ความคิดเห็นที่ 7
"Peppercorn, however, after his brilliant performances at Newmarket did not continue to fulfil his master's expectations. His collapse at York was attributed to the hardness of the course and to various other causes, but its immediate effect was to put Lord Arthur Skelmerton in what is popularly called a tight place, for he had backed his horse for all he was worth, and must have stood to lose considerably over £5000 on that one day.
ถึงแม้ว่าเป็บเปอะคอร์นจะประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในการแข่งที่สนามนิวมาร์เก็ตก็ตาม แต่มันก็ทำให้เจ้านายของมันต้องผิดหวัง ตอนลงแข่งที่สนามยอร์คเป็บเปอะคอร์นดันไปหกล้มลงเสียเนื่องจากว่าพื้นสนามมีสภาพที่แข็งกระด้างและเนื่องด้วยสาเหตุอื่นๆอีกหลายประการ ความพ่ายแพ้ของมันมีผลกระทบอย่างรุนแรงโดยฉับพลันจนลอร์ด อาร์เธอร์ สเกลเมอร์ตันถึงกับเข้าตาจนเนื่องจากเขาทุ่มเงินทั้งหมดแทงม้าของตัวเองจนลงเอยต้องเสียเงินไปมากกว่า 5000 ปอนด์ในวันนั้น
"The collapse of the favourite and the grand victory of King Cole, a rank outsider, on the other hand, had proved a golden harvest for the bookmakers, and all the York hotels were busy with dinners and suppers given by the confraternity of the Turf to celebrate the happy occasion. The next day was Friday, one of few important racing events, after which the brilliant and the shady throng which had flocked into the venerable city for the week would fly to more congenial climes, and leave it, with its fine old Minster and its ancient walls, as sleepy, as quiet as before.
เมื่อม้าเต็งหนึ่งพ่ายแพ้อย่างไม่เป็นท่า แต่คิง โคลกลับชนะพลิกล็อกคว้ารางวัลใหญ่ไปได้ ทั้งๆที่มันเป็นม้าระดับปลายแถวซึ่งไม่มีใครคาดฝันเลยว่ามันจะชนะได้ จนเจ้ามือถึงกับต้องให้ราคาต่อรองที่สูงมากเพื่อล่อใจให้คนมาแทงบ้างแต่ก็ไม่ค่อยมีใครอยากจะแทงเอาเสียเลย ดังนั้นบรรดาเจ้ามือทั้งสนามที่รับแทงม้าเต็งหนึ่งไว้เป็นเงินมหาศาลจึงมีรายรับมากกว่ารายจ่ายหลายเท่าจนถึงขั้นที่พากันร่ำรวยไปตามๆกันเนื่องจากว่าม้ามืดที่แทบไม่มีคนแทงเข้าวินในการแข่งขันเที่ยวนั้นนั่นเอง จากนั้นบรรดาเจ้ามือทั้งหลายจึงพาจัดงานเลี้ยงอาหารกันอย่างเอิกเกริกที่โรงแรมทุกแห่งในยอร์คเพื่อฉลองความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ วันรุ่งขึ้นเป็นวันศุกร์ มีการแข่งม้านัดสำคัญ จากนั้นกลุ่มมิจฉาชีพซึ่งมาสุมหัวกันอยู่ในนครเก่าอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ในช่วงของสัปดาห์ก็จะโบยบินไปยังถิ่นใหม่ที่ถูกใจมากกว่านี้ และทิ้งให้โบสถ์เก่าๆที่สวยงามกับกำแพงโบราณของมันกลับคืนสู่สภาพที่เงียบเหงาเหมือนเดิม
"Lord Arthur Skelmerton also intended to leave York on the Saturday, and on the Friday night he gave a farewell bachelor dinner party at 'The Elms,' at which Lady Arthur did not appear. After dinner the gentlemen settled down to bridge, with pretty stiff points, you may be sure. It had just struck eleven at the Minster Tower, when constables McNaught and Murphy, who were patrolling the racecourse, were startled by loud cries of 'murder' and 'police.'
