ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องสั้น "ตำนานช่างตีดาบกับสาวดอย" โดย ดำรงเฮฮา บนยอดดอยแห่งจินตนาการประเทศ  ที่ซึ่งปราศจากเสียงแว่วร้องของจตุบททวิบาทใด ๆ  ชาวบ้านร้านตลาดในย่านนั้น ทุกคนล้วนตั้งถิ่นฐานหากินกันอยู่ตีนดอย ไม่จำเป็นจริง ๆ ไม่มีใครกล้าขึ้นไปเหยียบยอดดอยโดยเด็ดขาด  บ้างว่าวังเวง บ้างว่าเปลี่ยวร้าง ผู้เฒ่าผู้แก่ต่างก็พากันแต่งนิทานหลอกบุตรหลานทำนองว่าบนดอยมีภูตพรายคอยจ้องดูดกลืนวิญญาณมนุษย์ ทำเอาเด็กชายหญิงต่างไม่กล้าขึ้นไปเล่นซนบนนั้น เรื่องผีสางบนยอดดอยในชั้นหลังล้วนเป็นเรื่องเพ้อเจ้อแต่งเติมขึ้น   แต่ตำนานรักของช่างตีดาบกับดรุณีชาวดอยกลับเป็นเรื่องจริง เรื่องเริ่มต้นด้วยเรื่องราวของอาวุธ และลงท้ายด้วยโศกนาฏกรรมรักต่างวัย . เปิดตัวพระเอก... “เล่าฉี่”  ช่างตีดาบสูงวัย ตระหนักดีว่าการจะหลอมศาสตราวุธชิ้นหนึ่งให้สำเร็จลุล่วงได้ ต้องอาศัยเหตุปัจจัยรวมกันหลายประการ  อาวุธยิ่งดี ต้องใช้เวลาชุบตียิ่งมาก  อีกทั้งต้องเสาะหาสถานที่อันเป็นสัปปายะให้จงได้  เมื่อทุกอย่างพร้อมเขาก็เริ่มวันใหม่บนยอดดอยด้วยการตีดาบอาบคราบไคลข้างเตาเผาอันมีระยะเวลาของโครงการยาวนานถึง 11 ปี มีดดาบไร้ชีวิต แต่ผู้ตีดาบนั้นมีชีวิต  หากปราศจากฝ่ายเสบียงอาหารคอยจัดหามาบำรุงบำเรอประทังท้องไส้แล้ว  อย่าว่าแต่ดาบไม่อาจสำเร็จได้  ดีไม่ดีช่างตีดาบอาจสิ้นชื่อไปก่อนก็เป็นได้ เปิดตัวนางเอก... “คารามาย”  เด็กดอยใจดีวัย 10 ขวบ กับปิ่นโตแคร็อทวันละ 3 มื้อ  คือสิ่งจรรโลงใจที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของช่างตีดาบวัย 50 นามเล่าฉี่ได้เป็นอย่างดี  ไม่เคยมีสักมื้อ  ที่ในสำรับกับข้าวจะปราศจากแคร็อท และไม่เคยมีสักครั้งที่จะไม่ได้ยินเสียงฮัมเพลงของสาวน้อยร้อยชั่งเจ้าของปิ่นโตรสเด็ด “โอ๊ะ เอาแคร็อทมาฝาก อยากให้เธอได้กิน ผักมีวิตามิน ไม่ต้องกินของแพง”   เหตุการณ์ดำเนินไปแบบนี้วันแล้ววันเล่าไม่ต่างกับพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทางทิศตะวันตก   ปิ่นโตกับข้าวถูกผูกมาส่งไม่เคยขาด  แมสเซนเจอร์ก็คนเดิมไม่เคยเปลี่ยน แต่บางสิ่งบางอย่างในหัวใจต่างหากที่ค่อย ๆ  เปลี่ยนแปลงไปจนถึงจุดที่เกินจะยับยั้งชั่งใจ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 49 02:10:43 จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นิทานก็คือนิทาน  แล้วก็ล่วงกาลผ่านพ้นไป 10 ปี   ในเช้าที่สดใสปลายฤดูชิวเทียน  มวลสกุณาร่ำร้องเซ็งแซ่  บุปผชาติผลิดอกเบ่งบานแลดูสำราญตา  ธรรมชาติอันงดงามเผยตัวผ่านเปลวแดดยามสาย ได้เวลาสำหรับมื้อเช้าแล้ว  สาวคารามายเดินฮัมเพลงอย่างมีความสุขระหว่างประกอบภารกิจส่งปิ่นโต “เพื่อนข้าเป็นชาวเขา ชาวดอย ตัวไม่น้อย หน้าตาขาว ๆ มาตีดาบก็มาตีแต่เช้า...” นางเพลิดเพลินกับการขับขานบทเพลงในอัลบั้มสุดโปรด  นางจะรู้ไหมหนอว่าธรรมชาติที่แสนงามรอบกาย หากเทียบกับนางแล้ว แมกไม้ขุนเขาตลอดจนสายน้ำยังต้องตำหนิตัวเองที่ไม่อาจงดงามและสดใสได้เท่า  แต่ละย่างก้าวของนางคือก้าวย่างแห่งชีวิตใหม่ที่สดใสซาบซ่าไม่ต่างจากนางแบบอายุ 20 บนแคทวอล์คที่กำลังเดินล้อเล่นกับแสงไฟจากสปอตไลท์ เล่าฉี่ละสายตาจากฝูงผึ้งซึ่งดูดน้ำหวานจากเกสรดอกเก๊กฮวยมาจับจ้องที่เรือนร่างอ้อนแอ้นอรชรของสาวน้อย เขากล่าวขอบคุณเมื่อเด็กสาวส่งปิ่นโตแคร็อทมาให้  จริงอยู่ ช่างตีดาบล่วงวัยมา 60 ปีแล้ว ดวงตาที่เคยแจ่มชัดย่อมลางเลือนลงไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะพลาดการชมความงามแบบแรกรุ่นของยอดธิดาดอยนางนี้ ตลอดยามสาย หลังจัดการกับอาหารเมนูเดิมอย่างที่กินมาตลอด 10 ปีแบบเคย  ๆ แล้ว  เล่าฉี่ก็ไม่ปล่อยให้สายตาคลาดคลาจากคารามายแม้แต่วินาทีเดียว  