ความคิดเห็นที่ 1 ความสามารถในการแอบชอบหนุ่มมีสูงมาก พอๆ กับอัตราความใจง่ายในการตกหลุมรัก อาจเป็นเพราะสเป็กของฉันนั้นเปิดกว้าง เหมือนอวนตาห่าง จนมีหลายครั้งที่เพื่อนสนิทต้องเตือน เมื่อฉันแอบกิ๊กซ้ำคนเดิม ฉันก็ได้แต่ยิ้มแบบอายๆ เพราะว่ามันเยอะจนจำไม่ได้ ... ส่วนใหญ่ที่ฉันแอบชอบ ก็เป็นประเภทระยะสั้นแบบรายวัน มากหน่อยก็เป็นรายสัปดาห์ รายเทอม แล้วก็มีบางส่วนเหมือนกันที่มาเป็นระยะ  แล้วแต่ฤดูกาล... ของการแอบหนุ่มของฉัน จะเกิดขึ้นได้หลายครั้งในหนึ่งช่วงเวลา ... แต่จะแตกต่างที่ระยะเวลา ของการสานต่อ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นประมาณรักแท้ แพ้ใกล้ชิด... เห็นกันทุกวัน ก็ต้องมีบ้างที่ฉันจะใจอ่อน... พี่หนุ่ยอำพลยังเคยร้องไว้ในเพลงเลยว่า... ใจเรามันเป็นเพียงแค่เนื้อเพียงก้อนหนึ่งมันจึงมีเวลาจะอ่อนแอ ฉันก็เป็นสาวกพี่หนุ่ยเหมือนกันตอนนั้น ก็เลยไม่พลาดที่จะกระโจนลงหลุมแห่งการแอบรัก ครั้งแล้วครั้งเล่า หลายคนอ่านมา อาจจะคิดว่าฉันเป็นคนที่จับจดต่อความรัก ไม่เห็นมีใครเป็นตัวเป็นตนซักทีเห็นแต่เดี๋ยวชอบ เดี๋ยวเลิก... ฉันไม่อยากบอกเลยว่ามีหนึ่งคนที่ฉันชอบแบบมาราธอน ชอบมาตั้งแต่ปีสอง จนตัดสินใจบอกชอบเขาไปหลังจากจบมาได้ปีกว่าๆ ก็คงจะพอเดากันได้ล่ะนะ ว่าผลลัพธ์ออกมาเป็นยังไง เพราะไม่อย่างนั้นชื่อเรื่องคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ความรักมีพลัง... คำกล่าวนี้ไม่เกินความจริงเลย เพราะฉันพิสูจน์แล้วด้วยตัวเอง เพราะเขา... ทำให้ผู้หญิงธรรมดาอย่างฉันตั้งใจเรียน เพื่ออย่างน้อยได้เข้ามีโอกาสอยู่ในสายตาเขาบ้าง เพราะเขา.... ทำให้ฉันต้องกลายเป็นจอมวางแผน เพื่อให้มีโอกาสได้ทำงาน หรือมีกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน เพราะเขา... ทำให้ฉันกล้าทำในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำได้อีกครั้ง ในวันแห่งความรัก และเพราะเขา ทำให้ฉันรู้ว่าถึงแม้เราไม่สามารถเป็นเพื่อนใจ... แต่เรายังเป็นเพื่อนกัน ...มิตรภาพไม่มีวันตาย จากคุณ : I_am_Nin - [ วันเกิด PANTIP.COM 09:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในช่วงที่จบใหม่ๆ ฉันก็ยังไม่ทิ้งความสามารถเดิม ที่ตกหลุมรักหนุ่มๆ ทั้งแบบรายวัน รายสัปดาห์ รายปักษ์ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรที่หวือหวามาก ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป เหมือนสายลม และกาลเวลา จนได้มีโอกาสมาเปิดหูเปิดตาต่างแดน ...