ลอร์ด อาเธอร์ สเกลเมอร์ตันตั้งใจที่จะเดินทางออกไปจากยอร์คเช่นกันในวันเสาร์ เขาจัดงานเลี้ยงร่ำลาให้พวกเพื่อนๆผู้ชายล้วนๆที่ เดอะ เอล์มส์ ในคืนวันศุกร์ ซึ่งเลดี้ อาร์เธอร์ ไม่ไปร่วมในงานเลี้ยงนั้น หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้วพวกสุภาพบุรุษทั้งหลายก็เล่นบริดจ์กัน ต้องเล่นกันแต้มสูงๆอย่างแน่นอน เมื่อนาฬิกาที่หอคอยโบสถ์เพิ่งบ่งบอกเวลาว่าห้าทุ่มพลตำรวจแม็กนอท กับพลตำรวจเมอร์ฟี่ซึ่งกำลังตรวจตราสนามม้าอยู่ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงตะโกนลั่นว่า ฆาตกรรม และ ตำรวจ
"Quickly ascertaining whence these cries proceeded, they hurried on at a gallop, and came upquite close to the boundary of Lord Arthur Skelmerton's groundsupon a group of three men, two of whom seemed to be wrestling vigorously with one another, whilst the third was lying face downwards on the ground. As soon as the constables drew near, one of the wrestlers shouted more vigorously, and with a certain tone of authority:
เมื่อรู้ว่าเสียงร้องดังมาจากที่ไหนแล้วตำรวจทั้งสองนายจึงควบม้าไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว จนเข้าไปใกล้บริเวณบ้านของลอร์ด อาร์เธอร์ สเกลเมอร์ตัน สิ่งที่พบก็คือชายสามคน สองคนกำลังต่อสู้กันอยู่โดยใช้กำลังปล้ำกันอย่างรุนแรงในขณะที่อีกคนหนึ่งนอนคว่ำอยู่ที่พื้น ทันทีที่ตำรวจทั้งสองนายขี่ม้าเข้าไปใกล้หนึ่งในสองคนที่ปล้ำกันอยู่ก็ตะโกนออกมาดังๆด้วยน้ำเสียงที่มีแสดงบารมี
"'Here, you fellows, hurry up, sharp; the brute is giving me the slip!'
นี่ พวกคุณเร็วเข้าๆสิ ไอ้จอมโหดตัวนี้มันกำลังจะหนีไปได้แล้ว! "
"But the brute did not seem inclined to do anything of the sort; he certainly extricated himself with a violent jerk from his assailant's grasp, but made no attempt to run away. The constables had quickly dismounted, whilst he who had shouted for help originally added more quietly:
แต่ทว่าเจ้าจอมโหดไม่แสดงท่าที่ว่าจะหลบหนีไปไหนเลย ที่แน่ๆก็คือว่าเขาพยายามที่จะสะบัดให้หลุดจากการถูกคู่ต่อสู้เหนี่ยวรั้งตัวเอาไว้แต่ก็ไม่ได้พยายามที่จะหลบหนีไปไหน ตำรวจทั้งสองนายรีบลงจากหลังม้าในขณะที่คนที่ตะโกนให้ช่วยพูดขึ้นมาอีกอย่างแผ่วเบาว่า
"'My name is Skelmerton. This is the boundary of my property. I was smoking a cigar at the pavilion over there with a friend when I heard loud voices, followed by a cry and a groan. I hurried down the steps, and saw this poor fellow lying on the ground, with a knife sticking between his shoulder-blades, and his murderer,' he added, pointing to the man who stood quietly by with Constable McNaught's firm grip upon his shoulder, 'still stooping over the body of his victim. I was too late, I fear, to save the latter, but just in time to grapple with the assassin"
