CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    7 วันที่ศรีสะเกษ 49 ตอนที่ 3

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4593435/W4593435.html

    ตอนที่แล้ว

    ==========  

    26-4-49
    ตื่นตี 3.21 น.  ตื่นมาอย่างอาลัยอาวรการหลับไหล  แต่ต้องตื่นแล้ว  พอไปถึงศาลา  สวดมนต์เสร็จ  พ่อท่านอ่านพระราชดำรัสของในหลวงให้ฟังอีกครั้ง  ตาสว่างเลย  ฮี่ ๆ

    ต้องรู้อวิชชา 8  ได้แก่  1. ไม่รู้ทุกข์   2.ไม่รู้เหตุแห่งทุกข์  3. ไม่รู้ทางดับทุกข์  4.  ไม่รู้การพ้นทุกข์  5.  ไม่รู้อดีต  6.ไม่รู้อนาคต  7. ไม่รู้ทั้งอดีตทั้งอนาคต  8.  ไม่รู้ในธรรมทั้งหลายที่อาศัยกันจึงเกิดมีขึ้น   ตื่นถึงตี 4.50 น. ก็เริ่มหมดความสนใจ  ง่วงอีกแล้ว  เพื่อนที่นั่งด้วยกันช่วยเรียก  ช่วยนวดให้  ก็ยังไม่ค่อยจะตื่นดีเลย

    เลิกทำวัตรกลับไปกายบริหารนิดหน่อย  แล้วเผลอหลับไปนิดหนึ่ง  ตรวจงานต่อ  แล้วไปช่วยแยกอาหาร  ทานข้าว  ก่อนฉันวันนี้  ลุงจำลองมาพูดหัวข้อ  “หวังอะไรในหล้า”  ตอนกินข้าวอยู่  มีหมาตัวหนึ่งมันน่ารักมาก  เรียบร้อย  สุภาพ  มันจะมาหมอบขออาหารทานอยู่ห่าง ๆ  อย่างมีมารยาทดี  ฉันว่าฉันเห็นมันยิ้มด้วยล่ะ  ดูมันมีความสุขตามประสามัน  ไม่ทุกข์ร้อนอะไร  มีคนโยนทอดมันให้มันด้วย  มันก็กินอยู่ห่าง ๆ น้องโอปอแกล้งมัน  กำมือไปตรงหน้ามัน  แล้วแบมือเปล่าใส่มัน  มันก็รีบก้มลงมองพื้นหาอาหารที่นึกว่าจะหล่นลงตามพื้นดินใหญ่เลย  ทำแบบนี้อยู่ 2.-3  ครั้งมันก็มองหาอาหารตามพื้นดิน  มองไม่เห็นซักทีว่า  ที่แบมือออกไปนั้นมันไม่มีอะไร  มันว่างเปล่า  แต่มันก็ไม่เคยมองเห็นซักที  ฉันกินอิ่มลุกขึ้นเดินไปล้างจาน  มันก็เดินตามมาห่าง ๆ ฉันเอาเม็ดมะม่วงที่แทะอย่างเกลี้ยงเกลาแล้วให้มันลองแทะดู  มันก็ไม่สนใจ  ฉันเลยเอาสาคูกะทิใส่ถั่วดำ  ให้มันกิน    อ้าว!  มันกินด้วยแฮะ  มันกินไม่หมดก็เอาทิ้งทำความสะอาด  เดี๋ยวคนจะเดินมาเหยียบ  แล้วก็ไปล้างจาน  มันก็เดินตาม  สั่งให้มันนั่งลง  มันก็นั่ง  แต่ขอให้มันหวัดดี  มันไม่ยอม  ตอนลูบหัวมันนะ  มันจะหลับตาพริ้มเลย  ยืดคอยาวไปข้างหลังอย่างพอใจ(รึเปล่านะ ^ _ ^)  เสร็จก็ไปดูข่าว  แล้วเข้าประจำที่แถวอาหารช่วยยกช่วยเก็บภาชนะจนเสร็จ

    เดินไปเก็บผ้ากลับมา  สักพัก  ฝนก็เทลงมาโครมใหญ่เลยนะ  วิ่งกลับไปดูบ้าน(เต้นท์)  ยังไม่ได้ปิดหน้าต่าง  น้องที่นอนด้วยกันขยับเต้นท์ออกไปนิดหน่อย  เขาบอกว่า  มีแมลงป่องอยู่ใต้เต้นท์ด้วยนะ

