ความคิดเห็นที่ 1 น้ำหนาวได้รับคัดเลือกให้เป็นนักแสดงนำในภาพยนตร์เรื่องดังสมความตั้งใจ  หญิงสาวทุ่มเททำงานอย่างจริงจังด้วยความหวังสูงสุดในการได้รับคัดเลือกให้เป็นนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่องนี้  ช่องว่างระหว่างคนทั้งสองจึงยิ่งกว้างขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่าด้วยจังหวะเวลาที่ถูกดึงให้ห่างออกจากกัน  และคล้ายโชคชะตาจะเล่นตลกซ้ำกับหัวใจสองดวง  เมื่อน้ำหนาวต้องเดินทางไปถ่ายทำต่อในต่างแดน  นาน เกือบเดือน "หนาวอยากให้เทียนไปด้วย " ถ้อยคำขอร้องกึ่งบังคับส่งผลให้คนฟังถอนใจยาว  เสียงกีต้าร์แผ่วหวานคลอเคล้ามากับสายลมโชยชายกลางสวนสวยน่าจะทำให้บรรยากาศระหว่างคนรักที่ไม่ค่อยได้พบหน้ามีแต่ความอบอุ่นอ่อนหวาน  ทว่านาทีนี้กลับมีแต่ความเคร่งเครียดแผ่ซ่านไปทุกอณู "ไปเถอะนะ   ยังไงตอนนี้เทียนก็ไม่ได้ทำอะไร "   "ทำสิ เรารับปากกับแกรนด์มิวสิคว่าจะทำเพลงใหม่ให้เสร็จก่อน "  น้ำเสียงนุ่มเย็นชะงักหายไปในลำคอ ก่อนจะบอกต่อเบาๆ โดยไม่สบตา  " สิ้นเดือน" "ฮึ! หาข้ออ้างที่ฟังดูน่าเชื่อถือกว่านี้ได้มั้ย  ทุกทีไม่เคยเห็นเทียนกระตือรือร้นจะทำงานเหมือนคราวนี้เลย  บอกมาตรงๆ เถอะว่าเทียนไม่อยากไปกับหนาว!" น้ำเสียงเกรี้ยวกราดบ่งบอกถึงกระแสอารมณ์ที่เริ่มรุนแรงหยุดชะงักท่วงทำนองอ่อนหวานของบทเพลง   น้ำหนาวสะบัดหน้าหนีจากดวงตาที่เงยขึ้นทอดมองนิ่งๆ คล้ายจะตัดพ้อกันอยู่ในที  รู้ ว่าคมวาจานั้นคงเชือดเฉือนหัวใจเขาไม่น้อย ด้วยคำที่เธอเลือกใช้ ไม่กระตือรือร้น!  แต่มันเป็นเรื่องจริงนี่!   ฃเกือบเจ็ดปีที่ผ่านมาเธอทนกับท่าทีราบเรื่อยจนเกือบเรื่อยเฉื่อยแบบนี้มาได้อย่างไรกันนะ  วงจรชีวิตที่ว่ายเวียนอยู่ในการทำงานแข่งกับเวลาทำให้คำถามหนึ่งผุดขึ้นในใจ  โดยลืมคิดไปว่าเป็นเขาที่ 'ช้า' เกิน หรือเธอเองที่ 'เร็ว' ไป "เราไม่อยากทะเลาะกับหนาวด้วยเรื่องเดิมๆ อีก  เวลา ของเราสองคนเหลือน้อยลงทุกทีแล้วนะ"  ชั่ววินาทีที่หัวใจคนฟังรู้สึกคล้ายพลัดตกจากที่สูงกับประโยคสุดท้าย  หากวินาทีต่อมา หญิงสาวก็กลับดึงเอาประโยชน์จากประโยคนั้นมาเถียงอย่างดื้อดึง "เวลาของเราสองคนจะไม่เหลือน้อย  ถ้าเทียนยอมไปกับหนาว" เสียงระบายลมหายใจแผ่วๆ คือคำตอบที่ทำให้อุณหภูมิอารมณ์ของหญิงสาวพุ่งสูง การเคารพในการตัดสินใจของกันและกันถูกความอยากเอาชนะคะคานบดบังจนสิ้น "นี่เทียนไม่ห่วงเราเลยใช่มั้ย?"   คนถูกถามเบนสายตาจากวงหน้าสวยออกสู่สระน้ำ   จรดนิ้วเรียวกรีดไล่ไปตามสายโลหะ  เสียงนุ่มมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง  "ห่วงสิ  แต่หนาวไปทำงาน " "ไม่จริงหรอก...