ความคิดเห็นที่ 1 โคลงบทแรกที่จะนำเสนอเลย คิดว่า คนไทยทั้งประเทศรู้จักครับ เป็นโคลงที่อ่านทีไรก็ขนลุก หากสยามยังอยู่ยั้ง.............ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง..............ชีพด้วย หากสยามพินาศลง............ไทยอยู่ ได้ฤา เราก็เหมือนมอดม้วย...........หมดสิ้นสกุลไทย ใครรานใครรุกด้าว.............แดนไทย ไทยรบจนสุดใจ................ขาดดิ้น เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล........ยอมสละ สิ้นแล เสียชีพไป่เสียสิ้น...............ชื่อก้องเกียรติงามฯ ( สยามมานุสสติ ) ในหมวดไทยที่ทางกรมศิลปรวบรวมไว้ ก็มีอีกหลายเช่นกันครับผม ยามยืนเดินนั่งน้อม.............กะมล รำลึกถึงเทศตน.................อยู่ยั้ง เป็นรัฐมณฑล...................ไทยอยู่ สราญฮา ควรถนอมแน่นตั้ง..............อยู่เพี้ยงอวสาน (สยามมานุสสติ) อย่าคิดมัวแข่งบ้าน..........เมืองไหน หน่อยเลย คิดแต่ถึงเมืองไทย..........บัดนี้ เมืองเราศิวิไล...............ควรอยู่ แล้วนา นักพูดจะชวนชี้...............ชักบ้าอย่าฟัง ( พระนล ๑ น.ค) แม้นพระองค์จะทรงสวรรคตไปแล้ว แต่ถ้าใครได้อ่านบทพระราชนิพนธ์ของท่านแล้วอาจจะรู้สึกเหมือนกับผม คือ ท่านกำลังดูเราอยู่ ณ ปัจจุบัน และกำลังสั่งสอนเหมือนพ่อที่สอนลูก ท่านยังไม่จากเราไปจริง ๆ ครับ ส่วนในเรื่องบทกวีนั้นท่านสอนไว้อย่างไร ลองอ่านกัน ดูรากุลบุตรเชื้อ............ชาติชาย อันชาติรุ่งเรืองฉาย.......เฉิดแท้ แม้ไร้กวีอาย...............ทั้งชาติ เจียวพ่อ เขาจะเยาะเล่นแม้.........หมดผู้รู้ดี ฯ ( พระนล ๑ น.ค) ขอปวงนักปราชญ์เชื้อ...........ชาวไทย ถ้วนทั่วจงมีใจ.....................ดุจข้า วิชากวีใน...........................ไทยรัฐ ทั้งบัดนี้บัดหน้า....................อย่าให้สูญพงศ์ ฯ ( พระนล ๑ น.ค) ระวังตั้งจิตเอื้อ...................เอาดี เถิดพ่อ เอาเยี่ยงอย่างกวี................พิริย์แผ้ว เป็นข้าแผ่นดินดี................เลี้ยงชีพ ดีเทอญ เขาจะนับเปรียบแก้ว............รุ่งเรื้องเมืองไทยฯ ( พระนล ๑ น.ฆ) ท่านเห็นความสำคัญในตัวอักษรมากเลยนะครับ อ่านแล้วมีกำลังใจที่จะเขียนบทกวีขึ้นมากเลยครับผม จบหมวดไทยแต่เพียงเท่านี้ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 49 14:16:42 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 49 05:13:10 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 1 ต.ค. 49 04:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อีกนิดครับผม สยามมานุสสติ คือเพลงประจำโรงเรียนนายร้อยทหารบก ทรงพระราชนิพนธ์ และพระราชทานไว้เมื่อ พ.ศ. 2461 นะครับ คำเกริ่นอยู่ที่สองบทแรก และคำร้องอยู่ที่สองบทหลังนะครับ ลงเต็มไว้ให้หน่อยดีกว่า สยามมานุสสติ รักราชจงจิตน้อม.............ภักดี ท่านนา รักชาติ์กอบกรณีย์............แน่วไว้ รักศาสน์กอบบุญตรี..........สุจริต ถ้วนเทอญ รักศักดิ์จงจิตให้................โลกซร้องสรรเสริญ ฯ ยามเดินยืนนั่งน้อม............กะมล   รำลึกถึงเทศตน.................อยู่ยั้ง เปนรัฏฐะมณฑล................ไทยอยู่ สราญฮา ควรถนอมแน่นตั้ง...............อยู่เพี้ยงอวสาน ฯ ใครรานใครรุกด้าว..............แดนไทย ไทยรบจนสุดใจ.................ขาดดิ้น เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล..........ยอมสละ สิ้นแล เสียชีพไป่เสียสิ้น................ชื่อก้องเกียรติงาม ฯ หากสยามยังอยู่ยั้ง..............ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง................ชีพด้วย หากสยามพินาศลง..............ไทยอยู่ ได้ฤา เราก็เหมือนมอดม้วย............หมดสิ้นสกุลไทย ฯ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 49 14:14:06 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 1 ต.ค. 49 05:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กระทู้ที่แล้วค่ะ อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๗๒ ๏ ๏ ๏ อาศรมวิเศษแก้ว ๏ ๏ ๏                                                  . http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4724742/W4724742.html จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 1 ต.ค. 49 09:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับ คุณยิ้มแย้ม หนู ศ. แวะมาทักทายเอาฤกษ์บ้างครับ ยังไม่มีโคลง ผมว่าโคลงของท่านองอาจและกระตุ้นความคิดได้ดี ยิ่งเป็นคุณยิ้มแย้มที่อยู่ต่างประเทศ คงเข้าถึง อารมณ์บทโคลงได้ดีกว่าคนอยู่ที่นี่ โดยเฉพาะสองบทนี้ ยามยืนเดินนั่งน้อม.............กะมล รำลึกถึงเทศตน.................อยู่ยั้ง เป็นรัฐมณฑล...................ไทยอยู่ สราญฮา ควรถนอมแน่นตั้ง..............อยู่เพี้ยงอวสาน อย่าคิดมัวแข่งบ้าน..........เมืองไหน หน่อยเลย คิดแต่ถึงเมืองไทย..........บัดนี้ เมืองเราศรีวิไล...............ควรอยู่ แล้วนา นักพูดจะชวนชี้...............ชักบ้าอย่าฟัง คล้ายกับท่านเขียนขึ้นโดยความคิดตอนประทับ อยู่ต่างประเทศ หรือท่านเขียนระหว่างนั้นนะ คุณยิ้มแย้มก็น่าจะเทียบได้ว่า บ้านเราน่าอยู่เพียงไรครับ ส่วนผมว่าอบอุ่นมากๆ ไม่นับความเจริญทางบ้านเรือนความสะดวกสบายนะ ลองหัดเขียนโคลงดูสิครับ ผมว่าช่วยเรื่องกลอนได้ดี ผมก็เริ่มหัดจากโคลงแล้วเขียนกลอนครับ ถ้าอยากได้ ไฟล์อาศรมตั้งแต่ภาคแรก เดี๋ยวผมจะ อัพลิ้งให้ดาวน์โหลดครับ ------------------------------------------------------- อ่านความเห็นครูเล็ก เลยกลับไปดูอีกที บาทนี้ "เมืองเราศรีวิไล...............ควรอยู่ แล้วนา" ตำแหน่ง "ศรี" ผิดเสียงครับน่าจะเป็น "ศิ" ครับ ศิวิไล แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 49 14:08:57 จากคุณ : xers - [ 1 ต.ค. 49 10:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน คุณ ย.ยิ้มแย้ม   จาก สยามมานุสสติ บทแรก ใน คห.๒ บาทแรก : รักราชจงจิตน้อมภักดี........ท่านนา น่าจะเป็น : รักราชจงจิตน้อม ............. ภักดี ท่านนา นะครับ แวะมาบอกครับ ขออนุญาต :  ถึงซอมพอแดง พี่เล็กไปลำปางมา นั่งรถผ่านหน้าบิ๊กซียังบอกเพื่อนๆ ว่ามีเพื่อน(ชาวอาศรม) อยู่ฝั่งตรงข้าม แต่ไม่มีเวลาแวะไปเยี่ยมเยียน(อุ้มหลาน) ยังระลึกถึงอยู่จ้ะ :) ปล. ภาพประกอบ คชสีห์ จากเพดานวิหารหลวง วัดพระธาตุลำปางหลวง ลำปาง จากคุณ : lek Isara - [ 1 ต.ค. 49 10:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาเยี่ยม และเก็บความรู้ ดีจังครับ จากคุณ : สนิทใจ - [ 1 ต.ค. 49 19:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บังเอิญผมได้ สุภาษิตพระราชนิพนธ์ ใน สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว จากหอสมุดแห่งชาติ เมื่อไม่นานมานี้ ไม่ทราบว่าเป็นฉบับเดียวกันหรือเปล่า จึงขอยกตัวอย่างมาให้ดูบทหนึ่งครับ " ภริยา ปรมา สขา " (สคาถวรรค สังยุตตะนิกาย) (โคลงจิตรลดา) "ภรรยาเป็นยอดยิ่ง                   สหาย" พุทธะภาษิตแสดง                    จับจิต เพื่อนกินเพื่อนเล่นวาย               สุขเริด ร้างแฮ ไป่เปรียบสุมิตร์อยู่                    ขวัญเรือน เพื่อนชายชายชอบคบ                เฮฮา อีกช่วยกิจธุระ                           ที่เกิด แต่เพื่อนดีนั้นหา                        แสนยาก หากพบควรเชิดไว้                      ชิดใจ แต่ในยามทุกข์ท่วม                    ทรวงโทรม ชายบ่เปรียบเมียทาง                   ปลอบจิต หล่อนช่วยประโลมใจ                  วายโศก ประหนึ่งอัมฤตช่วย                      โสดสรง อ่อนองค์อุระไข้                          จับหนาว โอสถเภสัชใด                             จักสู้ รสรักหักร้าวราญ                          อุระ เหมือนหนึ่งช่วยกู้ก่อ                     กำลัง ทั้งเมื่อโทสะท่วม                          ทั้งจิต โมหะครอบงำลืม                           ขันติ ไขว้เขวนึกผิดว่า                            เป็นชอบ เมียสิเป็นมิตรตัก                           เตือนใจ รัฐใดไร้ราชไร้                               ราศี สวนว่างพรรณบุบผา                        ดุจร้าง เรือนใดบ่มีนาง                               ครองอยู่ ถึงจะใหญ่กว้างก็                             ขาดขวัญ อันนางคือมิ่งแก้ว                             แห่งเรือน เปนรัตนะประดับ                              ยิ่งแก้ว มิตร์ใดบ่เหมือนมิ่ง                            เมียรัก สุดจะเลิศแล้วล้ำ                              ศรีปวง ฯ ไม่ต้องบอกก็คงทราบนะครับว่า ผมชอบมาก. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 2 ต.ค. 49 07:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 07.09 น. ๐ ลาอาศรมฯ ปิดทู้                โคลงลา ไปล่องลอยนาวา                   ว่ายเวิ้ง ไร้ตำรับตำรา                        เล่นสุ- ภาษิตแน ใต้ร่มไม้ รำเซิ้ง                     อยู่ห้องลุมพินี ๐ ขอบคุณพี่น้อง ที่                ให้พัก ใจครับ ห้องราชฯ ยังล๊อค ลัก             ลอบเหล้น หมดทุกข์หมดโศก จัก            มาใหม่ ลิ้งค์ร่มไม้ฯ ว่างเว้น                ร่วมโล้โคลงเรือ 07.19 น. http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4739993/L4739993.html#63 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 49 07:50:33 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 2 ต.ค. 49 07:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอเอาเปรียบสักนิดนะคะ มาตามเก็บอย่างเดียวค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 2 ต.ค. 49 09:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอตามเก็บอย่างเดียว(มั่ง)นะ ---ฮิหุฮิหุ บาย................................................................... จากคุณ : คายตรี - [ 2 ต.ค. 49 09:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ภาษิตนั้น...........ของดี จำเป็นศรี...........สวัสดิ์ไว้ อุปสรรคมี..........ขวางขัด อาจได้ใช้..........ตอบตน สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ กึ๊ดเติงหลาย ช่วงได้แต่แว้บ ๆ ว่างสัก 2 นาที ก็รี่เข้ามา (เว่อร์ไปนิด) ถึงพี่เล็ก..ชีพจรลงเท้า อิจฉาแต๊ มาเฉียดแค่ไม่กี่ร้อยเมตร ทำไมไม่แวะหน่อยล่า คราวหน้ามา ก็แวะชิ้งฉ่องหน่อยนะค๊า ปล.เจ้าหลานชายไม่ให้อุ้มหรอกค่ะ ต้องวิ่งไล่จับ เห็นหน้า ลูกแล้วหมดแรง แหะ ๆ ตอนนี้กำลังสอนร้องเพลงผู้ใหญ่ลี อนาคตจะส่งประกวด นักร้องแผ่นซีดีทองคำ ^_^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 2 ต.ค. 49 10:28:02 A:unknown X:202.129.0.10, 202.129.0.10 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สยามมานุสสติ..ชอบมากเลยค่ะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 2 ต.ค. 49 12:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 • ตอบหนูซอมพอฯ ๏ พักโรงแรมทิพย์ช้าง             กลางลำ- ปางเฮย เดินตลาดตามกำ-                   หนดไว้ คลองถมโผล่ชักนำ                 นอนดึก ยังตื่นเดินทางได้                    แต่เช้าโคจร ๚ (บทแทรก) ๏ จำใจจำจากเจ้า                   จำจร จำจัดแจงจากจร                     จากเจ้า จำใจจากจำจร                       จำจาก จำจดจารจันทร์เจ้า                  จวบแจ้งจึงจร ๚ ๏ ถอนสมอขับผ่านห้าง            บิ๊กซี ทางด่วนสัญจรลี                     โลดเต้น ชำเลืองปากซอยมี                  มิตรอยู่ เพียงแต่ทริปนี้เน้น                  เร่งเร้าเวลา ๚ ๏ พริบตาถึงกาดแก้ว               ทุ่งเกวียน เซระมิกวนเวียน                      แวะซื้อ น้ำพริกหนุ่มตำเนียน                รสอร่อย ของอื่นเที่ยวค้นรื้อ                  ตบท้ายแค็ปหมู ๚ ๏ มุ่งหน้าสู่ท้องถิ่น                   เกาะคา วัดพระธาตุงามจับตา                แจ่มแต้ ตำนานแห่งล้านนา                   บันทึก อดีตความจริงแล้                     พระแก้วประดิษฐาน ๚ ก็ขอขอบคุณเจ้าหนูซอมพอแดง เมื่อครั้งลูกปูป้วนเปี้ยนเมืองเหนือ ทำให้พี่เล็กได้รู้จักวัดพระธาตุลำปางหลวงและตำนานพระแก้วมรกต สามารถพาชาวคณะ (เพื่อนที่ทำงาน) ไปกราบนมัสการพระธาตุและพระแก้ว ซึ่งเป็นที่ประทับใจของเพื่อนทุกคน ครั้งนี้ได้แวะเข้าไปในหอพระพุทธบาท ซึ่งเมื่อปิดประตูจะมีเงาขององค์พระธาตุลำปางหลวงผ่านช่องประตูเข้าไปภายใน ในลักษณะภาพสะท้อนกลับหัว และเป็นภาพเคลื่อนไหว คือเห็นเงาคนเดินผ่านไปผ่านมาเป็นภาพสี ทั้งๆ ที่ช่องที่ประตูดังกล่าว (ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว) ไม่มีเล็นส์ใดๆ อยู่เลย (เพื่อนที่ไปด้วยแอบเอานิ้วจิ้มดู) หนูซอมพอคงยังไม่เคยเข้าไปดูแน่ๆ เลย เพราะสถานที่นี้เขาห้ามผู้หญิงขึ้นไป เนื่องจากมีรอยพระพุทธบาทอยู่ด้านล่าง ปล. คราวหน้าถ้าไปอีก จะหางทางแวะเข้าไปนิ้งหน่องที่บ้านหนูซอม และวิ่งไล่จับเจ้าตัวเล็ก หวังว่าเจ้าตัวใหญ่เขาคงจำหน้าได้นะครับ อิอิ :::::: แวะมาแก้ไข : เส้นผ่าศูนย์กลาง ๑ นิ้ว (ตอนแรกเขียนเป็น ๑ ตารางนิ้ว) ::::: แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 49 14:09:32 จากคุณ : lek Isara - [ 2 ต.ค. 49 14:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรียน ท่านสหาย อ่านข้อคิดเห็นแล้ว กระตุ้น ต่อมรักชาติดี เน่าะ ขออนุญาตนำเสนอบ้าง ไม่แน่ใจว่าเปนพระราชนิพนธ์ ฤๅไม่ ได้ทราบว่ามีการแปลมาจาก โคลงของ ฝรั่งเศส ที่ท่านผู้รู้คงจักคุ้นเคย เพราะมีการใส่ทำนองเพลงมาแล้วด้วย กาพย์ห่อโคลง มโน      มอบพระผู้                 เสวยสวรรค์ แขน      มอบถวายทรงธรรม์     เทอดหล้า ดวงใจ   มอบเมียขวัญ              และแม่ เกียรติศักดิ์ รักข้า                    มอบไว้แก่ตัว มโนมอบพระผู้              สถิตย์อยู่ยอดสวรรค์ แขนถวายไท้ทรงธรรม์    พระผ่านเผ้าเจ้าชีวา ดวงใจให้ขวัญจิต           ยอดชีวิต  และมารดา เกียรติศักดิ์รักของข้า      ชาติชายแท้...แก่ตนเอง. ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 2 ต.ค. 49 15:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับ ครูเล็ก  อิสรา  คุณ ย. ยิ้มแย้ม เข้ามาอ่านกระทู้ด้วยความชื่นชม  คุณ ย. ยิ้มแย้ม ที่สรรหาสาระ ประมวลสุภาษิตคำโคลง มาเสนอ  เคยได้อ่านบ้างเป็นบางบท  แต่ก็ออกจะเลือนไปบ้างแล้ว ลองฝึกเขียนโคลงแนวนี้กันบ้างก็ดีครับ เช่นยกบาลีจาก ศาสนสุภาษิต หรือคำพังเพย คำปราชญ์ ต่าง ๆ มาแต่งเป็นโคลง  เปลี่ยนอารมณ์กันบ้าง ส่วนบทโคลงที่เราเขียนกันประจำวัน เพื่อฝึกหัดเขียน หรือ มีเรื่องอะไรพิเศษ ก็เข้ามาคุยกันตามปกติ เช่น ขอความรู้ เกี่ยวกับบทโคลงพระราชนิพนธ์จากคุณ ย.ยิ้มแย้ม  หรือ เสวนากันในแง่คิดมุมมองอื่น ๆ ก็น่าจะเพิ่มอาหารสมอง ได้มากขึ้น เขียนอะไรได้จะเข้ามาครับ  วันจันทร์ยุ่งเล็กน้อย ป.ล. ครูเล็ก ครับ  มี The Corrs  แผ่นใหม่หรือยัง ผมมัว          ยุ่งงานอยู่ ยังไม่ได้หามาฟังเลย         มีแผ่นจีนของ แมท  มอนโร อยู่สองแผ่นซ้ำกัน (จำชื่อชุดไม่ได้  ถ้าครูยังไม่มี แจ้งที่อยู่หลังไมค์ได้เลยครับ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 2 ต.ค. 49 18:18:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นอกจากโคลงแล้ว รัชกาลที่ 6 ยังพระราชนิพนธ์กาพย์ฉบับไว้ด้วยครับ เครื่องหมายแห่งไตรรงค์ ขอร่ำรำพรรณบรรยาย ความคิดเครื่องหมาย แห่งสีทั้งสามงามถนัด ขาวคือบริสุทธิ์ศรีสวัสดิ์ หมายพระไตรรัตน์ และธรรมะคุ้มจิตไทย แดงคือโลหิตเราไซร้ ซึ่งยอมสละได้ เพื่อรักษะชาติศาสนา น้ำเงินคือสีโสภา อันจอมประชา ธโปรดเปนของส่วนองค์ จัดริ้วเข้าเปนไตรรงค์ จึ่งเปนสีธง ที่รักแห่งเราชาวไทย ทหารอวตารนำไป ยงยุทธิ์วิชัย วิชิตก็ชูเกียรติสยาม วรรณะสมิต ดุสิตสมิต ฉบับพิเศษ สำหรับเปนที่ระฦกในงานเฉลิมพระชนมพรรษา เล่มที่ ๑ ๒๖๔๑ หน้า ๔๒ จากคุณ : เทพกร - [ 2 ต.