ความคิดเห็นที่ 1 เขากลับมาแล้ว!! แม้เพียงฝีเท้าแผ่วๆเธอก็ยังจดจำได้อย่างแม่นยำ เมื่อตอนที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน ความใจกล้าบ้าบิ่นของเขาทำให้เธอต้องคอยเงี่ยหูฟังอยู่เสมอ ๆ ว่ามีเสียงฝีเท้าใครปีนต้นไม้แล้วกระโดดขึ้นระเบียงเพื่อที่จะเข้าห้องเธอหรือเปล่า หรือมีใครคอยเดินตามข้างหลังในยามที่เธอถือของหนัก แล้วแบกทั้งคนทั้งของขึ้นบ่า แทนที่จะช่วยถือแต่ของหรือไม่ ซึ่งปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพฤติกรรมเหล่านี้เองที่ทำให้ทั้งคู่มีวันแต่งงานที่หลายคนอิจฉา แต่เขาแทบไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ อากาศธาตุคงมีหน้าตาไม่ต่างไปจากนิดาสักเท่าไร ไม่สิ! เขาคงเพลียจากงาน ซึ่งเมื่อไปผสมกับการหย่อนใจใส่แอลกอร์ฮอร์ ด้วยแล้ว สิ่งรอบข้างก็ดูจะเป็นศูนย์ไปซะหมดสำหรับเขา จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เสียงน้ำไหลซู่อยู่ข้างๆบ้าน นิดาเหลียวมองตามเสียงนั้น อย่างที่เคยทำ เธอยิ้มให้เขาแว๊บหนึ่งคล้ายไม่เต็มใจนัก “ไม่” “ไม่ใช่เวลานี้” เธอบอกตัวเอง ทั้งที่เห็นชายหนุ่มรุ่นน้อง สวมกางเกงนอนขายาวตัวโคล่ง เปลือยท่อนบนยืนอยู่ใกล้ๆรั้วถัดไป เขารดน้ำต้นไม้แท้ๆ แต่นิดากลับรู้สึกสดชื่นราวกับเป็นพืชพรรณทั้งหลายที่เพิ่งได้รับน้ำหล่อเลี้ยง กับรอยยิ้มมุมปากเผยแก้มบุ๋ม ที่กลายเป็นปุ๋ยสูตรวิเศษเหมือนจะสร้างขึ้นมาเพื่อไม้ล้มลุกอย่างนิดาโดยเฉพาะ เมื่อเขาพาตัวเองเข้ามาในชีวิตของนิดา จิตวิญญาณของเธอที่ถูกสามีกวาดทิ้งไปก็ค่อยๆกลับมา เธอได้เป็นตัวเองอีกครั้งเมื่อยามอยู่ใกล้เขา ได้ออกความคิดเห็นเป็นครั้งแรกในรอบเกือบปี ได้ยิ้มอย่างเต็มปากและได้หัวเราะอย่างเต็มเสียง  บอกตัวเองไม่ถูกเลยว่าสุขแค่ไหน และเคยรู้สึกอย่างนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไรกัน “พี่นิดครับ บ้านพี่นิดสีดูซีดๆแล้ว ทาสีใหม่ดีไหมครับ เดี๋ยวผมจัดการให้”  หรือ “พี่นิดทาลิปสติกสีนี้ แล้วดูหวานน่ากินที่สุดเลยครับ” และ “ผมว่าผมรักพี่แล้วล่ะ” กับอื่นๆอีกไม่รู้เท่าไร ที่เด็กหนุ่มกล้ามหนาข้างบ้านสร้างความรู้สึกที่แสนดีให้กับเธอ เขาทำให้นิดาในวัยล่วงเลยเลขสาม กลับรู้สึกเป็นสาวสิบหกอีกครั้ง มันจี๊ดอย่างบอกไม่ถูก โดยไม่รู้ตัว เธอยิ้มและเผลอส่ายหัวให้กับพฤติกรรมต่างๆนั้น อย่างนึกเอ็นดู นานเท่าไรไม่รู้ที่นิดาปล่อยให้ความคิดของตัวเองล่องลอยไป หลังจากผินหลังเข้าบ้าน เธอก็กวาดโน่น เช็ดนี่ อันเป็นหน้าที่ประจำที่แม่บ้านอย่างเธอพึงกระทำ รู้สึกตัวอีกที พื้นที่ริมน้ำหลังบ้านก็ถูกครอบครองไว้โดยชาย สองคนไปแล้ว จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สีส้มอมแดงในน้ำสะท้อนเงาของพระอาทิตย์ ที่กำลังจะโบกมืออำลาขอบฟ้า หนุ่มใหญ่นั่งอยู่บนลำต้นทองหลางที่เอนตัวทอดลงไปในน้ำจนเกือบจะเป็นแนวนอน ช่างดูเหนื่อยล้ากับชีวิตเหลือเกิน