เพียงรู้ใจ ไม่กี่วัน พลันหวิวหวาด
มิพบพักตร์ อนงค์นาฏ อีกนานนั่น
จำใจพราก จากไกล ไปนานวัน
ยังมิทัน เกี่ยวก้อย น้อยฤๅชะตา
แม้นมิแต่ หนึ่งวัน มิพานพบ
หนึ่งชั่วยาม มิประสบ ซึ่งดวงหน้า
แสนคำนึง ถึงฤทัย ไม่คลาดคลา
แล้วนี่นับ สัปดาห์ แทบขาดใจ
นะ...ไม่นาน จักกลับมา หาความฝัน
อันนิรันดร์ แลประจักษ์ ความรักได้
สักนิดหนึ่ง ขอเวลา นะสายใจ
จักกลับไป สู่ขวัญเจ้า ที่เนาว์คอย
ช่วงเวลา นาที ที่พลัดพราก
นิราศจาก หฤทัย ใจละห้อย
เชื่อมั่นแท้ แต่หัวใจ แทบขาดลอย
เพียงแตะมือ พรากปลายก้อย...คอย...นะ...หัวใจ.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
21 ต.ค. 49 13:25:02
]