ด้วยว่าตาเฒ่าไม่อาจแน่ใจได้ว่าอาหารตาอันเป็นทิพย์เบื้องหน้านี้จะให้โอกาสดวงตาคู่นี้ได้เสพสมไปอีกนานเท่าใด ชีวิตมักไม่เปิดโอกาสให้ผู้คนได้มีช่วงเวลาที่โชคดียาวนานนัก  โดยเฉพาะกับคนชราอย่างเขา ลมบูรพาพัดกลิ่นหอมจาง ๆ ผ่านเรือนร่างสาวชาวดอยสู่นาสิกของเฒ่าตีดาบ  ดวงหน้าหวานหยดย้อยนั้นสดใสร่าเริงด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ ลักยิ้มเธอพิมพ์ลงไปจับจองดวงใจของเล่าฉี่เป็นที่สุด  อีกลำคอระหงบวกกับสองถันเต่งตูมได้สัดส่วน ทำเอาเล่าฉี่หยุดหายใจไปเฮือกใหญ่  ไหนจะเรียวขาน่องนวลเนียนกลมกลึงที่เผยตัวออกอวดสายตาผ่านอาภรณ์ที่กำลังปลิวสะพัดไหวลู่ลมอยู่ในยามนี้อีกเล่า   ทั้งหมดนี้ถึงกับทำเอาเล่าฉี่เลือดลมพลุ่งพล่าน เหมือนมีความดันอากาศอัดแน่นกดดันอยู่ภายในช่องหูทั้งสองข้าง  ความรู้สึกนี้เหมือนเมื่อตอนอายุ 14 เมื่อคราวที่เขาได้พบรักครั้งแรกกับสาวน้อยในมณฑลเสียวเว๊ย เมืองซูฉี ไม่มีผิด   ซึ่งนางได้สอนให้เขารู้จักกับสัมผัสแห่งความสุขที่ยากเกินจะลืมเลือน เล่าฉี่เหม่อลอย เพ้อหนักจนถึงกับขับขานลำนำเพลงร้องพื้นบ้านของ เสก โซโล  ออกมาแบบลืมเนื้อลืมตัวและลืมแก่ “เจ้าทำให้ฉันนึกถึงตอน 14 ตอนที่ฉันมีรักครั้งแรก” จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คารามายไม่เคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน นางเข้าใจไปว่าเฒ่าเล่าฉี่แต่งเพลงจีบตน สาวน้อยอายจนหน้าแดงเหมือนลูกตำลึงสุก  นางไม่เคยฟังอัลบั้มจะไม่เข้าพันทิพของเสก โซโล แถมนางยังไม่ชอบนักร้องคนนี้เท่าไรนัก เพราะนางเคยได้ยินผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังว่า เสก โซโล กับ น้อย  เวียงภู สองเพื่อนนักร้องเคยวิวาทกันด้วยวิธีตบตีไม่ต่างไปจากสาว  ๆ นางรู้สึกอับอายแทนทั้งคู่  ที่ทั้งสองต่างเป็นบุรุษเพศแต่กลับเลือกใช้วิธีวิวาทกันแบบที่สาว ๆ เขาทำกัน   “ปู่ฉี่  หวังว่าอาหารมื้อนี้ มายคงปรุงได้ถูกใจท่านนะคะ”   สาวน้อยยังหน้าแดงอยู่ เล่าฉี่ซึ่งเพ้อละเมอไปไกลพอ  ๆ กับอีกฝ่ายกลับมารู้สึกตัวอยู่กับปัจจุบันอีกครั้ง  เขารู้สึกละอายพลางนึกตำหนิที่ในใจของตนบังเกิดราคะจิตต่อเด็กสาวคราวหลาน  ประโยคที่นางถามเขานั้น ฟังดูแล้วเหมือนว่านางเพียงแต่พูดแก้เขินไปอย่างนั้นเอง นางจะถามว่าอาหารอร่อยทำไมอีกเล่า ในเมื่อเมนูก็ซ้ำแบบนี้ทุกวันวันละ 3 มื้อ ซึ่งเขาก็กินแบบนี้มา 3,650 * 3 มื้อแล้ว ถ้าตาเขาไม่ฝาด เหมือนคารามายจะหน้าแดงอยู่ด้วยหรือเปล่านะ แดดที่สว่างจ้าอยู่ในตอนสายเหมือนจะค่อย ๆ จางหายไปเมื่อใกล้จะถึงยามเที่ยง  แถมฟ้ายังแลดูเหมือนจะมีฝนอีกด้วย  กลุ่มเมฆดำก่อตัวเหนือยอดดอยทำให้บรรยากาศหม่นหมอง ทั่วบริเวณแลดูมืดครึ้มไปหมด  ปกติเวลาประมาณนี้ สาวคารามายจะขอตัวกลับไปเตรียมอาหารมื้อกลางวันและนำขึ้นมาส่งอีกรอบให้เล่าฉี่ในตอนบ่ายแก่ ๆ  แต่วันนี้นางได้แต่ยืนมองดูเล่าฉี่ตีดาบด้วยอาการเหม่อลอย  นาน ๆ จะถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่ง “ปู่ฉี่คะ”  นางไม่เคยมีสีหน้าสลดเท่านี้มาก่อน เล่าฉี่หยุดตีดาบ หันมามองด้วยความประหลาดใจ  “อาหารมื้อนี้คงเป็นมื้อสุดท้ายแล้วนะคะ  มายจะมาขอลาปู่ฉี่ค่ะ” สาวน้อยหมดแรงทรุดฮวบลงหลังกล่าวจบ วาจาเพียงไม่กี่คำนี้ ไม่เพียงแต่สร้างความตระหนกตกใจให้บังเกิดแก่เล่าฉี่ ยังทำให้อารมณ์ของเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าอีกด้วย เขารุดเข้าประคองดรุณีน้อยให้ยืนทรงตัวตั้งมั่น  พลางถามระล่ำระลักด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “แม่นาง... แม่นาง มีเหตุอันใดหรือ ?”   “ท่านพ่อท่านแม่ให้ข้าออกเรือนตบแต่งกับหนึ่งในสามตี๋ตระกูลซ่งทางวิกหนองแขม” “ง่า.......