PANTIP.COM : W4884691 นิทานดอยนรก 4-2 [บทกวี]

นิทานดอยนรก 4-2

นิทานดอยนรก 4-1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4877517/W4877517.html

เรื่องย่อสำหรับผู้ที่ตามไม่ทัน 1-1 ถึง 3-15
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4682509/W4682509.html
-----------------------------------------------------------
- ฝันร้าย
-----------------------------------------------------------
(สุรางคนางค์ 28)

.....สองดาราพราว.....ได้เล่าเรื่องราว .....แก่ผู้พบเห็น
ลิขิตตำนาน .....มิอาจหลีกเร้น.....เพื่อนรักฆ่าเข่น.....สังหารชีวา

.....คืนหนึ่งคืนนั้น.....แม่นางรำพัน.....และนางจันทรา
ได้ฝันตรงกัน.....นางนั้นอยู่ป่า.....หิมพานต์พนา.....เที่ยวเดินเพลินใจ

.....รำพันจันทรา.....สองนางกลางป่า.....เดินตัดลัดไพร
นางพบยูงงาม.....แพนหางเป็นไฟ.....สุดแสนเกรียงไกร.....สง่าผ่าเผย

.....สักพักเห็นเหยี่ยว.....โบยบินโฉบเฉี่ยว.....หัวเราะเยาะเย้ย
นกเหยี่ยวพ่นไฟ.....ยูงไม่อยู่เฉย.....สู้สุดใจเอย.....สะบัดหางไฟ

.....เจ้าเหยี่ยวปักษา.....นำหมู่ฝูงกา.....ฝูงหนึ่งบรรลัย
ส่วนยูงนั้นพา.....พิราบตักษัย.....ปักษาในไพร.....ตายยับดับดิ้น

.....ป่าพิมพานต์.....ทั่วทุกสถาน.....ไฟเผาทั้งสิ้น
เห็นแต่ฝูงกา.....เข่นฆ่าปักษิณ.....มิอาจโบยบิน.....ได้เหมือนแต่ก่อน

.....นกยูงนกเหยี่ยว.....รุกรับขับเคี่ยว.....ไพรสัณฑ์เดือดร้อน
บินไปทางไหน.....มีแต่ไฟฟอน.....เมฆาอัมพร.....เห็นเป็นสีแดง

.....ยูงเหยี่ยวสู้รบ.....รุกรับไม่จบ.....เดือดร้อนทุกแห่ง
ก็เพราะเจ้าเหยี่ยว.....มันเที่ยวกลั่นแกล้ง.....คบกาจำแลง.....สำแดงฤทธิ์ตน

.....ส่วนนางมารศรี......ในฝันนางนี้......เห็นไฟทุกหน
ทั่วทั้งหิมพานต์.....เผาผลาญกมล.....ไฟป่าร้อนจน.....แทบทนไม่ได้

.....มองไปไกลตา.....นางจึงรู้ว่า.....เพราะเหตุไฉน
เพราะยูงกับเหยี่ยว.....ขับเคี่ยวสุดใจ.....ยูงแพนหางไฟ......เหยี่ยวพ่นอัคคี

.....สู้กันสุดฤทธิ์.....มิคิดชีวิต.....เร่งผลาญชีวี
แต่แล้วมีหงส์.....อ่าองค์ดูดี.....อยู่ริมวารี.....มองดูไพรวัน

.....หงส์โบยบินไป.....เข้าในกองไฟ.....หวังจะดับมัน
มารศรีตกใจ .....ได้ตื่นจากฝัน.....จับไข้ทันควัน......ซุกหมอนนอนซม

......ส่วนเจ้ายิ้มแย้ม.....ก็ไม่ชื่นแช่ม.....ดั่งโดนทวนคม
ฝันเห็นแต่ไฟ.....เผาไหม้ระทม.....ยิ้มแย้มตกจม.....อยู่ในเพลิงแดง