นี่หรือความเป็นห่วงที่มีให้กัน เทียนรู้ตัวมั้ยว่าเปลี่ยนไปมากในพักหลังๆ "   รู้สิ  ในเมื่อคนที่หายใจเข้า-ออกเป็นงานเช่นน้ำหนาวยังรู้สึกได้  แล้วตัวคนที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นเขาจะไม่รู้สึกได้อย่างไร "เทียน....หนาวจะไม่ถามหรอกนะว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา  แต่หนาวขอถาม คำเดียว "  น้ำเสียงตกร่องสะอื้นของหญิงสาว  ปลุกความรานร้าวที่กำลังหลังไหลอยู่ในอกให้ลืมตาตื่น  มือเรียวเกร็งกำคอกีต้าร์แน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดโปน " ความรักที่เทียนมีให้หนาวมันหมดลงแล้วใช่มั้ย"  เชื้อร้ายแห่งความเจ็บปวดแล่นปราดเลาะลามไปทั่วร่าง  คนถูกถามขบกรามแน่น  แววตาสั่นระริกกดกลั้นคลื่นความรู้สึกบางอย่างเต็มความสามารถ   ทว่าที่น้ำหนาวเห็นคือแววตาตื่นตะลึงคล้ายคนทำผิดที่ถูกจับได้  ยิ่งตอกย้ำความมั่นใจ  ด้วยอารมณ์ชั่ววูบจึงหลุดคำพูดที่ไม่คิดว่าจะพูดออกไป "เราห่างกันสักพักดีมั้ยเทียน  ระยะเวลาเดือนนึง น่าจะทำให้เราทั้งสองคนได้มีเวลาคิดทบทวนว่าทั้งหมดที่ผ่านมามันใช่ 'ความรัก' หรือเปล่า" ชายหนุ่มนิ่งทำท่าคล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง หากสุดท้ายเพียงพยักหน้าอย่างยอมรับในคำตัดสินใจนั้น   และนั่นทำให้คนที่เอ่ยปากด้วยอารมณ์หันหลังกลับก้าวเดินไปตามทาง ภายใต้ท่าทีมั่นคงไม่หวั่นไหว หากใครเลยจะรู้ น้ำตากลับรินไหลไม่ขาดสาย เช่นเดียวกับที่คนที่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะทันทีที่หญิงสาวลับร่างไป  ในความเจ็บร้าวเสียงของหัวใจกลับดังก้อง .ไม่จำเป็นต้องใช้เวลายาวนานขนาดนั้น นาทีนี้เราก็สามารถตอบหนาวได้ว่าทั้งหมดที่ผ่านมา ใช่ 'ความรัก' หรือเปล่า . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (ต่อ) จากคุณ : R^oy_kam - [ 24 ก.ย. 49 22:09:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพยนตร์เรื่องที่น้ำหนาวแสดงประสบความสำเร็จอย่างงดงามอย่างที่เธอตั้งใจ และรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมแห่งปีก็ตกเป็นของเธอตามความคาดหมาย  สมกับที่หญิงสาวทุ่มเทแรงกายแรงใจเต็มที่กับหนึ่งเดือนอันหนาวเหน็บในต่างแดน แม้จะบอกตัวเองว่าทุ่มเทแบบนี้ทุกเรื่อง  แต่ลึกๆ แล้วก็ต้องยอมรับว่า ส่วนหนึ่งเธอทำเพื่อลืม 'ใครบางคน' ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีแม้แต่ข้อความ จนเกือบจะแน่ใจถึงการตัดสินใจของอีกฝ่าย  และเธอเองก็มีทิฐิมานะพอที่จะไม่ไถ่ถามเช่นกัน   ทว่าวันที่ขึ้นรับรางวัล  น้ำหนาวก็ยังอดมองหาร่างสูงไม่ได้  รางวัลจะมีความหมายไปได้อย่างไร ถ้าขาดคนสำคัญที่เธออยากให้มาร่วมยินดีกับความสำเร็จของเธอ   ร่างบางก้าวลงจากเวทีอย่างเลื่อนลอย หัวใจกระตุกวูบเมื่อจู่ๆ แสงแฟลชวูบวาบจากกล้องถ่ายรูปของนักข่าวที่มายืนรอสัมภาษณ์กลายเป็นภาพไฟดวงใหญ่ในห้องผ่าตัด  ยังไม่ทันใคร่ครวญกับภาพแสนแปลกในห้วงความคิด  คำถามแรกที่นักข่าวเปิดประเด็นก็แทบทำให้คนฟังทรุดกองอยู่ตรงนั้น   "ทราบว่า วันนี้คุณเทียนเข้าผ่าตัดหัวใจ  น้องหนาวมีอะไรอยากฝากไปถึงไหมคะ " ผ่าตัดหัวใจ ? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ขอโทษ (อย่าเพิ่งเบื่อคำนี้เลยนะหนาว) ทั้งที่ตั้งใจจะไปส่งหนาว และอธิบายทุกเรื่องที่เราทำเหมือนปิดบังให้หนาวเข้าใจ แต่ 'หัวใจ' ไม่รักดีกลับเกิดจะหยุดเต้นกันดื้อๆ ในวันที่หนาวเดินทาง   เราเลยได้แต่นอนส่งหนาวผ่านกระจกห้องพักในโรงพยาบาล เชื่อมั้ย? ยังไม่ทันไร  หัวใจก็ร่ำร้องว่า คิดถึง คิดถึง # สะดุ้งตื่นกลางดึกด้วยความเจ็บ- -ปวดร้าวจนอยากหยุดลมหายใจตัวเองไว้แค่นี้ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . เวลาในวันหนึ่งๆ ช่างยาวนาน เพราะ  ความคิดถึง แต่เราก็ควรพอใจแล้วใช่มั้ย ที่อย่างน้อยยังได้มีโอกาสใช้อากาศหายใจบนพื้นดินเดียวกับหนาว ถ้าวันนึง เราต้องไปหายใจที่อื่น หนาวจะคิดถึงเรามั้ย? สำหรับเรา คิดถึงหนาวทุกลมหายใจ # คืนนี้ หัวใจเต้นเร็ว- -เร็วมาก จนเรากลัวว่ามันจะเหนื่อยและหยุดเต้นไปเสียเฉยๆ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ขอบพระคุณเจ้า ที่ให้โอกาสได้ลืมตาขึ้นมาเห็นแสงตะวันอีกครั้ง วันนี้มีนัดกับคุณหมอ   เฮ้อ! เดี๋ยวก็ต้องถูกเจาะขาแล้วสอดสายอะไรก็ไม่รู้เข้าไปข้างใน เจ็บ เบื่อ แต่เราจะทน...ถ้ามันจะต่อชีวิตให้ได้อยู่กับหนาวนานๆ #  เจ็บ! เบื่อ! คิดถึง!  เกี่ยวกันมั้ย ไม่รู้  รู้แต่ อยากบอก . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . เป็นไข้เกือบอาทิตย์ ทำ Balloon คราวนี้เลือดออกมากจนเราใจเสีย(หนาวก็รู้ใช่มั้ยล่ะว่าเรากลัวเลือดขนาดไหน) ข่าวบันเทิงพาไปตะลุยกองถ่าย... เราพยายามมองหาหนาว แต่ไม่เจอ โกรธกันจนไม่คิดจะให้เห็นหน้าสักนิดเลยใช่มั้ย ? # น้อยใจ พอๆ กับที่ลมหายใจเหลือน้อย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 02.32 แปลกใจล่ะสิ ว่าทำไมเด็กอนามัยอย่างเราถึงยังไม่หลับไม่นอน บอกให้ก็ได้ แต่สัญญาก่อนนะว่าห้ามขำ   พยักหน้ารับ แล้วแอบไขว้นิ้วได้ข้างหลังก็ไม่ได้นะ (หนาวชอบโกง) ฟังนะ หนาว  เรารู้สึกว่าหัวใจของเราเต้นช้าลง- -ช้าลง- -ทุกทีแล้ว กลัวเหลือเกินว่าถ้าหลับไปแล้วจะไม่มีโอากาสได้ตื่นขึ้นมาเจอหนาวอีก # ได้โปรด กลับมาเร็วๆ เรากลัวหัวใจจะหยุดเต้นก่อนได้บอกรักหนาว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . แย่จังนะ แค่จับปากกายังแทบไม่มีแรง ความเจ็บปวดมันมากเสียจนเราแทบจะอยากหยุดหายใจเลยทีเดียว   เหนื่อยเต็มทีแล้ว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . เราต้องผ่าตัด ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ตื่นมาบอกรักหนาวไหม... ขอบอกไว้ตรงนี้ละกันว่า. . .รักหนาวสุดหัวใจ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (ต่อ) จากคุณ : R^oy_kam - [ 24 ก.ย. 49 22:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หญิงสาวพับกระดาษแผ่นสุดท้ายกลับลงโหลแก้วใบเดิม  น้ำตาหยดต้องเนื้อกระดาษจนหมึกซึมเป็นวงกว้าง  แม้พยายามกักกั้นไม่ให้น้ำตารินไหลเพียงไร...แต่ก็ไม่อาจห้ามได้  บันทึกถึงเธอ จากคนที่เธอบังอาจสงสัยในความรักของเขา   'ไอ้เทียนมันรู้ตัวตั้งแต่ตอนอยู่ปี 4 แล้วล่ะหนาว  แต่มันขอร้องเพื่อนทุกคนที่รู้ไม่ให้บอกหนาว  เพราะมันอยากให้หนาวทำงานอย่างเต็มที่  โดยไม่ต้องมาคอยพะวักพะวนกับมัน  ส่วนไอ้เรื่องเหล้า มันก็เลิกตั้งแต่รู้ตัวนั่นแหละ  มันบอกว่าอยากมีชีวิตอยู่กับหนาวนานๆ' บัดนี้ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว แต่กว่าจะรับรู้ก็ต่อเมื่อเวลาล่วงผ่าน  หากเป็นสิ่งของยังเรียกคืนได้  ทว่าชีวิตคนจะยื้อยุดฉุดคืนได้ด้วยวิธีไหน? ร่างซีดเซียวบนเตียงขยับตัว  เปิดเปลือกตา  หญิงสาวรีบปาดน้ำตาทิ้งแล้วยิ้มให้ จับมือเย็นเฉียบขึ้นแนบแก้ม  ใช้เวลาเพียงวินาทีคนบนเตียงก็รับรู้ว่าใครยืนอยู่ข้างๆ  ริมฝีปากขาวซีดขยับเปล่งเสียงถามแหบโหย  "วันนี้ไม่มีถ่ายฯ เหรอ " คำถามแรกทันทีที่ลืมตาตื่น ไม่พ้นความเป็นห่วงที่มีให้เธอ  แล้วอะไรกันที่ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่สนใจ ใส่ใจ    ความมืดบอดในหัวใจเธอเองใช่ไหม?  น้ำหนาวเม้มริมฝีปากแน่นความปวดร้าวพุ่งจุกลำคอจนพูดไม่ออก  ได้แต่บีบมือใหญ่ในอุ้งมือแน่น  แทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำตาไหลลงมาเงียบๆ จวบจนมือสั่นระริกแทบไร้แรงยกขึ้นปาดเช็ดพร้อมถ้อยกระซิบอ่อนโยนจึงรู้ตัว "ขอโทษ...