ฟังว่าตระกูลซ่งล้วนมีบุตรชายรูปงาม อีกทั้งฐานะทางสังคมก็สูงยิ่ง  แม่นางจะตบแต่งเป็นสะใภ้สกุลซ่ง เรา... เราผู้เฒ่าขอแสดงความยินดีกับแม่นางด้วย” ปากก็บอกว่าแสดงความยินดี แต่ทำไมน้ำเสียงมันถึงได้ฟังสั่นเครือได้ถึงขนาดนั้นเล่า ความข้อนี้มีเพียงเฒ่าเล่าฉี่ที่รู้อยู่แก่ใจ จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 “ท่านปู่... ท่าน...”   สาวคารามายพูดได้เพียงเท่านี้ก็ไม่อาจพูดต่อได้อีกเพราะนางกำลังจะร้องไห้ “แม่นาง...”   เล่าฉี่เห็นใจและเข้าใจนาง แน่ล่ะ 10 ปีมานี้ ถึงไม่ใช่ปู่กับหลานสาวแท้ ๆ ก็ตาม จู่ ๆ  จะต้องมาพรากจากกันไปแบบนี้  นางก็ย่อมจะต้องเสียอกเสียใจเป็นเรื่องธรรมดา   “หยุดร่ำไห้เสียเถิด บิดามารดาของนางย่อมไต่ตรองอย่างดีแล้ว นางจงทำตามนั้นเถิด” “นี่ท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ  ท่านฉี่.... เรา.. เรา.. เรามีใจให้กับท่าน”   เล่าฉี่ตกใจยกกำลังสอง  รอบแรกตกใจที่นางบอกลา  รอบนี้ตกใจยิ่งกว่า ที่นางเรียกเขาว่า ท่านฉี่  ไม่ใช่ปู่ฉี่เช่นก่อน  และถ้าฟังไม่ผิด  เมื่อครู่สิ่งที่เขาได้ยินคือ นางบอกว่านางมีใจให้กับเขาไม่ผิดแน่ ๆ “แม่นางว่าอย่างไรนะ ไม่ใช่ว่าเรา... เราผู้เฒ่าตีดาบจนหูตึงฟังความผิด ๆ เพี้ยน ๆ ไปเองดอกนะ”   หลายปีที่ผ่านมาเล่าฉี่ตำหนิตนเองมาเรื่อย โคแก่หรือหวังจะเคี้ยวกลืนหญ้าอ่อน น่ากลัวจะเป็นขนมครกที่ร้อนอยู่ฝาเดียวไม่ก็ข้าวเหนียวนึ่ง แต่ยามนี้ตาเฒ่าถึงกับพูดไม่ออก  อ้าปากค้างด้วยความปลาบปลื้ม  ในนาทีนี้ต่อให้ใครเอาตำแหน่งที่สูงที่สุดในจักรวาลมามอบให้แก่เขา ก็ไม่มีทางเด็ดขาด ที่เขาจะคิดเหลือบแลแม้แต่น้อย  เพราะม่านปรารถนาที่ฝังเป็นปมในใจมานับ 10 ปี กำลังค่อย ๆ ก่อตัวให้เห็นเป็นรูปเป็นร่างชนิดที่เรียกว่าเหนือความคาดหมายเลยทีเดียว แต่...เล่าฉี่ก็ยังไม่อาจทำใจได้อยู่ดีนั่นเอง   มโนธรรมสำนึกบวกกับเรื่องราวที่พบเห็นผ่านมาในชีวิต ทำให้เขาไม่มั่นใจว่าความรักต่างวัยระหว่างเขากับนางจะมีความเป็นไปได้ถึงเพียงไหน  อย่าว่าแต่วันหนึ่งเขาต้องตายจากนางไป แล้วนางจะอยู่ต่ออย่างไร  อีกประการหนึ่งบิดามารดาของนางย่อมไม่มีวันเห็นดีเห็นงามด้วยเป็นแน่ ไหนจะรวมไปถึงคำครหานินทาของชาวบ้านร้านตลาดที่อาศัยอยู่ตรงตีนดอยซึ่งเตรียมพร้อมสำหรับการนินทาแบบไม่มีวันจบ เล่าฉี่ตัดสินใจเด็ดขาดในเดี๋ยวนั้นว่าเพื่อความสุขและอนาคตที่ดีของคารามาย  เขาจำต้องยอมตัดใจบอกปฏิเสธนางไปเสียตั้งแต่ตอนนี้  ก่อนที่เรื่องราวจะลุกลามบานปลายเกินแก้ไข แต่ก่อนที่เล่าฉี่จะทันพูดอะไรออกมา   คารามายก็โผเข้ามาสวมกอดแนบแน่นอย่างกับกลัวว่าเฒ่าตีดาบจะหายสาบสูญจากไปในนาทีนั้น   ตัวนางสั่นเทาทั้งสะอื้นไห้ไม่หยุด ในขณะที่เล่าฉี่โอบเอวของนางไว้แทนการปลอบประโลมโดยมิได้กล่าวอะไร ปล่อยให้ไออุ่นภายในกายซึมซาบเข้าสู่หัวใจของกันและกัน สถานการณ์บนดอยกำลังถึงจุดหวานซึ้ง และคงจะโรแมนติกไม่น้อย ถ้าเพียงว่าลมสว่านของเฒ่าเล่าฉี่จะไม่ถึงวาระที่ต้องเรอระบายออกมาในตอนนี้  สัจธรรมประการหนึ่งในโลกคือไม่ว่าใครก็ไม่อาจหวังให้ทุกเรื่องราวเป็นไปดังความประสงค์ ของตนได้ทั้งหมด  อย่าว่าแต่ลมประจำกายที่คนชราอย่างเฒ่าเล่าฉี่จะต้องเรอออกมาอย่างเหม็นเปรี้ยวทุกครั้งหลังอาหาร 3 มื้อเลย “ท่านฉี่ เราจะหนีไปด้วยกันนะ  ไปปลูกผักทำสวน เลี้ยงแกะเลี้ยงม้า เราจะอยู่ด้วยกันทุกวันคืนอย่างมีความสุข ท่านสัญญากับข้านะ” จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เล่าฉี่รู้ว่าถ้าเขาอ้าปากยามนี้  กลิ่นเหม็นเปรี้ยวจากลมสว่านจะทำลายบรรยากาศดี ๆ ทั้งหมดที่มีในตอนนี้ให้พังยับเยินพินาศลงไปในชั่วพริบตาเป็นแน่ เขาจึงได้แต่นิ่งงัน มิได้ต่อปากต่อคำกับหญิงสาวแต่อย่างใด คารามายเห็นเขานิ่ง  เข้าใจว่าเขาให้คำมั่นด้วยดุษณียภาพ  ดังนั้นเขย่งปลายเท้ายืดตัวสูงขึ้น  