...ตะวันลาลับแล้วเจ้าแก้วตา
ดวงดาราพราวฟ้าคู่จันทร์ฉาย
จงหลับตานิทราลงพักกาย
ให้ใจคลายความอ่อนล้าและกังวล
...หลับเถิดจงทอดร่างลงนิทรา
จงหลับตาวางภาระที่ล้าล้น
วางทุกเรื่องทุกสิ่งอย่าร้อนรน
ปล่อยวังวนแห่งเวลาค่อยหมุนไป
...หลับเถิดแก้วตาจงหลับพัก
ภาระหนักเหนื่อยนักพักวางไว้
จงหลับตานิทราลงพักใจ
เช้าวันใหม่คงไม่ร้ายกว่าที่เป็น
...อรุณรุ่งคงอ่อนแสงสุรีย์ฉาย
ค่อยเคลื่อนคลายสู่ปลายฟ้าให้ได้เห็น
ใจที่พักคลายความล้าความลำเค็ญ
คงเยือกเย็นเฉกสายน้ำที่ไหลริน
...สุริยาตื่นนิทรายามรุ่งสาง
ทุกทุกอย่างจะเริ่มใหม่ไม่เคยสิ้น
ชีวิตผิดพลาดพลั้งเพียงเศษดิน
ล้างราคินทร์ค่อยหยัดยืนขึ้นอีกครา...
แด่ใครบางคนที่กำลังเหนื่อยล้าอยู่บนถนนสายชีวิต
ยิ้มแล้วยืนขึ้นสู้ต่อไปนะคะ
จากคุณ :
Argent
- [
13 พ.ย. 49 18:57:52
]