ฉันยังคงจำได้
ว่าครั้งหนึ่งเคยเดินทางมาเพื่อเธอ
มาร่ายรำกับเธอในค่ำคืนอันเงียบสงัด
แม่น้ำใหญ่สายนั้นนิ่งสงบ
หลับสนิทอยู่เบื้องหลังเรา
เทือกเขาดำทะมึนทอดเงาไกล
ออกไปยังฝั่งตรงข้าม
ฉันยังจำได้
ครั้งหนึ่งเคยมาเพื่ออยู่กับเธอ
มาร่ำไห้กับเธอ
ในค่ำคืนแสงจันทร์สุดเศร้า
ดาวทุกดวงบนห้วงฟ้าพร้อมหน้าทอดอาลัย
ทางช้างเผือกลอยไหลรินน้ำตา
ฉันยังจำได้
ว่าครั้งหนึ่งเคยมาที่นี่
ที่ที่โอบกอดของสองเราหลอมละลาย
ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมแม่น้ำ
ตรงม้านั่งตั้งวางไม่ไกลจากฝั่ง
ม้านั่งได้ปรากฏการจารึกชื่อ
"อุทิศแด่....ด้วยรัก"
"จาก....ผู้มีรักต่อเธอตลอดไป"
ฉันยังจำได้
เราเหลือเพียงความทุกข์เศร้าและรวดร้าว
ก่อนการจากไปของเรา ครั้งนั้น
ได้เพียงแค่กุมมือกันไว้อย่างนั้น
เนิ่นนาน
โดยมิอาจเอื้อนเอ่ยคำใด
ฉันยังคงจำได้
จาก http://eastism.blogspot.com
จากคุณ :
akkhapon 
- [
14 พ.ย. 49 07:51:09
]
คำข้างใน