ค. 49 19:03:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรียน ท่านพจนารถ๓๒๒ โคลงในกรอบความเห็นที่ ๑๔ นั้นเป็น โคลงภาษิตนักรบโบราณ ที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์เทียบจากภาษิตนักรบฝรั่งเศสโบราณเป็นคำโคลงภาษาไทย และยังได้ทรงพระราชนิพนธ์คำโคลงเพิ่มเติมเพื่อขยายความขึ้นอีกดังนี้ครับ   มะโนมอบพระผู้              เสวยสวรรค์ นักรบต้องรักธรรม์              เที่ยงแท้ ยามสู่พุทธภูมิอัน                ประชิต จิตจึ่งจะมั่นแม้                   เศิกกล้าไป่ขาม   สงครามทำเพื่อป้อง         ธรรมา นักรบเริงอาสา                  ไป่คร้าม อยู่ในที่ถูกหา                    ความขลาด ได้ฤๅ จิตมั่นขวัญพาข้าม              ปลอดพ้นอันตราย   เปนชายเชื้อชาติแกล้ว     เพ็ญขวัญ แขวนมอบถวายทรงธรรม์    เทอดหล้า รับใช้เพื่อป้องกัน               วรบาท พระเอย เพื่อพระคงคู่ฟ้า                 ครอบกล้าเราสราญ   ภูบาลจะตรัสใช้              ไคลคลา เหินห่างจากเคหา               ห่างห้อง ภักดีและอาสา                   เพราะเชื่อ ว่าพระบารมีป้อง                ปกเกล้าเราไป   หักใจจรจากห้อง             หฤหรรษ์ รักราชและรักธรรม์             เที่ยงแท้ ดวงใจมอบเมียขวัญ        และแม่ คงเสน่ห์อยู่แม้                   อยู่ร้างกลางสนาม   ยามไปในถิ่นกว้าง           ทางไกล พบสิ่งยั่วยวนใจ                 อยู่บ้าง ก็จะไม่เหลวไหล                หลงวุ่น เพราะจิตจอดอยู่ข้าง           หนึ่งแล้วมั่นคง   รณรงค์ยงยุทธแย้ง          ยิ่งภัย อื่นนอ จำจะต้องทำใจ                  กาจกล้า นักรบจึ่งควรใฝ่                  เตือนสติ ตนเอง เกียรติศักดิ์รักข้า             มอบไว้แก่ตัว หนังสืออ้างอิง : โคลงพระราชนิพนธ์ ใน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว โดย นางสาวเกื้อกมล พฤกษประมูล ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: เฮียคำครับ : ก่อนอื่นต้องขอติติงก่อนว่าบอกแล้วทำไมไม่จำว่าอย่ามาเรียกหนูว่า “ครูเล็ก” เพราะไม่อยากเป็น “ครูเลอะ” หรือ “ครูเละ” อยากให้ทุกท่านเรียกหนูว่า “พี่เล็ก” เพราะฟังดูกระชุมกระชวยดีน่ะครับ มีคำถามค้างไว้ในกระทู้ที่แล้วหลายคำถาม จะตอบเท่าที่จำได้ดังนี้ - เรื่องเพลงฝรั่ง : พี่เล็กก็เหงาเหมือนกัน ไม่ได้คุยกับใครเช่นกัน แล้วก็ไม่ได้ตามสะสมเลยครับ ล่าสุดเพิ่งหาแผ่น Audio CD ที่มีเพลงดอร์แมนไอแคนเซย์ ก็เลยเอามาทำเป็น Ring Tone ซะเลย (ภาษาประกิตไม่แกร่ง อิอิ) - เรื่องหายหน้าไป : ก็เจ็บใจที่โดนลบความเห็นที่แตกต่างในห้องอื่น ก็เลย Horn เป็นแตร ... แล้วหายศีรษะไปเลย แวะมาเพราะวาระ ๕ ปีอาศรม - เรื่อง The Corrs ไม่ได้ตามจริงๆ ครับ ส่วน แม็ท มอญ(พุง)โร ยังไม่มีครับ อิอิ ... เขินจริงๆ ที่จะส่งที่อยู่ให้หลังไมค์ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 49 11:22:50 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 49 19:44:14 จากคุณ : lek Isara - [ 2 ต.ค. 49 19:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 19.41 น. ๐ เอกเจ็ด โทสี่ เน้น          ทุกกรอบ โคลงสี่สุภาพ มอบ            มั่นไว้ มรณะสี่ มงกุฏครอบ          มนตรีมั่น คงฤๅ ความมั่นคง UN ใช้            เช่นยั้งยับกัน ๐ ขวัญเอย ขวัญพ่อ กลุ้ม   กลัวตาย ขวัญแม่ ก็กลับกลาย         เกลื่อนกลุ้ม ขวัญลูก ล่มสลาย             ตายเกลื่อน ขวัญคู่ขวัญ เกิดคลุ้ม-        คลั่งคล้ายหายขวัญ ๐ อาถรรพ์ โคลงสี่ นี้         สุภาพ ใดฤๅ โคลงสี่สุภาพ ปราบ           พี่น้อง   สาปสุพี่ สูสาป                 ศักดิ์ต่ำ สูงพี่ ศักดิ์พี่สูง ปกป้อง             ต่ำด้วยศักดิ์ใด ๐ คำไข ใครเจ้า เค่า         ใจไหม เอกใช่คุมโท ใจ               พี่น้อง โทเพียงสี่ เหตุไฉน           เอกสี่  พอฤๅ สามอย่า สยาม ต้อง         ข่มด้วยพลังสาม ๐ พลังกาย จำไว้ หนึ่ง       พึงประสงค์ พลังแห่งใจ ดำรง             คู่หมั้น พลังศรัทธา ยิ่งยืนยง        หยัดอยู่ เอกเพิ่มพลังสาม ชั้น         พ่อใช้สะกดใจ 20.19 น.                           .......................................................................... สะกดใจไม่ได้...ไม่มีสุภาษิต...เพียงคิดวิเคราะห์โคลงสี่ แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 49 20:36:23 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 2 ต.ค. 49 20:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับคุณ ย.ยิ้มแย้ม อุตุนิยมวิทยาบอกว่าพญาช้างจะเหยียบจันทบูรเป็นทาง การประมาณบ่ายแก่ใกล้เย็นของวันที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๔๙ พยากรณ์แม่นยำมากครับ ประมาณ ๑๕.๓๐ น.วันเดียวกัน ฝนมามืดฟ้ามัวดินไปหมด เลยขอกระตุกหางช้างเล่นแก้รำ คาญจิ๊ดนึง :) สำหรับพระราชนิพนธ์ ร.๖ ติดตามอ่านครับ ช้างสาร ๏ มาตงค์ตรงแต่งน้ำ        นภาลัย เผลียงหล่นอนธ์หมอกไอ  เอิบทั่ว วิเชียรแฉกฉกไว             วับช่วง กรูกราดพาตพัดชั่ว-         แล่นไม้พังครืน ๏ แสนปืนฟ้าปรุเปรี้ยง      ปูพรม ทวยเทพเทระทม             ถั่งบ้า ปราณีจรดประนม             ทุกข์นาบ 'อย่าท่วมเลยน้ำท่า..'        บ่นถ้อยอาถรรพ์ ๏ ภัยพันอาเพศเพี้ยน        เพลาคลาย ภินท์ผ่อนพอหย่อนกาย     ปรับแก้ ชะล้างเถิดละลาย            ร้อนรุ่ม สายวรรษาเซ็งแซ่            อย่าแส้ซ้ำสอง ๏ นองดินประดับด้าว         ขอโดย พอดี ฉ่ำหนักดอกจักโรย            ร่วงไสร้ คืนป่าเถิดพ่อโปรย            พอเปียก ส้มสูกลูกช้างไหว้             พ่อช้างคืนพง ๚ะ๛ .......................................................... ฮ่วย! ผิดเยอะจัง :) แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 15:30:59 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 12:16:02 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 00:30:42 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 3 ต.ค. 49 00:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีครับ คุณยิ้มแย้ม และทุกท่านครับ + แวะมาอ่าน เห็นครูเล็กไปเที่ยวเหนือ ถิ่นเกิดผมเอง ขอให้สนุกนะครับ เห็นเล่าว่าหอพระพุทธบาท มีรูฉายภาพกลับหัว นึกถึงตอนเด็กเคยเรียนวิทยาศาสตร์ ครูให้ทดลองฉายภาพโดยเจาะรูที่กระดาษให้ตรงกัน แล้วให้อีกด้านรับภาพจากวิวด้านนอกฉายมาอีกด้านที่มืด และมีกระดาษเป็นฉาก เห็นภาพวิวกับคนกลับหัวลางๆ ตื่อนเต้นมาก เป็นที่มาของกล้องถ่ายรูปเมื่อใส่เลนส์เข้าไป เพื่อทำให้ภาพกลับมาเป็นแนวตั้ง และครูบอกว่าไม่ใช่ภาพจริง ภาพจริงคือภาพกลับหัว แหะๆ เล่าจากความทรงจำอาจสับสนเล็กน้อยครับ ๏ ถึงเชียงไหม่ต้องเยี่ยม         บ้านถวาย ผลผลิตจากไม้ขาย               ดื่นล้ำ บรรจงจดลวดลาย                 งามงด ศิลปสลักด้วยน้ำ                   หัตถแก้วชาวเหนือ  ๚ ถ้าไปอีกลองแวะไปบ้านถวายดูสิครับ เป็นหมู่บ้าน ทำงานฝีมือเกี่ยวกับไม้ ทั้งหมู่บ้านเลยครับ ของในจตุจักรส่วนมากก็มาจากที่นั่น + เห็นโคลงแนวโบราณ จะเป็นดั้น หรือป่าวครับปู่เจียวต้าย อาศรมก่อนก็แอบแต่งไว้บทหนึ่ง แต่เป็นแบบโคลงสี่สุภาพโทคู่ แต่สัมผัสแบบโคลงดั้นโบราญ เอามาลงใหม่ครับ อะอะ ๏ กลไกชีวะจักรสร้าง          มโนฝัน มนุษย์แฝงชีพอัน               ยะเยือกร้อน กลใดฟาดฟันใน                 มโนคิด โคลงคำความซ้อนซึ้ง          กว่าเห็น  ๚ + สวัสดี คุณพจนารถ๓๒๒ บทนั้นเคยอ่านเหมือนกันแต่ไม่รู่ว่าแปลจากบทกวีของต่างชาติ ชอบมากเลยครับ ๏ แขนขวาพระปลอบเกื้อ       ชาวไทย พสกนิกรซึ้งใจ                    ยิ่งแล้ว แขนซ้ายพระกวาดภัย           ทั่วแผ่น ขวัญจิตทุกดวงแผ้ว              เพราะไท้ทุกดวง  ๚ + เห็นข่าวแล้วสะเทือนใจครับ คุณรามลิขิต ๏ ช้างสารซัดกวาดเหี้ยม         ทำลายเรือน ธรรมชาติตกมันเหมือน           เจ็บแค้น คนเอยไฉนกระเทือน             จิตพิโรธ ถอนทุกสิ่งหากแม้น               มอดไม้ยังตะกราม ๚ วันนี้ต้องเดินทางแวะมาตอบเท่านี้ให้คุณยิ้มแย้มก่อนนะ ท่านอื่นเดี๋ยวได้แว๊บเข้ามาอีก คงได้สนทนากัน ขอรับ --------------------------------------------------------------------- แวะมาเปลี่ยนครับ  "ถอนทุกสิ่งหากแม้น   มอดร้ายยังทำ" แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 16:12:19 จากคุณ : xers - [ 3 ต.ค. 49 11:18:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ๏ สิ่งหวัง... วงเวียนวนว่ายเวิ้ง.................วกวน มนุษย์มากกิเลสจน...............จิตท้อ ฉุดช่วยแต่ยังปน..................เปอยู่ คิดยิ่งให้ยากน้อ....................จะฉุดพ้นอย่างไร ย่ำย่างคงไม่พ้น.......................เพลิงกาฬ เผาจิตจนแหลกราญ................รุ่มร้อน คงคุกรุ่นไฟผลาญ...................เผาตลอด หากไม่ช่วยผ่อนฮ้อน...............จะอยู่ได้จะใดกัน เราคือคนหนึ่งนี้...........................ธรรมดา แค่อยากเห็นฝูงปลา......................อยู่พร้อม เวียนว่ายอยู่ทุกครา.......................ด้วยสงบ มุ่งสู่ความสุขน้อม........................มอบให้ใจเกษมฯ *ขอแค่ทุกคนมีความสุข .... **สุขใดไหนจะเท่า จิตเราที่สุข ... *** กราบสวัสดีครูเล็กค่ะ และทักสวัสดีมิตรสหายทุกๆท่าน แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 14:21:21 จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 3 ต.ค. 49 13:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ๏ ถึงเชียงใหม่แวะเข้า                    หางดง น้ำพริกหนุ่มกระทง                        อีกแล้ว ไม้แกะสลักบรรจง                         ประดิด- ประดอยแฮ เดินครึ่งกิโลแม้ว                           เมื่อยแข้งปวดขา ๚ คราวนี้ไม่ได้ไปเชียงใหม่ แต่เมื่อเดือนก่อนนั้นไปมาแล้วครับ แวะไปหางดงแล้วไปหมู่บ้านถวาย แต่ไปทีไรตลาดจะวายทุกที เพราะไปถึงก็เกือบๆ ห้าโมงเย็นแล้ว (ไปมาแล้วสองครั้ง) ครั้งที่ผ่านมา   (เดือนที่แล้ว) ไปตลาดแถวหางดง ซื้อไส้อั่ว + น้ำพริกหนุ่ม + แค็ปหมู อร่อยมาก (ไปกับครอบครัว) แต่ไปซื้อโคมไฟทำด้วยไม้จากหางดงได้ที่กาดทุ่งเกวียน/ลำปาง ก็วนเวียนอยู่แถวๆ นี้แหละครับ ครั้งล่าสุดนี่ไปเดินเล่นแถวสูงเม่น/แพร่ ก็เลยสั่งอ่างล้างหน้าทำด้วยรากไม้ ราคาแค่ ๒,๐๐๐ บาท ถ้าซื้อที่กรุงเทพฯ บางแห่งติดไว้ตั้ง ๙,๐๐๐ บาท ถ้าให้ส่งถึงบ้านเขาคิดค่าส่งเพียง ๗๐๐ บาท แต่ของพี่เล็ก (ฮึ่มๆ พี่เล็กนะ มิใช่ครูเล็ก) เขายังไม่ได้ทำให้ จึงสั่งไว้เฉยๆ แล้วคราวหน้าให้เพื่อนไปขนมาให้ (ค่าส่งเลยฟรี อิอิ) ... มาบอกแบบนี้เดี๋ยวพ่อค้าขายไม่ออกจะมาไล่นวดเรารึเปล่าเนาะ? ปล. สวัสดีครับหนูกรวี นายเซอร์และมิตรสหายชาวอาศรมทุกท่าน ..... จากพี่เล็กครับ อย่าเรียกให้เพี้ยนไป :o) แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 13:33:27 จากคุณ : lek Isara - [ 3 ต.ค. 49 13:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โคลง..ภาษิตคิดค้น........คำคม สุ.......สดับรับติชม.........ชอบ-แย้ง ภา......ษาสื่อสารสม.......สรรเสก ษิต.....ศึกษาพาแจ้ง.......แจ่มรู้รักสยาม ภาษิตพระคิดไว้.........วัจน์เวียน หวังจักสร้างชาติเพียร.......ช่วยชี้ หวังชนรักรู้เรียน..................เขียนอ่าน สู้ศัตรูหมู่อมิตรลี้.......................รักษ์ไว้ไทสยาม จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 3 ต.ค. 49 13:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ ย.ยิ้มแย้ม ยังไม่เข้ามา จึงยังไม่รู้ว่าเป็นเล่มเดียวกันหรือเปล่า จึงขอนำมาลงอีกบทหนึ่ง ดูเหมือนชื่อคุ้น ๆ นะครับ " โลโกปัตถัมภิตาเมตตา อรติ โลกะนาสิกา " ธรรมภาษิตของสมเด็จพระมหาสมณะ กรมพระยาวชิรญาณวโรรส (โคลงวิวิธมาลี) เมตตาเป็นเครื่องค้ำ            จุนโลก เมตตะจิตบำรุง                   ความสุข อีกทั้งเมื่อยามโศก              รันทด เมตตะจิตดับทุกข์               เทวศได้เทียวนา ฤศยาทำโลกให้                  ฉิบหาย ร้อนรุ่งดั่งเพลิงผลาญ           ผ่าวจิต สหายอาจกลายเปน             เหินห่าง มิตร์เปนอมิตร์เพราะ            ฤทธิ์ร้ายอรตี ยินดีในลาภยศ                  แห่งสหาย   เพื่อนสุขสบายพลอย          สุขด้วย เพื่อนทุกข์อุบายหา             ปลอบจิต เพื่อนแล มิตรภาพตราบม้วยยั่ง           อยู่ด้วยเมตตา ฤศยาพาให้เคลิบ                เคลิ้มหลง เหมือนถูกยาพิษงง              ง่านจิต คิดใดก็ไป่ลง                     คลองชอบ ธรรมเลย ลืมชอบกอบการผิด             เกลียดโลกทั่วไป ใครเกรงซึ่งอำนาจ               ฤศยา จงหมั่นเตือนจิตตน               นิตย์ให้ ตั้งจิตคิดเมตตา                   โดยทั่ว ไปเทอญ   จึ่งจะรอดพ้นได้                   จากห้วงฤศยา อย่าจ้องมองคิดแต่               ถึงตน อย่ามุ่งมองสุขทุกข์               แห่งอาตม์ มองประโยชน์ชนที่               อยู่รอบ ตนแล มองมุ่งประสาทสุข                ดับร้อนแห่งสหาย มุ่งหมายประโยชน์ผู้              อื่นก่อน ตนเอง เห็นเพื่อนเดือดร้อนช่วย             ดับร้อน เห็นเพื่อนทุกข์ทอนทุกข์         ของเพื่อน สิทธิผลซ้อนสุข                   สวัสดิ์ให้ตนเอง ฯ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 10:50:00 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 19:17:42 จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 ต.ค. 49 16:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 16.40 น. ประมวล  เหงา เฝ้าอ่าน      โคลงบุราณ โคลง สุภา  ผ่านกาล         ก่อนนี้ เป็นภา ษิต ไขขาน           บอกต่อ โครงหลักย้ำ คำโคลง ชี้     ชัดถ้อยกระทงความ ยามวิสัชนาแจ้ง กระจ่าง     ใจสบาย   ชีวะจักรฉากวจีฉาย              โล่ง แล้ คำคมผูกหลักราย                รอบ แหล่ง มาตุภูมิพ่อ อธิษฐานลูกหลานแท้           เทิดไท้หทัย กวี 17.08 น. ............................................................................. ยามเหงาขอเข้าเป็นแขกเฝ้าอาศรม...ชมโคลงสุภาษิตครับ แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 17:24:14 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 3 ต.ค. 49 17:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 26 18.49 น. ประมวล...หมวด เน้น สุ-       ภาษิต       สุภาษิต...ทรงลิขิต              ขบถ้อย คำโคลง...เพ่งพินิจ              ขบคิด  พิจารณา พระราชนิพนธ์...ร้อย            หมื่นล้วนควรสนอง ของพระบาท...ชาติเชื้อ        เอกบุรุษ สมเด็จ...มหาวชิราวุธ           กราบไหว้ พระมงกุฎเกล้า...ชาวพุทธ     ผ่องสวัสดิ์           เจ้าอยู่หัว...เทิดไท้              ท่องถ้อยพระธรรม 19.08 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 3 ต.ค. 49 19:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นคุณนกโก๊กมาวางโคลงก็ยินดีมาก ได้แวะเข้าไป ตามลิงค์(8) แล้ว  อ่านโคลงสนุกมาก มีนักโคลงฝีมือเฉียบ หลายท่าน เช่น  ยี่หร่า@  ลี้ถ้ำฮวย  ฯลฯ  ว่าง ๆ จะเข้าไป เยี่ยมคารวะครับ ฮ่าฮ่า  พี่เล็กครับ มีแต่คนเรียกว่าครูกันทั้งน้านนน.. เรียกตามความรู้สึก  คิดถึงครูหนอนฯ มาแวบเดียว ถึงเดือนตุลาคมแล้วครับ งานจะยุ่งทุกปี อาจเงียบไป บ้าง  แต่ถ้าว่างจะเข้ามา เขียนกลอน ๖ ร่วมกระทู้คุณหมอวฤก "คำคร่ำครวญของใบไม้"   เพื่อทบทวนกระบวนกลอน ขอฝากไว้ในอาศรมฯ เพลงป่า เพลงเปลี่ยวกล่อมป่าช้าฉาย ทักทายสายธารขานขับ เทือกเขาเทาทึมขรึมรับ ทอดทับยอดทิวลิ่วลาง ไพรเขียวขับขานนานเนิ่น คลุมเนินแนวป่าฟ้ากว้าง แดดลอดสอดใบใสบาง เป็นรูปเป็นร่างเป็นรอย น้ำตกไหลแตกลงต่ำ รินร่ำวงรุ้งฟุ้งฝอย เสียงคร่ำครืนครางค่อยคล้อย ไหลอ่อยลอยเอื่อยเรื่อยลา เป็นธารซ่านใสไหลริน ซึมทรายแทรกดินหินผา ชุ่มชื้นชั่วกาลนานช้า ปรุงดินปลูกป่านับนาน ทุกน้ำหนึ่งหยดรินหยาด ถักทอธรรมขาติขับขาน คือหนึ่งใบไม้เบิกบาน ทดแทนนับล้านล้านใบ เพลงป่าไพรเปลี่ยวเกี่ยวกอด ทุกยอดหญ้าเรียวเขียวใส ทุกพันธุ์ทุกพืชทุกไพร เลี้ยงโลกเพื่อใครเนรคุณ  ฯ แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 19:52:44 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 3 ต.ค. 49 19:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 28 19.19 น. ประมวล มิตร คิดค้น         มนต์สวรรค์ เปิด สุภา ตุลาการ กัน       กวิแก้ว โคลงภา ษิต ทรงธรรม์      วชิราวุธ  มงกุฎเกล้า พระนิพนธ์ คำโคลง แผ้ว    ผ่านเกล้าชาวกวี อักขรวิธี สร้าง  ผูก           ฉันท์ลักษณ์ โคลงสี่สุภาพ เป็นหลัก       โกร่ง แก้ว คำสอน ซ่อนรัก สลัก         อักษร สะกด น้ำพระทัยท่านเลิศแล้ว       ลูกสร้างสุภา ใจ ชีวิตไทย สุขสวัสดิ์ ด้วย      สุภานำ ไข นา ชีวิตคู่ แค้นเพรงกรรม        ก่อน เศร้า ชีวิตลูก พ่อแม่ถลำ            สุข สุ- ภาฤๅ   ชีวิตเฒ่า ผิดหวัง  เจ้า        ห่อนรู้ศิษย์สุภา มาเถิด มา  เข้า ศึก-          ษากัน             เพียงเปิด ใจ ร่วมพันธุ์        พ่อเจ้า คิด ไข ข่มอาถรรพ์           ธรรมชาติ       คำ สุภาษิต ค่ำเช้า            อยู่เหย้าเฝ้า"สุภา" 19.59 น. แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 20:26:20 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 20:22:12 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 20:20:49 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 49 20:15:01 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 3 ต.ค. 49 20:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แวะมาทักทาย ก่อนตายคาห้องสอบครับ #14 #17 รัชกาลที่ ๖ ท่านทรงแปลจากภาษิตของฝรั่งเศสครับ Mon ame au dieu; mon bras au Roi, mon couer aux dame; le h'oneur a mois. บทพระราชนิพนธ์ที่ชอบที่สุด บทนี้ครับ ๏ นานาประเทศล้วน นับถือ ผู้ที่รู้หนังสือ แต่งได้ ใครหมิ่นอักษรคือ คนป่า ใครเยาะกวีไซร้ แน่แท้คนดง๚ จากคุณ : โกฏิดารา (โกฏิดารา) - [ 3 ต.