นางบรรจงหอมแก้มของเฒ่าเล่าฉี่อย่างทนุถนอม  โดยไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก  เพราะลมสว่านแบบคนชราภายในกายใกล้ถึงคราวระเบิดออกทางปาก  กลั้นไว้ก่อน กลั้นไว้ ตาเฒ่ารวบรวมพลังโคจรลมปราณระงับลมไว้สุดกำลัง ในคราวคับขันแบบนี้  ถ้าเปลี่ยนเป็นลมที่ระบายออกทางทวารหนักเบื้องล่างได้ ยังจะประเสริฐเสียกว่า เล่าฉี่รำพึงกล่าวโทษกลไกทางธรรมชาติในร่างกายตนเองอย่างขุ่นแค้น   ในขณะเดียวกันกับที่สาวน้อยค่อย ๆ ประกบริมฝีปากบาง ๆ จุมพิตเบา ๆ แทนคำมั่นสัญญาลงบนริมฝีปากหยาบ ๆ ของเล่าฉี่  ซึ่งมันตรงกับช่วงเวลาเดียวกันกับที่เล่าฉี่ไม่อาจสะกัดกลั้นลมชราอันเร้นอยู่ในกายได้อีกต่อไป  เขาปล่อยลมสว่านกลิ่นแคร็อทที่แสนเหม็นเปรี้ยวดังเอ่ออออ.........เรอออกมายาว ๆ ในทันใด ! ครั้นพอลมหอบนั้นพุ่งผ่านริมฝีปากจุมพิตเข้าสู่ปอดของคารามาย มันคือลมร้ายกาจที่แสนดุดันเหม็นเปรี้ยว เล่าฉี่คนตีดาบ เขาคือผู้ฝึกวรยุทธ์  ดังนั้นลมปราณและปอดของเขาจึงแข็งแรงแบบนักบู๊  กำลังภายในที่แฝงอยู่ในลมสว่านของชายชรานักตีดาบจึงรุนแรงและดุดันกว่าคนทั่วไปถึง 10 เท่า ซ้ำคราวนี้เป็นลมที่เฒ่าตีดาบข่มไว้ก่อน พอถึงเวลาปล่อยออก จึงแรงกว่าเดิมอีกเท่าตัว  นับว่าเป็นคราวเคราะห์ของสาวคารามายที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจยื่นมือเข้าช่วยเหลือได้   ลมสว่านที่รุนแรงด้วยแรงดันที่มากกว่าคนชราทั่วไปถึง 20 เท่าถูกส่งตรงเข้าสู่ช่องปากของหญิงสาวร่างน้อย ๆ ถูกกระแทกกระเด็นกระดอนไปไกล  ลมมหากาฬได้เดินทางผ่านลงไปกระแทกทำลายผนังปอดของหญิงสาวจนเยื่อบุผนังฉีกขาด  แถมยังทำให้อวัยวะน้อยใหญ่อีกมากมายในช่องท้องช้ำเลือดช้ำหนองเกินจะที่จะเยียวยารักษาได้   โดยเฉพาะการทำลายล้างห้อง 4 ห้องของหัวใจ ! หญิงสาวกระอักเลือดออกมาด้วยความงุนงงขณะล้มพับลงกับพื้นหญ้า  เลือดเป็นลิ่ม ๆ ไหลออกมาไม่หยุดจากทางปากสาวชาวดอย  หญ้าที่พื้นหลายต่อหลายกระจุกกลายเป็นสีเขียวปนสีแดงจากก้อนเลือด   นางพยายามอ้าปากพูดจาอยู่หลายคราวแต่ไม่เป็นผล  เพราะเลือดทะลักออกมาไม่ขาดสายด้วยปริมาณที่น่ากลัวอย่างกับน้ำป่าท่วมภาคเหนือ คารามายกำลังจะจบชีวิตลงในไม่ช้าแล้ว  แก้วหูของนางแตกไปแล้ว  ส่วนตาก็มองไม่เห็นอีก นางสอดนิ้วชี้ล้วงเข้าไปในปากจุ่มกับหยดเลือด แล้วสะเปะสะปะไขว่คว้าไปยังอากาศธาตุเบื้องหน้า  เฒ่าแซ่เล่าดูออกว่านางต้องการส่งข้อความถึงเขาด้วยอักษรโลหิตจึงรีบโผเข้าไปในระยะที่ชิดใกล้กับนิ้วมือของนางมากที่สุด  นางวาดอักษรหลายคำลงบนหน้าผากยับ ๆ ของเฒ่าแซ่เล่า ก่อนกระตุกแรง ๆ 2 ครั้งบ่งบอกเป็นสัญญาณว่ากำลังจะจากไปแบบไม่อาจหวนคืน ขุนเขาแมกไม้และสายน้ำพร้อมใจกันเงียบสงัด ดอกเก๊กฮวยกำลังอึ้ง ใบหญ้ากำลังร้องไห้ แผ่นฟ้ากำลังเงี่ยโสตสดับฟังเสียงร้องไห้ของชายชรา  ! จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปกติ น้ำตาแห่งชาติบุรุษนั้นไม่นิยมให้หลั่งออกโดยง่าย สู้หลั่งโลหิตโทรมกายยังจะง่ายดายเสียกว่า  ทว่าบุรุษเพศก็มีหัวใจ  มีความรัก   คนที่เคยมีรัก  มีใครบ้างที่ไม่เคยหลั่งน้ำตาสักครั้งในชีวิต เล่าฉี่ฉีกผ้าผืนหนึ่งจากชุดผ้าของตนมาใช้แทนโบรักสีดำ เขาคาดมันไว้ที่หน้าผากของคนรักผู้ล่วงลับ  พร้อมกลบฝังนางอย่างถูกต้องตามขนบจารีตดั้งเดิม   “โอ๊ะ เอาแคร็อทมาฝาก อยากให้เธอได้กิน ผักมีวิตามิน ไม่ต้องกินของแพง” ตาเฒ่าใจสลายคุกเข่าตะโกนร้องเพลงอย่างบ้าคลั่งหน้าหลุมศพ   “แก้มของเธอจะแดง แดงเหมือนสีแครอท” ตามโครงการตีดาบ 11 ปี ปีหน้าดาบเล่มนี้จึงจะแล้วเสร็จ ช่างปะไรไป สองมือเล่าฉี่คว้าดาบที่ยังตีไม่เสร็จขึ้นมา  สองแขนเกร็งแน่นกำด้ามดาบยกขึ้นสูงเหนือศีรษะ  ปลายแหลมและด้านคมของมีดดาบชี้เข้าหาตัวเอง   “เมื่อรักอิงแอบ ดวงใจแนบชิด