จากโพ้นแนว ขอบฟ้า ที่มาสู่
จากหัวใจ ที่พรั่งพรู ความรักให้
ด้วยแสนรัก แสนห่วง ดั่งดวงหฤทัย
น้อยมิให้ ระคายใด นะ แก้วตา
สายใจ...
กว่าจะได้ ซึ้งในรัก ยากหนักหนา
แต่เพียงพบ ความนัย ใกล้แววตา
ก็รู้ว่า...เรารักกัน นั้น คือ...ความจริง
เท่านั้นดุจ ฟ้าทั้งฟ้า มาห่มใจ
เท่านั้นโลก ก็ยิ้มให้ สดใสยิ่ง
เท่านั้นราว โอบรักไว้ ให้แอบอิง
เท่านั้นยิ่ง ไร้ความทุกข์ รุกใจรอน
ค่าของความ รักเปน ถึงเช่นนี้
จึงมอบรัก ทั้งชีวี มิถ่ายถอน
จักขอรัก ตลอดไป ไม่คลายคลอน
นิรันดร ...มอบใจ...กาย...แด่...สายใจ.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
18 ต.ค. 49 03:58:10
]