ค. 49 21:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ๏ ดูรากุลบุตร์เชื้อ            ชาติชาย ไทยเอย อันชาติรุ่งเรืองฉาย          เฉิดแท้ แม้ไร้กะวีอาย                 ทั้งชาติ เจียวพ่อ เขาจะเยาะเล่นแม้           หมดผู้รู้ดี ๚ ๏ กะวีสง่าแม้น               มณีสาร คำเพราะคือสังวาลย์        กอบแก้ว ควรเพิ่มพิริยะการ            กะวีเวท เทอญพ่อ กอบกิจประเสริฐแล้ว       ไป่ต้องร้อนตัว ๚ *** หนังสืออ้างอิงเล่มเดียวกับ #๑๗ ครับ ขอบคุณโกฏิดารา ที่นำภาษิตฝรั่งเศสต้นฉบับมาให้ทัศนานะครับ (แต่อ่านมิออก อิอิ) ปล. ลุงคำ #๒๗ อารมณ์ดีจังเลยนะครับ :o) จากคุณ : lek Isara - [ 3 ต.ค. 49 22:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แวะมาอ่าน อีกแล้ว อิอิ คิดถึงพี่ศาลา ...ลุงคัมภีร์ ..และท่านอื่นๆ ที่มิได้เอ่ยนามมากมาย ... นู๋ช่อไม่ได้มา นาน ..ไม่ทราบว่า พี่รสา ของนู๋ช่อ ยังสบายดีไหมค่ะ ... ห่างหายไปนานมากๆ แวะมาสวัสดี พี่ๆทุกคนค่ะ จากคุณ : การเวกในช่อการะเกด - [ 4 ต.ค. 49 00:20:08 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีเจ้าเฮียคัม ฯ พี่เล็ก น้องหนู & ทุกท่าน  ^_^ แวะมาแซว  คคห.29  โกฏิดารา สอบเสร็จก็อยากทิ้ง             ชีพไป ข้อสอบออกอะไร                โธ่เอ้ย ที่อ่านบ่ออกใคร                  แกล้งหว่า สอบตกสอบใหม่เฟ้ย ^_^     ตกได้ตกไป พี่ก็เครียดครือกันนะ  เจ้าโกด เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เพิ่งไปสอบ AIG ด้วยหละ แฮ่...  ได้สอบ  40 ข้อ  แต่...  สอบได้  เท่าไหร่ไม่รู้ พี่ที่คุมสอบบอกว่าผิดได้ไม่เกิน 5 ข้อ หนูหิ่ง ฯ ก็เลยบอกว่า แฮ่... งั้นเดือนหน้าเจอกันใหม่  *_~   เขามีสอบเดือนละครั้ง  ใครที่สอบไม่ได้  ก็สอบใหม่ หนูหิ่ง ฯ มาสอบครั้งแรก  ก็ถามพี่ ๆ เขาว่าข้อสอบยากไหม พี่เขาบอกว่าไม่ยากหรอกน้อง  แต่พี่สอบครั้งที่ 3 แล้วอ่ะ แง่ง ๆ ฮึ่ม  ใผออกข้อสอบเนี่ย  เมี้ยวววววววววว แล้วก็ไปถ่ายรูปคลายเครียดค่ะ  ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 4 ต.ค. 49 02:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาลงชื่ออ่านแล้ว...........แลมอง นบนอบพระบาทผอง...........ผ่านเกล้า รัชกาลที่หกครอง...............ตำแหน่ง พระมหาธีรราชเจ้า..............ปราชญ์แท้เมืองไทย แวะมาอ่านก่อนคร่าวๆค่ะ แล้วจะมาอ่านโดยละเอียดในคราวหน้า ขอสวัสดี ทุกท่านอาศรมชาวโคลงค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ต.ค. 49 04:37:19 ]

ความคิดเห็นที่ 34 07.04 น. หลับ...สนิท ปิดข่าว ร้อน      นอนสาย  เลยแล หลบ...เรื่องการเมือง ลาย     เหลื่อมล้ำ มา.....ยามรุ่ง ฝนปราย         โปรยฉ่ำ รับ.....ว่าเรา อยากน้ำ           ดื่มแก้กระหาย จับ.....จอกใจ น้ำ ชื่น           จับใจ โคลง..ร่อนหาสหาย ไอ        อุ่นเอื้อ สุภา....พล่าน สายใย           ขาดเยื่อ บัวแม่ ษิต.....ใช่ ศิษย์ สิทธิ์ เฟื้อ    เพื่อพ้องพวกมี ลิ.......ไท ไทยอุ่นน้ำ-         ใจดี ลิต.....เพิ่ม รอเรือ มี           แหล่งน้ำ พระ....ปลุก พ่อ ปราณี        มอบเพื่อน- ใจพ่อ ลอ.....หลั่งมาเอง ย้ำ          เช่นน้ำฝนโปรย 07.33 น. แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 08:06:01 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 4 ต.ค. 49 07:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ห่างหายอาศรมฯ ไปหลายเพลา แวะมาส่งข่าวและสรุปงานเบื้องต้นให้นะคะ เมื่อวานนี้จัดการโอนเงินจากงาน ๕ ปีอาศรมฯ เข้ากองทุนสุนทรภู่เรียบร้อยแล้ว จำนวน ๑๖,๐๐๐ บาท (หนึ่งหมื่นหกพันบาท) จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ต.ค. 49 12:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ข่าวคราวงาน ๕ ปีอาศรมฯ ใน "ศิลปวัฒนธรรม" ฉบับ ตุลาคม ๒๕๔๙ หน้า ๑๖ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ต.ค. 49 12:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สวัสดีค่ะคุณ ย.ยิ้มแย้ม และทุก ๆ ท่าน ขออนุญาตคุณโกฏิดารา ป้าลองแก้ไขภาษิตฝรั่งเศสมาน่ะค่ะ แต่ออกเสียงภาษาไทยมาคง ไม่เหมือนฝาหรั่งเขาออกเสียงกัน ถ้าผิดพลาดไปอภัยด้วยจ้า  :D แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 13:47:39 จากคุณ : ป้าชาร์ม - [ 4 ต.ค. 49 13:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สวัสดี  คุณยิ้มแย้ม และทุกท่านครับ สวัสดีครับ ครูพี่เล็ก แหะๆ ยอมให้ครึ่งหนึ่งครับ อิอิ เห็นป๋าคัมฯ เอากลอนหกมาวางขอเอาของเก่า มาวางไว้ด้วยครับ เขียนแจมกระทู้พี่สดายุเช่นกัน สาระความอาจไม่มีมีแต่ สาระใจ เหงาๆ ขอรับ ช่วงนี้นั่งปั่นงานอยู่ คิดไรไม่ออก อ่านแบบ 2-2-2 ครับ ๐ ฝนเย็นเป็นเส้นหยาดสวย ลมรวยระรินพาดผิว ดอกหอมหอบห้วงคะนึงปลิว วาบหวิวสุดพร่ำรำพัน ดวงไฟละออม่านละมุนฝน ละเมียดสีแต้มถนนฉาดฉัน ละอองป่นบนถนนปลาบมัน ระริกสั่นคล้ายซ่านตามทรวง ... ---------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 4 ต.ค. 49 14:10:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จาก #๓๕ ๏ หมื่นหกพันบาทพร้อม-       เพรียงถวาย พระเอย อานิสงส์ขจรขจาย                ทั่วแคว้น สุนทรภู่จุดประกาย                กลอนแปด โคลงสี่ยังแน่นแฟ้น               รอบรั้วอาศรม ๚ *** หนูเซอร์และหนู ศ. หนูเล็กไม่ได้มานานแล้ว จึงไม่รู้ว่าเจตนารมณ์ของชาวอาศรมเปลี่ยนไปรึเปล่า กล่าวคือของเดิมเราเล่นกันตามกระสวน คือพยายามให้อยู่ในกรอบ อาจจะมีนอกกรอบบ้างในบางลีลา แต่โลกพัฒนาไปเยอะ ตามไม่ทัน น้องเซอร์ยังดื้อมาเรียกพี่เล็กว่าครูพี่เล็ก ซึ่งเปรียบเป็นครูอนุบาลของอาศรม หากอาศรมยกระดับเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว ก็อยากจะเห็นตำรับตำราอ้างอิงเป็นวิทยาทานบ้างครับ *** อ๊ะจึ๋ย! ..... กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยจริงๆ ..... บุ๋งๆๆๆ จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 00:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 40 *ข้างล่างนี้เป็นโคลงไม่มีชื่อ และไม่มีฉันทลักษณ์  ลองอ่านกันดู "อีกไม่เกิน3เดือนวัดพระบาทน้ำพุต้องปิดลง!!...ถ้า... " ถ้าไม่ช่วย อีกไม่เกิน 3 เดือน วัดพระบาทน้ำพุต้องปิดลง !!! ทุกคนคงเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับวัดพระบาทน้ำพุ  จังหวัดลพบุรี ที่มีหลวงพ่ออลงกตเป็น เจ้าอาวาส ซึ่งท่านได้อุทิศตัวช่วยเหลือผู้ป่วยโรคเอดส์และเด็กกำพร้ามาสิบกว่าปีแล้ว   ทั้งๆที่ท่านมีพร้อมทุกอย่าง  จบการศึกษาระดับปริญญาโทด้านวิศวกรจากออสเตรเลีย   แต่ท่านก็เสียสละได้  เพียงเพราะท่านเห็นว่า  ผู้ป่วยโรคเอดส์นั้นไร้ที่พึ่งจริงๆ ขนาดบางคนพอพ่อแม่รู้ว่าติดเชื้อเอดส์  ยังรังเกียจและทอดทิ้งลูกของตัวเองได้เลย  หลวงพ่อ ท่านเห็นว่า  ถ้าท่านไม่ช่วยพวกเขาเหล่านี้  ท่านก็ไม่สามารถเรียกตัวเองว่าเป็นมนุษย์ได้ ทุกวันนี้  ที่วัดมีผู้ป่วยและเด็กกำพร้าที่หลวงพ่อต้องคอยดูแลรวมถึงพนักงานและอาสาสมัครราวหนึ่งพันคน   ค่าใช้จ่ายต่อเดือนประมาณสามล้านกว่าบาท  แต่ยอดบริจาคกลับน้อยลงเนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจที่ซบเซา   เห็นว่าลดลงเหลือเพียงเดือนละสองแสนบาทเอง  ส่วนรัฐบาลก็ช่วยเหลือเพียงเดือนละหนึ่งแสนบาทเท่านั้น เคยโทรไปถามที่วัดเกี่ยวกับสถานะทางการเงิน  พนักงานก็บอกว่า  รายรับเท่าเดิม  แต่ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นทุกวัน   ค่ายารักษาหรือเพิ่มภูมิต้านทานก็แสนจะแพง  แถมผู้ป่วยก็มีแต่จะเพิ่มมากขึ้น  ทางวัดจะ ไม่รับก็ไม่ได้   เนื่องจากมีคนพาผู้บ่วยมาทิ้งไว้ที่หน้าประตูวัดเสมอ  ซึ่งพวกเขาก็ไม่มีทางไปที่วัดก็เมตตาช่วยเหลือ แม้กระทั่งคนชราและเด็กที่คนในครอบครัวเสียชีวิตเพราะเอดส์แล้วไม่มีใครดูแลตอนนี้ ต้องมีการส่งผู้ป่วยที่อาการดีแล้วและพอมีฐานะกลับบ้านบ้างแล้ว  และอีกสามเดือนอาจ ต้องปิดตัวลง!!!!!! หลวงพ่อเองต้องลงมาบิณฑบาตรที่กรุงเทพฯทุกสัปดาห์ ต้องไปหลายที่ต่อหนึ่งวัน   เพราะรอคนไปช่วยเหลือถึงวัดไม่ไหว  เห็นแล้วก็เหนื่อยแทนจริงๆ เมืองไทยมีผู้ติดชื้อเอดส์มากเป็นอันดับสี่ของโลกแล้ว  และแนวโน้มก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ   สวนทางกับอายุของผู้ที่ติดเชื้อเอดส์ ซึ่งกลับกลายเป็นว่าอายุน้อยลงทุกที  อยากให้พวกเราเข้าใจว่า   เรื่องนี้เป็นปัญหาของประเทศชาติและเป็นเรื่องของพวกเราทุกคนที่ต้องช่วยกัน พวกเราสามารถช่วยได้หลายรูปแบบ ขณะนี้หลวงพ่อท่านมารับบริจาคทุกวันเสาร์ ตั้งแต่ 8.30 น. -10.00 น.  ที่สวนลุมไนท์บาร์ซาร์ ข้างๆอาคารบีอีซี เทโร  สามารถบริจาคเป็นเงิน (ดีที่สุด), ยา, ผ้าอ้อม, สำลี, ของอุปโภคบริโภคต่างๆ, หนังสือ, เสื้อผ้า ฯลฯ หรือบริจาคผ่านธนาคารให้กับ " กองทุนอาทรประชานาถ " ถ้าสามารถทำเป็นรายเดือนได้จะดีมาก  รายละเอียดของเบอร์บัญชีมีดังนี้      ธ.กรุงเทพฯ สาขาลพบุรี  289-0-84697-1      ธ.ทหารไทย สาขาลพบุรี  304-2-41277-9      ธ.กสิกรไทย สาขาถนนสุรสงคราม  174-2-39000-0      ธ.ไทยพาณิชย์  สาขาลพบุรี   579-2-33730-7      ธ.กรุงศรีอยุธยา  สาขาลพบุรี  111-1-47300-7      ธ.นครหลวงไทย  สาขาลพบุรี  340-2-14976-0      ธ.เพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร  สาขานางเลิ้ง 000-2-12022-0 จากคุณ : Ar@p - [ 5 ต.ค. 49 19:29:35 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อาร์พี จาก #๔๐ *ข้างล่างนี้เป็นโคลงไม่มีชื่อ และไม่มีฉันทลักษณ์  ลองอ่านกันดู พี่เล็กอ่านแล้วนะครับ ขอความรู้หน่อยนะครับว่าเรียกว่า “โคลง” ได้อย่างไร? ไม่ทราบจริงๆ นะครับ ปล. สงสัยข้าพเจ้าคงต้องพิจารณาตนเองอีกครั้งหนึ่งแล้ว หลงแล้วครับ ขออภัย จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 20:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ย้อนหลังไปประมาณห้าปีขึ้นไป ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือนตุลาเหมือนตอนนี้แหละ ได้มีการเขียนโคลงกันกลุ่มห้องสมุด ไม่แน่ใจว่าแยกมาเป็นถนนนักเขียนหรือยัง พี่เล็กก็ได้เขียนโคลงรำลึกถึงเหตุการณ์เดือนตุลากะเขาด้วย เพราะเกิดทันทั้งเหตุการณ์ ๑๔ ตุลา ๑๖ และ ๖ ตุลา ๑๙ ซึ่งช่วงนั้นพักอาศัยที่บ้านหลังเก่าเชิงสะพานพระปิ่นเกล้าฯ ฝั่งธนฯ เนื้อหาจำไม่ได้ จำได้แต่วรรคหลังของบาทที่สามและสร้อยโคลง ดังนี้ ๏ xxxxx            xx xxxxx               xx xxxxx               ดังมา จากนรก xxxxx               xxxx ๚ เท่านั้นแหละ ก็มีมิตรใหม่นาม “หนอนสุรา” เข้ามาทักทายทำนองนี้ (จากความทรงจำครับ ไม่ได้ save กระทู้ไว้) “ขอขัดจังหวะคุณเล็กหน่อยนะครับ คือว่าผมติดตามการเขียนโคลงคุณเล็กมาพอสมควร เห็นว่าพอไปได้ แต่อยากจะแนะนำอะไรบางอย่าง เช่น ในโคลงข้างบนนี้ ตรงสร้อยโคลงบาทสามที่ใช้ว่า “ดังมา จากนรก” นั้น เขาเรียกว่าสร้อยโคลงแบบ “เจตนัง” ซึ่งไม่เป็นที่นิยม น่าจะใช้ว่า “มาจาก นรกฤๅ” ฯลฯ” ซึ่งตอนนั้นแหละทำให้พี่เล็กได้รู้จักกับมิตรสหายนาม “หนอนสุรา” แล้วจากนั้น พอพี่เล็กไปแต่งโคลงกระทู้ไหน สหายท่านนี้ก็ตามไปเล็กเช่อ จนพี่เล็กเซ่อร์ ไปทุกกระทู้ ซึ่งได้ความรู้เพิ่มเติมมาทุกครั้ง (เรียกว่าสยบทั้งกายและใจ) และพี่เล็กก็เป็นคนแรกๆ ที่เรียนท่านว่า “ครูหนอน” ครูหนอนทำให้พี่เล็กได้รู้จักโคลงสี่มากกว่าเอกเจ็ดโทสี่ เช่นได้รู้จักคำเป็น-คำตาย รู้จักการใช้คำตายแทนเอก การใช้สร้อยโคลง การเล่นกลบท และที่สำคัญรู้จักการให้ความสำคัญของเนื้อความและเสียงโคลง หากแต่งโคลงโดยใช้คำสวย เสียงไพเราะ แต่เนื้อความไม่สัมพันธ์กันในโคลงก็จะไม่ผ่าน แต่เนื่องจากครูหนอนฯ ไม่ค่อยมีเวลาเล่นเน็ตมากนัก พี่เล็กจึงสวมรอย ตั้งตนเป็นครูกำมะลอ ไปติติงแนะนำคนโน้น ชมคนนี้ บางคนเขาก็ยินดี บางคนก็ไม่พูดด้วย แต่ส่วนใหญ่จะมีคนมาเล่นด้วย เพราะช่วงนั้นคนบ้าเยอะ อิอิ ปล. ไปล่ะ ...... สวัสดี :) แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 49 21:15:25 จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 21:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แวะมาทักเพื่อนพ้อง..........ชาวกวี หายห่างกว่าแรมปี.............แย่แล้ว นานนานแต่งโคลงที..........สนิมเกาะ แน่นเฮย คงจะไม่คลาดแคล้ว...........ถูกไม้เรียวครู ๚ พบเพื่อนใหม่มากหน้า.........หลายตา รู้สึกแก่ขึ้นมา....................จิตฟ้อง ปลอมเป็นเด็กอีกครา..........ดีกว่า เชิญเพื่อนเรียกศิษย์น้อง......ดั่งครั้งวันวาน ๚ จากคุณ : ศิษย์น้องไร้นาม (ไร้นาม) - [ 5 ต.ค. 49 21:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 44 โคลงสุภาษิต : พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ ๖ “Amici vitia si fera, facias tua” (“อะมิซิ วิเชีย สิ เฟรัส, ฟาซิอัส ตุวะ” ภาษาละติน ของนักปราชญ์โรมัน ชื่อ ปุปลียูสา สิรส) • โคลงวิชชุมาลี ๏ “เห็นมิตร์ทำชั่วแล้ว           เพิกเฉย เท่ากับสูชั่วเอง                    นั่นแล้” ภาษิตเช่นนี้เคย                   พบอยู่ ในพุทธะศาสน์แท้                น่าคนึง ๚ ดุสิตสมิต เล่ม ๑ ฉบับที่ ๙ วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ หมายเหตุ : ข้าพเจ้าไม่มีความรู้ด้านภาษาละตินนะครับ แต่คัดลอกมาเพื่อความสมบูรณ์ของข้อมูลครับ จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 22:04:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โคลงสุภาษิต : พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ ๖ “The ornament of a house is the friends who frequent it.” (ภาษิตของปราชญ์อังกฤษชื่อ เอเมอร์สัน) ๏ “สิ่งงามแห่งคฤหไซร้           คือมิตร์ ผู้เยี่ยมเป็นเนืองนิตย์              นั่นแล้” ถ้อยคำช่างจับจิต                   น่าไตร่ ตามนา ไตร่เสร็จจักเห็นแท้                เลิดล้วนควรชม ๚ ดุสิตสมิต เล่ม ๗ ฉบับที่ ๖๘ วันที่ ๑๐ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๓ จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 22:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 46 โคลงสุภาษิต : พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ ๕ ๏ ฝูงชนกำเนิดคล้าย            คลึงกัน ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ          แผกบ้าง ความรู้อาจเรียนทัน              กันหมด ยกแต่ชั่วดีกะด้าง                 อ่อนแก้ฤๅไหว ๚ (พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาจุฬาลงกรณ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชทานด้วยพระราชหัตถเลขาในสมุดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัตยุบันนี้,* เมื่อเสด็จพระราชดำเนินประพาศ ณ ประเทศอังกฤษ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๐) * พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ ดุสิตสมิต เล่ม ๔ ฉบับที่ ๔๐ วันที่ ๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๒ หมายเหตุ : ตามหัวข้อกระทู้ อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๗๓ ๏ ๏ ๏ ประมวลสุภาษิตคำโคลง - พระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ๏ ๏ ๏ นั้น แต่ที่ผมอัญเชิญโคลงสุภาษิตบทพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๕ มา ณ ที่นี้เพราะมีหนังสือบางฉบับ อ้างอิงคลาดเคลื่อนว่าโคลงบทนี้พระราชนิพนธ์โดยรัชกาลที่ ๖ ปล. ตัวสะกดต่างๆ คัดลอกตามต้นฉบับ ซึ่งอาจแตกต่างไปจากปัจจุบันนี้บ้างครับ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 49 22:29:45 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 49 22:27:08 จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 22:25:27 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ทิ้งท้าย : โลกมันกลมจริงนะครับ วันนี้เพิ่งคุยกันเรื่องเงินกองกลางที่มีอยู่ในกลุ่มเพื่อนของพี่เล็ก (นอกอาศรม) ยังคิดกันว่าจะใช้อย่างไรให้หมดไปดี แล้วมีเพื่อนคนหนึ่งพูดถึง วัดพระบาทน้ำพุ โดยบอกว่า มีรายรับเป็นหลักหมื่น แต่มีรายจ่ายเป็นหลักแสน (รายละเอียดจำไม่ได้ จะโทร.ไปถามก็ดึกแล้ว เพราะเพื่อนคนนี้นอนหัวค่ำ/ตื่นเช้า) ขอลาด้วยโคลงสุภาษิต : พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ ๖ “กาชาด มิใช่ กาดำ” ดุสิตสมิต เล่ม ๗ ฉบับที่ ๑ หน้า ๑๑๐ ๏ กาชาดมิใช่เชื้อ            กาดำ พ่อเอย อยากเล่นพนันกำ            หนดให้ ช่วยกาชาดจะทำ            เสียชื่อ เปล่านา อยากเล่นก็อย่าได้           แอบอ้างการบุญ ๚ จากคุณ : lek Isara - [ 5 ต.