ตราตรึง สุดซึ้งยามเราใกล้ชิดกัน ...” เล่าฉี่ร้องเพลงปนร้องไห้ หรือว่าเขาจะถึงขั้นสติวิปลาสไปแล้ว “เธอทำให้ฉันนึกถึงตอน 14 ตอนที่ฉันมีรักครั้งแรก” เล่าฉี่พาดดาบเงินแวววับ ขวางอยู่เบื้องหน้าใบหน้าและลำคอของตน  เพื่อใช้แทนกระจกส่องสะท้อนข้อความโลหิตที่คารามายวาดไว้ที่หน้าผากของเขา   สิ่งที่สะท้อนอยู่ในกระจกคืออักษรโลหิต 4 ตัวนี้ “โคตร -  รัก -  เอ็ง - เลย” น้ำตาผู้เฒ่าไหลเปรอะเปื้อนหนวดเคราและผ้าผ่อน น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงสู่ยอดหญ้าก่อนชำแรกผ่านผืนดินอันเป็นที่กลบฝังร่างไร้วิญญาณเบื้องล่าง   เล่าฉี่คุกเข่าโค้งลงจุมพิตพื้นหญ้า  ปากพร่ำบ่นโคลงของกวีสาวอาวุโสนามติ๊นา กล่าวคำอุทิศอยู่หน้าฮวงซุ้ย   “เวลาจะช่วยรักษาหัวใจ หากใจมันยังฝังจำ ยังเตือนยังย้ำ ยังจำทุกคำที่ล่ำลา ยังคงมองเห็นภาพเธอจากไปจนลับตา  เวลาไม่เคยลบความทรงจำ” เฒ่าเล่าฉี่ยืนขึ้นพลางแหงนหน้าขึ้นกล่าวกับท้องฟ้า “บรรพชนของผู้แซ่เล่าพึงทราบ”   เขาก้าวเดินไปยังขอบผา  ขว้างดาบเงินลงสู่หุบเหวเบื้องล่าง  ศาสตราวุธได้พิสูจน์ความสูงและลึกของหุบผา ด้วยการไม่ปรากฏเสียงสะท้อนดังขึ้นมาให้ได้ยินแม้แต่น้อย   “วันนี้  เราเล่าฉี่ บุตรหลานสกุลเล่า ขอพลีชีพบูชารัก ตกตายตามแม่นางคารามายไป” “แม่นาง เราไม่มีโอกาสแม้จะกล่าววาจากับท่านว่า  กี่คราวที่ความรักต้องลงเอยด้วยน้ำตา กี่คราวที่ล้าจนไม่อยากเจอใคร กี่คนที่เสาะหา ผ่านมาแล้วก็เลยไป  ไม่มีใครที่เหมือนเธอ เปรียบเธอดังจุดหมายสุดท้ายของนักเดินทาง ...หยุดตรงนี้ที่เธอ”   ร้องจบ ร่างคนก็ลอยลิ่วร่วงหล่นติดตามดาบลงไป ! หลายวันผ่านไป  คนหาบฟืนผ่านมาพบศพแหลกเละของเล่าฉี่  ทุกส่วนแตกสลาย เว้นแต่กระโหลกส่วนหน้าผากซึ่งมีอักษร 4 ตัวที่เขียนด้วยเลือด  ข้อความยังแจ่มชัด   “โคตร – รัก – เอ็ง - เลย”   ??? นับว่าสรรค์ยังปราณีกับเล่าฉี่ เพราะนี่คือสิ่งที่เขาเข้าใจอยู่คนเดียว  แต่ไม่ใช่ข้อความเดียวกับที่คนหาบฟืนคนนี้อ่านได้   ทวนความจำสักนิด  ก่อนตาย เล่าฉี่ได้อ่านอักษร 4 ตัวนี้ผ่านเงาสะท้อนจากดาบเงิน  อักษรทุกตัวจึงกลับซ้ายเป็นขวา และทำให้ความหมายออกมาเป็นแบบนั้น ทั้ง ๆ ที่ตัวหนังสือเลือดภาษาจีนทั้ง 4 ตัวบนหน้าผากเขา ถ้าอ่านให้ถูกต้องตามแบบที่คนหาบฟืนและคนธรรมดา ๆ ทั่วไปเขาอ่านกัน แทนที่จะเห็นเป็นคำว่า “โคตร- รัก – เอ็ง - เลย”  กลับเป็นคำว่า  “ทำไม – ต้อง –  สังหาร - ข้า”  ต่างหาก ! ปัจจุบันนี้  ความลึกลับดำมืดของเหตุการณ์บนยอดดอยก็ยังคงเป็นปริศนาอยู่ มีไม่กี่คนหรอกที่รู้เบื้องลึกของเรื่องนี้  เพราะไม่ใช่ทุกคนนี่นา ที่จะมีโอกาสได้อ่านเรื่องเล่าดี ๆ จากนายดำรงเฮฮาเหมือนอย่างพวกท่านนี่ขอรับ จบบริบูรณ์.... “ตำนานช่างตีดาบกับสาวดอย”  โดย ดำรงเฮฮา เมื่อ 28 พ.ย. 2549 แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 49 02:24:58 แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 49 02:15:24 จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 29 พ.ย. 49 02:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เย๊!!!! ที่ 1  เอิ๊กกกกกกก ไม่ใช่หรอกๆๆ   ร๊อเร่นนน+++ ทันทีที่อ่านเกริ่นนำเรื่องของคุณดำฮาจบลง ด้วยประโยค ""เชิญอ่านเรียงกันไปตั้งแต่กระทู้ความคิดเห็นที่ 1 จนถึง 6 ได้ตามอัธยาศัยเลยครับ "" อิชั้นรีบเลื่อนลงมาอ่านเม้นท์ของเหล่าสมาชิกซะก่อน เพื่อเป็นการวอร์มอุ่นเครื่องก่อนเริ่มอ่าน เผื่อเจออะไรที่มันหวาดเจี๋ยวอีก อิชั้นจะได้ปรับอุณหภูมิร่างกายได้ทันเวลา โพล๊ะ !!!  ไม่มีซักเม้นท์เลยอ่ะคุณดำรง มันเกิดอะไรขึ้น!!! ยังไม่มีใครแหวกม่านขี้ตา ชิมิค๊ะนี่ งั้นอิชั้นขอเจิมที่ไว้ก่อน และขอเลื่อนขึ้นไปอ่านเก็บรายละเอียดก่อนล่ะค่า เดี๋ยวมาเม้าท์ใหม่นะคะ จากคุณ : ~* กลัวคุณหรือ *~ - [ 29 พ.