ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องกดดันในที่ทำงาน เขาเรียกว่าม็อบบิ้ง มันจะทำให้ผู้ถูกกดดันมีอาการทางจิตในสภาพแตกต่างกันไป เคยเจอมาแล้วค่ะ เรื่องของคุณนี้ดันมาเกิดที่ประเทศไทย ก็ไม่รู้จะสู้รบตบมืออย่างไรนะ เข้าใจจริง ๆ ที่มาเขียนลงไว้ในนี้อย่างกล้าหาญ ที่สวิสฯ นี้นัทตี้เจอมาแล้วเหมือนกัน เพื่อน ๆ ออกไปหลายคนโดยไม่กล้าเรียกร้องกลายเป็นทำให้ไอ้หัวหน้านี่กร่างขึ้นไปอีก ใครมีของฝากหรือเลียมันก็ดีไป(คนออสเตรีย) นัทตี้งัดข้อกับมันเรื่องงานก็หลายครั้งมันก็เดินหนีเถียงไม่ออก(มันคุมทุกแผนกแหละ แต่ไม่มีความสามารถด้านใดด้านหนึ่งจริง ๆ ได้แต่เดินจับโน่นนิดนี่หน่อย มันเป็นเพื่อนกับนายเหนือขึ้นไปค่ะ) มันจ้องกัดแต่เราทุกวัน งานเรามีสุมหัวก็ให้เราหยุดงานไว้ก่อนให้ไปช่วยอีคนอื่นที่วันๆ เอาแต่คุยเอาแต่เดินไปเดินมา รอให้งานสุมกบาลก่อนแล้วจึงเร่ง(พวกเดียวกับมันแหละ อีพวกลิ้นยาวเลีย...ทั้งหลาย) แต่พองานเราทำแทบไม่ทัน ก็ไม่มีใครช่วยได้ แล้วยังมาเร่งยิก ๆ อีก หาว่าอย่างโน้นอย่างนั้น ไร้เหตุผลสิ้นดี ไอ้เราก็พวกไม่เก็บปาก พูดไม่จริงก็สวนให้ มีแต่ความเซ็งความเบื่อหน่ายความโมโหรายวัน ก็เขียนจดหมายลาออกดีกว่า นายเหนือกว่านั่น(เพื่อนมัน)เรียกถามเพราะงานนั้นมีแต่เราคนเดียวที่รับผิดชอบ และไม่เคยมีการตีกลับมาจากที่อื่นด้วย นัทตี้บอกไปตรง ๆ ว่าออกเพราะอะไรและเพราะใคร เจ้านายเหนือไปก็ดีนะขอให้นัทตี้ทำต่อ แต่เราไม่เอาแล้วอ่ะ บริษัทมันจะเจ๊งก็ช่างมันสิ เราเบื่อและเซ็งแล้ว เพราะเขาไม่ได้ให้ไอ้หัวหน้างานออกนี่จริงไหมล่ะ แล้วจะอยู่กัดกันให้ปวดประสาทอีกทำไม ถึงลาออกเองแต่ยังแค้นนะ ไม่ใช่ไม่แค้น  ออกมานั่งนึกอยู่สองสามวันว่างานนี้จะต้องเอาคืนแน่ ก็โทรไปหาเพื่อนเก่า ๆ ก่อน เล่าให้ฟังและขอชื่อเขาให้เป็นพยานโดยไม่มีปัญหา เพื่อนที่ยังทำงานอยู่บางคนที่เห็นเหตุการณ์ เราก็ยกแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อมพวกเขาจนบอกจะเป็นพยานให้ เราก็เขียนจดหมายฟ้องทนายเลย ใส่ชื่อคนเป็นพยานเป็นหางว่าว เราเป็นคนแรกที่กล้าทำ ชนะอย่างใสสะอาดค่ะ หัวหน้างานถูกออกหลังจากที่นัทตี้ออกมาได้ไม่ถึงสามเดือน นัทตี้เองได้รับเงินเดือนแปดสิบเปอร์เซนต์ทุกเดือนโดยไม่ได้ทำงานเป็นเวลาถึงสองปีจากประกันตกงาน(ปกติถ้าลาออกเองจะไม่ได้) สะใจนะ ที่ว่าสะใจเพราะเราไม่ผิด และเรากล้าต่อสู้จนได้รับความยุติธรรมแล้ว