ค. 49 22:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีครับ คุณยิ้มแย้ม และทุกท่านครับ อ่านเรื่องกรอบ ของครูพี่เล็ก แหะๆ (ยังไงก็ได้อ่าน อาศรมย้อนหลังตั้งแต่ภาคแรก ได้รับความรู้มากเลยครับ) โคลงส่วนมากที่เขียนก็เล่นตามกรอบอาศรม อาจมีนอกแนวไปบ้างแต่ก็ไม่กล้าไปแปะที่อื่นครับ อะอะ มาแกะโคลงเก่าของผมดูหน่อยนะครับ แหะๆ อีกแล้ว เขียนเป็นแนวโคลงสี่ โทคู่ ตามที่เคยเห็นครูหนอนเคยเล่น แต่ผมแต่ง สัมผัสบาทที่ 2 3 ตามแนวโคลงดั้น ซึ่งโคลง ดั้นไม่มีสัมผัสนอกบาทที่สอง แต่ผมมีจึ่งเป็นโคลงสี่ ซึ่งตามผังดั้นแนวโบราณจะสัมผัสแบบนี้ เอกโทตำแหน่งเดียวกันครับ O O O O O    O + O O O O O    O X O O + + +     O O O O X X X     O O ๏ กลไกชีวะจักรสร้าง          มโนฝัน มนุษย์แฝงชีพอัน               ยะเยือกร้อน กลใดฟาดฟันใน                 มโนคิด โคลงคำความซ้อนซึ้ง          กว่าเห็น  ๚ ส่วนแนวก็เอาคิดในหนังสือตำรับประมวลมารค ที่ท่านจันทร์เขียนในช่วงกลบท ทำนองว่าการฝึกกลบท เพื่อฝึกฝีมือ ใช้คำให้ได้ดั่งแขนขา ควบคุมได้ดั่งใจ แต่เมื่อเป็นแล้วก็ควรจะหัดแต่งให้ได้ รสคำ รสความ เพราะกลบทการแต่งให้ความดี ไพเราะยาก ซึ่งโคลงควร จะมีทั้งหลายๆ รส เลยเอามาแต่งนิดๆ อาจจะไม่กินความหมายไปทั้งหมด แต่ก็เป็นทำนองว่า "กลใดฟาดฟันใน มโนคิด" เมื่อหลับตา ก็ไม่เห็นกลทั้งหลายแล้ว แต่ถ้าเป็นรสกวีวัจนะ ทั้งความและคำ ครบ แม้หลับตาก็ยังสามารถรับรู้ได้ครับ อาจจะไม่เห็นภาพแต่ลองดูโคลงของ ร.6 ในกระทู้นี้นะครับ ทำไมท่านถึงได้รับการยกย่องว่า ปราชญ์กวี ทั้งที่โคลงท่าน ก็ไม่ได้ซับซ้อนมากมาย แต่อ่านแล้วต้องทึ่ง ขอรับ แหะๆ ผมก็ยังไม่อาจเข้าขั้นกวี และเกิดวัจนะได้น่อครับ เพียงเขียนมาเตือนสหายบางท่านเท่านั้นเอง ขอรับ ดูเหมือนนอกกรอบแต่ก็ยังไม่พ้นแบบเดิมครับ ถ้าไม่ถูกต้องยังไงช่วยติงด้วยนะครับ --------------------------------------------------------------- ปล. ไม่ได้ตื่นเช้าครับ แต่กำลังจะนอน นั่งปั่นงานอยู่ ฮือๆๆ อยากเข้ามาแต่เมื่อวันก่อนตอนกลางวัน ได้แต่อ่านผ่านๆ แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 49 05:34:43 จากคุณ : xers - [ 6 ต.ค. 49 05:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 49 07.38 น. กา.....ดำ แดนป่า ด้าน          มาเมือง ใน.....หนึ่งภาษิต เรือง          เรื่องร้อน ฝูง.....ชนร่วมชาติ เคือง        นกป่า หงส์...ร่อน มังกรรำฟ้อน       เล็บเลี้ยวลาแล 07.45 น. .......................................................................... คงต้องกราบลาสหายอาศรมฯ ภาคนี้ แล้วละสหาย xers โคลงเลอะเทอะเอกเจ็ดโทสี่ ไม่มีตำราสุภาษิต แจมกระทู้ผิดประเด็นเป็นมลพิษ ที่พลาดผิด ต้องขออภัย .......................................................................... จากคุณ : นกโก๊ก - [ 6 ต.ค. 49 07:55:29 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สวัสดีครับทุกท่าน -- จัตวาทัณฑี -- ๏ ผืนนภาภพกว้าง         เพียงใด หงส์อยู่แค่ไหนกา          เท่านั้น ทุกสิ่งร่วมหายใจ           บนโลก คนเท่านั้นที่กั้น              แบ่งชั้นแยกชน ๚ ลักษณะของเราเมื่อคนเห็นว่าดี ได้รับความนิยม อีกหน่อยก็กลายเป็นกรอบของคนอื่นให้ปฏิบัติ ก็เท่ากับเป็นการสร้างกรอบไปในตัว เช่นโคลงผวนของพี่นก หากอีก หลายร้อยปี มีคนสนใจมาขุดคุ้ย เล่นตามก็คือกรอบของมันเอง ฉะนั้นเราเล่นกันในกรอบของโบราณ ไม่ได้เคร่งเครียดอะไร หรือกำหนดอะไรมากมาย เพียงเป็นเรื่องการให้เกียรติคนโบราณ และสืบทอด ให้คงอยู่ต่อไป "อันที่เป็นของใหม่ก็สร้างกันต่อไป" จริงคือเท็จ เท็จคือจริง มีกรอบก็คือไม่มีกรอบ มั้ง กรอบเป็นตัวจัดระเบียบแบบแผน และกันความวุ่นวาย ถ้านอกกรอบมากๆก็อย่างที่เห็นจะมีกรอบใหม่มาครอบ ซึ่งอาจจะถูกใจหรือไม่ ก็ต้องมีกรอบใหม่มาอยู่ดี เพื่อความสงบในสังคม การทำลายกรอบทำให้วุ่นวาย การสร้างกรอบใหม่โดยไม่ทำลายกรอบเดิมน่าจะดีกว่า ถือว่าแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดเห็นกันครับ ถ้าเราอยากให้คนอื่นยอมรับตัวเอง ก็ต้องรับฟัง ปัญหาหรือข้อคิดเห็นเขาด้วย คนเรามีสิทธิ์คิดต่างกัน แลมีสิทธิ์เป็นกาและหงส์เท่าๆกัน ถ้ากาสวยกว่า คนก็คงอยากเป็นกากันหมด มันเป็นสิ่งสมมุติ แล้วแบ่งข้างกันไปเอง บางคนอาจจะแย้งว่าต่าง ไม่ใช่เพราะสี แต่เป็นเพราะนิสัย อันนี้ก็ใช่ครับ ฝากให้ด้วยมิตรภาพ ขอรับ -------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 6 ต.ค. 49 14:32:44 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แต่ส่วนใหญ่จะมีคนมาเล่นด้วย เพราะช่วงนั้นคนบ้าเยอะ อิอิ จากคุณ : หมีเซอะ - [ 6 ต.ค. 49 17:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีระหว่างสอบทุกท่านครับ แวะเอามาแปะ 30 ปี 6 ตุลา ๏ ดินโดมเคยอาบกำซาบเลือด ซากศพซบเผือดสุมไฟเผา มะขามแขวนร่างอยู่ซึมเซา กลางเสียงร้องเร้าเหล่าทมิฬ ร่ำเปรี้ยงเสียงปืนคลื่นกระสุน ทำนบทบหนุนไม่สุดสิ้น ย้อมแดงโลหิตติดแผ่นดิน ป้ายแดงแปลงลิ้นติฉินประณาม๚ ๏ เผด็จการทหารดุ แรงประทุประจุสนาม สุมไฟให้ลุกลาม ความเกลียดชังประดังประเด ไทยฆ่าไทยแท้แท้ เพราะตั้งแง่และสรวลเส เสกแสร้งแต่งลมเพ ลมพัดปากมากข่าวลือ๚ ๏ จากหนึ่งเก้าถึงสี่เก้าก้าวไปไหน? เหลืออะไรให้เราเฝ้ายึดถือ? เผด็จการทุนฟุ้งเงื้อมอุ้งมือ ก็กลับรื้อระบบทหารบันดาลมา หรือประชาชนไทยได้แค่นี้ กรุงศรีฯจะเสื่อมซึ่งคุณค่า แม้นคนดีไม่สิ้นศรีอยุธยา ก็นับถอยเวลาจะบรรลัย๚ ๏ "ไทยเอยเคยเพลี่ยงพล้ำ ลงเพราะ เพลินวิวาทบาดทะเลาะ เบาะแว้ง อย่าโกรธพิโรธเคราะห์ คราวโชค ร้ายเอย พึงโทษความโหดแห้ง หั่นห้ำกรรมเวร"* จงเจนดวงจิตตั้ง ตามดี เถิดพ่อ มาตรล่วงยามยุคกลี อยู่ได้ กี่สิบกี่ร้อยปี เปลี่ยนผ่าน ตระหนักผิดเดิมไซร้ อย่าซ้ำทำทวน๚ะ๛ * พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว จากคุณ : โกฏิดารา - [ 6 ต.ค. 49 20:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 53 /\_(-_-)  ธุทุกท่านเจ้า  ^_^ คิดถึงจึงมาหา งานมีท่าก็ห่างหาย หิ่งห้อยมาวาดลาย ไว้มากมายกุหลาบงาม มิใช่ใจลืมเลือน งานพี่เพื่อนคอยไถ่ถาม กระทู้วิ่งอ่านตาม ในทุกยามที่ว่างงาน ช่วงนี้เขียนไม่ออก จึงมาบอกใช่เกียจคร้าน พี่จ๋าจะขอวาน                           ช่วยตรวจทานโคลงหน่อยเอย  ๚ะ๛ เมี้ยววววววววว  ^_^   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีลูกเหมียวตัวหนึ่งเข้ามาป่วนอาศรม จนทำให้พี่ ๆ ต้องปวดเศียรเวียนเกล้าไปตาม ๆ กัน ด้วยโคลงที่เคลงแล้วเคลงอีก   ครั้งอาศรมครบรอบ ๕ ขวบ  งานท่วม น้ำท่วม จึงไม่ได้เขียนส่งพี่ Ar@p หนูหิ่ง ฯ ถือโอกาสนี้กราบขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนที่เมตตาช่วยสอนนะคะ /\_(-_-) พี่ lex Isara, พี่คัมภีร์โบราณ, พี่หมอวฤก, พี่รมย์  บุริน,  พี่นายทิวา,  พี่นิรนาม อาวลี,  พี่จอมยุทธเมรัย, พี่ Ar@p,  น้องหนูศาลาไทย,  พี่  mildsteel, พี่รสา รสา, พี่ใหม กรวี ผู้ที่พาหนูหิ่ง ฯ เข้ามาซนในอาศรม  และอีกหลาย ๆ พี่ ที่ได้แนะนำการเขียนร้อยกรองให้แก่หนูหิ่ง ฯ ขอบคุณมากมากค่ะ   ประจบเสร็จแล้วก็....  แปะโคลง  ^_^   เป็นงานเก่าตอนมั่วฉันทลักษณ์  เอามาแก้ใหม่ให้ถูกต้อง พี่ ๆ ท่านใดว่าง  รบกวนตรวจ ติ เตียน ให้ด้วยนะเจ้าคะ   ตอนนี้หนูหิ่ง ฯ กำลังนั่งทำใจอยู่  ว่า.......... จะลุยน้ำขึ้นรถทัวร์ไปฟังวิชาการที่เมืองทองธานีดีหรือไม่ดี  เมี้ยววววววว   ^_^ ๑     อยากบอกว่าหิ่งห้อย.......น้อยใจ เป็นเด็กใหม่อ่อนไหว.............เน่ออ้าย สิ่งผิดหากทำไป...................เตือนหน่อย จะค่อยแก้จากร้าย................ปรับให้เป็นดี ๒     บางทีอาจพลาดพลั้ง.......ทำผิด ได้โปรดเตือนให้คิด..............ช่วยแก้ น้อมนำรับใส่จิต...................เพื่อเปลี่ยน หากพี่ไม่ท้อแท้...................บอกให้เข้าใจ ๓     ขับไขโคลงเพื่อให้........คลายเหงา แสวงเสาะพบมิตรเรา............เหล่านี้ พูดคุยค่อยบรรเทา...............ใจหม่น ยามห่างบ้านหลายลี้..............กว่าร้อยพันกิโล ๔     เติบโตเป็นหิ่งห้อย........พเนจร ร่อนเร่ลงจากดอน...............ป่ากว้าง บ่ายหน้ามุ่งนคร.................กรุงใหญ่ นอกป่าช่างอ้างว้าง.............กว่าบ้านบนดอย ๕     บินลอยมีอ่อนล้า........บางครา จึงปล่อยถ้อยวาจา..............ออดอ้อน ขอพี่เพื่อนเมตตา...............น้องหน่อย อย่าด่วนด้วยใจร้อน...........เมื่อน้องป่วนใจ ๖     ด้วยในดวงจิตนี้...........ซื่อตรง พิสุทธิ์และมั่นคง................พิสูจน์ได้ แม้นอยู่ห่างบ่หลง...............ลืมถิ่น หนูหิ่ง ฯ จำใส่ไว้................บ่ได้ลืมเลย ๗     ตามเคยขอฝากไว้.....สักคน รู้อยู่จะละซน...................ออกบ้าง ขอแหย่แค่พี่จน................มุมตึก ปลดปล่อยความอ้างว้าง.....ออกบ้างยามเหงา  ๚ะ๛        เมี้ยว ๆ ๆ  ^_^ ๘     กุหลาบแดงแรกแย้ม...........แอร่มตา ดูสดชื่นชีวา..............................เพริศแพร้ว ประดุจส่งภาษา..........................บอกรัก จักบ่คลาคลาดแคล้ว...................จากน้องคนงาว  แฮ่.....  จะโยงโคลงอ่ะค่ะ ๙     กุหลาบขาวแต่งแต้ม...........เติมใจ บริสุทธ์สดใส...........................สว่างแจ้ง ดั่งจะบอกความนัย....................ใจว่า น้ำจิตบ่มีแล้ง...........................สู่พ้องพวกเสมอ ๑๐     กุหลาบเหลืองขุ่นข้อง........อันใด ความหม่นหมองในใจ ................สลัดทิ้ง จะคงรักห่วงใย..........................ไปตลอด   แสงรักส่องเพริศพริ้ง .................จากห้วงดวงใจ ๑๑     กุหลาบชมพูหยั่งรู้............รักละมุน น้ำจิตคอยเจือจุน......................อุ่นเอื้อ วันคืนสลับเวียนหมุน..................กาลผ่าน กรุ่นกลิ่นความเอื้อเฟื้อ...............รักนี้นิรันดร ๑๒     กุหลาบม่วงต่อสู้.............ชีวี ถูกหักอกดวงฤดี.....................เจ็บช้ำ หลอกฝากรักก่อนหนี...............ตีจาก กรรมเก่าคงตอกย้ำ.................ตกน้ำตาริน ๑๓     กุหลาบอิฐมิตรแม้น.......มากมาย สีหม่นละมุนหมาย..................มั่นแท้ แม้บ่เด่นมากมาย...................โชยกลิ่น ฟื้นจากความฟ้อแฟ้................เมื่อท้อบางคราว ๑๔     กุหลาบหนูสีฟ้า............แนบหทัย ใจชอบชอบจับใจ...................มากล้น หลายคนว่าอยู่ไหน................น้องปด จึงตอบมีท่วมท้น...................อยู่ข้างในใจ   ๚ะ๛ L มีแล้วซ่อนไว้ ข้างใน   O อุแม่เจ้าไผ ..ว่าพลุ้ย V วัดที่คอไป ได้ก่ E แม่เลี้ยงฮื่อตุ้ย บ่ให้อดหยาก Y ยังถามฮื่อน้อง ได้อาย O เพ่งจ้องมองกาย ล่วงล้ำ U จะสู่ขอหมาย .หมั้นก่ นะ พี่อย่าฮื่อช้ำ .ปล่อยน้องขึ้นคาน ๚ะ๛ ๑  รักร้อยกรองจึ่งได้ .........หัดเขียน ยังบ่ดีจึงเรียน...................ไป่ล้า ขอผองพี่ช่วยเพียร............สอนสั่ง วันหนึ่งคงเก่งกล้า.............กว่านี้จึงเพียร ๒   วันเวลาล่วงแล้ว..........เลยไป ฝากพี่สอนชาวไพร...........ใคร่รู้ แม้ยากยิ่งเพียงใด............บ่หยั้น จะเก็บคำทุกผู้................จดไว้ในใจ ๓   วรรณกรรมถิ่นนี้.........ยากนัก จะใส่คำใดมัก.................บ่ได้ คำผิดถูกที่ทัก................ท้วงอยู่ จึงหวั่นยามส่งไห้ ...........ตรวจแก้ตลอดเวลา ๔  ขอเชิญชวนอ่านแล้ว....ติมา จะฮื่อดีเขียนกา...............ว่าไว้ เปล่าป่วนค่ะแค่มา...........ให้ตรวจ ก็ที่แห่งนี้ได้...................จับนิ้วน้องรำ  ๚ะ๛ ปล. ศัพท์คำเมืองเจ้า  ^_^   L  :  แอล   :  เอว จ้า         ไผ  :  ใคร             บ่ฮู้  :  ไม่รู้             หันก่  :  เห็นไหม     ฮื่อ  :  ให้             ตุ้ย  :  อ้วน แง้ ๆ ๆ ไหงโย้เย้อย่างงี้คะ  แก้บ่เป๋นเจ้า   แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 49 10:48:15 แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 49 10:43:04 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ วันเกิด PANTIP.COM 10:39:08 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ๏ อ่านโคลงเคลงหิ่งห้อย         คราใด ดื่มด่ำดวงฤทัย                       หยดย้อย เรืองเรืองหิ่งห้อยไสว              ระยิบระยับ เบิกเนตรเรียมชม้อย               วาดซ้าย-วนขวา ๚ ๏ จำนรรจาดั่งเจ้า                  เหงาหงอย กุหลาบในมือกลอย                จิตนั้น ไผทำฮื่อเป็นรอย                   ขีดข่วน หันก่หากดื้อรั้น                      อาจต้องตรึงคาน ๚ ๏ ซมซานมาสู่อ้อม                 อาศรม สันติสุขอภิรมย์                      ห่อนร้าง กอบัวเกิดจากตม                   ยังผง่าน ได้นา ดวงจิตจำต้องง้าง                  แงะแง้มงามงอน แม่เอย๚ ๏ ดูละครอาจย้อน                  ดูตน นางเอกแต่ละคน                    ซื่อบื้อ พระเอกโง่งมจน                    เปลี่ยนช่อง เลยพี่ ตอนจบเพราะเลิกดื้อ              จึ่งได้สุขเสวย ๚ คำว่า “โคลงเคลง” ในที่นี้เป็นลีลาที่อ่อนช้อยนะจ๊ะ พบที่ผิดนิดหน่อยนะ (ตามคำขอ) ๒   วันเวลาล่วงแล้ว..........เลยไป ฝากพี่สอนชาวไพร...........ใคร่รู้ แม้ยากยิ่งเพียงใด.............บ่หยั้น <------->น่าจะเป็น บ่ยั่น เพื่อมิให้ตกเอก จะเก็บคำทุกผู้..................จดไว้ในใจ ๓   วรรณกรรมถิ่นนี้...........ยากนัก จะใส่คำใดมัก...................บ่ได้ คำผิดถูกที่ทัก..................ท้วงอยู่ จึงหวั่นยามส่งไห้ .............ตรวจแก้ตลอดเวลา “จึงหวั่นยามส่งให้” <---> เพราะมีความหมายว่าฮื่อ มิใช่ร่ำไห้ ใช่ก่ อิอิ ขอบคุณเสียงในฟิล์มแห่งเมืองล้านนาซึ่งเป็นภาษาที่ฟังไพเราะใสซื่อ(ดูจริงใจ)ชวนฟังอย่างยิ่ง แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 49 11:23:51 จากคุณ : lek Isara - [ วันเกิด PANTIP.COM 13:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หนูหิ่ง  :  พี่ ๆ ท่านใดว่าง  รบกวนตรวจ ติ เตียน ให้ด้วยนะเจ้าคะ   พี่เล็กมาเร็วทันใจเลยอ่ะ  อิอิอิ  "เรียกพี่ได้ไหมเฮ้ยได้มั้ย?เพราะไหมเค้าคงไม่ยอมอ่ะ" จากคุณ : กรวี - [ วันเกิด PANTIP.COM 14:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอขอบคุณสำหรับหนังสือน่ะเจ้าค่ะ  หนังสืออาศรมชาวโคลงที่ไร้ปกอ่ะ  555  อาร์พีบอกหนังสือที่จะให้หนูกรวีพิเศษกว่าใครตรงไม่มีปกนี่แหละ  อิอิอิ... ขอบคุณสำหรับ  "เจ้านกกวี"  พร้อมลายเซ็นของทุกคนเจ้าค่ะ... แทงกิ้วจังงังที่เป็นธุระจัดส่งให้จ้า... แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 49 16:24:45 จากคุณ : กรวี - [ วันเกิด PANTIP.COM 15:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ๏ ระเริง... หยาดรินสู่แผ่นพื้น .....ปฐพี เพื่อหล่อเลี้ยงชีวี..............ชีวิตไว้ สุขเกษมอีกเปรมปรีย์......ประดุจดั่ง ฝูงปลาวนว่ายไซร้...........แผ่นน้ำเริงสวรรค์ ฯ นานวันแล้วห่างน้ำ........ไกลสวรรค์ เลยสุดจักรำพัน..............รื่นร้อย เร่งร่ำแต่งเติมฝัน.............ที่ขาด ฝากด้วยคำรักถ้อย............ประดุจน้ำชโลมหทัยฯ แผ่วแผ่วเสียงสั่งฟ้า.........กระซิบฝาก ฝันเฟื่องเรืองรักจาก........แผ่นฟ้า เพรียกฝันที่ไกลฝาก........อกอุ่น โอบอุ้มเอื้อรักข้า..............โอบไว้อุ่นเสมอฯ *สุขใดใด... สุขไหนจะยั่งยืน... **เหอๆๆๆ  มั่วไปมั่วมาเลยแต่งโคลงนี้มา 7ตุลาคม 2549 20:35 แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 49 21:46:10 จากคุณ : กรวี - [ วันเกิด PANTIP.COM 21:42:19 ]