ความตั้งใจก็ยังไม่สัมฤทธิ์ผล ยังไม่สามารถคว้าหนุ่มตาน้ำข้าวกลับบ้านได้อีก อย่างไรก็ตาม อย่างน้อยฉันก็ทำตามความตั้งใจได้สำเร็จ หนึ่งอย่าง นั่นก็คือ ทำความรู้จักเพื่อนร่วมห้องสองคน ที่ฉันและเพื่อนเรียกว่า พี่วิลลี่กับคู่ขา ที่เรียกอย่างนั้นเพราะว่าคนหนึ่งหน้าเหมือนวิลลี่แต่เป็นฉบับมินิ ด้วยความที่สองคนนี้หน้าตาดีเกินพิกัด แต่พวกเขาไม่สุงสิงกับใคร ฉันเลยไม่รู้จะหาชื่อมาจากที่ไหน จนกระทั่งวันหนึ่งโชคก็เข้าข้างคนดี... พวกเราได้มีโอกาสจับกลุ่มทำงานด้วยกัน ใครเลยจะรู้ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ เกิดจากความตั้งใจของฉัน ...ไม่ใช่ความบังเอิญใดๆ ทั้งสิ้น เพราะสำหรับฉันแล้ว ...คำว่าบังเอิญ ... ไม่เคยมีบันทึกไว้ในพจนานุกรม เดือนปีผ่านไป ไวราวกับโกหก... อันนี้เห็นจะจริง เพราะแป๊บๆ อายุของฉันก็ผันผ่านวัยเบญเพสไปแบบไม่ไยดี ฉันเคยเชื่อเสมอว่า ตัวเลขมาก ย่อมมากด้วยประสิทธิภาพ... แต่มันก็มาพร้อมกับความหวาดหวั่นแบบเล็กๆ ด้วยเช่นกัน สมัยเด็กฉันเชื่อฟังผู้ใหญ่ เพราะต้องการเป็นเด็กดี ต้องการให้ผู้ใหญ่รัก ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง ฉันได้รับการพร่ำสอนเสมอว่า อย่าริรักในวัยเรียน ... ไว้เรียนจบแล้ว ค่อยมีรัก ก็ยังไม่สาย ยึดถือคำสอนนั้น และปฏิบัติตามมาโดยตลอดอย่างเคร่งครัด... ถึงแม้ว่าจะตกหลุมรักไปบ้าง แต่มันก็ไม่มีครั้งไหน ที่เป็นความสัมพันธ์แบบสองทางเลยสักที ดังนั้น จึงถือว่ายังไม่ผิดกฏ กติกา มารยาทแต่อย่างใด จากคุณ : I_am_Nin - [ วันเกิด PANTIP.COM 09:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยี่สิบหกผ่านไป ยี่สิบเจ็ดก้าวมาอย่างเงียบๆ แบบไม่ทันให้ตั้งตัว .... ฉันก็เริ่มตระหนัก และตระหนกว่า.. ทำไมการ์ดแต่งงาน จึงผ่านมือเข้ามาเยอะนัก .... การ์ดหนึ่งใบ เป็นตัวชี้บ่งว่าเพื่อนหนึ่งหรือสองคนของฉัน... ต้องการประกาศให้ชาวโลกได้รับรู้ถึงความสำเร็จ ในการค้นหารัก พิสูจน์หัวใจ ของเขากับใครคนนั้น ฉันเองก็มีความคิดขึ้นมาเป็นวูบๆ เหมือนกัน ว่าเมื่อไหร่นะ ฉันจะได้มีโอกาสอย่างนั้นบ้าง... จนในที่สุด โชคชะตาก็เล่นตลกกับฉัน โดยส่งชายหนุ่มสูงขาว ใส่แว่น มาเพื่อ ทดสอบฉันอีกครั้ง คงด้วยความที่ฉันไม่มีประสบการณ์ในความรัก หลังจากหนึ่งเดือนที่เราคุยกันในหลายๆ เรื่อง ฉันรับรู้ว่า เรามีความชอบที่คล้ายคลึงกัน และนั่นทำให้ฉันหลงละเมอเพ้อพกไปเพียงฝ่ายเดียวว่า ...เขาเอง ก็คงมีใจให้ฉันเหมือนกัน แล้วจู่ๆ ฉันก็สัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงในน้ำเสียง เมื่อเราสื่อสารถึงกันทางโทรศัพท์ รู้สึกได้ถึงความรำคาญ เหินห่าง ไม่ชอบใจ และอะไรอีกหลายอย่าง... ฉันเริ่มสงสัย ว่าสำหรับเธอ...