เราทำให้หนาวเสียใจอีกแล้วใช่มั้ย..." หญิงสาวสั่นหน้า  น้ำตากบนัยน์ตาจนภาพใบหน้าซีดเซียวพร่าเลือน   "หนาวขอ " มือใหญ่เอื้อมมาปิดปากทั้งที่ยังพูดไม่จบ  "ไม่! อย่าโทษตัวเอง  เราต่างหากต้องขอโทษที่ปิดบังหนาวมาโดยตลอด  เข้าใจเรานะ เราไม่อยากทำให้คนที่เรารักต้องทุกข์ร้อนกังวลกับเรื่องของเรา" "เทียนทำแบบนี้ หนาวยิ่งเจ็บ  ความรักไม่ใช่การร่วมรับรู้ความรู้สึกระหว่างกันหรอกเหรอ " มือใหญ่เอื้อมมาลูบหัวคนรักแผ่วเบา  ความง่วงงุนเริ่มจู่โจม  กระนั้นก็ยังพยายามเอ่ยคำพูดราวกับเกรงว่าตัวเองจะไม่มีโอกาสได้พูดอีก "เรามีเรื่องอยากขอร้องหนาวเป็นเรื่องสุดท้าย จำที่ที่เราบอกรักหนาวครั้งแรกได้ไหม" แทบไม่ต้องคิด น้ำหนาวก็พยักหน้ารับทั้งน้ำตา  เกาะขึ้นชื่อทางแถบตะวันออก ที่ที่ไปรับน้องด้วยกันตอนปีหนึ่ง ที่ที่ คนธรรมดาหลงรักนางฟ้า "เราอยากไปที่นั่นและบอกรักหนาวอีกครั้ง ครั้ง สุดท้าย"   มือเล็กเอื้อมมาปิดปากที่กำลังจะเอ่ยคำพูดต่อแน่น  หลุดเสียงสะอื้นแผ่วเบา " อย่าพูดแบบนั้น" "แม้จะอยากหนีเท่าไหร่  แต่ไม่มีใครหนีความเป็นจริงของ 'เวลา' ได้หรอกหนาว "   . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "ขอโทษนะหนาว  ที่เราเป็นได้แค่ เทียน เล่มเล็กๆ  ไม่อาจให้แสงสว่างเจิดจ้า  ทั้งยังมีระยะเวลาแสนสั้น" " แต่สำหรับหนาว  เทียนคือ ความอบอุ่น  คือ แสงสว่างนำทางนำหัวใจจนหนาวสามารถมีวันนี้  หนาวเองต่างหากต้องขอโทษ ที่ไม่เคยเป็นความชุ่มชื่นฉ่ำเย็นให้เทียนเลยสักครั้ง" อ้อมกอดอบอุ่นกระชับร่างแบบบางให้แน่นขึ้น  พยายามสลัดความเหนื่อยอ่อนที่เริ่มรุมเร้าทิ้ง  แล้วเปล่งเสียงอ่อนโยนที่กลั่นออกมาจากใจ  "ไม่ว่าหนาวจะเป็นยังไงก็ตาม  หนาวคือคนเดียวที่ทำให้เราอยากมีลมหายใจ เพื่อต่อชีวิตของตัวเองให้ยาวขึ้น แม้อีกนิด เดียว ก็ยังดี" แสงสีส้มเรื่อจางที่ปลายเส้นขอบฟ้าเก็บกลืนแสงกะพริบวิบวาวของดวงดาวให้เลือนหาย  ความมืดมิดของราตรีกาลกำลังจะถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างจากโคมธรรมชาติอันเป็นนิรันดร์   น้ำทะเลสาดซัดไหลเลื่อนกลับลงไปในที่ทางของตัวเอง  ทิ้งไว้เพียงหาดทรายเปล่าไร้กับร่องรอยที่กาลเวลาหมุนผ่าน "เห็นเม็ดทรายที่ถูกคลื่นหอบพัดขึ้นมารวมกันบนหาดมั้ย ชีวิตคนเราก็คล้ายเม็ดทรายนั่นล่ะ   ถูกเวลาพัดพามาเจอ มารัก  แล้วก็ถูกเวลากระชากพาเราออกจากกัน "   "แต่ ถึงกาลเวลาจะดึงรั้งร่างกายเราไป  หากไม่สามารถแยกหัวใจเราไปได้  แม้หัวใจจะหยุดเต้นในตัวเรา  ขอให้รู้ ว่ามันจะเปลี่ยนไปเต้นในหัวใจหนาวแทน  อนุญาตให้หัวใจเราได้อยู่กับหนาวตลอดไปได้มั้ย " วงหน้าสวยพยักรับ  น้ำตาหยดหนึ่งตกต้องมือขาวซีด  แม้สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้น้ำตาต้องร่วงรินจนเขาเป็นห่วงอีก  หากเธอก็ทำไม่ได้ "พอเถอะ อย่าพูดอีกเลยเทียน" น้ำหนาวกระชับอ้อมแขนรอบร่างสูงแน่น  กดแนบหูกับอกกว้าง  กลัวเหลือเกินว่าวินาทีใดวินาทีหนึ่งข้างหน้า จะไม่ได้ยินเสียงหัวใจเคยคุ้นนี้อีกแล้ว   " ขอให้เราได้พูด  ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกเถอะนะหนาว" สายลมหวู่หวิวราวเสียงร่ำไห้จากท้องทะเล  ผสานกับเสียงฮัมเพลงเบาๆ  กรีดลึกลงในหัวใจคนฟังจนคนฟังไม่อาจกลั้นเสียงสะอื้น หลับเถอะนะ แก้วตาจนนอนหลับไหล จะอยู่ตรงนี้ ไม่จากไปไหน หลับตาพักวางดวงใจไว้กับฉัน เสียงนุ่มเบาขาดห้วง ด้วยความปวดร้าวที่ซึมลึกมาจากด้านใน    ราวกับจะฉีกทึ้งทำลายร่างกายให้แตกสลาย  มือเรียวที่วางบนผืนทรายกำแน่น  กำหนดลมหายใจสุดท้าย ยาวลึก เหนื่อยพอแล้ว เจ็บพอแล้ว สิ่งเลวร้ายให้แล้วล่วงไปเป็นเพียงแค่ฝัน จะกอดเธอไว้ จวบจนสิ้นแสงจันทร์ จากนี้เธอไม่มีวันเดียวดาย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . เพลงกล่อม :: เกริกพล มัสยวาณิช http://www.geocities.com/onefatseal/music/fookkerkpol-01.wma แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 49 14:25:55 จากคุณ : R^oy_kam - [ 24 ก.ย. 49 22:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แวะเอาเรื่องสั้นมาลงคั่นเวลารอเรื่องยาวค่ะ^^ เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นหนึ่งในโปรเจคท์จบที่ทำส่ง(..แต่ยังไม่ผ่าน...เอิ้กส์)T_T   อ่านจบแล้ว...รู้สึกกระตุก...สะดุด...ถลาล้ม(อิอิ) ตรงไหนบอกกล่าวกันได้นะคะ   ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นเพื่อนำไปปรับปรุงต่อไปค่ะ (^๑^)- -(^๑^)- -(^๑^)- -(^๑^)- -(^๑^) จากคุณ : R^oy_kam - [ 24 ก.ย. 49 22:24:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตามมาอ่านพร้อมซับน้ำตาค่ะ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 24 ก.ย. 49 22:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ซึ้งแล้วก็เศร้าจังค่ะ จากคุณ : nongwin - [ 24 ก.ย. 49 23:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เศร้าง่า น้ำมูกไหล ซื้ดๆๆๆๆ (ไม่รู้เป็นเพราะเศร้า หรือเพราะเป็นหวัดกันแน่) T^T จากคุณ : iNt_GaL - [ 25 ก.ย. 49 00:54:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นั่งปั้นกระดาษทิชชู่ ทำไมถึงเศร้าแบบนี้ล่ะคะ  น้ำตาอาบ 2 แก้มเลย จากคุณ : น้องหัวเอียง - [ 25 ก.