ความคิดเห็นที่ 58 "ฟังก่อนเถิดแล้วพูด         ภายหลัง" ภาษิตนี้ควรฟัง                แน่ได้ ผู้ใดใฝ่ใจหวัง                  ประโยชน์ ควรจะจดจำไว้                 แม่นแล้วตรองตาม ความดีความชอบนั้น          อาจหา โดยสดับวาจา                  ปราชญ์ไซร้ ฟังผู้ที่มีอา-                     ยุมาก มักพบประโยชน์ได้           มากน้อยตามกาล ปากหาญเหิมอวดรู้             เกินตน คนอื่นเขาเรียกคน              โง่แท้ เมื่อผู้ใหญ่สังสน-                ทนาอยู่ พูดสอดเข้าไปแล้                ถูกข้อนนินทา แม้ว่าผู้ใหญ่สร้อง                สมาคม อยู่แฮ เงี่ยโสตร์ฟังคารม                ท่านไว้ จำจดพจนาสม                     ควรที่ ใดเหมาะอาจเลือกใช้            ถูกได้ผลงาม ฯ จากโคลงสุภาษิต พระราชนิพนธ์ พระมหาธีรราชเจ้า รัชกาลที่ ๖ (โคลงสุภาพ) สุภาษิตสเปญ คัดเอามาเพียงสี่บท จากหนังสือ "ดุสิตสมิต" เล่ม ๙ ฉบับที่ ๙๙ วันที่ ๒๗ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๖๓ จากคุณ : เจียวต้าย - [ 9 ต.ค. 49 06:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 59 “หนูช่อการเวก” อ้อน              ลุงคัมฯ “หนูหิ่ง” เรียกเฮีย อำ                อกชื้น “คุณ xers” เรียกป๋า จำ            ใจข่ม “พี่เล็ก” ดุน้องสะอื้น                เรียกเค้าตาคัมฯ (ภาพ - ตักบาตรเทโว) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 9 ต.ค. 49 15:39:04 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สวัสดีพี่ย.ยิ้มแย้มครับ พระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ผมรู้จักพอจะนึกออก ก็มีแค่สยามมานุสสติที่ร้องเป็นเพลงกันสองบทนั้นเท่านั้นเอง (ตอนเด็กๆฟังจากวิทยุทุกเช้า) ได้มาอ่านอาศรมนี้แล้วเลยได้เห็นผลงานอื่นของท่านอีกมากเลยครับ.. ขอบคุณครับ... สวัสดีพี่เล็ก,เฮียคัมฯ,ปู่เจียวต้าย,พี่ทิวา,พี่จอมยุทธ์ฯ,พี่นก,พี่เซ่อร์,พี่กรวี,น้าอาร์พี,หนู ศ.,น้องโกฐิฯ, ฯลฯ สรุปแล้วสวัสดีทุกคนเลยนะครับ... ปล. โคลงกลอนสี่ท้ายอาศรมที่แล้วของพี่เซ่อร์นี่สุดยอดเรย... ยังไม่มีใครตั้งชื่อให้นิ... จากคุณ : namit - [ 9 ต.ค. 49 20:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 61 06.30 น. ๐ "กรุงศรีอยุธยา" นั้น "อู่-       ทอง" ทำ เมืองรุ่งเรือง เหมือนกรรม        ก่อเกื้อ "กรุงเทพฯ" อ่างทอง นำ         อุทกท่วม เมืองรุ่งเรือง กลับเนื้อ             เน่าน้ำหนองนอง ๐ ลองเปรียบเทียบ เรื่องล้วน    ชวนหนาว ลองอ่าน กลอนเพลงยาว         ก่อนนั้น ลองคิด เมื่อกาลคราว             พุทธท่าน ทำนายแน ลอง ไม่ลอง แลรั้น                เล่นคล้าย"ทำนายธรรม" ๐ อำใด ใครไม่เข้า                ถึงธรรม อำเล่น เห็นขันขำ                  ข่าวข้อง อำเด็ก เฒ่าทำกรรม               วิบัติป่วน เมืองนา อำเรื่อง อำนาจ "ต้อง             ฮ่าม" ให้ใครครอง ๐ ครรลองธรรม ท่านล้อ        จักรไฟ ครรภ์แม่ กำเนิดใคร              ไม่เลี้ยง คันนาล่ม เมืองไทย               ทุกข์ท่วม คัน ที่เกาผิด เพี้ยง                ผ่าฟ้าธรณีสะเทือน 07.02 น. ......................................................................................... ต้องฮ่าม ... ของ "ต้องห้าม" ... ห้ามครอบครองของต้องห้าม ของต้องห้าม ... มีอาถรรพ์วิบัติ ... มันเป็นของผิดธรรมชาติ คนไทยสมัยนี้ล้วนครอบครองของต้องห้าม ... หายนะแน่นอน ไม่คิดแก้ไข ... ไม่ปล่อยวาง ... อย่าหวังความสุขสบายเลย .........................................................................................  07.09 น. 10 ตค. 49...นกผี น้อมบันทึกไว้...ด้วยใจหดหู่ ......................................................................................... ขออภัยที่ป่วนอาศรมฯ ท่าน...เพียงวิปริตคิดกลัว อาถรรพ์ของต้องห้าม   ก๊อปฯ มาให้สหายในอาศรมฯ ได้อ่านเล่น...จาก http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4739993/L4739993.html จากคุณ : นกโก๊ก - [ 10 ต.ค. 49 07:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ยื่นใบลาพักร้อน..............หลบฝน (ฮา...) หลบห่างร้างผู้คน.............เกี่ยวข้อง หาที่งดงามยล.................เหยียบย่าง สุดขอบโลกพี่น้อง............ย่อมได้ใจถึง (แต่เงินไม่ถึง) จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 11 ต.ค. 49 15:55:44 A:unknown X:202.129.0.10, 202.129.0.10 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีครับ หายไปอาทิตย์กว่า ความเห็นมากมาย พอดีเพิ่งขอใช้อินเตอร์เนตได้วันนี้น่ะครับ ย้ายเมืองมาเลยวุ่นวายหน่อยครับ งั้นจะสาธยายต่อนะครับ คงยังไม่มีใครเปิดอาศรมใหม่ตอนนี้ ๓ หนู ศ. ขอบคุณครับ สำหรับลิงก์ของตอนก่อน .................................................. ๔ คุณเซ่อ ความเจริญในบ้านเราท่านตรัสไว้อย่างไรรู้มั้ยครับ (ขออนุญาตินำบทกลอนนะครับ) กรุงไทยศรีวิไลทันเพื่อนบ้าน จึงมีช่างชำนาญวิเลขา ทั้งช่างปั้นช่างเขียนเพียรวิชา อีกช่างสถาปนาถูกทำนอง ทั้งรูปพรรณสุวรรณกิจ ช่างประดิษฐ์รัชดาสง่าผ่อง อีกช่างถมลายลักษณะจำลอง อีกช่ำชองเชิงรัตนประกร ฯ (สามัคคีเสวก - วิศวกรรมา น.๕๗) ความเจริญท่านให้ความสำคัญที่งานช่างเอามากเลยนะครับ ยังมีอีกบทหนึ่ง ตรงกับคำ ไทยทำ ไทยใช้ ไทยเจริญ เลยครับผม ควรไทยเราช่วยบำรุงวิชาช่าง เครื่องสำอางแบบไทยสโมสร ช่วยบำรุงช่างไทยให้ถาวร อย่าให้หย่อนกว่าเขาเราจะอาย อันของชาติไพรัชช่างจัดสรร เป็นหลายอย่างต่างพรรณเข้ามาขาย เราต้องซื้อหลากหลากและมากมาย ต้องใช้ทรัพย์สุรุ่ยสุร่ายเป็นก่ายกอง แม้พวกเราชาวไทยตั้งใจช่วย เอออำนวยช่างไทยให้ทำของ ช่างคงใฝ่ใจผูกถูกทำนอง และทำของงามงามขึ้นตามกาล เราช่วยช่างเหมือนอย่างช่วยบ้านเมือง ให้ประเทืองเทศไทยอันไพศาล สมเป็นเมืองใหญ่โตมโหฬาร พอไม่อายเพื่อนบ้านจึ่งจะดีฯ (สามัคคีเสวก วิศวกรรมา น. ๕๗) ท่านไม่เคยให้เราพึ่งต่างชาติ ไม่ให้ชาติไหนมาเป็นพ่อของเรา ไม่เคยให้เราคิดอับอายประเทศไหน กษัตริย์ทุกพระองค์ทรงให้ลูกของท่านคิดเช่นนั้นครับ แต่ลูกของท่านจะคิดหรือไม่นั่นอีกเรื่อง เรื่องอัพโหลดอาศรมภาคแรก ๆ กรุณาด้วยครับคุณเซ่อ จะได้ไว้อ่านยามว่างด้วยครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ๕ ครูเล็ก ขอบคุณครับ พอดีรีบ ๆ พิมพ์ตามหนังสือไปเลยผิดพลาดน่ะครับ ......................................................................... ๖ คุณสนิทใจ ครับ แบบว่าอยากจะลองให้ความรู้บ้างน่ะครับ เห็นคุณเซ่อให้นิราศสุพรรณแล้วอยากจะลองดูบ้าง ฮะ ๆๆ .......................................................................... ๗ คุณเจียวต้าย หนังสือชื่อเหมือนกันเลยครับ แต่ผมหาบท ภริยา ปรมา สุขา ไม่เจอแฮะ ไหน ๆ ก็เกริ่นมาแล้วก็ขอยกหมวด หญิง ความรัก และสมรส มาให้เลยนะครับ นารีแม้ไร้สรรพ.................ภูษณา ผัวก็เป็นอาภรณ์................พิลาศ แม้ไร้ซึ่งภรรดา.................งามเหือด ถึงจะแต่งรัตนมาศ..............ไป่พร้อมโสภา (พระนล ๑. น. ๑๓๙) ฝากมาตุหรือท่านไซร้...........บุตรหลาย ฝากมิตรกริ่งมิตรหมาย..........แตะต้อง เรียมนึกออกเรียมคลาย.........วิตกแน่ แล้วแม่ โฉมฝากใจแม่น้อย...............ยิ่งด้วยฝากใคร (ลิลิตพายัพ น.๕) ยามผัวเป็นทุกข์เศร้า...........โศกศัลย์ เภสัชโอสถอัน...................วิเศษแล้ ไป่สู้มิ่งเมียขวัญ.................กลอยจิต ได้เลย แพทย์ฉลาดรู้แท้................ดั่งนี้สัตยา ฯ (พระนล ๑. น. ๕๘) บทนี้คงถูกใจคุณเจียวต้ายมาก ๆ เลยนะครับ หมวดหญิงที่เป็นคำโคลงเห็นเท่านี้นะครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:21:37 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ซ้ำสองความคิดเห็น ขออภัยครับ แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 49 20:33:23 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 66 มาดูหมวดความรักบ้างดีกว่า ท่านพระราชนิพนธ์โคลงเกี่ยวกับความรักไว้อย่างไร ราตรีมีมากด้วย...................ดารา เปรียบประหนึ่งนัยนา............มากกลุ้ม กลางวันพระสุริยา................มีเดี่ยว ดวงแม่ แต่โลกนี้มืดคลุ้ม.................เมื่อไร้แสงตะวัน ฉะนั้นมะนะแล้....................มีสรรพ ธรรมเฮย มากยิ่งดาราระยับ................เพริศแพร้ว ในจิตนั้นซิกลับ...................มีสิ่ง เดียวนา แต่มาตรขาดรักแล้ว.............มนุษย์สิ้นยินดี (ลิลิตพายัพ น. ๕๗) หนาวลมห่มผ้าอุ่น...............สบายใจ หนาวฤดูผิงไฟ...................อุ่นได้ หนาวอกพึ่งสิ่งใด................บ่อุ่น ได้เลย หนาวอื่นหมื่นแสนไซร้.........ไป่สู้หนาวอารมณ์ (ลิลิตพายัพ น. ๔๖) ร้อนอากาศอาบน้ำ.............บรรเทา ร้อนแดดพอแฝงเงา...........ร่มได้ ร้อนในอุระเรา..................เหลือหลีก ร้อนอกราคหมกไหม้..........หม่นเพี้ยงเพลิงรุมฯ (ลิลิตพายัพ น. ๑๕๖) หมวดสมรสไม่เห็นเป็นโคลงนะครับผม ใครอยากจะเสริมเติมอะไรก็ช่วยเติมมาให้ด้วยนะครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ๘ คุณนกโก๊ก มาพักใจและวางโคลงเรื่อย ๆ นะครับ คุณนกโก๊กแต่งโคลงมีลูกเล่นแพรวพราวยิ่งนัก .......................................................................... ๙ คุณทิวลิป ตามเก็บอย่าให้ขาดเหลือนะครับ ต่อไปนี้จะลุยจนกว่าจะมีคนเปิดอาศรมใหม่ .......................................................................... ๑๐. คุณคายตรี ไหน ๆ ก็มาแล้ว อย่าลืมมาเก็บต่อด้วยนะครับ .......................................................................... ๑๑. คุณซอม ไหน ๆ ก็วางสุภาษิตไว้แล้ว ท่านกล่าวไว้อย่างนี้ครับ การเสพธรรมรสไซร้.........ไป่มี ที่จะต้องเสียใจ................สักเทื้อ เริ่มเสพก็ยินดี..................อยากเสพ อีกนา เสพเสร็จก็สุขเมื้อ.............ไม่วาย สบายกายบ่แม้น................สบาย จิตเลย กายกระทบร้อนเย็น............เดือดร้อน จิตสุขสุขบ่วาย...................ความสุข สุจริตช่วยซ้อน...................สุขเสริม เริ่มเรียนธรรมะแล้ว.............อย่าทอด ทิ้งเลย หมั่นศึกษาเข้าใจ................ให้มาก ธรรมะจะคุ้มปลอด...............ปวงทุกข์ พ่อเอย คงจะได้ปราศจาก...............ขุกเข็ญ ฯ (ดุสิตนมิต) ปล หลานผมก็น่ารักนะ น่าอุ้มเชียว .......................................................................... ๑๒. คุณสัมผัสรัก ผมก็ชอบสยามมานุสสติเหมือนกันครับ ถึงนำมาเปิดเป็นอาศรม ตัดใจจากโคลงโลกนิติไป .......................................................................... ๑๓. ครูเล็ก รูปพระธาตุลำปางหลวงที่บานประตู นี่อัศจรรย์มากเลยครับ ผมเคยคิดจะลองไปทุกครั้งที่ได้ไปเชียงใหม่ แต่กลับไม่มีบุญซะนี่ (ขอนอกเรื่องคุยบ้างเนอะ) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ๑๔ ท่านพจนารถ โคลงกระตุ้นต่อมรักชาติของท่านนี่สุดยอดกระแทกใจผมจริง ๆ ลองดูหมวดสามัคคีที่ท่านแต่งไว้นะครับ สัพเพสัง สังฆภูตานัง สามัคคี วุฑฒิสาธิกา (สมเด็จพระสังฆราช สา ทรงรจนา) (โคลงสินธุมาลี) ความสมัครพรรคพร้อม...........แห่งชน ปวงแล ผู้อยู่เป็นหมู่สน.....................ธิจิต ย่อมเป็นเครื่องยังผล..............เจริญรุ่ง น้อยใหญ่ให้สัมฤทธิ์...............ดั่งจิต จงถวิลภาษิตนี้......................ทุกตน เพื่อนเอย เสือป่าทั้งนายพล...................สมัคร เชิญกอบพิริยยล...................เยี่ยงมด เถิดดี กายย่อมแต่หมั่นนัก................น่าชม นิยมใดเพื่อภัก.......................ษาหาร ต่างก็รีบลนลาน......................เรียกพวก ของใหญ่จะเปรียบปาน.............ร้อยเท่า ตัวฮือ มันก็ช่วยกันสะดวก..................คร่าห์ไป แม้ใครอุกอาจล้ำ.....................กลายรัง มันฤา มดก็พร้อมกันพรั่ง....................ออกกัด ตัวน้อยแต่กำลัง.......................รวมหมู่ มวลแฮ อาจที่จะป้องปัด.......................ภยัน อันเราเป็นชาติเชื้อ....................ชาวไทย ตัวเล็กก็มีใจ............................ใหญ่ป้ำ ไม่ยอมระยอบใคร....................ในโลก เลยพ่อ ถึงอริหารห้ำ.............................ห่อนแสยง รวมแรงกันเข้ากอบ....................การงาน รวมทรัพย์ผดุงสถาน...................ถิ่นเทศ รวมจิตอภิบาล...........................บ้านเกิด รวมรบป้องกันเขต......................ขอบสยาม เสียงามอย่าเสียศักดิ์...................ศรีสวัสดิ์ เสียทรัพย์อย่าเสียอรรถ...............รอบรู้ เสียชีพอย่าเสียสัตย์....................ธรรมะ เสียชาติอย่าเสียสู้.......................สละชนม์ (ดุสิตนมิต) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 20:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ๑๕  คุณคัมภีร์โบราณ ขอบคุณครับ ที่แวะเข้ามาชื่นชม โคลงไม่ค่อยได้เขียนน่ะครับ จะพยายามครับ มาเปิดแล้วก็ทิ้งไว้ เพิ่งจะได้มาสะสางกับหมู่มิตรน่ะครับ .......................................................................... ๑๖. คุณเทพกร มีกลอนและฉันท์ด้วยนะครับ ที่ทรงพระราชนิพนธ์ให้ร่วมรักชาติ ชูความเป็นชาติ อันพวกเราชวนกันสวามิภักดิ์ จงรักร่วมชาติศาสนา ยอมตายไม่เสียดายชีวา เพื่อรักษาอิสระคณะไทย สมานสามัคคีให้ดีอยู่ จะสู้ศึกศัตรูทั้งหลายได้ ควรจะจำนงจงใจ เป็นไทยจนสิ้นดินฟ้า (หัวใจนักรบ น. ๑๕๕) ร่วมชาติต้องร่วมรัก........และสมัครสามัคคี จงรักษะภักดี...............ต่อพระปิ่นนรากร ทั่วกันจงกั่นกาจ............รักษาชาติสโมสร ศาสนาให้ถาวร............อิสระอวสาน ให้เกียรติขจรจบ...........บรรลือลบถึงบาดาล เทพไทยในวิมาน...........ให้สรรเสริญทั้งโลกา (หนามยอกเอาหนามบ่งบทร้อง น.๔๕) .......................................................................... ๑๗ ครูเล็ก โคลงสุภาษิตนักรบโบราณเต็ม ๆ ดังนี้ครับ Mon a^me a' Dieu, Mon dras au roi, Mon coeur aux dames, L' honneur a' moi. ต่อโคลงครูเล็ก คห ที่ ๑๗ นะครับ ท่อนสุดท้ายว่า เกียรติศักดิ์รักของข้า..........มอบไว้แก่ตัว ต่อครับ มัวรอให้พวกพ้อง..............คอยเตือน คงไม่รู้จิตเหมือน..............จิตได้ ใครจะทราบว่าเพื่อน...........นึกหวั่น ขึ้นนอ ตัวสิเตือนตัวไว้..................เหมาะแท้ทุกยาม สรุปความว่าแม้มั่น..............ธรรมา-ธิปแฮ อีกภักดีอาสา.....................ราชไท้ รักเมียรักแม่พา..................ใจแน่ว สงวนศักดิ์จักสละได้............หมดแม้ชีวี ศรี..ศรีสวัสดิ์พร้อม..............พูนผล สิทธิ..จัตุพรดล...................อย่าแคล้ว ฤทธิ์..เรืองฤทธิ์แรงรณ..........อริราช ชัย....ชนะศึกแกล้ว..............เกียรติก้องสากลฯ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 21:18:34 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ๑๙ คุณรามลิขิต ผมตกข่าวน่ะครับ ใครพยากรณ์อะไรเหรอครับ หรือว่าช้างจากออสเตรเลียกลับไทยแล้ว +_+ ๒๐. คุณเซ่อ ทรงแปลโคลงจากภาษาต่างประเทศอยู่ข้างบนนะครับ คุณเซ่อทดลองอะไร อ่านแล้วงงจังครับ แล้วสรุปผลมันเป็นยังไงเหรอครับ กระดาษขาดเปล่าครับ ฮะ ๆๆ แซวเล่นนะครับ .......................................................................... ๒๑ คุณกรวี ลองอ่านธรรมบทที่พระองค์ทรงแปลดูนะครับ เห็นว่าเหมาะ หมวดศานติภาพครับ บทแรกคงจะถูกใจคุณกรกวี แต่พระราชนิพนธ์นี้ท่านกล่าวไว้เกี่ยวกับสงครามครับ นัตถิ สันติปะรัง สุขัง (ธรรมบท ขุททกนิกาย) (โคลงสุภาพ) สุขใดไม่มาตรแม้น............ความสงบ มนุษย์จะประสบ................สุขแท้ ต่อเมื่อทุกข์ภัยลบ..............สูญหมด นั่นแล ยามสุขสำราญแม้...............ทุกข์กลั้วสุขไฉน อภัยใดไม่มาตรแม้น...........สงคราม ภัยแก่ชีวิตยาม..................รบเร้า ภัยแก่ทรัพย์เสื่อมทราม.......วินาศ ภัยแก่ธรรมะเศร้า...............เสื่อมด้วยยุทธภัย ทุกข์ใดไม่มาตรแม้น...........ความพราก ทุกข์แห่งผู้จำจาก...............ถิ่นเหย้า ทุกข์ผู้ที่ลำบาก.................จำอยู่ หลังนา ทุกข์รำกำค่ำเช้า.................อกเต้นบ่วาย ชายหนุ่มไปศึกเผื้อ..............ภักดี เสียสละชีวี.........................มอดม้วย บ้างก็พิการมี......................ทุกข์เทวษ ญาติมิตรโศกด้วย................ดั่งนี้ธรรมดา ระอาการศึกนั้น...................ทุกคน แน่นอ แต่ก็กัดฟันทน....................ต่อสู้ เพื่อปราบอธรรมจน..............แพ้พ่าย เสร็จศึกก็ย่อมรู้...................สึกพร้อมยินดี เหมือนมีพายุกล้า.................กลางโลก ยามสงบลบโศก....................สิ้นแล้ นิยมและชมโชค....................แห่งชาติ ตนฮา รู้รสสันติแท้.........................เลิศล้ำกว่าเพรง บรรเลงดุริยก้อง....................กังวาน โห่โห่ชโยขาน.......................แจ่มจ้า เสร็จศึกระงับกาล...................เหี่ยวจิต สมโภชสันติอ้า.......................โอษฐ์เอื้อนอวยพรฯ (ดุสิตนมิต) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 21:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ๒๒ ครูเล็ก อยากกินแค้บหมู น้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่วมากมาย อ่านแล้วท้องร้อง สงสารคนไกลด้วยนะครับ ฮะ ๆๆ .......................................................................... ๒๓ คุณคมเย็น สุภาษิตรักษ์ไว้.............ไทยแดน หลานลูกจงหวงแหน........มั่นไว้ บรรพบุรุษแสน...............เปรื่องปราด เขียนแต่งให้ได้ใช้...........ทั่วถ้วนถึงกัน .......................................................................... ๒๔ คุณเจียวต้าย ชื่อหนังสือเหมือนกัน แต่ทำไมกลับไม่เจอบทโคลงที่คุณเจียวต้ายนำมาลงก็ไม่ทราบนะครับ อาจจะไม่ใช่เล่มเดียวกัน แต่ผมว่าเป็นเล่มเดียวกันนะครับผม ขอวางโคลงพระราชนิพนธ์ที่คล้าย ๆ กันนะครับ หิริโอตตัปปิยัญเญวะ โลกัง ปาเลติ สาธุกัง (ภาษิตของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส) (โคลงจิตรลดา) หิริคือได้แก่................ละอายใจ โอตตัปปะความเกรง.....เป็นผิด ย่อรักษ์โลกไว้เป็น.......ดีอย่าง ยิ่งนา นี้สุภาษิตซึ่ง...............เลิศดี ใครมีหิริแล้ว...............มีจิต ดีจริง เพราะจะทำสิ่งใด.........ย่อมตริ ตะขวงตะขิดใน............ใจอยู่ แล้วฤา ก็บ่อาจริเริ่ม................บาปกรรม แม้ทำชั่วมิได้...............มีใคร เห็นเลย ก็นึกอายตนเอง............อยู่แท้ จะทำชั่วใดลง...............ถนัด ได้ฤา มักจะงดแม้อยาก..........จะทำ ซ้ำมีโอตตัปปะ..............ยิ่งดี คิดจะทำบาปคง.............ชะงัก แม้จักไม่มีใคร..............