ย. 49 08:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เอ ... ไปๆ มาๆ มันแปลกๆ อยู่นาาาาา จากคุณ : สยึมกึ๋ย - [ 29 พ.ย. 49 09:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 5555555555555555 ตอนแรก นึกว่าจะมีอีโรติคข้ามรุ่น แต่ดันหักมุมเป็นกลิ่นเรอเหม็นเปรี้ยวแทน ยิ่งมีเสกกับน้อยด้วย ฮาแตกไปเลยครับท่าน จากคุณ : เข็มขัดสั้น - [ 29 พ.ย. 49 11:03:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เอ้อ  ท่านดำรงไปแอบหลงรักเด็ก 14 ที่ไหนป่าวท่าน เอาเรื่องจริงของตัวเองมาเล่ามันไม่ดีนะท่าน 55 จากคุณ : poser - [ 29 พ.ย. 49 13:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่า..นะท่าน ท่านมั่วเรื่องภาษาจีนหรือเปล่าน่ะท่าน มุกใช่มั้ย หือ? อ่านแล้วนึกถึงพวกศิษย์สะดือ พิง ลำพระเพลิง (แต่ของท่านจังหวะในการปล่อยมุกยังไม่เทพขนาดนั้นอะนะท่าน) จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ - [ 29 พ.ย. 49 13:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอีกรอบค่ะคุณดำรง ***** เมื่อเช้าหลังจากมาจองพื้นที่ไว้ อิชั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย อันเนื่องมาจากว่า เกรงใครๆจะคิดว่าอิชั้นเป็นนังหน้าม้า รับจ้างเม้นท์ เลยหายไปหัดทำบลอคซะเลย ผลปรากฏว่า จนป่านนี้ยังไม่เป็นวุ้นมะพร้าวเลยค่า ยากเน๊อะ ~~ ------------ ขณะที่อิชั้นกำลังอ่าน ต้องท่องไว้ตลอด  "" หายใจลึกลึก ๆ "" เรื่องราวของโคชรากะหญ้านิ่ม อ่านไปชวนให้ ++เสียวววว๊อยส์++ นะนั่น เกรงจะเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้ กลัวมันจะอยู่แถวๆ  สะ--สะ--สะดือ-- ถึงแม้จะต้องถามหากระโถน เพราะกลิ่นเรอเปรี้ยว แต่ อิชั้นก็หายโล่งเชียวแหล่ะคู๊นนนน จากคุณ : ~* กลัวคุณหรือ *~ - [ 29 พ.ย. 49 14:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ---ก็อปไปอ่านล่ะน๊า ตอนนี้อ่านมะทันค่ะ จากคุณ : d__d (มัชชาร) - [ 29 พ.ย. 49 19:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ๊ายย ยาวเหยียด ลูกเอ๊ย แม่เพิ่งหลุดจากสายโทรมาได้ วันนี้เม้าท์จนปวดเหนียง ตาก็กำลังจะปิด ฉะนั้น ทดไว้ก่อนลูกเอ๊ย จากคุณ : น้าสือสาว (โสมรัศมี) - [ 29 พ.ย. 49 23:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โอ้ ... วันนี้หักมุมตรงไม่โรแมนติกตลอดกาล ... แสดงว่ากลิ่นนี้หนักแน่นมาก ... โอ้วววว อยากทดสอบ อยากทดสอบ  ฮี่ๆ จากคุณ : JewNid - [ 30 พ.ย. 49 01:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กลัวเรอ ไปอีกสิบชาติ อิอิ จากคุณ : ผู้หญิงสีน้ำทะเล (sugarhut) - [ 30 พ.ย. 49 01:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คิดอยู่ว่าเราจะโดนเค้าหลอกอะไรอีกป่าวเนี่ย แต่ชอบจังเรื่องหักมุมแบบนี้น่ะ อ่านแล้วขำจริงขำจัง 555 ฮาตลอด มาblog นี้^___________^ จากคุณ : random-4 - [ 30 พ.ย. 49 11:24:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ก่อนอื่น สหายทั้งหลาย เชื่อแม่โสมหรือยัง ว่าอิดำฮามันชอบร้องเพลงขนาดไหน (ตามที่แม่โสมเคยเผามันไปในบ๊กเมื่อปีมะโว้นั่นน่ะ) หลังจากนั้น อิดำฮาลูกรัก ลูกใจร้ายมาก ทำไมไปปล่อยให้น้องคาราบาวเขาดับอนาถเยี่ยงนั้นเล่า ช่วงชายฉี่อมลมสว่าน จะปล่อยๆมิปล่อยแหล่ แม่ลุ้นจนตัวโก่ง ลุ้นให้ปล่อยเสียที และแล้วก็ปล่อยออกมาสมใจ เล่นเอาน้อง คาราบาวตายเอาง่ายๆซะงั้น งานนี้นับว่าน้องคาราบาวซวยจริงๆ ดันมาซึ้งผิดจังหวะ ปล. ลูกจ่ายค่าตัวดับทริปเปิ้ล ตามที่น้องาวเขาทวงยิกๆๆๆ หรือยัง เขาบอกขอขึ้นค่าตัวด่วนมาก จะเอาเป็นค่าทำขวัย และ ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ ที่สวิส สองสัปดาห์ (ฟอกปอด) จากคุณ : น้าสือสาว (โสมรัศมี) - [ 30 พ.