ดุจเดียวกับคนที่อยู่บัดนี้พำนักกายบนตัวของมัน “ผู้หญิงคนนี้ถ้าคุณไม่เอา ผมขอ” เด็กหนุ่มข้างบ้านที่ดูจะอ่อนกว่าเขาไม่กี่ปี เอาคางเกยรั้วที่เป็นรั้วเดียวกับเขา และบอกเขาว่าอย่างนั้นด้วยน้ำเสียงแสนจะธรรมดา แต่กลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกนึกคิดอะไรมาก มันเป็นประโยคง่ายๆ ฟังเพียงครั้งเดียวก็เข้าใจ หากแต่เขาไม่อาจจะเข้าใจมันได้จริงๆ ไม่ว่าจะคิดด้วยเหตุผลในแง่มุมใดก็ตาม ในสายตาของเขา นิดาเป็นเพียงผู้หญิงที่มีตำหนิแล้ว น่าเบื่อ และในบางครั้งก็น่าสมเพช เขานึกไม่ออกจริงๆว่า ก่อนหน้านั้น อะไรกันที่ดลจิตดลใจให้เขาต้อนรับเธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต และ เป็นหัวใจของเขา เลขาแสนสวยผู้มีลักยิ้ม เก๋ไก๋ หายไปแล้ว คงเหลือไว้แต่แม่บ้านที่ไม่เอาไหนในเรื่องหน้าตา ไม่เข้าท่าในเรื่องทรวดทรง แถมยังไม่เอาอ่าวในเรื่องเชิดหน้าชูตาสามีอีกด้วย นิดาไม่เหลือความเป็นนิดาคนก่อนไว้เลย หญิงสาวที่งามตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้าหายไปแล้ว แต่ถึงอย่างไร นิดาก็เป็นผู้หญิงของเขาอยู่ดี “ฮึ” ชายหนุ่มย่นจมูกสะบัดลมหายใจออกแรงๆ เมื่อเด็กหนุ่มเข้าบ้านไปนานแล้ว ลมหายใจของเขาโหมแรงและขาดระยะ โดยไม่รู้ตัวเองว่าเป็นผลมาจากสิ่งใด ใช่ว่าจะเสียดายเมียที่เปรียบประดุจเก้าอี้เก่าเก็บในบ้าน แต่เก้าอี้เลอะๆตัวนี้ก็คงไม่อาจแบ่งปันให้ใครนั่งด้วยได้ เช้าตรู่เริ่มขึ้นอีกวันโดยไม่มีกิจกรรมใดๆร่วมกันในระหว่างคืน แรกทีเดียวนิดาโหยหามันยิ่งนัก แต่ความนิ่งเฉยของสามีก็สร้างความร้าวรานให้กับเธอลึกไปถึงส่วนปลายที่สุดของหัวใจ คืนแล้วคืนเล่าที่เธอเฝ้ารอสัมผัสของสามี หวังเพียงจะได้ลิ้มรสแม้รู้อยู่เต็มอกว่าไม่มีทางจะมากมายเหมือนเมื่อครั้งแรกเริ่ม แต่ก็ดูเหมือนเธอเป็นลมก้อนใหญ่ที่อยู่ข้างกายเขาเท่านั้น ไม่ว่าจะแสดงความมีตัวตนอยู่เท่าใด ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยเห็นเธอเลยสักครั้ง เช้านี้เธอยิ้มให้กับแผ่นหลังของเขา จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ร่วม 8 โมงเช้าแล้วกว่านิดาจะเอ้อละเหย ลงมาทำอาหารเช้าง่ายๆที่ครัว เธอหยิบกระทะก้นแบนตั้งบนเตา ทอดไข่ดาวฟองหนึ่งสำหรับเขา เบคอนและไส้กรอกรวมกันอีกนิดหน่อย พร้อมกาแฟอีกถ้วย โดยไม่ได้สนใจกับมือเช้าของตัวเอง และยังไม่รู้ว่าผู้ชายคนที่เธอเพิ่งจะตัดสินใจบอกลากับสัมผัสรสทางกายของเขานั้นกำลังสาวเท้าลงบันไดมา “เด็กหนุ่มบ้านโน้นเป็นลูกเต้าเหล่าใครกัน” เขาลงมาจากห้องนอนในสภาพที่ยังแต่งกายไม่เรียบร้อย ถุงเท้ายังถูกม้วนเป็นปั้นไว้ที่กระเป๋ากางเกงสแล็กซ์สีเข้มเข้าทรง มือกำลังสาละวนกับการผูกเน็คไทสีเหลืองจัดตัดกับเชิ้ตสีชมพูอ่อน รีดเรียบกริบ ยังไม่มีเสียงตอบใดๆ เขาเหวี่ยงกระเป๋าทำงานพร้อมกุญแจรถลงบนโต๊ะอาหาร แรงเหวี่ยงของเขาทำให้ดอกไม้สีขาวกลางโต๊ะสั่นไหว   “ยิ่งนับวัน คุณก็ยิ่งไม่มีมารยาท” เธอคิด ขณะมือกำลังยื่นจานใบเขื่องให้เขา “รู้รึเปล่า ว่าไอ้เด็กหน้าอ่อนคนนั้น มันมาขอคุณจากผม กล้าดียังไง” เสียงของเขาแทบจะเรียกได้ว่าคำราม “ตรงและทื่อที่สุดเท่าที่เคยพบมา” หญิงสาวยังคงเอาตัวเองออกมาจากระบบความคิดไม่ได้  เธอเงยหน้าขึ้นมาสายตาปะทะเข้ากับแววกร้าวๆในตาของเขาพอดี คงถึงเวลาที่เธอจะต้องกล่าวอะไรที่ดูสวยงามบ้างแล้วสินะ ใช้เวลาเสี้ยววินาทีตกลงกับตัวเอง ริมฝีปากของเธอฉีกกว้าง ไม่กว้างเท่าที่เคยเป็นแต่ก็มากพอที่ต้องการตอนนี้ เธอมั่นใจว่าเธอต้องการจะยิ้ม แม้ว่าแสดงออกมาจะเหมือนกับ ยิงฟันมากกว่า “ก็คงเป็นเด็กหนุ่มคึกคะนองทั่วไปมั้งคะ คุณอย่าไปสนใจเลย” เธอกล่าวด้วยความตั้งใจอย่างสูง แต่มันก็ดูไร้ความรู้สึก ราวกับเป็นแค่การกล่าวสุนทรพจน์ดาดๆที่ใครๆทั่วไปก็ทำได้ แต่ผลของมันก็เป็นที่น่าพอใจ เขาไปแล้ว และจะไม่กลับจนกว่าจะดึก “ติดประชุม” เขาว่างั้น จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตลอดวันนั้นเธอแทบจะติดปีก งานบ้านทุกชนิด ทั้งกวาด ถู จัด เก็บ ซักล้าง ดูจะเป็นเรื่องง่ายและน่าทำไปซะหมด  ไม่ได้น่าเบื่อหน่าย และต้องทนทำอย่างซังกะตายเช่นทุกวัน เพียงครึ่งวันกว่างานบ้านทุกชนิดก็เสร็จ นิดาถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอยิ้มน้อยๆให้กับหยาดพรายเหงื่อที่พราวหน้า ก่อนจะเอ่ยอำลามันด้วยการแช่น้ำอุ่น ผสมสบู่เหลวกลิ่นหอมฟองนุ่ม  กับแสงเทียนหอมเล็กๆที่วางอยู่รอบห้องน้ำโอ่โถง ค่อยๆละเลียดเอาคราบเหงื่อไคลของความเป็นผู้หญิงหลังบ้านออกไปจากตัว แล้วนอนทอดอารมณ์จนเคลิ้มไป จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:53:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นานเท่าไรไม่รู้ได้ ที่เธอหลับใหลอย่างมีความสุข แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อรู้สึกว่ามือใหญ่ๆกำลังคุกคามเธอที่ลำคอ หญิงสาวตัวแข็งทื่อไปนานกว่าจะตั้งสติได้ และแม้จะสร้างความประหลาดใจ แต่รอยยิ้มของคนตรงหน้าก็ยังน่าดูยิ่งนัก เขาหัวเราะอย่างเห็นขัน เมื่อเห็นท่าทีที่มีต่อเขาในครั้งแรก ก่อนที่จะกลายเป็นความรู้สึกเขินอายที่ชวนมอง มือใหญ่ๆนวดเฟ้นเบาๆจากต้นคอ หมุนเป็นวงลงมาที่บ่า หัวไหล่ เรื่อยๆมาจนแผ่นหลังนวลเนียน แล้วค่อยๆพาเธอขึ้นจากน้ำ เช็ดตัวให้แห้งด้วยผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่  ตระกองกันไปที่เตียงกว้างแล้วเชยชมซึ่งกันและกัน “พี่เริ่มชอบผมแล้วใช่ไหม” เขาถามหลังทำกิจกรรมบนที่นอนผ่านไปแล้ว นิดาเอียงคอมองเขาอย่างเอ็นดู “รู้ไหม อย่างไรคุณก็ยังเป็นคนอื่น ถ้าเพียงเขาหันหน้ามาหาฉัน ยิ้มให้ฉันอย่างที่คุณทำ คุณก็แพ้แล้ว” หญิงสาวเอ่ยถ้อยกระซิบบอกกับเขา “แต่เขาก็ยังหันหลังให้คุณ ตอนนี้คุณแพ้อยู่ไม่ใช่เหรอ” “คุณเป็นปัจเจกชน มีสิทธิ์จะคิดจะทำอะไรก็ได้ และคุณก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ตรงนี้กระมังที่ผมชอบคุณ” เขากล่าว และไม่รีรอที่จะปฏิบัติกิจในรอบต่อๆไปให้เสร็จสิ้น ด้วยร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณทั้งหมดของเขา ตราบใดที่สามียังคงผินหลังให้เธอ นิดาก็ยังจะหันมาหาตัวเขาอยู่ไม่ใช่หรือไร “ฉันเป็นคนดีเหรอ?” นิดายิ้มเหยียดให้กับตัวเองและคนข้างตัว พลันก็นึกถึงคนที่ “ติดประชุม” แล้วรอยยิ้มนั้นก็ซีดจาง ทิ้งไว้เพียงรอยเหยียดหยามในที่สุด ป่านนี้คงติดประชุม “ที่ไหน” กับ “ใครบางคน” อยู่  เธอหันมายิ้มให้กับหนุ่มน้อยตรงหน้าบนเตียงหนานุ่มที่เธอกับสามีนอนหันหลังให้กันทุกคืน           เขาแย้มริมฝีปากตอบ “ฉันชอบแบบวิน-วินมากกว่า” นิดาว่าพร้อมมองเขานิ่งนานราวจะสะกดจิต ก่อนจะหัวเราะร่าออกมาอย่างผู้กำชัยชนะ ที่เก็บวิน-วิน นั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว... ฝากเรื่องสั้นเรื่องแรกไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ  ถ้าใจดีก็อย่าลืมคำติชมด้วยนะ เผื่อเรื่องต่อไปจะดีขึ้นกว่านี้ ...ขอบคุณค่ะ... จากคุณ : cha_ame - [ 2 พ.ย. 49 15:57:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืม คิดไม่ทัน มันวิน-วินยังไงล่ะนี่ จากคุณ : scottie - [ 3 พ.ย. 49 00:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สำนวนเขียนนุ่มนวลราบเรียบไหลลื่น ชวนให้ติดตามตลอด และจบลงอย่างอ่อนโยน แม้ว่าผู้อ่านซึ่งสูงวัยแล้ว จะไม่เข้าใจความหมายสุดท้าย ก็ตามที ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 พ.ย. 49 07:33:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สำนวนเรียบ ไหลลื่นจริงค่ะ อ่านแล้วคล้อยตามไปเรื่อยๆ ตามเรื่อง ถึงแม้ดิฉันเอง อายุยังไม่เยอะเท่าไหร่ ก็ไม่เข้าใจความหมายตอนท้ายเหมือนกันค่ะ รบกวนคุณ cha_ame อธิบายด่วนค่ะ :) จากคุณ : มิสซิสอาร์โนลด์ - [ 3 พ.ย. 49 08:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วิน - วิน เป็นภาษาทางธุรกิจน่ะค่ะ แปลได้ความประมาณว่า มาร่วมกันทำอะไรสักอย่างโดยที่ทั้ง 2 ฝ่าย ไม่มีใครเสียเปรียบ แต่ในที่นี้ผู้หญิงคนนี้ได้เปรียบอยู่คนเดียวค่ะ เก็บไว้ทั้ง 2 คนเลย เดี๋ยวเรื่องหน้าจะเขียนให้เคลียร์กว่านี้เนอะ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ จากคุณ : cha_ame - [ 3 พ.ย. 49 10:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณ คุณชะเอม ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 พ.ย. 49 17:36:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ๋อ เพิ่งจะมาทราบนี่แหละค่ะ ไม่ค่อยชินกับวงการธุรกิจ ชินแต่ทางด้าน วิทยาศาสตร์ กับ ศึกษาศาสตร์ แต่ต้องขอบพระคุณคุร cha_ame ที่ช่วยให้กระจ่าง จะได้ทันเด็กๆ :) จากคุณ : มิสซิสอาร์โนลด์ - [ 3 พ.ย. 49 22:48:54 ]