PANTIP.COM : W4913438 ต่างคนต่างเหงา…แค่เราเท่านั้น [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 2

.. มีหลายคนถามว่า เธอกับฉัน เราคบกันอยู่หรือเปล่า
ทุกครั้งเธอได้แต่ยิ้ม และหันมาที่ฉัน ส่งสายตาให้ฉันตอบ

เป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องบอกใครๆ ว่า เราเป็นเพียงเพื่อนกัน
... ฉันเอง ก็ยังรู้สึกพอใจกับคำนี้ ฉันรู้ตัวเองดี ว่าตัวเองเป็นคนขี้เหงาร้ายกาจแค่ไหน ตอนที่เลิกกับแฟนตอนนั้น
มันเหมือนฝันร้ายเพียงใด กับการที่คนที่เคยอยู่ใกล้ๆ
กับต้องมาไกล และกลายเป็นคนอื่นไปในที่สุด
... ฉันไม่พร้อมจะมีใครในตอนนี้

... แต่ฉันยินดีที่จะมีเธอข้างๆ เสมอ อย่างที่เป็นอยู่ อย่างนี้ ความสัมพันธ์ที่เราเรียกว่า “เพื่อน”
ถึงแม้ว่าใครๆ จะคิดว่ามันไม่ใช่แค่นั้น

... การที่ผู้ชายคนหนึ่ง มาที่ร้านกาแฟทุกวัน เวลาเดิม เมนูเดิม เพียงเพื่อมานั่งอ่านหนังสือ และพูดคุย ถามหา
มิตรภาพจากผู้หญิงคนหนึ่ง มันจะเป็นไปไม่ได้เลยหรือ

+++++++++++++++++++++++++++++++++

...วันนี้ ที่ร้านกาแฟ มุมเดิมของเธอ

เธอก็ยังคงนั่งอ่านหนังสือเพลินอยู่อย่างนั้น จนฉันต้องเข้าไปเตือนว่าถึงเวลาปิดร้านแล้ว
เธอรอจนฉันปิดร้านเรียบร้อย จากนั้น ก็เดินไปส่งฉันอย่างทุกวัน
...แต่วันนี้ ฉันสังเกต ดูเธอกังวล อย่างกับมีเรื่องในใจ

จึงได้ถามออกไปอย่างเคย ...
เธอหยุดเดิน และหันมามองหน้าฉัน บอกเรื่องราวที่อยู่ในใจ
...เธอบอกว่า พรุ่งนี้จะเดินทางไปต่างจังหวัดพร้อมกับ
ครอบครัว และจะอยู่ที่นั่นประมาณสองอาทิตย์ ฉันมองหน้าเธอ ส่งสายตาออดอ้อนออกไปอย่างไม่รู้ตัว

...นี่หมายความว่าสองอาทิตย์ที่จะมาถึง ฉันจะไม่มีเธออยู่ข้างๆ ใช่ไหม

...เธอบอกว่า เราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะ เธอขอบใจฉัน ที่ทำให้ชีวิตเธอไม่เงียบเหงามากนัก ฉันยิ้มให้เธอและว่า ฉันต่างหากที่ต้องขอบใจเธอ ที่ทำให้ฉันไม่เหงา

..แล้วเราก็ยิ้มให้กัน.. ขอบใจซึ่งกันและกัน ที่ต่างก็เติมเต็มให้ไม่เหงาใจในวันที่..ไม่มีใครข้างๆกัน แต่ฉันมีเธอเสมอ และเรามีกัน ตลอดมา

... เธอยื่นมือมากุมมือฉัน ฉันมองอย่างแปลกใจ เธอไม่พูดว่าอะไร แต่จูงมือ พาฉันเดินต่อไปอย่างเงียบๆ เราเดินผ่าน
แผงลอยขายดอกไม้ เธอหยุดเมื่อผ่านร้านขายดอกกุหลาบ
..ฉันมองดูเธอที่กำลังซื้อดอกกุหลาบสีชมพูสองดอก เมื่อเรียบร้อยแล้ว เธอก็จูงมือพาฉันเดินต่อไป
..จนถึงหน้าบ้านของฉัน เธอจับมือฉันขึ้นมา วางดอกกุหลาบสองดอกที่เธอเพิ่งซื้อไว้ในมือฉันอย่างถนอม

..เธอถามฉันว่า รู้ไหม ว่าภาษาดอกไม้ หมายความว่าอย่างไร
ฉันได้แต่ส่ายหน้า เธอบอกต่อว่า ดอกกุหลาบสีชมพูนั้นคือ
ความเป็นเพื่อน ความอ่อนหวาน จำนวนสองดอกนั้นมีความ
หมายถึงการแสดงความรู้สึกที่ดีที่มีให้กัน

