติก็ทำให้ใจชื้นขึ้นอย่างมาก
ชายหนุ่มพร่ำภาวนาขออย่าให้หญิงสาวแปรเปลี่ยนใจที่จะรับผิดชอบในตัวเขาเท่านั้น (อย่าฟันตูแล้วทิ้งเล้ยยย..สาตุ๊..) โอ้...แม่ยอดรักยอดขมองอิ่มของฮวงหอย...
จบงับ^____________^"
จากคุณ :
รอมแพง
- [
24 ก.ย. 49 15:41:00
]
|
|
|
|
|