เห็นโทษ จิตก็คงทักแม้น..............เพื่อนดี มีโอตตปัปปะแล้ว...........ย่อมเกรง ว่าผิทำผิดลง..................อย่างลับ ตนคงติเองเป็น...............แม่นมั่น รู้สึกผิดคับแค้น...............ขุ่นครัน ใครขาดหิริโอ................ตัปปะ เหมือนมิได้เป็นคน...........เปรียบสัตว์ ปวงอารียชน....................บ่คบ ได้เลย คตินี้มัดจิต......................จักเจริญฯ (ดุสิตนมิต) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 21:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ๒๕ , ๒๖ , ๒๘ คุณนกโก๊ก วางโคลงสรรเสริญ พระราชนิพนธ์ได้ไพเราะมากครับ ลูกเล่นแพรวพราวฝีมือไม่ตก ขอคาราวะในความสามารถครับ .......................................................................... ๒๗ คุณคัมภีร์โบราณ วางกลอนคำคร่ำครวญของใบไม้ฝากไว้ได้ไพเราะมากเลยครับ ละเอียดเห็นภาพเลย .......................................................................... ๒๙ คุณโกฏิดารา มาวางภาษิตฝรั่งเศสเฉลยไปแล้วนี่เอง พอดีผมย้อนตอบทีละ คห เลยน่ะครับ จะได้ไม่วุ่นวายมาก เอาสุภาษิตแปลฝรั่งเศสไปอีกอันเนาะ Jo cognois tout , fors que moy-meme. (เยอะ คอนนัวส์ ตูต์ , ฟอร์ส เคอะ มัวเมม - สุภาษิตฝรั่งเศสโบราณ) (โคลงมหาวิชชุมาลี) กูรู้หมดเว้นแต่...................ตัวกู นั่นแล ภาษิตฝรั่งเศส...................กล่าวไซร้ หมายความว่าอวดรู้.............ทุกอย่าง บ่ตักอุทกไว้......................ชะโงกดูเงา ใจเบาปากพูดพลอด...........อวดดี อ้าโอ่โวหารโว...................อวดฉลาด ไม่เพ่งว่าตนมี....................รู้หลัก เท่าใด ใครทักเมื่อพูดพลาด...........กลับบ้าด่าเขา คนเขลาไม่รู้สึก..................ตนเขลา เหมือนหนึ่งคางคกกะ..........ลาครอบ ไม่รู้จักหนักเบา..................เพ้อพูด ใครทักก็มักตอบ................แหกข้างคูไป รู้ใดไม่เหมาะแม้น..............รู้จัก ตนเอง รู้บกพร่องอย่างใด..............หมั่นแก้ รู้ดีชอบแต่ขะมัก................เขม้นยิ่ง ขึ้นนา รู้ค่าของตนแล้..................จักรู้ค่าคน ชั่งตนก่อนจึ่งกล้า...............ชั่งคน อื่นนอ ชั่งโง่ฉลาดความ.................รอบรู้ ชั่งสามารถแห่งตน...............โดยกิจ การแล ชั่งเสร็จรู้แน่ผู้......................อื่นนั้นเป็นไฉน พูดใดพูดที่รู้......................จริงจัง พูดเพราะได้ตริตรอง............รอบคอบ พูดเพื่อมโนหวัง..................ประโยชน์ พูดถูกใครจะตอบ...............คัดค้านผิดเอง เก่งจริงต้องรอบรู้................แน่จริง เก่งแต่ปากเขาย่อม..............จะเยาะ เก่งผรุสวาทยิ่ง....................เขาเกลียด พ่อเอย เก่งพูดให้ไพเราะ.................แม่นแท้เขาชมฯ (ดุสิตนมิต) .......................................................................... ๓๐. ครูเล็ก สำหรับโคลงที่ครูนำมาวางใน คห ที่ 30 น่าจะมาจากเรื่องพระนลครับ ไม่แน่ใจนะครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 22:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ๓๑ คุณการะเวก สวัสดีทักทายครับ .......................................................................... ๓๒ คุณหิ่งห้อยน้อยกลอยใจ เรื่องสอบมันช่างน่าเครียดเสียนี่กระไรนะครับ เฮ้อ ว่าแต่ AIG คืออะไรหนอ .......................................................................... ๓๓ คุณทิกิ สวัสดีครับ วางโคลงสรรเสริญพระปรีชาสามารถได้ไพเราะจังครับ แล้วแวะมาอีกนะครับ .......................................................................... ๓๔ คุณนกโก๊ก ข่าวร้อนมีอะไรหนอนี่ ผมตกข่าวเลยแฮะ วางโคลงไว้มีเปรย ๆ ลิลิตพระลอมาด้วยแฮะหรือว่าใครมีโครงการอะไรหนอ .......................................................................... ๓๕ , ๓๖ หนู ศ ขอบคุณสำหรับข่าวคราวในอาศรม มา ณ ที่นี้ด้วยครับผม .......................................................................... ๓๗ ป้าชาร์ม ขอบคุณครับ ในพันทิบมันเขียนหมวก ๆ กับขีด ๆ แบบภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ ดูของป้าชาร์ม นี่ถูกต้องเลยครับผม .......................................................................... ๓๘ คุณเซ่อ กลอนเก่า ไม่บอกใครมันก็ไม่เก่านะครับ อ่านแล้วเพราะดี เอามาแปะ ๆ ไว้ประดับอาศรมดีนะครับ .......................................................................... ๓๙ ครูเล็ก หนึ่งหมื่นหกพันบาทครับผม (ไม่รู้จะตอบอะไร) .......................................................................... ๔๐. คุณอาพี อนุโมทนาบุญสำหรับข่าวบุญครับ เมืองไทยอันดับสี่รึเนี่ย น่ากลัวจัง ผมเคยไปวัดพระบาทน้ำพุมาแล้วครับ หลวงพ่อท่านมีจิตเปี่ยมไปด้วยเมตตาจริง ๆ .......................................................................... ๔๑ , ๔๒ ครูเล็ก โคลงไม่มีชื่อ ไม่มีฉันทลักษณ์ ก็โคลงเคลงไงครับผม .......................................................................... ๔๓ คุณศิษย์น้องไร้นาม สนิมเกาะจึ่งต้อง............นั่งเคาะ หนูอย่าให้มันเกาะ..........แน่นแฟ้น อาศรมเปิดให้เลาะ.........สนิมออก มาฝึกปรือจะแหล้น........โชติฉ้วงชัชวาล จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 22:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ๔๔ ครูเล็ก ขอต่อโคลงเพื่อความสมบูรณ์ครับผม ในพุทธศาสน์แท้............น่าคะนึง ต่อครับ พึงเข้าใจว่าแม้...............รักมิตร มิตรประพฤติดีควร..........ชอบมาก แม้มิตรประพฤติผิด.........ใจเหี่ยว รักอย่ารักแต่ปาก.............จึ่งควร หวนตรองดูซึ่งถ้อย..........ภาษิต เทอญพ่อ คนอื่นจะชังเรา................แน่ไซร้ โดยดูว่าคบมิตร...............สหายอย่าง ใดนอ มิตรชั่วอาจพาให้.............เสื่อมศรี มีคนอยู่มากเข้า...............ใจผิด ว่าหากจะซื่อตรง...............เที่ยงแท้ ต้องนิ่งอยู่แม้มิตร.............ทำชั่ว ปกปิดความผิดแม้............ทราบความ ความจริงแม้ตริด้วย...........วิจารณ์ ก็จะเห็นด้วยตาม...............ภาษิต ผู้เริ่มริก่อการ...................ชั่วอย่าง ใดฤา แม้ว่าถูกทวงจิต................อาจกลาย มิตรสหายแม้ว่ารัก.............กันจริง แม้มิตรจะผิดควร...............กล่าวห้าม เกรงใจแต่ในสิ่ง................ควรที่ จึ่งดี ท้วงเพื่อการผิดคร้าม..........เพื่อนไย ใครถูกมิตรท้วงกลับ...........ขัดใจ นับว่าเห็นแก่ตัว.................มากล้น ไม่อาจจะรักใคร................นอกจาก ตัวเอง อันจะเป็นมิตรพ้น..............วิสัยฯ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 22:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ๔๕ , ๔๖ , ๔๗ ครูเล็ก ขอบคุณมากครับที่ช่วยวางโคลงไว้ให้ก่อน โคลงที่ครูนำมาวางนั้น ผมค้นในหนังสือผมไม่พบนะครับ ขอบคุณครับสำหรับความรู้ที่เพิ่มเติม .......................................................................... ๔๘ คุณเซ่อ กรอบของอาศรมคืออะไรเหรอครับ เพิ่งเข้ามาไม่ทราบจริง ๆ เห็นครูเล็กเคยพูดแล้วครั้งหนึ่ง กรุณาขยายความด้วยครับ .......................................................................... ๔๙ คุณนกโก๊ก ผิดประเด็นคือของประดับ ไม่ได้เป็นมลพิษแต่อย่างใด นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ แวะมาแปะอีกนะครับ .......................................................................... ๕๐ คุณเซ่อ จริงครับ ทุกสิ่งเป็นเพียงสมมติ คุณเซ่อมักให้กำลังใจมิตรสหายด้วยการให้มองไปอีกซักร้อยสองร้อยปี ผมอ่านแล้วนั่งยิ้มหึหึ แบบว่าลองนั่งคิดไงครับว่า สมมติว่าอีกหลายร้อยปี กลอนของคุณเซ่อเกิดดังขึ้นมา แล้วคุณเซ่อก็ไปเกิดเป็นเด็กน้อยคอยเรียนหนังสือ แล้วก็มานั่งบ่นว่า " ทำไมตาเซ่อมันแต่งอะไรให้เราเรียนยาก ๆ ด้วยฟระ" .......................................................................... ๕๑ คุณหมีเซอะ จริงครับ คนบ้าเยอะจริง ๆ (นี่พูดถึงเรื่องอะไรหรือนี่) .......................................................................... ๕๒ คุณโกฎิดารา นำมาแปะไว้ได้เยี่ยมจริง ๆ ครับ ท่านแต่งไว้เหมือนเห็นอนาคตเลยนะครับ .......................................................................... ๕๓ คุณหนูหิ่ง โคลงน่ารักนะครับ วางไว้เยอะเชียว จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 23:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ๕๔ ครูเล็ก วัดพระสิงห์งดงามยิ่งนัก .......................................................................... ๕๕ , ๕๖ , ๕๗ คุณกรวี สวัสดีครับ แวะทักทายกันอีกครั้ง ฝากโคลงพระราชนิพนธ์ให้ครับ แม้อาสนะลาดล้วน...........แผ่นผา ก็ดี ฤายี่ภู่ปูหนา....................นุ่มแล้ แม้มีโภชนา....................เอมโอช โอชะจักช่วยแก้...............อาสน์กระด้างกลายสบายฯ (ลิลิตพายัพ น.๑๑๓) .......................................................................... จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 23:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ๕๘ คุณเจียวต้าย ขอร่วมฝากสุภาษิตพระราชนิพนธ์แปลด้วยครับ ว่าด้วยปาก Ceux qui parlent beaucoup ne dirent jamais rien (ภาษิตของปราชญ์ฝรั่งเศสชื่อ บัวโล) (โคลงจิตรลดา) ผู้คนมากมักพูด.............ไร้สา ระแฮ ควรตริภาษิตเขา.............ออกเหมาะ สัมผัปปลาวาท...............ปราชญ์ติ ถึงจะพูดเพราะแต่...........เปล่าผล บางคนชอบอวดโอ้..........โวหาร คิดว่าอาจพาคน..............หลงปาก ที่แค้นะการคม................ในฝัก จะหลอกคนยากได้...........ดั่งใจ สิ่งใดไม่รอบรู้.................จริงจัง ถึงจะเอาโวหาร................ประดิษฐ์ ใครฉลาดหยั่งรู้................ทันเท่า ว่าทราบน้อยนิดแต่............ปากโว โยโสส่งเสียงก้อง..............ข่มคน เขาไม่เถียงเขาใจ..............ว่าหยั้น ที่แท้ก็ตนเปรียบ...............สุนัข นั่นเอง เขาฉลาดนั้นไม่.................เห่าขัน อันพูดนั้นไม่ยาก................ปานใด เพื่อนเอย ใครที่มีลิ้นอาจ...................พูดได้ สำคัญแต่ในคำ..................ที่พูด นั่นเอง อาจจะทำให้ชอบ................และชัง ต้งใจพูดอวดรู้....................ข่มคน ฤาพูดโดยตั้งใจ..................ให้ขยาด ถึงแม้ว่าตนมี......................ยศศักดิ์ เท่าใด ก็ย่อมจะขาดผู้....................รักจริง รู้จักสิ่งกอบโทษ..................และคุณ เพื่อนเอย รู้จักพูดไพเราะ....................จับจิต รู้จักสนุนงาน.......................เพื่อนร่วม งานแฮ รู้จักผูกมิตรไซร้...................เลิศดีฯ (ดุสิตนมิต) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 23:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ๕๙ คุณคัมภีร์โบราณ ภาพตักบาตรเทโวสวยมากครับ .......................................................................... ๖๐ ณ มิตร แม้นเด็กไทยเราจะลืมวรรคทองของท่าน แต่ก็ไม่ลืมสยามมานุสสติแน่นอนครับ ก็ฟังอยู่บ่อย แต่บางคนอาจจะไม่รู้ว่าเพลงนี้ใครแต่งเนอะ วันนี้มาตอบคำถามทั้งหมดพร้อมทั้งวางโคลงของท่านด้วยครับ .......................................................................... ๖๑. คุณนกโก๊ก ของต้องห้ามที่ครองมีอะไรบ้างเหรอครับ ขอบคุณสำหรับลิงก์ ดี ๆ นะครับผม .......................................................................... ๖๒ คุณซอม พักร้อนให้สนุกนะครับ เงินไม่ถึงจงหยิบยืม จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 23:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ความเห็นที่ ๖๓ - ๗๙ นั้น เป็นของข้าพเจ้าเอง ขอรับผิดชอบตอบทุกความเห็น เนื่องจากใช้อินเตอร์เนตไม่ได้จริง ๆ เลยไม่ได้เข้ามา ก็รวดเดียวเลยนะครับ ตอนนี้ใช้ได้แล้ว คงได้เห็นกันบ่อยมากขึ้นนะครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ต.ค. 49 23:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 80 07.26 น. หลับ...สนิท ปิดข่าว ร้อน      นอนสาย  เลยแล หลบ...ข่าว TV หลาย          เรื่องเศร้า มา.....หมายฆ่า ทำลาย        หมายเล่น รักฤๅ รับ.....ว่า "ไฟดับ" เข้า          ฮ่องร้อน"นอนแอร์" จับ.....ตาแล น้ำท่วม            เมืองไทย โคลง..ล่องเรือกันไป            แต่เช้า สุภา....พล่าม ยามใจ            ขัดค่อง (ข้อง) ษิต.....เช่น สิทธิ์ ศิษย์เจ้า     ไป่รู้"แรงฤดี" ลิ.......ไท ไทยก่อเกื้อ         กลอนกวี         ลิต.....ที่ขาดเรือ มี              แต่ช้ำ พระ....รูปหล่อ พระดี           หรือนั่น ลอ.....ไม่ลด รอน้ำ             ท่วมแล้วรอเรือ...(มาช่วย) 07.40 น. .......................................................................... ตอบถ้อย ท่าน ย.ยิ้มแย้ม  ...  มาเปิดแง้มห้องร้อนครับ "ของต้องห้าม"ทุกสิ่งสรรพ ... ล้วนสิ่งกลับ"ผิดธรรมชาติ"       "ทุกสรรพสิ่งในธรรมชาติ" ต้องมีคู่สองต้องห้าม มืด คู่ สว่าง ... ร้อน คู่ หนาว ... ขาว คู่ ดำ ... นำ คู่ ตาม     เป็นคู่ต่างขั้วตรงกันข้าม มีคุณสมบัติต่างตรงข้ามกัน หากใครทำให้มีคุณสมบัติเหมือนกัน จะเกิดอาเพศวิบัติภัย       ชาย คู่ หญิง ... ต้องมีสิทธิหน้าที่ต่างตรงกันข้าม การเรียกร้องสิทธิทุกอย่างเท่าเทียมกัน มัน "ผิดธรรมชาติ" .......................................................................... แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 49 09:06:14 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 12 ต.ค. 49 08:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แวะมาอ่านกระทู้............อีกครา เคยปล่อยวันเวลา............ล่วงแล้ว หนึ่งปีที่ผ่านมา...............หายห่าง หากเงียบอีกไม่แคล้ว........เพื่อนพ้องลืมเลือน จากคุณ : ไร้นาม - [ 12 ต.ค. 49 08:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 82 สวัสดีครับคุณ ย.ยิ้มแย้ม และทุกๆท่าน พูดถึงความรัก ผมชอบบทนี้ครับ "ความรักเหมือนโรคา    บันดาลให้ตามืดมล ไม่ยินและไม่ยล           อุปะสัคคะใดๆ ความรักเหมือนโคถึก    กำลังคึกผิขังไว้ ก็โลดจากคอกไป        บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง ถึงหากจะผูกไว้            ก็ดึงไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง           บ่หวลคิดถึงเจ็บกาย" จาก   มัทนะพาธา ขอลองเปลี่ยนเป็นโคลงบ้างครับ ๏ ความรักดุจโรคร้าย           บันดาล ตามืดมัวชั่วกาล                  บอดสิ้น อีกสัมผัสทุกทวาร               ก็เสื่อม ยุงหมัดมดเหลือบริ้น            กัดแล้วยังเฉย ๚ ๏ ความรักจักมักดื้อ             ดั่งโค ถึกคึกคักอักโข                   ฮึดเฮี้ยว     ฟิดฟัดขัดโมโห                   วิ่งโลด   แล่นนา หลุดจากคอกออกเอี้ยว         สลัดทิ้งที่ขัง ๚ ๏ แม้อาจจะผูกด้วย             บ่วงบาศ มัดแน่นยังมิอาจ                 ยุดยื้อ ยิ่งห้ามยิ่งคลั่งขาด              สติควบ  คุมเฮย กายเจ็บยังดึงดื้อ                 สุดห้ามปรามไหว ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 49 09:28:56 จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 12 ต.ค. 49 09:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สวัสดีครับ คุณยิ้มแย้ม และทุกท่าน + คุณยิ้มแย้ม อูย... ขยันดีจริงๆ นะครับเขียนซะยาว ท่าทางเกือบจะลงตัวเรื่องที่อยู่แล้วนะครับ เช็คหลังไมค์ด้วยนะ ผมอัพไฟล์อาศรมให้แล้ว ประมาณ 70 กว่า mb ตั้งแต่ภาคแรกถึง ภาค วิเศษแก้วอารยะ เลยครับ ส่วนเรื่องอีกหลายร้อยปีเป็นเรื่องจริงครับ สมมุติว่าผมเป็นอะไรไป (อิอิ แช่งตัวเองแช่งคนอื่นเดี๋ยวเขาว่าเอา) ข้อเขียนที่ผมเขียนไว้ในอาศรมก็จะอยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีคนลบทิ้ง หรือ โลกแตกก็คงจะหายอ่ะนะ เหอๆ ป่าวซีเรียสนะ บางทีคุยกันผ่านตัวหนังสือ แล้วอาจมีการตีความไปคนละทาง จริงๆ แล้ว ตัวจริงเป็นคนอารมณ์ดี ถึงดีมากๆ อะอะ + คุณนิรนาม คนนี้คงไม่ใช่ศิษย์น้องนะครับ คุณยิ้มแย้ม เพราะผมเห็นชื่อตั้งแต่อาศรมภาคแรกเลย อะอะ คงเป็นศิษย์พี่มากกว่าน้อ อย่างนิราศสุพรรณ ผมก็เอาแนวการเขียนกระทู้มาจากพี่เค้าน่อ ภาคอาศรม ชวนอ่าน นิราศนรินทร์ และของพี่เขา วิเคราะห์ลึกกว่าด้วย ส่วนของผม เป็นแบบ ชวนอ่านนิทานสนุกๆ มากกว่า แหะๆ + พี่จำปูน อ่านแล้วนึกถึงเพลงนั่นเหมือนกันนะ " รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ ความรักเช่นนั้นให้โทษ จะไปโกรธโทษรักไม่ได้ " เคยฟังตอนเด็กแล้ว อิอิ ------------------------------------------------------ จากคุณ : xers - [ 12 ต.