    ภาคบ่าย  รายการเสียงพี่เสียงน้อง  ฉลองปัยญาสมโภช  โดย  สมณะเกจิ
    สมณะขึ้นรถเมล์  ถูกคนขับว่า  ว่านี่รถทักษิณ  ไม่ใช่รถจำลอง  เดินจาริกกลับมาจากสนามหลวงก็โดนว่าหยาบ ๆ คาย ๆ ท่านเฉยอย่างเดียว  ตรวจดูใจตัวเอว่าเป็นอย่างไร  ก็รู้สึกเฉย ๆ  ต้องสังวร  สำรวม  ท่านได้ข้อคิดว่า  มาบวช  เพื่อตัดอาลัยอาวร  ร่างกายคือสุสานของความทุกข์  ขุดตรงไหนก็เจอ  การปฏิบัติธรรมคือให้สิ่งที่เราหวง  เลิกสิ่งที่เราติด

    ท่านมือมั่น  ไปเยี่ยมโยมที่ทางบ้าน  จ.เชียงใหม่  คิดว่าจะไปบอกน้อง ๆ ให้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับทักษิณ  เตรียมซีดี  เตรียมหนังสือ  ข้อมูลต่าง ๆ  ไว้  ขณะบิณฑบาตที่ตลาด  ก็มีคนตะโกนว่า  นี่เป็นลูกน้องจำลอง  พอน้องชายท่านเดินทางมาเยี่ยม  ก็เล่าให้ท่านฟังถึงผลกระทบของครอบครัวที่ได้รับอย่างไร  ทักษิณดีอย่างไร  สนธิไม่ดีอย่างไร  พูดให้ฟังเป็นชั่วโมง ๆ  ท่านรับฟังน้อง ๆ พูดอย่างเห็นใจ  เข้าใจ  และไม่ได้โต้ตอบใด ๆ  หนังสือข้อมูลที่เตรียมมาจะให้เลยไม่ได้ให้  ท่านโอบกอดน้องชายด้วยความรัก  ท่านบอกว่า   เราต้องสงบ  สันติ  รู้จักอภัย  รู้จังหวะ  

    ฉันรู้สึกประทับใจท่านจังเลย  ที่ท่านไม่ได้พูดอะไรตามใจท่าน  แต่ท่านสงบนิ่ง  ให้ความเข้าใจ  ให้อภัยน้อง ๆ  ให้ความรักน้อง ๆ ได้

    ท่านดวงดี  มีคนมาจากสำนักนายก  กับสันติบาลมาถามที่ดอยรายปรายฟ้า  ท่านจะไปม็อบมั้ย  ท่านก็ตอบว่า  จะไปเพื่อเป็นหยดน้ำเย็นหยอดหนึ่ง  ท่านก็พูดดี ๆ  เขาก็เข้าใจ  แล้วถือโอกาสเทศน์ให้ฟัง  เอาหนังสือให้อ่าน

    ท่านอนุตโร  ท่านเฝ้าพุทธสถาน  อยู่กับเด็ก ๆ กับผุ้อายุยาว  ศีรษะอโศกถูกเผาที่โรงเห็ด  2  โรง  คนใส่บาตรน้อยลง  ท่านก็มองมุมดีว่า  จะได้ไม่ต้องแบกหนัก  ก็ดีเหมือนกัน

    ท่านดินทอง  อยู่ทักษิณอโศก  พอได้ยินข่าวระเบิดที่สันติอโศก  ท่านก็คิดว่า  อยู่ไม่ได้แล้ว  ต้องรีบไป  เดิมก็ไม่กลัวเพราะผ่าน 16 ตุลา  พฤษภาทมิฬมาแล้ว   แต่ก่อนชอบทักษิณมาก  จะฟังทักษิณพูดทุกวันเสาร์  แต่พอทราบข้อมูลแล้ว  คิดทบทวนระยะยาวแล้วก็ต้องให้ทักษิณลาออก  ตอนบิณฑบาตรที่สนามหลวง  มีหนุ่มคนหนึ่งมาเดินตามพูดจาราวกับคอยสั่งสอนสมณะตลอดทาง  มีคนมาด่าว่า  แต่ท่านก็เข้าใจว่าเขายังไม่ทราบข้อมูล  แต่มีหนุ่มคนหนึ่งเดินมาหาพ่อท่านบอกว่า  เจอแล้ว  ขอกราบพระแท้ ๆ ขอราบเท้าพ่อท่านเลยก็มี