ผมชื่อสเกลเมอร์ตัน ที่นี่เป็นเขตทรัพย์สินของผม ผมสูบซิการ์อยู่ที่ศาลาตรงนั้นกับเพื่อนแล้วได้ยินเสียงหนวกหู จากนั้นก็ได้ยินเสียงคนร้องครวญคราง ผมจึงรีบลงบันไดมาแล้วเจอชายผู้น่าสงสารคนนี้นอนอยู่บนพื้นมีมีดเสียบอยู่ที่สะบัก แล้วฆาตกรนะ เขาพูดต่อไปพลางชี้ไปที่ชายคนที่ยืนเงียบๆอยู่ข้างๆซึ่งถูกพลตำรวจแม็กนอทคว้าไหล่เอาไว้แน่น ยังคงก้มดูร่างผู้ตายอยู่เลย ผมเกรงว่าจะช่วยชีวิตเขาไว้ไม่ทันเสียแล้วแต่ก็คว้าตัวคนฆ่าเอาไว้ได้---
"'It's a lie!' here interrupted the man hoarsely. 'I didn't do it, constable; I swear I didn't do it. I saw him fallI was coming along a couple of hundred yards away, and I tried to see if the poor fellow was dead. I swear I didn't do it.'
โกหก! ผู้ถูกกล่าวหาพูดแซงขึ้นมาด้วยเสียงแหบแห้ง ผมไม่ได้ฆ่าเขานะคุณตำรวจ ผมสาบานได้ว่าไม่ได้ฆ่าเขาจริงๆ ผมอยู่ห่างจากจุดนี้ประมาณสองร้อยหลา พอเห็นเขาล้มลงไปผมมาที่นีเพื่อที่จะดูว่าเขาตายหรือยังเท่านั้นเอง ผมสาบานได้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรเขาจริงๆนะครับ
"'You'll have to explain that to the inspector presently, my man,' was Constable McNaught's quiet comment, and, still vigorously protesting his innocence, the accused allowed himself to be led away, and the body was conveyed to the station, pending fuller identification.
ตอนนี้คุณต้องไปอธิบายเรื่องราวให้สารวัตรฟังแล้วนะ พลตำรวจแม็กนอทเปรยขึ้นมาเบาๆ ผู้ต้องหายอมให้ตำรวจจับกุมตัวแต่ก็ยังเอะอะโวยวายว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ มีการนำศพไปที่สถานีตำรวจเพื่อชี้ตัวว่าผู้ตายเป็นใคร
"The next morning the papers were full of the tragedy; a column and a half of the York Herald was devoted to an account of Lord Arthur Skelmerton's plucky capture of the assassin. The latter had continued to declare his innocence, but had remarked, it appears, with grim humour, that he quite saw he was in a tight place, out of which, however, he would find it easy to extricate himself. He had stated to the police that the deceased's name was Charles Lavender, a well-known bookmaker, which fact was soon verified, for many of the murdered man's 'pals' were still in the city.
เช้าวันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ประโคมข่าวโศกนาฏกรรมรายนี้ หนังสือพิมพ์ยอร์ค เฮอรัลด์ตีพิมพ์เรื่องราวหนึ่งคอลัมน์ครึ่งเป็นรายละเอียดเกี่ยวกับวีรกรรมของลอร์ด อาร์เธอร์ สเกลเมอร์ตันที่จับกุมฆาตกรได้อย่างกล้าหาญชาญชัย ผู้ต้องหายังคงยืนยันว่าเขาบริสุทธิในเวลาต่อมา แต่ปรากฏว่าเขาเปรยออกมาด้วยอารมณ์ขันแบบฝืดๆว่าเขารู้ดีว่าเขาตกที่นั่งลำบากแต่อย่างไรก็ตามเขาจะต้องหลุดพ้นจากข้อกล่าวหาให้ได้ เขาบอกตำรวจว่าผู้ตายคือชาร์ลส์ ลาเวนเดอร์ซึ่งเป็นเจ้ามือรับแทงม้าชื่อเสียงโด่งดัง ข้อมูลนี้ได้รับการพิสูจน์ยืนยันภายในเวลาไม่นานนักเนื่องจากว่าบรรดาเพื่อนฝูงของผู้ตายยังคงป้วนเปี้ยนอยู่ในเมือง
"So far the most pushing of newspaper reporters had been unable to glean further information from the police; no one doubted, however, but that the man in charge, who gave his name as George Higgins, had killed the bookmaker for purposes of robbery. The inquest had been fixed for the Tuesday after the murder.
