ขนมถ้วย เป็นชื่อของเด็กหญิงกำพร้า ตอนนี้เธออายุ 5 ขวบแล้ว ตั้งแต่เธอเกิดมา เธอไม่เคยรู้จักคำว่า แม่ และคำว่า แม่ ก็ไม่เคยมีใครได้ยินออกจากปากของเธอเลย เธออาศัยอยู่ในบ้านพักข้าราชการหลังอำเภอแห่งหนึ่ง เจ้าของบ้านเขาไปเจอเธอตอนถูกรถชน เขาเห็นเธอนอนร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดอยู่ข้างถนน ตอนนั้นเธออายุ 3 ขวบ ยังเป็นเด็กมาก เขานำเธอส่งโรงพยาบาล แล้วย้อนกลับมา ณ ที่เกิดเหตุอีกครั้ง เพื่อรอแม่ของเธอที่จะมาตามหาเธอ เพื่อเขาจะได้บอกแม่ของเธอว่า เธอถูกรถชน ตอนนี้นอนรักษาตัวอยู่ที่ โรงพยาบาล เขารอแล้วรอเล่า แต่ไม่มีแม้เงาแม่ของเธอจะมาหา จิตใจของเขาเริ่มสับสน และคิดว่า เป็นพลเมืองดีแล้ว ยังต้องมารับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของเธออีกหรือ เขายืนคิดอยู่พักหนึ่ง จึงตัดสินใจขับรถกลับบ้านพักข้าราชการหลังอำเภอ
คืนนั้น เขานอนไม่หลับ กระสับกระส่าย เพราะคิดถึงเรื่องของเธอ คิดไปว่า เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง จะเจ็บปวดมากหรือเปล่า จะคิดถึงแม่ของเธอหรือเปล่านะ ยิ่งฝนลงหนักทั้งคืนแบบนี้ เธอจะหนาวไหม จะมีใครห่มผ้าให้เธอไหมหนอ
ทันใดนั้น เขาก็ลุกขึ้นแต่งตัว และขับรถจักรยานยนต์ออกจากบ้านพักหลังอำเภอ ตัวเขาเปียกปอน เมื่อไปถึงโรงพยาบาล เขามองไปในห้องผู้ป่วย เห็นเธอนอนอยู่เดียวดาย เธอหายใจเหนื่อยล้าเต็มที เขาเข้าไปถามพยาบาลที่อยู่เวรถึงอาการบาดเจ็บของเธอ พยาบาลบอกเขาว่า เธอถูกรถเฉี่ยวที่ขา ตัวเธอเล็กมาก เธอจึงได้รับบาดเจ็บมาก อาจต้องเสียขาไปข้างหนึ่ง เขาได้ยินแล้ว รู้สึกว่ามีก้อนใหญ่ ๆ วิ่งขึ้นมาตันอยู่ที่คอ หยดน้ำใส ๆ ไหลออกจากตาทั้งสองข้างของเขาโดยไม่รู้ตัว เขาสงสารเธอมาก
หลังจากวันนั้น เขาไปเยี่ยมเธอทุกวัน และแจ้งทางโรงพยาบาลว่า เขาเป็นเจ้าของไข้ เมื่ออาการบาดเจ็บของเธอเริ่มหายดีแล้ว เขาจึงพาเธอมาอยู่บ้านพักหลังอำเภอด้วยกัน เธอมีอาการดีขึ้น สุขภาพจิตดีขึ้น แต่ขาของเธออีกข้างหนึ่งกลับไม่ได้ดีขึ้นด้วยเลย หมอบอกเขาว่า เธออาจพิการไปตลอดชีวิต..!!!
ทุกวัน เมื่อเขาออกไปทำงานแล้ว ขนมถ้วยมักจะมาอาศัยที่ว่าการอำเภอ เป็นที่หลับนอนและเล่น ตั้งแต่เช้าจนเย็นจึงกลับบ้าน ซึ่งเธอจะเป็นที่รักของทุกคนในอำเภอ เพราะเธอรู้จักนอบน้อมถ่อมตน และไม่ดื้อไม่ซน แต่เธอจะมีนิสัยขี้งอนมาก เวลาที่มีคนอุ้มหมาพันธุ์ต่างชาติ น่ารัก ขนฟู มา คนที่อำเภอจะพากันห้อมล้อม ขออุ้ม และชื่นชมว่าน่ารัก สวยงาม ขนมถ้วยได้ยินเช่นนั้น ก็จะงอน แล้ววิ่งไปตากแดดร้อน ๆ ใครเรียกก็ ไม่ยอมเข้ามา คนที่อำเภอจึงขนานนามเธอว่า ไอ้ขนมถ้วย ไอ้หมาขาเป๋ขี้งอนเอ้ย !!!!!
และทุกวันนี้ ขนมถ้วยก็ได้รับตำแหน่ง หมาขาเป๋ประจำอำเภอ ไปซะแล้ว
จากคุณ :
ไหมศรี 
- [
24 ต.ค. 49 14:03:15
]
เด็กหญิงขนมถ้วย
