ตะวันขึ้นตื่นที่ภูพระบาท
ใจจะขาดรอนรอนหมอนเปียกชุ่ม
ต้องจากไกลหัวใจดังไฟสุม
อกร้อนรุ่มรุมเร้าเนาใจตน
โอ้ น้ำตาหยาดมาบนร่องแก้ม
ตะวันแง้มแจ่มจ้าเริ่มโผล่พ้น
หยาดน้ำค้างจากฟ้าพรูร่วงหล่น
น้ำตาคนรดหมอนตอนรุ่งสาง
ภูพระบาทบาดใจให้หมองเศร้า
ความรักเราเก่าลงคงเมินหมาง
ท้าวบารสตำนานอันเลือนลาง
ให้เหินห่างร้างไกลไม่หวนคืน
เป็นทาสรักอยู่ในเรือนใจนั้น
แม้คงมั่นเพียงใดไม่อาจฝืน
ยามที่ใจไร้คู่เราแสนชื่น
แต่ต้องคืนดวงใจไปดังเดิม
ตะวันขึ้นตื่นบนภูพระบาท
วอนอำนาจพระพรหมช่วยส่งเสริม
หลุดจากห้วงบ่วงรักที่ซ้ำเติม
ได้ไปเริ่มวันใหม่ให้ไกลเธอ
--------------------------------------
แปะไว้ให้ท่าน ดอน จูออน
จากคุณ :
sugarhut
- [
20 พ.ย. 49 11:46:38
]