ค. 49 14:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สวัสดีครับคุณ ย. ยิ้มแย้ม  และทุกท่าน " ประมวลสุภาษิต -- พระราชนิพนธ์ ของ สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว " เป็นกระทู้ที่ผมชื่นชมเพราะเราจะได้ศึกษารูปแบบของโคลงโบราณ ซึ่งมี ผู้สันนิษฐานว่าเป็นต้นแบบของโคลงสี่สุภาพที่เราเขียนกันเป็นหลักใน อาศรมฯ  ดังนั้นเมื่อจะเขียนโคลงแบบอื่นก็ควรจะระบุไว้เพื่อไม่ให้ผู้อ่าน ที่กำลังฝึกฝน หรือบางทีก็ผมเองนี่แลเข้าใจไปว่าเขียนโคลงผิดฉันทลักษณ์ ซึ่งโคลงโบราณ เช่น โคลงจิตรลดา  มี ๒๘ คำ ไม่บังคับคำเอกโท ไม่มีคำสร้อย มีส่ง-รับสัมผัส สองตำแหน่ง (๑) จากคำที่ ๗ บาทที่ ๑ ไปยังคำที่ ๔ บาทที่ ๓ และ (๒) คำที่ ๗ บาทที่ ๒ ไปคำที่ ๔ บาทที่ ๔ (ตัวอย่าง) แต่ในยามทุกข์ท่วม                    ทรวงโทรม ชายบ่เปรียบเมียทาง                   ปลอบจิต หล่อนช่วยประโลมใจ                  วายโศก ประหนึ่งอัมฤตช่วย                      โสดสรง (โทรม – ประโลม,  จิต – อัมฤต) ออกจะเกรงใจอยู่ที่จะขอให้คนมีฝีมือเขียนผังโคลงโบราณ โคลงดั้น  เท่าที่มีตัวอย่างในบทพระราชนิพนธ์  เช่น โคลงวิชชุมาลี  มหาวิชชุมาลี สินธุมาลี มหาสินธุมาลี มหานันททายี  ฯลฯ “คัมภีร์โบราณ”  คือ  “หนังสือเก่า”  ลองถ่ายภาพหนังสือ งานศพ “มงคลสูตรคำฉันท์ฯ” (ปกใน) ที่มีเก็บไว้มาให้ดู พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๐๒  จำได้ว่าซื้อจากแผงหนังสือเก่า จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 12 ต.ค. 49 15:34:23 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ขอยืมคุณ ย. ยิ้มแย้ม (64) มาหน่อย นารีแม้ไร้สรรพ.................ภูษณา ผัวก็เป็นอาภรณ์................พิลาศ แม้ไร้ซึ่งภรรดา.................งามเหือด ถึงจะแต่งรัตนมาศ..............ไป่พร้อมโสภา (พระนล ๑. น. ๑๓๙) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 12 ต.ค. 49 15:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ขอยืมคุณ ย. ยิ้มแย้ม (64) มาหน่อย นารีแม้ไร้สรรพ.................ภูษณา ผัวก็เป็นอาภรณ์................พิลาศ แม้ไร้ซึ่งภรรดา.................งามเหือด ถึงจะแต่งรัตนมาศ..............ไป่พร้อมโสภา (พระนล ๑. น. ๑๓๙) (รีบ....ลืมรูป แหะ แหะ .....) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 12 ต.ค. 49 15:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 87 (โคลงวิวิธมาลี) ท่านว่า"อย่ารักถ้ำ               กว่าเรือน" หากอ่านเผินเผินไม่             จับจิต ที่แท้ท่านมุ่งเตือน               สติ ว่ามิควรจักคิด                     เกินตน คนเรามักกอบด้วย              โลภะ จึ่งบกพร่องในความ             สันโดษ เหลียวดูคฤหะเห็น               คับแคบ แล้วก้เลยนึกโกรธ               เศรษฐี เขามีทรัพย์มากแต่               เราจน นึกอิจฉาสนใจ                     ใฝ่ทรัพย์ ปราศทางช่วยตนให้              ได้ทรัพย์ บ้างฤๅ นึกแช่งเขายับยิบ                  ฉิบหาย หรือนายบังคับใช้                  การงาน คนเกียจนึกรำคาญ                ขัดจิต ในจิตคิดเหิมหาญ                  มักใหญ่ อยากแย่งอำนาจปลิด            จากนาย คิดร้ายเกิดขึ้นเพราะ               โลโภ อีกอิจฉากระพือ                     โทษะ น่ามืดมุ่งโยโส                        มักใหญ่ กลับจะทำลายประ-                 โยชน์ตน สนใจใคร่ตริบ้าง                      คงเห็น คติธรรมดามี                          เที่ยงแท้ วิริยะเป็นเหตุ                          แห่งวัฒ นาแฮ อุส่าห์คิดแก้ขัด                       โดยเพียร เร่งเรียนรู้จักซึ่ง                        สันโดษ เพื่อนเอย โลภะเปนโทษมาก                   เที่ยงแท้ รักษาประโยชน์ตน                   และท่าน โดยมักน้อยแล้ล้ำ                    เลิดดี "อย่ารักถ้ำกว่าเรือน" (บัญญัติพระร่วง) สุภาษิตพระราชนิพนธ์ ใน สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว จากหนังสือ"ดุสิตสมิต" เล่ม ๙ ฉบับที่ ๙๓ วันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๖๓ จากคุณ : เจียวต้าย - [ 12 ต.ค. 49 18:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 88 สวัสดี พ่อ แม่ พี่ น้อง ทุกท่าน ขอลองของแปลกๆ ดูบ้าง ๏ ทางไปสู่เกียรติศักดิ์..........จักประดับดอกไม้ หอมยวนชวนจิตไซร้.............ไป่มี ฯ (ดุสิตสมิต) ใครตอบถูกว่าเป็นคำประพันธ์ชนิดใด มีรางวัลให้จ้า... จากคุณ : Mr.Com mr_com@hotmail.com - [ 13 ต.ค. 49 16:10:22 A:124.121.96.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89 สวัสดีขอรับมิตรรักทุกทุกเธอ...ทุกทุกทั่น มาช้าขอรับ...ปรับ3จอกขอรับ...คารวะมิตรรักชาวอาศรม กระทู้โคลงโบราญ....บรรยากาศศักดิ์สิทธ์มากครับ ตบมือให้คุณ..ย.ยิ้มแย้ม...นักขุดคุ้ยโคลงเก่าเล่าเหลา ขออ่านเก็บให้ชื่นใจนะครับ คคห2...น้อมเรียนลอกครับ ขอปวงนักปราชญ์เชื้อ...........ชาวไทย ถ้วนทั่วจงมีใจ.....................ดุจข้า วิชากวีใน...........................ไทยรัฐ ทั้งบัดนี้บัดหน้า....................อย่าให้สูญพงศ์ ฯ( พระนล ๑ น.ค) ขอน้อมคุณพระแก้ว            ไตรรัตน์ ศรีสติข้ามพ้นวัฏ-                  ฏเวิ้ง ปัญญาก่อญานตัด                    อาสวะ  สิ้นนอ ทั้งบัดนี้บัดหน้า                  อย่าให้หลงเหลิง(จันทร์แห้ง) และค้นมาฝากให้อ่านครับ บทพระราชนิพนธ์ หลักราชการ บทชวนรักชาติ LOVE OF RACE AND FATHERLAND. สยามานุสสติ ย่าเหล มงคลสูตร์คำฉันท์ เครื่องหมายแห่งไตรรงค์ มนุษสรวยหรือไม่สรวย ? โคลนติดล้อ วิศวะกรรมา จากลิ้งค์ http://www.geocities.com/Tokyo/Shrine/6611/hm003.htm จะเอ๋พี่จำปูน....ขออภัยที่หายไป....หายไปกับงานขอรับ แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 07:09:49 แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 49 20:32:01 จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 13 ต.ค. 49 20:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 90 คห ๘๘ เป็น โคลง สาม หรือเปล่าครับ ไม่ได้เห็นคุณจันทร์แห้งตั้งนาน ดีใจที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันนะครับ จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 13 ต.ค. 49 21:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คุณเซ่อ 83 " รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ ความรักเช่นนั้นให้โทษ จะไปโกรธโทษรักไม่ได้ " รุ่นไหนเนี่ย สงสัยผมต้องเรียก ลุงเซ่อ ถึงจะเหมาะ ผมเช็คหลังไมค์แล้วนะครับ ขอบคุณมากครับ .................................................................... คุณลุงคัมภีร์ 84 - 86 รูปหนังสือขลังมากครับ ใครมีความรู้เรื่องโคลงโบราณแบบต่าง ๆ รบกวนช่วยวิทยาทานให้ด้วยนะครับ ผมทำการบ้านน้อยน่ะครับ โคลงโบราณจะทยอยลงให้ครับ .......................................................................... คุณเจียวต้าย 87 ขอบคุณครับ สำหรับโคลงพระราชนิพนธ์อีกหนึ่งบท ปันให้หนึ่งบทครับ Aide -toi , le ciel t aidera (ภาษิตของนักปราชญ์ฝรั่งเศส ชื่อ ลาฟองเตน) (โคลมหาวิชชุมาลี) ช่วยตนฟ้าจักช่วย...............ตัวเธอ นี้สุภาษิตดี.......................ใช่น้อย มัวคอยแต่ชะเง้อ................รอลาภ ลาภจะมาตามต้อย..............ติดนั้นฉันใด ใครไม่รู้จักเกื้อ..................กอบงาน คอยพึ่งผู้อื่นกิน..................เป็นนิตย์ อยู่ไปไม่ช้านาน.................คงอด พ่อเอย ขี้เกียจแล้วอย่าคิด..............ขุ่นข้องแค้นคน รักตนควรเพ่งพิศ...............ดูตน ตนผิดซัดอมิตร.................ไป่ได้ ตนเกียจอย่าซัดคน............อื่นเกียด กันนา แม้อุตสาหะไซร้................กีดกั้นกันไฉน ผู้ใหญ่ท่านไม่ชอบ............นินทา ท่านไย หากว่าเป็นคนดี................ท่านเกลียด จึ่งวรจะกล่าวว่า...............ท่านผิด หากว่าเราขี้เกียจ...............ท่านเลี้ยงป่วยการ คลพาลจิตมากด้วย...........ริษยา ผู้อื่นได้ลาภยศ................บ่นอู้ แท้ควรจะคิดมา...............นะหนัก ขึ้นแฮ ประกอบกิจการสู้.............เพื่อนบ้างสิดี ผู้ที่อุตสาหะ...................พากเพียร ผู้ใหญ่ท่านเห็นความ........ชอบแล้ว ก็คงไม่ต้องเรียน.............ร้องรบ กวนเลย บำเหน็จคงไม่แคล้ว.........คลาดพ้นตนไป ใครประกอบกิจด้วย.........ขยัน เปรียบประหนึ่งช่วยตน.......ถึงลาภ ผู้ใหญ่ก็ย่อมพลัน............อนุเคราะห์ เพราะท่านก็ย่อมทราบ......ว่าใช้ได้จริงฯ (ดุสิตนมิต) จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 04:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มิสเตอร์คอม 88 ตอบโคลงสามครับ ไม่แน่ใจเหมือนกัน .......................................................................... คุณจันทร์แห้ง 89 ขอบคุณมากครับ ดื่มต้อนรับหนึ่งจอก .......................................................................... คุณนก 80 ปรัชญาคมคายยิ่งนัก ผู้น้อยยังเยาว์นัก .......................................................................... คุณไร้นาม 81 ชื่อของคุณจะติดตราตรึงในหัวผมค่อนข้างนานทีเดียวครับ .......................................................................... คุณจำปูนอ่างหยก 82 ผมก็ชอบเช่นกันครับ บทนั้นเป็นวรรคทองที่หลาย ๆ คนรู้จัก ท่านคมคายจริง ๆ ครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 04:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ส่วนอันนี้มาแปะไว้เฉย ๆ เป็นโคลงผมเอง แหะ ๆ เห็นคุณเซ่อเชียร์ให้เขียนโคลง แต่ท่านเขียนกลบทกลอนสี่ในโคลงสี่ได้สุดยอดมาก แต่ผมไม่ถนัดเลยเดินตามอย่างกระท่อนกระแท่น กลบทนี้ ให้ชื่อว่า กลบทตามรอยท่านเซ่อ โอ้จันทร์เมื่อคู่แล้ว...............สมานสมัคร เราร่วมรักสู่รัก....................จิตข้อง สองเดินเด่นสมนัก...............ผุดผ่อง มองเล่นเคียงน้องจ้อง...........ผ่องแผ้วฤทัยนาน แกะได้ดังนี้ครับ โอ้.....จันทร์....เมื่อ....คู่....แล้ว....สมาน....สมัคร เรา.....ร่วม......รัก.....สู่.....รัก......จิต........ข้อง สอง...เดิน......เด่น....สม....นัก.....ผุด.......ผ่อง มอง...เล่น......เคียง...น้อง..จ้อง...ผ่อง.......แผ้ว...ฤทัย...นาน อ่านจากบนลงล่างทีละแถวถอดเป็นกลอนแปดที่ค่อนข้างถนัดกว่าโคลงสี่ได้ดังนี้ โอ้เราสอง มองจันทร์ ร่วมเดินเล่น เมื่อรักเด่น เคียงคู่ สู่สมน้อง แล้วรักนัก จ้องสมาน จิตผุดผ่อง สมัครข้อง ผ่องแผ้ว ฤทัยนาน ผิดพลาดขออภัย มือใหม่ถือขันน้ำตามท่านเซ่อ ฮะ ๆๆ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 05:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 08.11 น. ๐ ปรัชญา ที่ว่านั้น          คำคน  โบราณนา นกเพ่งจิต สับสน           ใช่แสร้ง คำคม พ่อผูกกล            ซับซ่อน สวาทแม่ คำท่านคมคาย แจ้ง        กระจ่างด้วยใจตน ๐ เป็นคน คนไฝ่รู้           เรียนธรรม- ชาติใด ทุกถิ่น ทุกชาติ ทำ         ที่รู้ ทำทุกสิ่ง ตามกำ-          เนิดก่อ เป็นสิ่งสับสน ผู้             ไฝ่รู้สับใจ ๐ มีใครคิด เรื่องล้วน       เหลวไหล มีแต่เหตุ เพศภัย            ห่อนห้าม มีใครเล่า ขานไข            คำเก่า เก็บแน มีไม่เห็น เป็นก้าม           ปู่กล้าคารม 08.26 น. .......................................................................... คารวะท่าน ย.ยิ้มแย้ม ... นกเพียงคิดตามคำพ่อ "พันธวีสติการ" ก่อ     ... ผลตามเหตุ เพศภัยร้าย เรื่องที่หนึ่ง สร้างเรื่องสอง ... สาม-สี่-ห้า-หกไป เพิ่มสติ เตือนตนให้ ... ใช้สติทบเท่าทวีคูณ .......................................................................... ขอชื่นชม ...กลบทโคลงสี่สร้างกลอนแปด...  # 93 ครับ จากคุณ : นกโก๊ก - [ 14 ต.ค. 49 08:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 95 แวะมาส่งข่าวจากกระทู้นี้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4771288/K4771288.html จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 ต.ค. 49 14:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 96 มีหนังสือแจกฟรีในงาน จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 ต.ค. 49 14:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ติดต่อขอรับหนังสือเล่มนี้โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย  ได้ที่ กลุ่มภูมิหลัง สำนักส่งเสริมและเผยแพร่วัฒนธรรม สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ  กระทรวงวัฒนธรรม ถนนรัชดาภิเษก  ห้วยขวาง  กรุงเทพฯ  10320 โทรศัพท์ 0-2247-0013-18 ต่อ 1209 หรือ 1219 โทรสาร 0-2645-2956 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 ต.ค. 49 14:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อาศรมฯชมชื่นฟ้า                    กวีสวรรค์ เอกอุกวีราชัน                         อนรรฆน์ถ้อย อาศรมฯสุขสันต์อนันต์              มิติ มิตรภาพอาบอุ่นร้อย-               จิตพร้อยพราวสาร ฯ ตามอ่านอยู่ครับ แต่หัวไม่แล่น (ยิ้ม) แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 18:18:34 จากคุณ : พิราบเงิน - [ 14 ต.ค. 49 16:39:51 ]

ความคิดเห็นที่ 99 สวัสดีครับคุณยิ้มแย้ม และทุกท่าน อ่า... มาเรียกผมลุงเลยเหรอ ผมก็คงราวๆคุณยิ้มแย้ม อาจจะอ่อนกว่าด้วยซ้ำไปน่อครับ ตัวจริงนี่ต้อง ป๋าคัมฯ ปู่เจียวต้าย หรืออีกหลายท่าน มากกว่า อะอะ ส่วนผมยังเด็กๆ อยู่เลยครับ แจ๋วเลยครับโคลงกระทู้กลอนแปดแถมมีใช้ลหุเก็บคำ ในโคลงโดยไม่ต้องเพิ่มสร้อยด้วยครับ ปกติของเดิมที่เห็น อ.เนาวรัตน์เขียน ก็มีพวก โคลงกลอน กลอนโคลง คือถอดโคลงเป็นกลอน แหะๆ เห็นในชักม้าชมเมือง ที่พึ่งได้มาครับ ผมอ่านของคุณยิ้มแย้มมานาน รู้สึกใช้คำและศัพท์ ได้ดีกว่าผมอีก ส่วนเรื่องโคลงโบราณ ผมก็ได้ศึกษา จากภาคนี้แหละที่ได้เห็นเยอะๆได้เปิดหูเปิดตาเลยแหละ ส่วนมากผมก็เขียนแต่โคลงสี่สุภาพ กลอนเท่านี้แหละ ยังรู้ไม่เยอะ จะมีเขียนฉันท์บ้าง เพื่อฝึกใช้ลหุครับ + สวัสดีครับ น้าจันทร์แห้ง ไม่ได้เจอกันนานเลย สบายดีนะครับ คนนี้เป็นอีกหนึ่งนักขุดคุ้ยเลยครับ ขยันมากๆ ช่วงที่ว่างๆ จากงานนะครับ + สวัสดีครับพี่นก เข้ามาแจ้งเรื่อง ซีดีต้องห้าม เข้าไม่ได้ขอรับ แผ่นอาจเสียครับเลยไม่รู้ว่าเป็นบทความอะไร เห็นเกริ่นมาว่าขลังยิ่งครับ + สวัสดีครับ หนู ศ. กับ พี่พิราบเงิน พอดีตอบสามท่านข้างบนไว้ก่อนนานแล้วน่ะครับ พอเข้ามาอีกที เจออีกสองท่าน ทักกันก่อนนะครับ ---------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 14 ต.ค. 49 17:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 100 สวัสดีครับเซอร์ คุณยิ้มแย้ม ท่านน้องศ. ทุกท่าน และพิเศษน้องช่อฯ หายไปไหนไม่เห็นหน้าแสนนาน (ยิ้ม) จากคุณ : พิราบเงิน - [ 14 ต.ค. 49 18:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 101 18.03 น. ๐ ตอบความสหาย"เซ่อ" ต้อง     ของขลัง เวลาที่เปิดเผย ยัง                    ไม่พ้อง อาถรรพ์ที่มีพลัง                      เต็มเปี่ยม เป็นดั่งสวรรค์ยัง "ต้อง              ฮ่าม" ให้ใครเห็น ๐ ประเด็นเป็นเช่น ฟ้า               ปิดปก เขียนแผ่นซีดี "นก"                  อ่านได้ ทำไมช่างผันผก                      "นก"ยิ่ง ตระหนกแน ขอ"เซ่อ" ทำลายไซร้               อย่าได้ครอบครอง 18.24 น. แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 19:17:40 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 14 ต.ค. 49 18:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 102 18.39 น. ๐ กลบทโคลงสี่ สร้าง        กลอนแปด เป็นคู่สุภาพ แฝด              พ่อสร้าง คำสาปส่งเสียงแผด           ผิดพ่อ ยามเล่นกลอนโคลงคว้าง    อย่าเคว้งละเลงหลง ๐ บรรจงจับแต่งร้อย          ฉันทลักษณ์ โทสี่ เอกเจ็ด หลัก             มั่นไว้ สุภาษิต เช่นสิทธิศักดิ์        ศิษย์แห่ง สุภาพ่อ ฝากเล่น ฝากรอยไว้          ร่วมร้อยกวีเรา ๐ ยามเหงา ยามเศร้า ร่าย   โคลงกลอน ยามชั่ว ยามดี วอน            ว่ายย้อน ยามสุข อย่าลืมศร             เสียบเสื่อม ยามที่ทุกข์ โปรดป้อน         แต่น้ำคำหวาน 19.07 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 14 ต.ค. 49 19:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 103 สวัสดีครับ คุณพิราบเงิน 100 สวัสดีครับหนู ศ. 95 - 97 ขอบคุณที่ส่งข่าวดี ๆ มานะครับ และสุดท้าย คุณเซ่อกับคุณนกโก๊ก พอดีเข้าฟังเลคเชอร์ไม่รู้เรื่อง ก็เลยนึกแว่บ ๆ กลอนแปดในโคลงสี่ขึ้นมาได้ด้วยความเบื่อ ผมทำไว้สามแบบด้วยกัน ผิดถูกช่วยชี้แนะ แบบแรกก็ได้เขียนไปแล้วมันจะมีลักษณะเหมือนเสาเก้าต้น คืออ่านจากบนลงล่างไปทีละแถวแบบนี้น่ะครับ 1.....5.....9.......13.....17..............21.....25 2.....6.....10.....14.....18..............22.....26 3.....7.....11.....15.....19..............23.....27.....29.....31 4.....8.....12.....16.....20..............24.....28.....30.....32 ยกตัวอย่าง อันนี้แต่งใหม่ คิดเพ้อพร่ำร่ำไห้....................