.....มองเห็นลานกว้าง.....สองเด็กอยู่กลาง.....ทะเลาะเบาะแว้ง
เห็นเด็กทั้งหลาย.....ต่อสู้รุนแรง.....มีคนหนึ่งแย้ง.....แต่ห้ามไม่ได้

.....มองเห็นสวนสวย.....เอ๊ะนั่นสวนบ๊วย.....สวยกว่ายามไหน
เห็นเด็กสามคน.....บานบนเทพไท้.....ทุกสิ่งเกิดใน.....ท่ามกลางไฟฟอน

.....ส่วนพระนารถ.....ท่านบำเพ็ญพรต......ยังไม่หลับนอน
ลองใช้สามตา.....มองฟ้าอัมพร.....เมฆาก็จร.....หนีจากหายไป

.....ทั่วทั้งท้องฟ้า.....เห็นแต่ดารา.....สว่างสดใส
ทิศอาคเนย์.....เห็นดาราใหญ่.....สวยสดสุดใจ.....คล้ายสองดารา

.....ลองคำนวณทิศ.....ก็รู้แก่จิต.....ทางทิศไคลคลา
ดาวจะโคจร.....ไปอย่างนี้หนา.....จากอาคเนย์มา.....สู่ทิศพายัพ

.....แล้วจะส่องแสง.....รัศมีจรัสแจ้ง.....สามดาวส่องสลับ
ตำนานจะเปิด.....แพร้วเพริศขานขับ......มิมีวันดับ.....ผู้คนจะลือ

.....ตำนานเหล็กไหล.....ความลับเปิดได้.....ผู้คนฮาฮือ
ดาวสามคือศิษย์.....มันคิดไปยื้อ.....เพื่อนรักหัวดื้อ.....คือสองดารา

.....ลองคิดทบทวน.....แล้วย้อนคำนวณ.....ผูกดวงชะตา
แต่แล้วต้องเศร้า.....โอ้เจ้าศิษย์ข้า.....จะวายชีวา.....ก็เพราะเพื่อนรัก

......เห็นผิดประหลาด.....ดวงมันจะขาด.....ก็เพราะกรรมหนัก
เป็นไปไม่ได้.....เพราะข้ารู้จัก.....ตัวมันเก่งนัก.....ตายได้อย่างไร

.....ลองเพ่งพิศดู.....แล้วท่านก็รู้.....เพราะเหตุไฉน
เพราะสตรีเพศ.....เป็นเหตุตักษัย......คงแก้ไขได้.....ช่างง่ายเสียจริง

.....มีอยู่สองทาง.....มิให้วายวาง.....คือเรื่องผู้หญิง
หรือต้องห้ามมัน.....ขัดขวางท้วงติง.....มิให้สุงสิง.....อยู่ทิศพายัพ

.....เพราะชะตามัน.....ต้องขาดสะบั้น......และต้องตกอับ
อยู่ทางทิศนั้น.....หากมิยอมรับ.....ตำนานจะดับ.....หลับใหลต่อไป

......รอสามตำนาน......ในอนาคตกาล......เปิดการขานไข
กูคงต้องทาน......ต่อต้านขัดใจ......ให้มันอยู่ใน.....อโยธยา

......นี่ดึกแล้วหนอ......กูคงจะพอ.....เหมาะสมเวลา
ท่านเข้าที่พัก......บำเพ็ญภาวนา......รวมจิตหลับตา.....อยู่ในกุฏี

......ครั้นเพลาเช้า......รำพันไปเม้า......กับนางมารศรี
มารศรีนอนซม......ไม่สมประดี......จึ่งจรลี.....หานางจันทรา

.....สองนางเม้ากัน.....โอ้ในความฝัน......เหมือนกันหนักหนา
จำเราจะต้อง.....หาพระสิทธา......สองนางไคลคลา.....ไปหาท่านเอย

(โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)

จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 17 พ.ย. 49 02:10:20 ]