อยากนะอยากหยุดคิด
ปิดสนิทแม้ห้วงฝัน
มิให้สายสัมพันธ์
อันคุ้นเคยเกินเลยไป
อยากหยุดอยู่แค่นั้น
มิหมายมั่นต่อฝันใหม่
ฝันเก่าร้าวฤทัย
เกินแก้ไขให้บรรเทา
ที่เหลือที่เป็นอยู่
ทั้งหดหู่อยู่เปลี่ยวเหงา
ชีวิตคล้ายแนบเนา
กับความเศร้าลึกร้าวนิรันดร์
ความรักถูกทิ้งขวาง
ไร้ทิศทางจะสร้างฝัน
มืดมนทั้งคืนวัน
เมื่อรักนั้นปิดฉากลง
แต่บางคราวก็คิด
เพราะยึดติดและลุ่มหลง
แม้เจ้ามิมั่นคง
ในรักที่มีต่อกัน
จึงเศร้านะยิ่งเศร้า
เจ็บร้าวในใจไหวหวั่น
เนาทุกข์ทุกคืนวัน
เพื่อรอพรากจากโลกไป
หอบความเศร้าสู่ปรภพ
มิเลือนลบแม้ภพใหม่
ทั้งทุกข์เศร้าเฝ้าตามไป
แนบสนิทชั่วนิจกาล.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๑ ตุลาคม ๒๕๔๙
จากคุณ :
huaboonsan
- [
11 ต.ค. 49 13:55:52
]