ย. 49 20:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ในที่สุดก็ได้มาอ่านแล้วล่ะค่ะ ^^ ถ้าจะอนุญาตให้วิจารณ์กันตรงๆแบบขวานผ่าซากนะคะ (สมมติว่าอนุญาตแล้วละกัน ;P) 1. เนื้อเรื่องหักมุมและแหวกแนวดีค่ะ อ่านเอาความสนุกไม่เน้นสาระก็ถือว่าขำๆสนุกๆดีค่ะ 2. อันนี้คงเป็นความผิดพลาดของผู้อ่านเอง ที่หลังเขา ไม่เข้าใจมุกเพลงเลยแม้แต่น้อยค่ะ - -" ทำให้หมดอรรถรสในการอ่านไปเยอะมากเหมือนกัน เพราะว่ามีมุกเพลงอยู่เยอะพอดู 3. ข้อนี้ถือเป็นความสงสัยเฉยๆแล้วกันค่ะ --- “โคตร- รัก – เอ็ง - เลย”  กลับเป็นคำว่า  “ทำไม – ต้อง –  สังหาร - ข้า” --- นี่คือเรื่องจริงรึเปล่าอ่ะคะ? หมายถึงเขียนภาษาจีนแล้วได้อย่างนี้รึเปล่าคะ? หรือแค่เป็นเรื่องสมมติเฉยๆ 4. ข้อนี้ถือเป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลก็แล้วกันนะคะ อ่านๆไปแล้วบางทีรู้สึกว่า การใช้คำ ฟุ้งเฟ้อไปนิดนึง... มันอาจจะเป็นสไตล์ ที่เล่นคำ เพื่อต้องการให้ดูตลก แต่ต่อมรับมุกของเราอาจจะฝืดเอง อ่านไปแล้วแทนที่จะขำ มันกลายเป็นว่าไม่เข้าใจ ทำไมต้องพยายามทำให้ขำขนาดนั้น - -" ทั้งๆที่ตัวเนื้อเรื่อง หรือการยิงมุกเด็ดในบางจังหวะ ก็ทำให้ขำพอแล้ว พยายามมากเกินไป มันเกินความพอดีน่ะค่ะ *ย้ำอีกครั้งหนึ่ง* ก็เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ แต่ละคนอาจคิดไม่เหมือนกันนะ ^^ 5. อันนี้เป็นเรื่องที่ชอบ ชอบลมปราณของท่านผู้เฒ่าค่ะ ขำดี ลมปราณแรงกล้าถึงขั้นทำให้นางเอกกระอักเลือดตาย ฮะฮะฮะ (หัวเราะออกแนวซาดิสแล้วไหมเรา) เท่าที่นึกออกก็มีประมาณนี้แหล่ะค่ะ ถ้าคำวิจารณ์ใดทำให้ขุ่นข้องหมองใจ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ m(_ _)m จากคุณ : เอ๋ง(?) (law of nature) - [ 30 พ.ย. 49 21:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ ^ แง๊ว ขอโทษค่ะ สงสัยตั้งแต่ทำบล๊อกให้พี่สาวแล้วพันทิพย์ล๊อกอินค้างไว้ ขึ้นชื่อพี่สาวเฉยเลย แต่ตัวเองก็ไม่มีล๊อกอินหรือพาสของพันทิพย์อยู่ดี - -" ขอยืมล๊อกอินของพี่สาวไปก่อนก็แล้วกันนะคะ T^T จากคุณ : เอ๋ง(?)น้อย (law of nature) - [ 30 พ.ย. 49 21:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21    ดำฮาเอ๊ย แม่ว่าลูกหนีไม่รอดแล้วล่ะ ล่ากันเลยทีเดียว จากคุณ : น้าสือสาว (โสมรัศมี) - [ 30 พ.ย. 49 21:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 O_O'' ....''แม่โสมตามมาจะเอ๋แล้ว'' .... อย่าเพิ่งตกใจค่ะ ไม่ใช่รายการ..... '' ตามล่า '' หาความจริง......  สักครู่น้องรีบมาบอกแล้วค่ะ เม้มต์นี้จากตัวจริง law of nature ขออนุญาติเม้มต์ในส่วนสำนวนน่ะ ถึงจะเป็นเรื่องสั้นแนวตลกขบขัน แต่ในสำนวนเพื่อให้ได้อรรภรสควรอ่านแล้วลื่นไหลพอควร ในส่วนเนื้อเพลงไม่ได้ติดใจเพราะว่าเคยฟังเพลงมาก่อน  มาดูในส่วนสำนวนซึ่งอาจจะเม้มต์ผิดพลาดต้องขออภัย และเป็นเพียงความคิดเห็นของคนอ่านคนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่มาตรฐานที่ดีเช่นกันค่ะ '''ส่วนข้อดีว่าเขียนได้ตลกมากไม่ขอชม '''อิอิ 1. บางคำในเนื้อเรื่องอ่านแล้วทำให้หยุดจินตนาการในการอ่านไปเยอะพอควร และพึงระวังในงานเขียน เช่น เปิดตัวพระเอก...     