วันนี้เพื่อนในหอจัดงานวันเกิด นัดกันสามทุ่ม ไอ้เราเพิ่งรู้ตัวตอนหกโมง อันว่าจะไปตัวเปล่า ตลกแดกเค้าอย่างเดียวก็ยังไง ต้องอยู่กันอีกนาน เดี๋ยวตะขิดตะข่วงใจกันจะทักกันลำบาก เลยพากันเดินออกไปซื้อเบียร์มา ไม่ได้กะเมา เอามาถือแก้เขิน
ระหว่างทางกลับ มีผู้หญิงคนนึง ยืนจอดจักรยานอยู่ริมถนน
"ขอโทษค่ะ มีอะไรจะให้ช่วยหน่อย" แล้วเค้าก็มองลงไปที่ขอบฟุตบาท
"ครับ" จะให้กูล้วงท่อหรือหาเศษตังหว่า มองตามมันไม่เห็นมีอะไร
"ระวังๆ อย่าเข้ามา"
"อุ๊ยๆๆๆ" ตายๆๆ อย่าบอกนะว่าเหยียบกับระเบิดแล้วจะให้กูมากู้
"มีหนูอยู่ตรงนี้"
"อ๋อ แล้วไป" หลังเปลี่ยนใจจากวิ่งหนีเป็นก้มลงไปมอง เห็นเงาตะคุ่มๆอยู่ริมฟุตบาท เป็นหนูสีเทาขนาดเท่าหัวแม่มือช่างก่อสร้าง
"อยากจะพามันไปฝั่งนู้น แต่ไม่กล้าจับ" อารมณ์ประมาณเจอขอทาน แล้วอยากทำดี แต่ไม่มีเศษ
"คือเมื่อกี้เห็นแมวอยู่ฝั่งนี้ เดี๋ยวมันจะมากินหนู" เจ็แกวางแผนใช้กลยุทแบบทอมกับเจอรี่ เมื่อหนูไปอยู่ฝั่งตรงข้าม ทันทีที่แมวหน้าโง่วิ่งข้ามถนนไปหาหนูจอมซน รถยนต์สีสดจะวิ่งมาทับมันแบนเป็นกล้วยปิ้ง ก่อนที่มันจะกลับไปวางแผนที่ไม่เคยสำเร็จต่อไป
"ผมก็ไม่กล้าครับ คนไทยไม่มีภูมิคุ้มกันโรคฉี่หนู กำลังระบาดเลย ยูโนว"
ว่าแล้วเลยหาไม้มาเขี่ย ไอ่หนูนี่ก็ไม่ได้รักชีวิตเลย นอกจากจะไม่ทำตามแผนที่วางไว้ ยังเสือกวิ่งมาหลบใกล้ๆเท้าอีก ไม่ต้องรอแมวแดก เดี๋ยวก็ได้ตายแบบศพไม่สวย
เขี่ยแล้ว เขี่ยอีก คนก็เริ่มเดินผ่าน เห็นไอ่เจ๊กก้มๆเงยๆ ถือไม้จิ้มๆพื้น อย่างกะหาที่ทำฮวงซุ้ย พวกมรึงงมาเรียนกันไม่พอ ยังจะเอาวิญญาณบรรพบุรุษมาอีก เริ่มอายละกู เจ๊ก็ยืนลุ้นไม่ช่วยกูแก้ข่าวเลย
สุดท้ายหนูวิ่งเข้าโพรงหญ้าที่เจ๊บอกว่าแมวรออยู่
"ขอบคุณ" เสียงสุดท้ายจากเจ๊ ก่อนจะจูงจักรยาน วิ่งนำหน้าไปเลย
ไม่รู้ว่าที่รีบไปก่อนเพราะหลั่งน้ำตาด้วยความอาลัย หรือทนอายแทนเราไม่ได้
จากคุณ :
AKOKOROV 
- [
26 ก.ย. 49 05:15:16
]
Back to the wild
