เริ่มต้นขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน หากเห็นว่ายังมีประโยชน์ ผมก็จะนำลงมาให้อ่านกันต่อไป และต้องขอขอบคุณกันเป็นพิเศษที่เข้ามา comment มีคุณสนิทใจ คุณทิกิ คุณคายชาตรี คุณสัผัสรักในใจและคุณนัทตี้
หวังว่าจะได้คุยกันอีนะครับ
ขอบคุณครับ
บุญสม
การตักเตือน อย่างเพื่อน ไร้ศัตรู
ดูเยี่ยงครู สอนเด็ก เด็กเกรงขาม
ครูผู้ให้ ให้ความรู้ รู้ติดตาม
คอยไต่ถาม ตามห่วงใย ใจเมตตา
เพื่อนเตือนเพื่อน อย่าเสแสร้ง หรือแกล้งทำ
จิตต้อยต่ำ นำพาเพื่อน เปื้อนปัญหา
เพื่อนรู้ใจ ช่วยแก้ไข ได้ปัญญา
เพื่อนที่ดี รู้เวลา การกล่าวเตือน
เพื่อนเตือนเพื่อน ต้องให้เกียรติ กันและกัน
อย่าคิดสั้น ต่อความเยอะ จะเปรอะเปื้อน
ถึงทะเลาะ แล้งน้ำใจ คิดเลอะเลือน
ความเป็นเพื่อน จะไม่มี มิเหลือใย
เพื่อนที่ดี ควรรับฟัง คำตักเตือน
เพื่อนที่ดี อยู่ใกล้เพื่อน ไม่ห่างหาย
เพื่อนที่ดี ยามเจ็บป่วย ช่วยใกล้กาย
เพื่อนที่ดี ยามเมื่อตาย ตายตามกัน
โอกาสหน้าพบกันใหม่ครับ
จากคุณ :
boonsomch 
- [
2 ต.ค. 49 10:54:19
]
กลอนพาไป (ครั้งที่สี่)