ในตอนนั้นขนาดนักข่าวจอมตื้อที่สุดก็ยังไม่สามารถที่จะเค้นเอาข้อมูลเพิ่มเติมจากตำรวจได้ ผู้ต้องหาบอกตำรวจว่าเขาชื่อจอร์จ ฮิกกินส์ ใครๆก็เชื่อว่าผู้ต้องหาปล้นฆ่าเจ้ามือรับแทงม้าอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ศาลนัดไต่สวนสาเหตุการตายในวันอังคารหลังจากที่เกิดฆาตกรรม
"Lord Arthur had been obliged to stay in York a few days, as his evidence would be needed. That fact gave the case, perhaps, a certain amount of interest as far as York and London 'society' were concerned. Charles Lavender, moreover, was well known on the turf; but no bombshell exploding beneath the walls of the ancient cathedral city could more have astonished its inhabitants than the news which, at about five in the afternoon on the day of the inquest, spread like wildfire throughout the town. That news was that the inquest had concluded at three o'clock with a verdict of 'Wilful murder against some person or persons unknown,' and that two hours later the police had arrested Lord Arthur Skelmerton at his private residence, 'The Elms,' and charged him on a warrant with the murder of Charles Lavender, the bookmaker."
ลอร์ด อาร์เธอร์จะต้องอยู่ที่ยอร์คต่อไปอีกสองสามวันเพราะว่าเขาต้องไปให้การที่ศาล ข้อเท็จจริงที่ปรากฏทำให้คดีนี้เรียกร้องความสนใจจากผู้คนในวงสังคมชั้นสูงเป็นจำนวนมากทั้งในยอร์คและในลอนดอน นอกจากนี้แล้วชาร์ลส์ ลาเวนเดอร์ ก็ยังเป็นที่รู้จักกันดีในวงการแข่งม้า ภายในกำแพงของนครที่มีโบสถ์ใหญ่โบราณไม่มีข่าวใหญ่ข่าวใดที่จะสร้างความฮือฮาให้แก่ผู้คนในเมืองมากไปกว่าข่าวที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วเหมือนไฟไหม้ป่าเมื่อเวลาห้าโมงเย็นในวันที่มีการไต่สวนเพื่อหาสาเหตุของการตาย ข่าวนั้นก็คือการไต่สวนได้สิ้นสุดลงเมื่อเวลาบ่ายสามโมง โดยศาลลงความเห็นว่า บุคคลผู้ใดผู้หนึ่งหรือบุคคลหลายคนซึ่งไม่มีใครรู้จักได้ฆ่าคนตายโดยเจตนา และอีกสองชั่วโมงให้หลังตำรวจได้จับกุมตัวลอร์ด อาร์เธอร์ สเกลเมอร์ตันที่ เดอะ เอล์มส์ ซึ่งเป็นบ้านพักส่วนตัวของเขา และตั้งข้อหาตามหมายจับกุมว่าลอร์ด อาร์เธอร์ สเกลเมอร์ตันฆ่าชาร์ลส์ ลาเวนเดอร์ เจ้ามือรับแทงม้า
แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 49 06:56:30
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 23:55:40
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 23:50:31
แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 49 23:48:11
จากคุณ :
tansy (iwrite4u)  
- [
4 ต.ค. 49 23:44:03
]
|
|
|
