๓
เมื่อข้าวเริ่มพราวดอกออกรวงระย้า
ความเหนื่อยหล้าและทุกข์ท้นที่หม่นไหม้
ถูกลบล้างมลายจางหายไป
ด้วยความฝันที่วาดไว้ใกล้เป็นจริง
รอถึงวันข้าวสีทองต้องลมไหว
อิ่มเอมใจในผลิตผลสุขล้นยิ่ง
แม้ตรากตรำความทุกข์ใดไม่ประวิง
เพราะคือสิ่งที่ทายท้าชาวนาไทย
แม้เหนื่อยหนักเพียงใดก็ไม่หวั่น
สู้ฝ่าฝันอุปสรรค์หนักเพียงไหน
ร้อยยิ้มยังซาบซ่านหวานละไม
ด้วยหัวแกร่งกล้าท้าทุกข์ทน
นี่แหละคือชาวนาผู้กล้าหาญ
ปณิธานมั่นหมายในผลิตผล
แม้ในความจริงอาจพ่ายในความจน
แต่สุขล้นมิด้วยค่ากว่าใครใคร
๔
โอ้สายลมตุลาคมพรมทุ่งข้าว
แม้เริ่มหนาวเจ้าก็พอทนไหว
เพราะเจ้าปลื้มปีติด้วยดีใจ
จะได้ชิมข้าวหอมใหม่อีกไม่นาน
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
จากคุณ :
huaboonsan
- [
10 พ.ย. 49 15:19:45
]