    สมณะลึกเล็ก  อยู่ภูผาฟ้าน้ำ  จะไม่ค่อยได้รับข่าวสาร  หนังสือพิมพ์  โทรทัศน์ห้ามเปิดดูเอง  ต้องขออนุญาตอาจารย์ก่อน  ได้ประโยชน์คือ  ตอนบิณฑบาทที่สนามหลวง  ต้องปรับตัวอย่างมาก  เพราะการบิณฑบาทที่ภูผาจะบิณช้า ๆ มีแต่เสียงนกเสียงกา  แต่ตอนไปตลาดเทเวศน์  ข้างซ้ายเป็นคิวรถตุ๊ก ๆ ข้างขวาเป็นคิวรถมอร์เตอร์ไซด์  โดนด่า  พวกนั้นไม่ใช่พระชนมันเลย  รถต่าง ๆ ก็เบิ้ลรถเหมือนจะชนจริง ๆ  ตอนแรกตกใจมาเลย  ทำไมต้องมาเจอแบบนี้  จิตตก  กลับมานั่งเจโต  ทบทวนตัวเองให้เกิดพลังใจ  แต่ก็คิดว่า  เป็นลูกพ่อท่านแล้ว  ไปไหนไปกัน  ตามหมู่  ทำจิตดี ๆ พอไปวันที่สองก็รู้สึกดีขึ้น  ได้ฝึกวางใจ  เราจะทนต่อคำว่า  คำตำหนิอย่างรุนแรงได้หรือไม่  จะล้างอุปทานนี้ให้ได้  ต้องฟังข้อมูล 2 ด้าน  ต้องทนฟังเหตุผลที่ไม่ตรงกับเราให้ได้  แยกแยะว่า  อะไรถูกอะไรผิดอย่างไร

    ท่านสันตะปุณโย  “อย่าใจร้อน  เมื่อถูกเขาว่า”

    ท่านชัดแจ้ง  รับโทรศัพท์มีคนโทรมาด่า

    ภาคค่ำ  รายการคลื่นลูกใหม่
    คุณอภิสิทธิ์  เดิมทำงานบริษัททัวร์  นับถือคริตส์คาทอลิค  เป็นชาวเชียงใหม่  กำลังทำกับข้าวอยู่หันไปดูทีวี  เดิมรักทักษิณเพราะทำอะไรให้กับเชียงใหม่เยอะ  ยังไปต่อว่าคนที่ว่าทักษิณด้วย  แต่แปลกใจว่า  เขาไล่ทักษิณทำไม  ไม่รู้เรื่อง  ถูกปิดสื่อหมดเลย  ตัดสินใจเดินทางไปร่วมประท้วงที่สนามหลวง  อยากรู้ข้อมูล  พอมาถึงใช้เงินหมดแล้ว  ไม่มีเงิน  ไม่มีที่พัก  ก็เลยมาพักที่เต้นท์กองทัพธรรม  กินข้าวที่นี่ตลอด  3 มื้อ  อยู่กับอโศกมาตลอดตั้งแต่วันที่ 26 ก.พ. จนถึงวันนี้  พอมาอยู่หลายวันก็รู้สึกอยากช่วยเหลืองานบ้าง  ให้คุ้มกับข้าวที่กินเข้าใจ  รู้สึกเป็นบุญคุณ  เลยไปช่วยเก็บขยะ  วันแรกได้ฟังธรรมพ่อท่านก็ฟังอย่างไม่สนใจ  พอวันที่สอง  ตั้งใจฟัง  ก็รู้สึกว่า  เหมือนมีคำตอบลึก ๆ ว่า  กำลังค้นหาอะไรให้กับชีวิต  วิถีชีวิต  จิตวิญญาณ  ก็มีความเข้าใจ  แล้วรู้สึกศรัทธาพ่อท่านมาก  ชอบวิถีชีวิตแบบนี้  ตอนนี้คงถูกไล่ออกจากงานแล้ว  เลยจะขอศึกษาแนววิถีชีวิตแบบนี้  

    คุณทักษิณ  ทำงานเป็น รปภ.  ของธนาคารไทยพานิชย์  ดูข่าว  ก็เลยมาที่สนามหลวงประจำ  มานานเข้า ๆ ก็เลยเป็นกาดให้คุณสนธิ  ได้รู้จักชาวอโศก  เพราะว่า  ทำกระเป๋าตังค์หล่นไม่มีเงิน  ก็มาเจอชาวอโศก  ชื่อ อาป๊อก  ก้เลยให้เงินกลับบ้านไปอาบน้ำ  เอาเสื้อผ้ามา  ก็เลยมาช่วยงานที่เต้นท์ชาวอโศก  พ่อท่านเปลี่ยนชื่อให้ใหม่เป็น  ใต้ตะวัน  ตอนนี้อยู่ปฐมอโศกกับอาป๊อก  อยู่ได้ 2 อาทิตย์  รู้สึกว่า  อยู่อย่างพี่น้องดี  รู้สึกว่าได้ความรู้มาก  ฟังพ่อท่านเทศน์แล้วเข้าใจ  จะขออยู่อโศกไปเรื่อย ๆ  

