ผมนั่งมองมดที่เคลื่อนตัวเป็นทางยาวไปบนผนังห้องอย่างเงียบงัน มดไม่รู้กี่หมื่นกี่แสนหรือกี่ล้านตัวที่เคลื่อนตามกันไป ดูคล้ายกับเส้นสีแดงขีดไว้บนผนัง แต่เป็นเส้นสีแดงที่มีการเคลื่อนที่อยู่ภายใน เป็นเส้นสีแดงที่มีชีวิต การเคลื่อนตัวของพวกมันเป็นระเบียบราวกับฝึกฝนมาอย่างดีเยี่ยม ยิ่งมองดูพวกมันเนินนานอดไม่ได้ที่จะนึกไปถึงภาพการเคลื่อนพลของกองทัพที่เคยเห็นจากหนังศึกสงครามสมัยโบราณ

ผมจำไม่ได้ว่าเห็นขบวนมดเหล่านี้มานานเท่าไหร่แล้ว อาจจะหนึ่งเดือนสองเดือนหรือตั้งแต่ฤดูฝนเริ่มย่างเยือนเข้ามา การที่อยู่กลางเมืองหลวง ทำให้รู้สึกว่าผมห่างเหินจากวิถีอันเป็นธรรมชาติที่มันยังซุกซ่อนอยู่และดำเนินไปเงียบๆโดยที่แทบจะไม่มีใครเฝ้ามองสักเท่าไหร่นัก ท่ามกลางความเจริญที่รุดหน้าไปไกลในยุคปัจจุบัน ทำให้ละเลยต่อสิ่งที่เป็นวิถีธรรมชาติ

ผมยังคงมองดูขบวนกองทัพมดที่ยังคงเคลื่อนไปอย่างต่อเนื่องราวกับจะไม่มีวันสิ้นสุดเลยชั่วกาลนาน ทำให้นึกไปถึงคำพูดของแม่ที่เคยพูดกับผมในวัยเยาว์ แม่เคยพูดว่ามดขึ้นบ้านฝนจะตก ผมเคยสังเกตตามที่แม่เคยพูดก็เห็นจริง เพราะก่อนที่ฝนจะตกประมาณวันหรือสองจะเห็นมดยกขบวนขึ้นมาบนบ้าน หลังจากนั้นอีกประมาณวันหรือสองวันพวกมันก็พากันยกขบวนจากไป แต่หากช่วงไหนเป็นช่วงที่ฝนตกชุก พวกมันก็จะอยู่นานจนกว่าฝนจะทิ้งช่วงจึงจะจากไป

อดคิดต่อไปไม่ได้ว่า ขบวนมดที่อยู่เบื้องหน้าของผมเหล่านี้ เคลื่อนขบวนขึ้นมาเพราะต้องการหลบฝน โดยเดินทางผ่านผนังห้องของผมไปสู่รังใหญ่ที่อยู่ที่ไหนสักแห่งบนตึกนี้ เพราะหากพวกมันยังคงอาศัยอยู่บนพื้นดินต่อไป เวลาฝนตก น้ำจะท่วมและพัดพาเอาพวกมันจมน้ำตาย พวกมันคงจะมีสัญชาตญาณที่หยั่งรู้ว่าฝนจะตก

เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ผมเคยเอายาฉีดฆ่ามดเหล่านี้ตายเป็นจำนวนมาก แล้วพวกมันก็หายไปประมาณสองวัน อาจเป็นเพราะกลิ่นยาที่ฉีดไปยังอวลกลิ่นอยู่ มดจากข้างล่างจึงไม่กล้าเคลื่อนขบวนขึ้นมาอีก แต่หลังจากผ่านไปอีกประมาณสองสามวัน มดเหล่านี้ก็เคลื่อนขบวนขึ้นมาอีกครั้ง

เส้นทางเดินทัพของพวกมันยังคงเป็นเส้นทางเดิม กลิ่นความตายที่เพื่อนๆของพวกมันสัมผัสคงจางหายไปหมดแล้ว

ผมคิดต่อไปว่า พวกมันคงเข้าใจว่ากลิ่นความตายนั้น คงจะไม่หวนกลับมาอีกแล้ว หรืออาจจะหยั่งรู้แต่เส้นทางนี้จะนำไปสู่สถานที่อันปลอดภัยของประชากรมดในอนาคต แม้ว่าพวกพร้องของมันส่วนหนึ่งจะตายไป

แต่ได้ทำประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้กับประชากรมดที่เหลืออยู่ข้างหลัง เพื่อให้ประชากรมดได้ดำรงเผ่าพันธุ์สืบต่อไป

ผมคิดที่จะฉีดยาฆ่าพวกมันอีกครั้ง แต่ก็เปลี่ยนใจ เพราะขบวนทัพของพวกกันยังคงเคลื่อนตัวอยู่บนผนังห้อง ไม่ได้เคลื่อนตัวลงมารบกวนผมแม้แต่น้อย อาจจะเป็นเพราะว่าในห้องของผมไม่มีอะไรที่ยั่วยวนพวกมันให้มาไต่ตอม

หากไม่เช่นนั้น พวกมันคงเคลื่อนขบวนทัพลงมาก่อความยุ่งยากให้กับผมอย่างแน่นอน
ผมนั่งมองการเคลื่อนขบวนของพวกมันไปเรื่อยๆชวนให้เพลิดเพลินตามไปด้วย รู้สึกว่าพวกมันช่างสามัคคีกันดียิ่ง ไม่มีการแตกแถวหรือหักเหออกจากกัน เคลื่อนขบวนกันไปอย่างพร้อมเพรียงและกลมกลืน เพื่อเป้าหมายเดียวกัน
ทุกวันผมจึงได้แต่เฝ้ามองการเคลื่อนขบวนของพวกมันอยู่เงียบๆ เพื่อดูว่าระยะห่างของพวกมันกับผมยังคงเดิมอยู่หรือเปล่า หากมันคงเดิมก็จะดำเนินไปตามวิถีของแต่ละฝ่าย ต่างฝ่ายต่างอยู่

แต่หากมันหักเหขบวนทัพเข้ามาสร้างความยุ่งยากให้กับผม ผมคงกำจัดพวกมันอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะถือว่าพวกมันอุกอาจบุกรุกเข้ามาสร้างความยุ่งยากต่อวิถีชีวิตของผมแล้ว

ผมคงต้องเฝ้ามองความเคลื่อนไหวต่อไปเรื่อยๆว่าพวกมันจะใช้เส้นทางนี้เดินทัพอีกนานเท่าไหร่ คงต้องเฝ้ามองต่อไปจนสิ้นฤดูฝน หากว่ามันเคลื่อนทัพผ่านมาทางนี้เพราะเพื่อหลบฝน หรือว่าพวกมันจะใช้เส้นทางนี้เคลื่อนขบวนทัพตลอดไป เพราะวิถีชีวิตของพวกมันได้แปรเปลี่ยนไปแล้ว รังใหญ่ของพวกมันจะปักหลักแหล่งอยู่บนตึกนี้อย่างถาวร

สิ้นฤดูฝนนี้ผมคงจะตัดสิ้นใจอีกครั้งว่าผมจะทำอย่างไรกับพวกมัน




เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