..ฉันได้แต่ยิ้มกับความหมายนั้น

..เธอถามว่า..ถ้าเธอกลับมาจากต่างจังหวัดแล้ว จะเอาดอกกุหลาบสีแดงสามดอกมาให้ ฉันจะรับมันได้ไหม
... ฉันได้แต่เลิกคิ้วกับคำถามนั้น เธอยิ้ม และบอกว่า ยังมีเวลาคิด ระหว่างที่เราไม่เจอกัน
... เธอบอกว่า จะไม่โทรมา และบอกให้ฉันไม่ต้องโทรไปหา
แต่..ให้ฉันคิดเรื่องของเธอ ฉันหน้าง้ำลงตั้งแต่เธอบอกว่า
จะไม่โทรมา นี่ยังไม่ให้ฉันโทรไปหาอีก
ฉันได้แต่ถามว่า แล้วถ้าฉันเหงา จะทำอย่างไร
..เธอยิ้มอย่างเคย มือล้วงลงไปให้กระเป๋าเป้ หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา
บอกให้ฉัน อ่านหนังสือเล่มนี้ในระหว่างที่เธอไม่อยู่ ฉันขมวดคิ้ว เธอก็รู้นี่นะว่าฉันไม่ชอบอ่านหนังสือ
..ฉันรับมันมาอย่างช่วยไม่ได้ “เจ้าชายน้อย” คือชื่อหนังสือ
เล่มนั้น ฉันบอกว่า เคยได้ยินคนพูดถึงหนังสือเล่มนี้มานาน แต่ยังไม่มีโอกาสได้อ่าน
..เธอบอกว่า ดีแล้ว ระหว่างที่เธอไม่อยู่ก็อ่านมันให้จบ ถึงจะไม่ชอบอ่าน อย่างไร สองอาทิตย์ก็น่าจะจบได้
...เธอลากลับ ฉันจึงส่งยิ้มหวานให้ อวยพรให้เธอเดินทางปลอดภัย แล้วจึงเดินเข้าบ้าน

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

โหยววว๋

แล้วจะมาต่อตอนจบ ตอนเย็นนะฮับ ขอไปทำงานก่อน

จากคุณ : lAmunjAi (ละมุนใจ) - [ 27 พ.ย. 49 14:18:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8

สองอาทิตย์ของฉัน ที่กลับไปสู่ความเงียบเหงาอีกครั้ง

ร้านกาแฟ มุมเดิม ไม่มีเธอนั่งอยู่ ถ้วยกาแฟใบโปรดของเธอถูกเก็บอย่างดีในตู้ด้านในสุด
วันเวลาของฉันผ่านไปอย่างเชื่องช้า เวลาสองอาทิตย์ที่ไม่มีเธอมันยาวนานเหมือนเป็นปี

.... แต่..พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่เธอจะกลับมา เธอจะรู้ไหมนะ ว่าฉันมีคำตอบที่อยู่ในใจมานานรอบอกเธออยู่

... ฟ้าเริ่มมืด ลูกค้าเริ่มทยอยออก ด้านนอกที่ฝนเริ่มซา ทำให้ฉันยิ่งคิดถึงเธอ

...วันนี้ เมื่อสองปีที่แล้ว.. ที่ฉันได้เจอเธอครั้งแรก

ฉันเริ่มเก็บของเมื่อเห็นว่าลูกค้าคนสุดท้ายเดินออกจากร้านไป

กริ๊ง กริ๊ง เสียงกระดิ่งแก้วหน้าประตูดังขึ้น มีแขกที่ไหนหลงเข้ามาอีกหนอ
ฉันไม่ได้แขวนป้ายปิดร้านด้วยสิ
เมื่อหันไปหวังจะบอกว่าร้านปิดแล้ว แต่ภาพที่ฉันเห็นทำให้แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่

..เธอมายืนตรงหน้า เสื้อผ้าและผมเปียกชุ่มไปด้วยรอยฝน เธอคงลุยฝนมาถึงที่นี่ ในมือเธอมีดอกกุหลาบสามดอกจัดช่อมาอย่างสวยงามด้วยกระดาษแก้วสีสดใสที่เธอประคองมาอย่างดี
... ฉันทำอะไรแทบไม่ถูก นึกถึงวันแรกที่เราพบกัน จึงพาเธอไปยังมุมเดิมของเธอ เข้าไปเอาผ้าขนหนูมาให้ และชงกาแฟร้อนๆ เพื่อเพิ่มความอบอุ่น

..เธอดื่มกาแฟแล้วยิ้ม บอกว่า คิดถึงรสชาติกาแฟที่นี่ ฉันได้แต่ค้อน บอกว่า
คิดถึงแต่กาแฟใช่ไหม เธอยิ้มอย่างเคย

... เราเงียบกันไปพักใหญ่ ฉันปล่อยให้เธอจิบกาแฟ และหันไปเก็บร้านจนเสร็จ เมื่อออกมาข้างนอก ฝนก็หยุดตกพอดี