    คุณสุชิน  จ. มหาสารคาม  อายุ 37 ป๊  เคยเป็นนักมวย  เดิมเคยทำงาน  PTI  โปรลีน  ระบบล่มเลยลาออก  กลับไปอยู่บ้านทำนา  เกี่ยวข้าวแล้วก็มา กทม.   พอได้รับข้อมูลเกี่ยวกับทักษิณก็ไปร่วมชุมนุมที่ลานพระรูป  แล้วชุมนุมติดต่อมาเรื่อย ๆ ตอนอยู่บ้านไม่ได้รับข้อมูลอะไรเลย  ก็เลยมาหาข้อมุลโดยการรวมชุมนุม  พอมาถึงทำเนียบ  ได้รู้จักญาติธรรมก็พาไปอาบน้ำที่บ้าน  ให้เสื้อผ้า  รองเท้า  ใช้ชีวิตอยู่หน้าทำเนียบ  จะมีการแบ่งกลุ่มเพื่อลงทะเบียนพักค้าง  เขาอยู่กลุ่มอิสระกู้ชาติ  เพราะจะมีขี้เมา  คนจรจัดเข้ามาขโมยของ  มีการจัดเวรยาม  เขาร่วมเป็นเวรยามกับพันธมิตร  ยามพันธมิตรมักจะใช้อารมณ์มีการกินเหล้า  ต่างกับกองทัพธรรม  เรื่องการกินกองทัพธรรมเป็นคนให้ตลอด  วันที่ 5 ประกาศสลายตัว  เขารู้สึกว่า  เลิกชุมนุมกันแล้วเหรอ  กำลังจะคุ้นเคยกับชาวอโศกเลย  ประทับใจชาวอโศก  ไม่ใส่รองเท้า  มาเสียสละ  ได้ไปอยู่บ้านราช   ทำเกษตร  รู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้น  จิตใจเบิกบาน  มีความเป็นพี่เป็นน้อง  ไม่เหมือนสังคมข้างนอก  รู้สึกว่า  ทุกคนให้กำลังใจ  อยากพาลูกสาวมาเรียนกับชาวอโศก  อยู่อโศกมา 18 วัน

    คุณกชทัศน์  จันทแจ่ม  เป็นคนภูเก็ต  อาชีพ  จบด้านบัญชี  ม.กรุงเทพ  เป็นสมุหบัญชี  ได้ศึกษาด้านการตลาด  ปัจจุบันมีหุ้นส่วนทำธุรกิจอยู่ภูเก็ต  ไม่ค่อยสบาย  ป่าวยเป็นมะเร็งจากการเสียเลือกจากรอบเดือน  เลือดมีความเข้มข้นน้อย  หมอให้ผ่าตัด  ทานชีวจิตมานานแล้ว  ได้ไปซึ้ออาหารที่ทักษิณอโสก  ได้อ่านหนังสือถอดรหัสของหมอใจเพชร  ก็ลังเลว่าจะผ่าตัดดีหรือจะเลือกแพทย์ทางเลือกดี  ยิ่งใกล้วันผ่าตัด  จิตใจไม่ดี  เลยขอไปสวดมนต์ที่ทักษิณอโศก  ได้ไปอยู่สวนส่างฝันเพื่อรักษาโรคกับคุณหมอใจเพชร  ซึ่งเป็นแนวแพทย์ทางเลือก  ได้ความรู้  คือต้องดูแลรักษาตนเองอย่างไร  การใช้อาหารเป็นยา  ทำอย่างไร  อยากไปร่วมประท้วงด้วย  แต่หมอไม่อนุญาต  หลายครั้งมาก  พอร่างกายแข็งแรงมากขึ้น  หมอเลยอนุญาตให้ไปร่วมชุมนุมได้  เป็นมะเร็งแบบร้อน  ถ้ากินอาหารร้อนปุรงแต่งเยอะจะทำให้ขับเลือดออกมาทันที  ก็ทำหน้าที่ปฏิสันฐาน  อยู่จุดบริการน้ำ  ไปคุยกับนักธุรกิจ  อาการสุขภาพเริ่มไม่ดี  เลยกลับไปอยู่ทักษิณอโศก  ก็รู้สึกว่าเจอสิ่งที่แสวงหาแล้ว  ไม่เคยถอดรองเท้า  ผมยังยาว 2 สี  ใช้น้ำเปลืองอยู่  ก็พยายามมาลดละตัวเอง  ปรับตัวเอง  ขนของมาอยู่ทักษิณอโศกเหมือนจะมาอยู่ตลอดชีวิต  มาอยู่ได้ 4 เดือน  คนที่เป็นมะเร็งทุกคนจะเครียด  มาอยู่ทำให้ได้รู้จักการทำใจ  วางใจอย่างไร  เรียนรู้ว่า ต้องเมตตา

    จากคุณ : ริเศรษฐ์ - [ 3 ต.ค. 49 22:14:08 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com