นัทตี้เข้าใจคุณนะ ระบอบโยนขี้เอาดีใส่ตัวอย่างนี้ที่เมืองไทยมีเยอะ ไม่ว่าหน่วยงานไหนมีทั้งนั้น ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ก็ขอให้ลืมมันเสีย ปล่อยหอยขม ปล่อยปลาตามเรื่องตามราว ทำบุญกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรซะ เผื่อจะดีขึ้นอย่างน้อยก็ทางจิตใจ หางานใหม่ทำ เก็บรวบรวมได้สักก้อนแล้วออกมาทำธุรกิจส่วนตัวดีกว่า อยู่เมืองไทยมันดีตรงที่ว่าเริ่มจากกิจการขนาดเล็ก ๆ ได้โดยไม่มีข้อทางกฏหมายให้ยุ่งยากเหมือนทางนี้ ค่อย ๆ คิดไป โอกาสตั้งตัวได้น่ะย่อมมีแน่นอนถ้าไม่ท้อถอย เอานะสู้ สู้ สู้ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 18 พ.ย. 49 08:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เรียนคุณนบณัฐพงค์ อ่านแล้วค่อยๆคิดค่อยๆทำนะครับ ทุกอย่างแปรเปลี่ยนอยู่เสมอ วันนี้เวลานี้ คิดดีทำดีไว้ ชั่วโมงหน้า วันหน้าจะมีโอกาสหรือเปล่าก็ไม่รู้ ด้วยความปรารถนาดี บุญสม เอาไว้เป็นข้อคิด เมื่อครั้งหนึ่ง นานมา คนนักสู้ เป็นที่รู้ ในวงการ สว่างไสว ผู้เด็ดเดี่ยวไม่เกี่ยวข้องผู้เป็นใหญ่ มักถูกใช้ ลองของแลลองดี วันเวลาผ่านพ้นไม่เคยแคร์ รู้แน่ๆยืนได้ใช้ศักดิ์ศรี ความถูกต้องความมั่นคงในความดี ภัยมากมีผ่านพ้นพอเห็นกัน ครั้นต่อมาถูกส่งลานประหาร ด้วยชำนาญการวางแผนคิดแก้ไข เอกสารผิดสัญญารวบรวมไว้ นำไปใช้ได้สามครั้งพ้นอันตราย คนควบคุมดูแล ถูกไล่ออก เพราะการชอบ สั่งการ เกินมอบหมาย ผิดสัญญาผิดกฎจึงชดใช้ กรรมตามไล่ เพราะหลักฐาน สำคัญมี ทำอะไรใจเย็นไว้ ใช่วู่วาม ให้ทราบความแล้วบันทึกอย่าคิดหนี ความทุกข์ร้อน ไม่ได้ร้อน ทั้งตาปี คิดหลบหนีก็ไม่พ้นต้องจนใจ ความทุกข์ใจในสิ่งใด ใจเป็นทาส น่าอนาถ ใจตน ไร้สดใส ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้น และดับไป ความว่างเปล่า มีไว้ให้ ผู้ทำดี ธรรมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม บุญสม จากคุณ : boonsomch (boonsomch) - [ 18 พ.ย. 49 11:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แวะมาอ่านอีกเช่นเคย วันนี้กระทู้คุณบุญสมเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : สนิทใจ - [ 18 พ.ย. 49 14:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาอ่านคะ .. จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 18 พ.ย. 49 21:15:11 ]