ขวัญลอย ถึงคร่ำครวญช้ำคอย................สุดบึ้ง เธอครวญจิตในหงอย...............ปั่นจิต นวลครวญ เผลอคิดคิดหวนซึ้ง..................ป่วนให้หวลฤดี ลองแกะดูก็จะได้ดังนี้ คิด...ถึง......พร่ำ.....ร่ำ..ไห้...............ขวัญ..ลอย ถึง...คร่ำ.....ครวญ..ช้ำ..คอย.............สุด....บึ้ง เธอ..ครวญ..จิต......ใจ..หงอน............ปั่น....จิต...นวล..ลอย เผลอ.คิด.....คิด.....หวน..ซึ้ง..............ป่วน...ให้...หวล..ฤดี อ่านแบบเสาเก้าต้นมันก็จะเรียงกันอย่างนี้ คิดถึงเธอ เผลอเพ้อ คร่ำครวญคิด พร่ำครวญจิต คิดร่ำ ช้ำใจหวน ไห้คอยหงอย ซึ้งขวัญ สุดปั่นป่วน ลอยบึ้งจิต ให้นวลหวล ครวญฤดี กลบทนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ท่านเซ่อปักเก้าต้นดีกว่ามะ มีชื่อท่านเซ่อ เพื่อให้เกียรติทำให้ปิ๊งไอเดีย แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 20:15:05 แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 19:53:33 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 19:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ต่อไปแบบที่สอง เรียกว่า งูเลื้อย การแปลงโคลงเป็นกลอนเราจะอ่านแบบงูเลื้อยไปเลื้อยมาแบบนี้ 1...8...9....13...20...........21...28 2...7...10..14...19...........22...27 3...6...11..15...18...........23...26...29...32 4...5...12..16...17...........24...25...30...31 ยกตัวอย่าง จันทร์หล้างามนิ่งล้อ...........พริ้งแพรง สาดกับผืนน้ำแดง..............เพริศแพร้ว แสงส่องป่าสายแสง...........งามยิ่ง พงงาม นวลผ่องเพ็ญจันทร์แก้ว.......ช่างแต้มดงเอย แกะออกมาเป็นแบบนี้ จันทร์...หล้า...งาม...นิ่ง...ล้อ........พริ้ง...แพรง สาด....กับ......ผืน...น้ำ...แดง.......เพริศ..แพร้ว แสง....ส่อง....ป่า...สาย...แสง......งาม....ยิ่ง.....พง...งาม นวล...ผ่อง....เพ็ญ..จันทร์..แก้ว....ช่าง....แต้ม...ดง...เอย ให้ถอดเป็นกลอนแบบงูเลื้อยก็จะได้ดังนี้ จันทร์สาดแสง นวลผ่อง ส่องกับหล้า งามผืนป่า เพ็ญจันทร์ สายน้ำนิ่ง ล้อแดงแสง แก้วช่าง งามเพริศพริ้ง แพรงแพร้วยิ่ง แต้มดง พงงามเอย ถ้าจะให้ชื่อกลบท ก็เรียกว่า กลบทงูท่านเซ่อเลื้อย ก็ดีนะ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 20:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 105 และอย่างสุดท้าย ยากที่สุด แต่ก็ไม่คณนาชาวโคลงแน่นอน คือเราถอดคำเป็นกลอนแบบงูขด แบบนี้ 14>>15>>16>>17>>18>>19>>20 13////28>>29>>30>>31>>32///21 12////27<<26<<25<<24<<23<<22///01>>02 11<<10<<09<<08<<07<<06<<05<<04<<03 ลองไล่ตามตัวเลขดูเนาะ ยกตัวอย่าง เกินไปหน่อยนะน้อง-..............-สาว หนอย!! มากเลื่อนลอยแล้วพลอย.........รักท้า มักปล่อยจิตให้คอย................แกล้งพี่ น้องเอย รักมากคนนักกล้า..................ช่างชู้หลายใจ ถอดคำได้ดังนี้ เกิน....ไป....หน่อย....นะ....น้อง....สาว....หนอย มาก...เลื่อน..ลอย...แล้ว....พลอย...รัก....ท้า มัก....ปล่อย...จิต....ให้......คอย...แกล้ง...พี่....น้อง...เอย รัก....มาก.....คน.....นัก......กล้า....ช่าง....ชู้....หลาย...ใจ ตามผังเราจะเริ่มที่ตำแหน่งน้อง แล้ววนไปแบบงูขดก็จะได้ดังนี้ น้องเอยใจ หลายชู้ ช่างกล้านัก คนมากรัก มักมาก เกินไปหน่อย นะน้องสาว หนอยท้า พี่แกล้งคอย ให้จิตปล่อย เลื่อนลอย แล้วพลอยรัก กลบทนี้ชื่อว่า งูท่านเซ่อขด ละกัน แต่ว่าถ้ามีใครเคยแต่งไว้ก่อนหน้านี้ก็ใช้ชื่อเดิมไปละกันครับผม ไว้ว่าง ๆ จะมาวางโคลงพระราชนิพนธ์ต่อครับ ตอนนี้ขอตัวก่อน แบบว่าแวะมาอวดกลบทกะเขามั่ง ฮะ ๆๆ แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 20:19:14 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 14 ต.ค. 49 20:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 106 สวัสดีครับ คุณยิ้มแย้ม แน่ะ... สงสัยหายใจเป็นโคลงกลอนแบบผมตอนหัดแต่ง ใหม่ๆแน่เลยจำได้ว่าตอนนั้น ไปนั่งที่ไหนก็ยังคิดแม้แต่ ตอนกินข้าว อะอะ พอคิดดูเหมือนตัวเองบ้าๆไงไม่รู้ครับ เรื่องตั้งชื่อ อย่าใส่ชื่อผมดีกว่า หรือปล่อยไปอย่างนี้ก็ได้ โคลงกลอนของเก่าส่วนมากก็ไม่มีชื่อเหมือนกันครับ และอีกอย่างผมแค่เอาโคลงกระทู้ของเก่ามาต่อยอด เท่านั้นเองขอรับ อีกอย่างที่ผมเลี่ยงมาเป็น กลอนสี่เพราะตำแหน่งสัมผัส เวลาเป็นกลอนแล้วถ้าแต่งเป็นกลอนแปด ได้สัมผัสเสียง ที่ไม่เพราะครับ เพราะว่าตำแหน่งวรรคสามจะลงเสียงเอก ทำให้ดูเหมือนบาทที่สาม ส่งเรื่องไปวรรคที่สี่ของกลอนไม่ ลื่นครับ เลยแต่งเป็นกลอนสี่แทนครับ ผมเอาตัวอย่าง กลอนโคลง โคลงกลอน ของคุณหมอวฤก ของผม กับพี่จำปูนเคยแต่งไว้มาวางให้คุณยิ้มแย้ม ได้อ่านอีกแบบนะครับ จากอาศรมเก่าๆ แต่ของคุณหมอ ผมไปอ่านเจอในหญิงไทยครับ -- คุณหมอวฤก -- ๏ เขียนโคลงกลอนเกาะร้อย...........เรียงรจน์ ศัพท์เพราะเพียงซับพจน์................พากย์พ้อง พาทย์ขานซ่านเสียงบท..................บวงกล่อม.....สรวงฤๅ ดาลสนั่นพิมานซ้อง.......................เสนาะสร้างสรรค์ความ ๚ ๏ เขียนโคลงกลอน เกาะร้อย เรียงรจน์ศัพท์ เพราะเพียงซับ พจน์พากย์ พ้องพาทย์ขาน ซ่านเสียงบท บวงกล่อม สรวงฤๅดาล สนั่นพิมาน ซ้องเสนาะ สร้างสรรค์ความ ๚ -- พี่จำปูน -- ๏ คุณจันทร์แห้งนุ้มนุ่ม        น่ารุม รักตกหลุมดักคลุม             ซุ่มไว้ ใฝ่หาเสน่ห์ทุกมุม              ประทับจิต  นิตย์เลย นาเมื่อพบพาได้                ปลาบปลื้มลืมไฉน ๚ ๏ คุณจันทร์แห้งนุ้มนุ่มน่ารุมรัก ตกหลุมดักคลุมซุ่มไว้ใฝ่หา เสน่ห์ทุกมุมประทับจิตนิตย์เลยนา เมื่อพบพาได้ปลาบปลื้มลืมไฉน ๚๛ -- หนูเซ่อขอรับ -- ๏ เมฆรายหมายล้อมแดด.......แผดลับ แสงค่อยถอยแรงระยับ..........ขยับเร้น เขาตระการม่านลมขับ............ประทับโลก เราร่วมรวมเกลาเน้น.............เช่นเค้นสรวงคำ ๚            . ๏ เมฆรายหมายล้อมแดดแผดลับแสง ค่อยถอยแรงระยับ ขยับเร้นเขา ตระการม่านลมขับ ประทับโลกเรา ร่วมรวมเกลา เน้นเช่น เค้นสรวงคำ ๚ ---------------------------------------------------- ก่อนโพสไม่ได้รีเฟรชหน้าเว็บ มีอีกสองบทแน่ะ สุดยอดเลยครับคุณยิ้มแย้ม โดยเฉพาะ งูขด ไม่ใส่ชื่อผมจะดีกว่า ม่ายเอาดูประหลาดน่ะ แหะๆ เอาเป็น กลบท "โคลงขนดกลอน" ดีกว่ามะ แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 20:37:19 จากคุณ : xers - [ 14 ต.ค. 49 20:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 107 หลับให้สบายเถิดสหาย เรายังอยู่ได้สบายอย่าห่วง หลับให้สบายในสรวง อีกไม่นานจะตามไป... ---------------------------------------- ไม่ได้แก้ครับ เพียงลองดูว่าวันนี้วันอะไร แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 49 22:22:36 จากคุณ : xers - [ 14 ต.ค. 49 22:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 108 06.26 น. ๐ โบราณ บานโร่ แล้ว         โรยรา สมัยก่อน สอนไหม กา        แก่นแก้ว สมัย ใหม่ ใสมา                 หมาเห่า เตือนแล โคลงเล่น เข็นโลง แล้ว        เร่งค้นคำไทย ๐ ไขกลอน ขอนใกล้ ผุ        พลิกแพลง โคลงเก่า เขาโกง แรง          เร่าร้อน โคลงกลอน ค่อนโกง แทง    ทะลุโล่ง ตลอดนา กดบ่น กลบท ซ้อน             ซ่อนซึ้งพึงคลำ ๐ ทางคำ ทำคลั่ง โค้ง          โคลงเขิน ทางใหม่ ไทยหมาง เมิน        ม่านฟ้า ทางกลอน ท่อนกลาง เหิน     หาวร่อน ทางหนึ่ง ถึงนาง ม้า             นั่งเม้าเอามัน ๐ ฝันไป ไฟปั่นป้อน            เป็นแสง นำนอ ฝันพี่ ฝีพันแปลง                 เปล่งช้ำ หาฝ้น หั่นฝาแฝง                 เงาร่าง ฝันใหม่ ไฟมันย้ำ                ส่องเหย้าอาศรมสวรรค์                     07.04 น. .......................................................................... วันหยุดสุดแสนจะเงียบเหงา ... ห้องราชฯ เขาห้ามเข้าครับ                              ..................        อาทิตย์สวัสดิ์ ท่าน ย.ยิ้มแย้ม และ สหาย xers เห็นสองท่าน ส่องไฟ คลำทางหาทางคำโคลงกลอนกลบท       อดใจไม่ได้ ต้องมาขอต่อไฟไปส่องทางค้นคำมั่งฮิ จากคุณ : นกโก๊ก - [ 15 ต.ค. 49 07:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 109 07.30 น. พี่ห่วงหันห่างน้อง          มาเยอรมัน ใจฝากน้องพี่ขวัญ         ฝ่อว้าง ปักรักมั่นเจอสวรรค์       กันเว่อ รักพี่ จำหลักจิตรักสร้าง         เพื่อเจ้าฝันหวาน     08.05 น. ............................................................................... ได้อาศัยไฟนำทางจากสหาย xers และท่าน ย.ยิ้มแย้ม       ลองแง้มเปิดประตู ... กลบท "โคลงขนดกลอน" ... ดูมั่ง ลองคลำทางตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าแน่ะ...แกะคำได้ดังนี้คร้าบ ............................................................................... รักพี่หวาน ฝันเจ้า เพื่อสร้างรัก จิตหลัก จำปักใจ พี่ห่วงหัน ห่างน้องมา เยอรมัน ว้างเว่อกัน สวรรค์เจอมั่น รักฝากน้อง พี่ขวัญฝ่อ ............................................................................... หากผิดผังพลาดไป ... ขอท่าน ย.ยิ้มแย้ม ช่วยแก้ไขด้วย ...............................................................................                มาแก้ไขเพิ่มเติม...ด้วยลืมถอดคำอ่ะคับ พี่....ห่วง....หัน..ห่าง...น้อง          มา...เยอรมัน ใจ...ฝาก...น้อง...พี่...ขวัญ          ฝ่อ...ว้าง ปัก...รัก....มั่น...เจอ...สวรรค์       กัน...เว่อ...รัก...พี่ จำ...หลัก...จิต...รัก...สร้าง         เพื่อ...เจ้า...ฝัน...หวาน ............................................................................... มันยากที่จะหาคำรักสละสลวยสำหรับความฝันอันบรรเจิด   ต้องค้นหาคำแก้ไขครบสามตามตำราจนได้นะเรา ............................................................................... เฮ้อ...สี่มรณะปรากฎมาจนได้...ทำไมสะกดสี่มรณะยากจริง   แก้ไขครั้งที่สาม เปลียนคำ สลัก เป็น จำหลัก จิตสลัก ปักใจ พี่ห่วงหัน เป็น จิตจำหลัก ปักใจ พี่ห่วงหัน วางคำ จำหลัก เรียงผิดขอแก้ไขให้เป็นกกลบทสมบูรณ์ดังนี้                       จิตหลัก จำปักใจ พี่ห่วงหัน ........................................................................................................ ต้องมาแก้ไขครั้งสุดท้าย...สะกดห้าอาถรรพ์มี...ที่มี ก.ไก่ เกินมาป่วนอีกหนึ่งตัว         วางคำ จำหลัก เรียงผิดขอแก้ไขให้เป็นกลบทสมบูรณ์ดังนี้ แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 09:22:14 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 09:14:09 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 08:56:13 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 08:31:08 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 08:27:43 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 15 ต.ค. 49 08:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 110 12.41 น. เรือ ชาวอาศรม ภาคนี้        น่านิยม โคลง ชื่น รื่นอารมณ์          นักแล้ว ได้ สมรัก ฝากลม             ชมแม่ ถึงพ่อ ชาติ ท่วมน้ำ คลาดแคล้ว    คล่องคล้องเคียงคุณ 13.13 น.                    กลบท "โคลงขนดกลอน"                       ถอดคำได้ดังนี้ เรือ....ชาว..อาศรม..ภาค...นี้          น่า......นิยม โคลง..ชื่น....รื่น......อา....รมณ์       นัก.....แล้ว ได้....สม.....รัก.....ฝาก....ลม        ชม......แม่..."ถึง"...พ่อ ชาติ..ท่วม...น้ำ...คลาด....แคล้ว     คล่อง...คล้อง...เคียง...คุณ          กลอนแปดจะเริ่มที่ตำแหน่ง..."ถึง"...                         ...แล้ววนไปแบบงูขดก็จะได้ดังนี้... ถึงพ่อคุณ เคียงคล้อง คล่องแคล้วลาด น้ำท่วมชาติ ได้โคลงเรือ ชาวอาศรม ภาคนี้น่า นิยม แล้วแม่ชม ลมฝากรักสม ชื่นรื่น อารมณ์นัก ................................................................................................ จากคุณ : นกโก๊ก - [ 15 ต.ค. 49 13:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 111 13.47 น.               โคลงกลบท "พันธวีสติการ"                กลบท "โคลงขนดกลอน" กรองถ้อยขายใช่ร้อย             ร่างใคร ร้อยกวิใครผ่องใจ                  พิสุทธิ์สร้าง แก้วกรองผ่องแผ้วไผ             ทำหน่าย  พ่ายน้อง     ร้อยใส่ใจคอยค้าง                 ไล่ได้อภัยนวล 14.41 น.                            ถอดความ" พันธวีสติการ" เรียงแถวแนวตั้ง กรอง..ถ้อย...ขาย...ใช่...ร้อย     ร่าง...................ใคร ร้อย.....กวิ....ใคร...ผ่อง..ใจ       พิสุทธิ์...............สร้าง แก้ว...กรอง...ผ่อง..แผ้ว..ไผ      ทำ...หน่าย..พ่าย...น้อง ร้อย....ใส่......ใจ...คอย..ค้าง     ไล่...ได้....อภัย....นวล        เรียงร้อย "พันธวีสติการ" แปดประโยค      กรองร้อยแก้วร้อย ...  ถ้อยกวีกรองใส่      ขายใครผ่องใจ ........ ใช่ผ่องแผ้วคอย      ร้อยใจไผค้าง .......... ร่างพิสุทธิ์ทำไล่      หน่ายได้พ่ายอภัย .... ใครสร้างน้องนวล     ถอดคำ กลบท "โคลงขนดกลอน" ได้ดังนี้ กรอง..ถ้อย...ขาย...ใช่...ร้อย     ร่าง.... ใคร ร้อย.....กวิ....ใคร...ผ่อง..ใจ       พิสุทธิ์..สร้าง แก้ว...กรอง...ผ่อง..แผ้ว..ไผ      ทำ...หน่าย..พ่าย...น้อง ร้อย....ใส่......ใจ...คอย..ค้าง     ไล่...ได้....อภัย....นวล              กลอนแปดจะเริ่มที่ตำแหน่ง..."พ่าย"...                        ...แล้ววนไปแบบงูขดก็จะได้ดังนี้... พ่ายน้องนวล อภัยได้ ไล่ค้างคอย ใจใส่ร้อย แก้วร้อย กรองถ้อยขาย ใช่ร้อยร่าง ใครสร้าง หน่ายทำไผ แผ้วผ่องกรอง กวิใคร ผ่องใจพิสุทธิ์ .......................................................................... แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 15:04:28 แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 49 15:02:59 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 15 ต.ค. 49 14:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 112 สวัสดีครับคุณยิ้มแย้ม พี่นกและทุกท่าน แหะๆ สนุกกันใหญ่ กลโคลงเขียนเพราะฝึกบังคับคำ ส่วนมากผมไม่ค่อยถนัด และไม่ชอบแต่งเท่าใดน่ะ กลแบบนี้ถ้าจะให้ดี กระทู้ต้องเรียงแล้วได้ความด้วยน่อครับ ไม่อย่างนั้นก็เป็นเหมือนที่ยกตัวอย่างมา เป็น เป็นโคลงกลอน กลอนโคลง เพียงแต่อีกแบบหนึ่งครับ ลองอ่านที่เรียงเป็นกระทู้ดูสิมันอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องครับ ลองดูของคุณคมเย็นนะครับ ถ้ากลกระทู้เขาเฉียบครับ ได้ความและลื่นดีครับ ๏ อักษรสอดกอดเกี้ยว     พิศวาท ดังพสุธามิคลาด              จากฟ้า ขมคู่รักมักวาด                ทุกข์สุข จะภพนี้หรือหน้า              ย่อมใช้ร่วมกัน ๚ ไม่รู้พอจะเป็นสุภาษิตได้รึเปล่าน้อครับ แหะๆ ว่าแต่อาศรมใหม่จะเป็นไงน้อครับคิดถึงพี่ ณ มิตร อะอะ -------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 15 ต.ค. 49 16:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ลอย...วน......คิด....ห่าง....พ้น........โพย............ภัย ล่อง....ทุกข์...ละ....ทิ้ง......ใน.........ถิ่น..............น้ำ กลาง...ทาง....ว่าง...วุ่น......ใจ.........จด..............จ่อ ชล......จิต......วาง...วน......ช้ำ.........ช่วยล้างชิง...ชัง โคลงพันธวีสติการ อ่านลง๕แถว "ลอยล่องกลางชล วนทุกข์ทางจิต  คิดละว่างวาง  ห่างทิ้งวุ่นวน พ้นในใจช้ำ" สวัสดีทุกท่านครับ  ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน กลบทงูยิ้มขมวดหางของคุณย.ยิ้มแย้ม ยอดเยี่ยมมาก ต้องไปลองบ้าง จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 16 ต.ค. 49 11:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เห็นด้วยว่า กลบท"โคลงขนดกลอน" ของคุณยิ้มแย้มนี่เยี่ยมจริง ๆ ครับ โดยเฉพาะบทนี้ คคห. ๑๐๕ เกินไปหน่อยนะน้อง-..............-สาว หนอย!! มากเลื่อนลอยแล้วพลอย.........รักท้า มักปล่อยจิตให้คอย................แกล้งพี่ น้องเอย รักมากคนนักกล้า..................ช่างชู้หลายใจ ถอดคำได้ดังนี้ เกิน....ไป....หน่อย....นะ....น้อง....สาว....หนอย มาก...เลื่อน..ลอย...แล้ว....พลอย...รัก....ท้า มัก....ปล่อย...จิต....ให้......คอย...แกล้ง...พี่....น้อง...เอย รัก....มาก.....คน.....นัก......กล้า....ช่าง....ชู้....หลาย...ใจ ตามผังเราจะเริ่มที่ตำแหน่งน้อง แล้ววนไปแบบงูขดก็จะได้ดังนี้ น้องเอยใจ หลายชู้ ช่างกล้านัก คนมากรัก มักมาก เกินไปหน่อย นะน้องสาว หนอยท้า พี่แกล้งคอย ให้จิตปล่อย เลื่อนลอย แล้วพลอยรัก (ยิ้ม) จากคุณ : พิราบเงิน - [ 16 ต.ค. 49 11:38:08 ]