จากวันเดือน เคลื่อนไป ใจแทบขาด
จำนิราศ ร้างรา แก้วตาเอ๋ย
รู้แต่รัก แต่ไกลกัน นั้นมิเคย
สุดเฉลย ความคิดถึง ตรึงหทัย
ได้แต่เร่ง เวลา เมื่อขากลับ
จักประทับ ความฝัน อันยิ่งใหญ่
เสียงกระทบ ล้อข้างข้าง รางรถไฟ
เหมือนเร่งเร้า หัวใจ ใฝ่ถึงกัน
ด้วยไปแล้ว มิได้ ไปไกลลับ
ยังได้กลับ คืนมา หาความฝัน
กลับมาตาม หัวใจรัก ภักดิ์ผูกพัน
กลับมามั่น รักมิหน่าย หายตรมตรอม
เพียงบรรลุ ปลายเส้นทาง ตรงข้างหน้า
แทบชาลา ก็ถลา...มา...เต็มอ้อม
พริ้วปลายผม ลมพาเชย เคยดมดอม
สัญญานะ...จะถนอม...แทบดวงใจ.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
1 พ.ย. 49 22:28:08
]