ย. 49 03:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รียา-อารียา มามะ...ให้คนเขียนช่วยซับนะคะ^^ nongwin ดีจังค่ะที่มีคำว่าซึ้งเข้ามาร่วมแชร์ความเศร้า^^   iNt_GaL ฮา...คาดว่าอาจเป็นเพราะหวัดนะคะ   น้องหัวเอียง   เอ่อ..แค่ทิชชูคงไม่พอ  ลืมเตือนให้เตรียมผ้าห่มสำรองเอาไว้ค่ะ^^ จากคุณ : R^oy_kam - [ 25 ก.ย. 49 05:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วต้องซับน้ำตาเลย ฮือ... จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 25 ก.ย. 49 07:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆนะครับคุณ R^oy_kam ซึ้งมากครับ... จากคุณ : ฮ พอตเตอร์+กริฟฟินดอร์ - [ 25 ก.ย. 49 09:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เศร้าเลยยยย จากคุณ : เม-ดา - [ 25 ก.ย. 49 10:17:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เศร้าจังเลย เคยมีคนร้องเพลงนี้ให้ฟังเหมือนกัน มีความหลังกับเพลงนี้ เพลงเพราะ และทิชชู่กระจาย จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 25 ก.ย. 49 12:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Kwan (1688tkw) แหะๆ เห็นคนอ่านร้องไห้แล้วดีใจ(อ้าว) เพราะตอนเขียนทำไมมันไม่รู้สึกอะไรเลยก็ไม่รู้ค่ะ...ง่า ฮ พอตเตอร์+กริฟฟินดอร์ ยินดีค่ะ^^ เม-ดา เปลี่ยนอารมณ์ไงคะ^^ ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน)   อูย...ยิ่งมีความหลัง  ยิ่งซึ้งแน่เลย^^ จากคุณ : R^oy_kam - [ 25 ก.ย. 49 14:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านไปซับน้ำตาไปจริง ๆ ด้วยอ่ะนะ เฮอ เศร้าได้ใจจริงๆ จากคุณ : หนูเก๋ - [ 25 ก.ย. 49 16:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ม่ายยยย ทำไมมันเศร้าอย่างนี้ล่ะ ฮือๆๆๆ แต่ประทับใจจริงๆค่ะ คมมาก จากคุณ : ต่าย (tai shi 66) - [ 25 ก.ย. 49 18:05:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ใจร้าย คนเขียนใจร้าย ทำให้คนอ่านน้ำตาร่วงเลย ทำไมเศร้าจัง     ภาษาสละสลวยเหมือนเดิมนะคะ  เข้าถึงใจคนอ่านลึกซึ้งดีค่ะ ขอไปอ่านทวนอีกรอบ (แล้วก็ร้องไห้อีก) จากคุณ : bapanij (bapanij) - [ 25 ก.ย. 49 19:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กดเข้ามา กำลังจะอ่าน แอบลงมาดูเม้นข้างล่างแว้บๆ จ๊ากกกก เศร้าเหรอครับ น้ำตาท่วมกระทู้เลย เง้อ... ยิ่งใจอ่อนอยู่ ขอกลับไปตั้งหลักทำใจก่อนนะครับ  กลัว... งือ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 25 ก.