ความคิดเห็นที่ 1 ...ชีวิตฉันก็อยู่แต่กับครูบาอาจารย์ ทั้งฆราวาส และ พระสงฆ์ ซึ่งคอยให้ ความรู้ ชี้แจง และให้ ข้อธรรมในการดำรงชีวิตอยู่เสมอ ไม่เช่นนั้น ฉันคงไม่ทนอะไร ไม่ทนอยู่กับชีวิตอะไรไม่รู้อย่างนี้ ไม่อยู่ทนกับชีวิตที่หาความสุขน้อยอย่างนี้ คงไม่อยู่ไปวันวัน ให้ วัน และ คืนผ่านไป จนจรดไม่ติด จบไม่ลง อย่างนี้แน่ .....ก่อนที่จะพูดกับเขา ฉันถามตัวเองว่า จะปลงได้ไหม ก็ตอบว่า ปลงได้ ถ้า หนีไปได้ คงหนีไปแล้วละมัง แต่ก็หนีไม่ได้ ภายในหัวใจได้ยินถ้อยคำหนึ่ง นานมาแล้ว " เจ้าสองคนทะเลาะกัน แล้วลูกชายพ่อจะอยู่กับใคร ?" "ลูกชายพ่อ" นั้นก็คือ ลูกชายฉันนั่นเอง ลูกชายที่ หมอดูคนดังให้ไป ดูหน้าเด็กคนหนึ่งที่วัดแขกสีลม ว่า ไปดูสิ ว่าหน้าเด็กคนนั้นน่ะ เหมือนหน้าลูกชายฉันไหม ? ....เพราะลูกชายยังเรียนไม่จบสักทีไม่ใช่หรือ ฉันถึงจะต้องอดทนอย่างนี้ ตลอดมา และ ตลอดไป ..เอาเถิด ...แม่จะไม่ทะเลาะกับพ่อให้ลูกเห็นอีก แม้ว่าวันนี้ จะฉุนใส่พ่อต่อหน้าลูกไปหน่อย .....เพื่อลูก...นะ เพื่อลูก จะทนอยู่ และ อยู่ทน ต่อไปอีกหน่อย "เสด็จพ่อ..." ฉันรำพึงในใจเบาๆ "ลูกจะอดทน เพราะชีวิตลูกอุทิศให้ลูกชายและ ลูกสาวไปแล้ว นี่นา ...จะอดทนให้เขาเติบโตเป็นคนดีที่สุด..เท่าที่จะทำได้" .....อย่าถามเลยว่า ความเจ็บในหัวใจเป็นอย่างไร และ ฉันไม่ชอบจะฝันอย่างนั้นเลยจริงๆ ใครเล่าจะอยากฝัน แต่ก็ดีเหมือนกัน ฝันแล้วจะได้ปลงได้อีกนิด ว่าชีวิตมันก็แค่นั้น มีแต่อะไรที่เจ็บๆแปลบๆ เสมอมา อย่าไปยึดมั่นกับมันเลย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 ต.ค. 49 00:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ...ก็เพียงแค่ไหล่ใครสักคน ให้ฉันหลั่งน้ำตาแค่นั้นหรือ คงไม่หรอก คนอย่างฉันคงไม่มีวันจะฟูมฟายน้ำตาให้ใครเห็น โดยเฉพาะ เธอคนนั้น เธออยากทำอะไรกับฉัน ก็ทำไปเถิด ฉันจะไม่เจ็บใจไปกับเธออีกหรอก **.....คนเรา มือข้างเดียวจะตบดังได้อย่างไร หากมืออีกข้างไม่เอื้อมไปตบด้วย** ........ประโยคนี้ ก็มีคนเคยเอ่ยกับฉันมาแล้วมิใช่หรือ ตอนที่เขาคนนั้นเคยเย้ยเยาะ ที่...คนอย่างฉัน ได้แต่...เจ็บปวด ร้าวสลาย แล้วก็ทำอะไรไม่ได้...   ไม่หรอก..ฉันไม่มีวันจะทำอะไร ให้เด็ดขาด เพื่อจะให้สายป่านครอบครัวเรา ขาดหายไป....      อย่างน้อย ฉันก็จะนั่งอยู่อย่างนี้ ในตำแหน่งที่เธอมานั่งแทนไม่ได้ หรือใครก็มานั่งแทนไม่ได้ ..!! เพราะฉันรักลูกเกินไป ลูกจะต้องอยู่ที่นี่ ลูกจะต้องมีสิทธิ์ในฐานะลูกของเขา และลูกของฉัน ฉันจะอยู่ตรงนี้ จะเป็นแม่ของลูก แห่งบ้านนี้ อย่าบีบคั้นให้ฉันกระเจิดกระเจิงไปไหนเลยนะ นะ...เจ้ากรรมนายเวรที่ฉันมองไม่เห็น..++!!!!! แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 49 12:25:00 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 ต.ค. 49 00:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทำสมาธิก่อนนอนช่วยได้ จากคุณ : หญ้าขน (SAYPHON) - [ 21 ต.ค. 49 09:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วรู้สึกเศร้าจังค่ะ นึกถึงเรื่อง "ราตรีประดับดาว" นางเอกของเรื่องเจอคล้ายๆ คุณ แต่สุดท้าย นางเอกเป็นฝ่ายชนะนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : galdewis - [ 21 ต.ค. 49 11:53:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณหญ้าขนค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ เรามักลืมอะไรง่ายๆที่ช่วยให้ ความฟุ้งซ่านในใจไม่เกิดไปได้นะคะ คุณ galdewis คะ ชีวิตมีแง่หักมุม ที่แปลกเสมอ โดยเฉพาะชีวิตของเรา ที่ขึ้นๆลงๆเหมือนนั่งชิงช้าสวรรค์ แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 49 12:07:45 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 ต.ค. 49 22:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาขอบคุณที่ทุกท่านเข้าอ่านบันทึก ฝันพิสดารของข้าพเจ้า วันนี้ ว่าจะมาลงกระทู้อะไรสักอย่าง ขอเวลานิดหน่อยค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 พ.ย. 49 14:00:26 ]