เปิดตัวนางเอก... นิทานก็คือนิทาน  แล้วก็ล่วงกาลผ่านพ้นไป 10 ปี ---แนะนำว่า ควรเล่าเรื่องให้เป็นธรรมชาติและสอดแทรกมุกตลกเข้าในเนื้อเรื่อง จะทำให้เรื่องไม่สะดุดและคนอ่านจะอินไปกับเรื่องมากขึ้นค่ะ 2. อยากให้ลองหาคำที่ท่านคิดว่าเหมาะสม กลมกลืน ได้มากกว่านี้มาใช้ค่ะ ดังต่อไปนี้ 2.1 ที่ซึ่งปราศจากเสียงแว่วร้องของ ''จตุบททวิบาท''   ----คำนี้เข้าใจว่าจะไม่ได้สื่อในทางที่เหมาะสมหรือในทางความหมายที่ใช้มากนัก   2.2 อาหารเมนูเดิมอย่างที่กินมาตลอด 10 ปีแบบ''เคย  ๆ ''แล้ว ---อาจใช้คำว่า คุ้นเคย หรือ คำอื่นๆ ที่จะสื่อได้ดีกว่า หรือ เล่นมุกตลกไปเลย ในจุดนี้ด้วยคำอื่นๆ 2.3 นางไม่เคยฟังอัลบั้มจะไม่เข้าพันทิพของเสก โซโล     ---- ''จะไม่เข้าพันทิพ '' ควรจะเว้นหรือใส่เครื่องหมายคำพูดเพราะ ยกคำนี้มาจากที่อื่น เพื่อเน้นถึงเนื้อหาและคำที่ได้มา.... และไม่แน่ใจว่าพันทิพ สะกดถูกหรือไม่ 2.4 ทุกวันวันละ 3 มื้อ ซึ่งเขาก็กินแบบนี้มา 3,650 * 3 มื้อแล้ว   ----ควรบอกเป็นจำนวนมื้อไปเลย เพราะเขียน คำว่า  3 มื้อสองครั้งในประโยคเดียวกัน.....''' ทุกวันวันละ 3 มื้อ ซึ่งเขาก็กินแบบนี้มา  10,950 มื้อแล้ว'''   2.5 บิดามารดาของนางย่อม''ไต่ตรอง''อย่างดีแล้ว น่าจะเป็น ''ไตร่ตรอง'' หรือเปล่า บอกก่อนนะว่าเม้มต์ตามที่คิด อาจจะผิดก้ได้ ขออภัยแล้วไปหาน้องสาวดีกว่า ...กลัวแม่โสมจะเผาเราสองพี่น้อง... อิอิ จากคุณ : law of nature - [ 30 พ.ย. 49 22:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาจองพื้นที่อ่าน  แต่ขอไปแปรงฟันก่อนนะ จากคุณ : REX-REX - [ 1 ธ.ค. 49 00:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อะไรกันนี่ พลังเรอช่างน่าสยองมากครับ จากคุณ : นายเบียร์ - [ 1 ธ.ค. 49 04:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โคตร รัก เอ็เง เลย เหอๆ...ฤทธ์รักกลิ่นเรอ... จากคุณ : Tante Ta - [ 1 ธ.ค. 49 07:00:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 law of nature ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : น้าสือสาว (โสมรัศมี) - [ 1 ธ.ค. 49 11:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ลมสว่านหรือลมสว้าน? จากคุณ : scottie - [ 2 ธ.ค. 49 04:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผู้เฒ่าอาจจะเป็นซุปเปอร์แมนตอนแก่รึปล่าวถึงมีแรงลมมากขนาดนั้น นี่ลมออกทางปากนะ ถ้าทางอื่นผมไม่อยากคิด จะแรงขนาดไหน จากคุณ : จัยวาริน - [ 6 ธ.ค. 49 08:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ~* กลัวคุณหรือ *~  ขอบพระคุณครับผม ยัยตัวเล็กท่านนี้ไวจริง ๆ สยึมกึ๋ย  ป๋ากึ๋ย มีอันใดแปลกฤาขอรับ ? เข็มขัดสั้น เสกน้อยพ่วงมาเป็นพรีเมี่ยมครับผม 555 poser ลมปราณผมยังไม่แก่กล้าเช่นนั้นครับท่าน สาวไกด์ใจซื่อ  มุกภาษาจีนเป็นเพียงมุกลวงหลอกเท่านั้นครับผม ~* กลัวคุณหรือ *~ ลุ้นเกรงจะเป็นอีโรติก แต่กลายเป็นอ๊วกใส่กระติกไปหรือเปล่าครับ หุ ๆ d__d (มัชชาร) ขอบคุณนะครับ แท็งกิ้วหลายๆ   JewNid คุณนิดไม่เกรงว่าจะพบจุดจบที่ธาตุไฟแตกแบบน้องคาราบายหรือขอรับ 555 ผู้หญิงสีน้ำทะเล (sugarhut) ขนาดนั้นเชียวครับ 555 random-4 เจ๊สุ่มสี่ยังคงปฏิบัติภารกิจหน้าม้าแสนน่ารักได้ต่อเนื่อง (ฮา) น้าสือสาว (โสมรัศมี) นักแสดงทุกคนในเรื่อง เสียชีวิตหมดหลังแสดงจบครับผม เอ๋ง(?) มาวิจารณ์เรื่อย ๆ น๊า ชอบ ๆ law of nature เจ๊เนเจอร์ด้วย ชอบ ๆ มาเขียนรีวิวแบบนี้เรื่อย ๆ เน้อ REX-REX ท่านเร็กซ์ หลบไปแปรงฟันในกลีบเมฆหรือท่าน 555 นายเบียร์ เรอมหากาฬ ลมสว้านแสนดุดันครับผม หุ ๆ Tante Ta ฤทธิ์รักแรงเรอ 555 scottie ลมสว่านหรือลมสว้าน?  สงสัยสะกดผิดน่ะครับ (อายจริง) จัยวาริน  คุณจัยวารินจินตนาการไปถึงตอนลงล่างแล้วแน่ ๆ เลย (ฮา) จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 8 ธ.ค. 49 14:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้องเอ๋ง ::: จะกล้ามาอีกหรือเปล่าไม่รู้น่ะ เดี๋ยวจะเิอ๋กันอีก งานนี้มีเผาหมู่แน่ อิอิ จากคุณ : law of nature - [ 9 ธ.ค. 49 19:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 น้องเอ๋งลืมผมไปแล้ว แง ๆ ๆๆ จากคุณ : ดำรงเฮฮา - [ 21 ธ.ค. 49 18:37:53 ]