เธอจูงมือฉันอย่างเหมือนเรื่องปกติ ฉันก็ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้น

..ฉันถามเธอขึ้นมาระหว่างทางเดิน เมื่อนึกขึ้นได้ว่า เธอบอกว่าจะกลับพรุ่งนี้

เธอยิ้มเขิน แล้วบอกว่า ทนเหงา และทนคิดถึงไม่ไหว จึงรีบกลับมาก่อนและตรงมาหาฉัน
..เมื่อถึงหน้าบ้านฉัน เธอจึงหันมามองหน้าฉันนิ่ง และถามว่า
..อ่านหนังสือจบหรือยัง
..ฉันพยักหน้ารับ และอวดว่าใช้เวลาเพียงสามวันเท่านั้น แต่ระหว่างที่รอเธอ ทำให้
ฉันอ่านไปสามรอบเหมือนกัน
ฉันบอกเธอว่า.. เป็นครั้งแรกที่อ่านหนังสืออย่างนี้จบ และประทับใจคำพูดที่หมาจิ้งจอกพูดไว้ว่า จะต้องรับผิดชอบทุกความสัมพันธ์....
และฉันคิดว่า ฉันรับผิดชอบทุกความสัมพันธ์ที่ฉันมีอยู่

เธอยิ้ม.. เธอจะรู้ไหมนะ ว่าฉันชอบรอยยิ้มของเธอแค่ไหน รอยยิ้มของเธออบอุ่น
เสมอ ยิ่งเป็นรอยยิ้มเพื่อฉันแล้วล่ะก็ ฉันยิ่งชอบมากที่สุด

เธอหยิบดอกกุหลาบที่เธอถือมาอย่างดี ขึ้นมาตรงหน้าฉัน และถามอย่างเขินๆ ว่า ฉันจะรับมันได้ไหม
เธอจะรู้ไหมนะ ว่าฉันรอให้เธอถามประโยคนี้ ตั้งแต่ ที่ร้านกาแฟ ตั้งแต่เห็นเธอเดิน
เข้ามาพร้อมช่อกุหลาบแล้ว
..แทนคำตอบ ฉันยื่นมือไปรับดอกกุหลาบสีแดงสดมาไว้ในอุ้งมือ และหยิบมันขึ้น
มาจรดจมูกเพื่อพิสูจน์ความหอม
..เธอยิ้มกว้าง หัวเราะเล็กๆ ถามฉันว่า เข้าใจความหมายของมันหรือเปล่า

..ฉันพยักหน้ารับ บอกว่า ดอกกุหลาบสีแดงหมายถึง การบอกรัก และ จำนวน
สามดอกนั้นหมายถึง ฉันรักเธอ
เธอยิ้มกว้างกว่าเก่า..จับมือฉันขึ้นมากุมแน่น เธอพูดด้วยเสียงที่จริงจัง จริงใจ ขึ้นมา ว่า เธอรักฉัน.. ฉันยิ้มอย่างเป็นสุข
..เธอบอกว่า เวลาสองอาทิตย์ที่ไม่ได้พบ ไม่ได้พูดคุยกัน มันทำให้เธอรู้ว่าฉันมีความสำคัญสำหรับเธอมากแค่ไหน
.. จริงๆ แล้วเธอรักฉันมานาน แต่เธอก็ไม่กล้าพูดมันออกมา เพราะเรามักจะพูดกันเสมอว่า ระหว่างเรา พบกันเพราะความเหงา มันคงไม่ใช่ความรัก
..เพียงแค่ต่างคนต่างเหงา เมื่อมาเจอกัน อาจจะทำให้คิดไปว่ารักกัน จริงๆแล้วมัน
ไม่ใช่เลย
..เธอกลัวว่า ถ้าพูดมันออกมาตั้งแต่ตอนนั้น เธออาจจะเสียฉันไป
...แต่ตอนนี้ เธอแน่ใจแล้วว่า ความรัก ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความเหงา แต่เกิดขึ้นเพราะความผูกพันที่เรามีให้กัน เธอจึงไม่อยากให้เราอยู่ในสภาพที่บอกไม่ได้ว่าเป็นอะไร
... เธออยากทำมันให้ชัดเจน ... เธอรักฉัน
.... และฉันเอง ก็พร้อมจะบอกเธอเสมอว่า.. ฉันก็รักเธอนะ ไม่ใช่เพราะความเหงา แต่เป็นเพราะเธอคือเธอ คนที่ฉันรู้จัก คนที่สม่ำเสมอ คนที่คอยดูแลฉันอย่างดี
เสมอมาในฐานะเพื่อน หลังจากนี้ ฉันอยากให้เธอดูแลฉัน... มากกว่าเพื่อนบ้างนะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 49 19:17:58

จากคุณ : lAmunjAi (ละมุนใจ) - [ 27 พ.ย. 49 19:15:58 ]