กระทงน้อยลอยละล่องท่องนที
ประทีปหรี่แวววับกลับโชนแสง
ระรอกคลื่นครื้นขยับระยับแรง
แล้วกลับแสร้งแล้งอ่อนก่อนลับตา
กระทงสายรายทางอย่างรันทด
ละล่องลดตามชาตะแห่งยถา
หวังใจถึงซึ่งทรงพระคงคา
ประหนึ่งว่าชลาศัยมิไยดี
ถามดาราดารดาษเจ้าวาดฟ้า
จันทร์เจ้าฤาคือเห็นค่ามารศรี
ถามหมู่มัสยใสในวารี
เจ้าฤามีค่าใดให้คู่ควร
ในเมื่อคนหม่นมุ่นครุ่นวัตถุ
เพื่อบรรลุโลกทั้งใบจะใหญ่หลวง
กระทงน้อยลอยหน้าน้ำตาลวง
คือเปล่ากลวงช่วงเฉาให้เต่าปลา
ประทีปส่องท้องน้ำยามเพ็ญค่ำ
คือเลิศล้ำสำเหนียกไว้ในคุณค่า
ทดแทนคุณหนุนไทยใช่มายา
จึงลอยหลงปลงท่ามหาธาร
จากคุณ :
nineinn
- [
29 ต.ค. 49 14:46:27
]