ย. 49 19:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ง่าส์.. เสียงสะอื้นในใจเล้ย.. มะกล้าร้องงงง.. (อยู่ในที่สาธารณะ..แหะๆ ) ความรักบางทีไม่มีเหตุผล แต่บางครามันก้อมีเหตุผลในตัวของมันเองน๊า... ขอบคุณที่เขียนมาให้ได้น้ำตาซึม ๆ ปริ่มๆ (แต่ข้างในมันท่วมแล้วอิอิ) ปายแระจ้ะ จากคุณ : The Mist (The Mist) - [ 25 ก.ย. 49 20:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้ารู้ตั้งแต่ปี 4 ก็น่าจะรู้ตัวมานาน ทำไมหนาวยังคิดว่าเทียนกินเหล้าอีกล่ะ จากคุณ : scottie - [ 25 ก.ย. 49 21:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่น่าอ่านก่อนนอนเลย พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาตาบวมใครจะรับผิดชอบเนี่ย จากคุณ : แร่ใยหิน (แร่ใยหิน) - [ 26 ก.ย. 49 01:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หนูเก๋ มีอีกหนึ่งเสียงมายืนยันว่าเศร้าจริง^^   ต่าย (tai shi 66) ขอบคุณคร้า...^____^ bapanij (bapanij) ฮา...เศร้าแต่ก็ยังอุตส่าห์กลับไปอ่านทวนอีกรอบ นับถือค่ะ นับถือ^^     คุณพีทคุง (พิธันดร) ไม่เป็นไรคร้า...ใจแข็งเมื่อไหร่แล้วค่อยมาอ่านก็ได้ (แต่เรื่องนี้ยิ่งใจอ่านเท่าไหร่อ่านแล้วจะยิ่งอินเท่านั้นนะคะ^^) The Mist (The Mist) ปล่อยให้น้ำตาท่วมแค่ข้างในไม่ดีนะคะ ปล่อยออกมาเถอะค่ะ  ออกแนวชอบเห็นน้ำตาคนอื่น..ฮา scottie เรื่องกินเหล้า เทียนจัดฉากเพื่อบิดเบือนอาการค่ะ เหมือนกับตอนแรกๆ ของเรื่องที่ใส่ไว้นิดนึง^^   แร่ใยหิน (แร่ใยหิน) มายกมือรับผิดชอบค่ะ^^ จากคุณ : R^oy_kam - [ 26 ก.ย. 49 05:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เศร้าจัง จากคุณ : ผาน้ำ (ผาน้ำ) - [ 26 ก.ย. 49 12:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ก่อนหน้านี้อยากเจอใครซักคนที่รักเรามาก ๆ อย่างเทียน... ทุกวันนี้พอเจอแล้ว กลับมีเรื่องต้องทำให้อยู่กับเค้าไม่ได้... คนเรานี่ก็แปลกนะคะ พอไม่มี ก็อยากได้ พอมีก็ไม่เห็นค่า... เรื่องสั้นเรื่องนี้ เศร้า ซึ้ง และโดนใจมากค่ะ จากคุณ : safety_sake - [ 26 ก.ย. 49 19:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เศร้าจัง T_T ดีใจด้วยที่หนังสืออกแล้วนะคะ ^^ จากคุณ : nuyu (@ลูกท้อแช่อิ่ม@) - [ 27 ก.ย. 49 00:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เศร้าจังค่ะ อ่านไปซับน้ำต่ไป นึกถึงที่ตัวเองทำกับแฟน จากคุณ : jckmilk (jckmilk) - [ 28 ก.ย. 49 17:53:12 ]