ฉันอยู่ในฐานะอะไร เพื่อน หรือมากกว่านั้น ก็อย่างที่เคยบอกไป ว่าฉันอาจจะเป็นผู้หญิงแปลกๆ ในสายตาของเธอ แต่ฉันไม่เก็บความสงสัยไว้กับตัวได้ ฉันเคยถามเธอตรงๆ หลายครั้ง แต่ไม่เคยได้รับคำตอบที่ชัดเจนเลยสักครั้ง ... นอกจากคำพูดที่ส่งผ่านมาทางคนอื่น ว่าทำไมฉันถึงต้องคาดคั้น ไม่รู้สิ ตอนนั้นไม่อยากจะบอกว่า ความรักความหลงมันบังตา กลบเหตุผลต่างๆ เสียมิดเลยเชียว ก็คงอย่างที่เขาบอก....ผงเข้าตาตัวเอง ต้องให้คนอื่นช่วยเขี่ย   กว่าฉันจะเขี่ยผงชิ้นนี้ออกได้ ก็กินเวลาไปสองปี จากคุณ : I_am_Nin - [ วันเกิด PANTIP.COM 09:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทุกครั้งที่คุยกัน ฉันจะพยายามสร้างโอกาสให้ตัวเองเสมอ ใช้วาจาหยอกเย้า แทะเล็ม ตามแต่โอกาสจะอำนวย... แต่คำตอบที่ได้มาก็เป็นประมาณว่า เขาไม่คู่ควรกับฉัน พร้อมกับประโยคคลาสิค...ที่สงสัยเหมือนกันว่าฉันถึงได้... เขาบอกกับฉันว่า...ฉันดีเกินไป ถ้ารักของฉัน เกิดที่สมอง....มันคงจบไปแล้ว ตั้งแต่เดือนแรก ที่ฉันรู้สึกถึงความผิดปกติ แต่เป็นเพราะความรัก มันเกิดขึ้นที่หัวใจ...ไร้เหตุผลรองรับ ทำให้ฉันเชื่อลึกๆ เสมอว่าฉันยังคงมีหวัง จนวันหนึ่งฉันได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว ช่วงเวลาหลังจากที่เขาเปลี่ยนไป ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง เขาและใครคนหนึ่งของเขา กำลังถักทอความรักขึ้นมาอย่างแน่นหนา ในขณะที่ฉัน ยึดติดอยู่ดับความหวังที่ไม่มีทางเป็นจริงได้เลย อย่างไรก็ตาม ถึงวันนี้ฉันคงต้องขอบคุณเขา ที่อย่างน้อย ทำให้ฉันได้รู้จักกับความรักที่เกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาที่สั้นมากๆก็ตาม ขอบคุณความผิดหวังในช่วงเวลานั้น ที่ผลักดันให้ฉันกลับมารักตัวเองอีกครั้ง ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีซ่อนอยู่เสมอ ถ้าเราเปิดตา และเปิดใจที่จะยอมรับมัน ตอนนี้ ฉันได้ออกมาตามฝันของฉันอีกครั้ง ฝันที่จะได้เห็นโลกกว้าง เสริมประสบการณ์ให้กับชีวิต... เรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้ ด้วยตัวเอง... ยี่สิบแปด ยี่สิบเก้า ล่วงผ่านไป ไวปานวอก ไม่ทันตั้งตัว สามสิบ ก็วิ่งเข้ามาอย่างชนเข้าอย่างจัง ตอนนี้ ฉันก็เป็นสาวเลขสามโดยสมบูรณ์ ใช้ชีวิตทุกวันอยู่กับตัวเองอย่างมีความสุข เลิกกระเหี้ยนกระหือรือที่จะแต่งงาน ...(พ่อแม่ได้อ่าน คงปลง) หลายคนอาจจะหมั่นไส้ว่าองุ่นเปรี้ยว แต่ไม่รู้สินะ สำหรับฉันแล้ว ถ้าแต่งงานมีคู่แล้วมีความสุขน้อยกว่าที่ยังไม่แต่ง... ก็ไม่รู้ว่าจะต้องแสวงหาสิ่งนี้ไปทำไม อาจจะเป็นเพราะฉันรักตัวเองเกินไปก็ได้ ... รักจนไม่อยากให้ตัวเองเป็นทุกข์ คงจะดีเสียกว่า ถ้าในวันนี้ฉันจะได้ชื่อว่าเป็นเจ้าสาวที่กลัวฝน... ถ้าฝนนั้นรังแต่จะสร้างความรำคาญและทุกข์ใจ ไม่เห็นประโยชน์อะไร ที่จะต้องทนเปียก หนาว และทรมาน... จากคุณ : I_am_Nin - [ วันเกิด PANTIP.COM 10:17:19 ]