Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เรื่องแปล...เจ้าหมูนักวิ่ง รูดี้ รึสเซล ตอน ๒ และ ตอน ๓

    เจ้าหมูนักวิ่ง รูดี้ รึสเซล  ตอน ๒  เขียนโดย อูเว่ ทิมม์
                                      แปลโดยนัทตี้


    ตึกในเมืองที่ไหนบ้างล่ะที่จะให้หมูไปอยู่ได้ ? แต่ก็ยังเรียกว่าโชคดีหน่อยที่ห้องของเราอยู่ชั้นล่าง และข้างหลังบ้านก็มีสนามเล็ก ๆ  ที่นั่นก็ยังมีต้นลูกแพร์ และฟรีเดอร์อีกอย่างละหนึ่งต้น ใกล้กับสวนบ้านเราก็ยังติดกับสวนบ้านคนอื่น  ยาวและแคบจนมองดูคล้ายกับผ้าเช็ดมือเหมือนกันไปทั้งหมด

    แต่ตอนนี้มีหมูที่พวกเราตั้งชื่อให้ว่า รูดี้ รึสเซลเพิ่มขั้นมาอีกหนึ่ง  มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเอามันไปปล่อยไว้ในสวนเพราะเวลานี้ฝนกำลังเริ่มตก และแม่ก็ยังบอกอีกด้วยว่าคืนนี้อากาศจะเย็นลงอีกแน่ ๆ  ก็เหลืออยู่แค่ทางเดียวคือต้องเอาไว้ในห้องน้ำ  ถึงแม้ว่าซุปปี้ต้องการจะเอามันเข้าไปนอนกับเธอในห้องก็ตาม แต่พ่อก็ออกปากห้ามอย่างเด็ดขาด  

    รูดี้วิ่งเข้าห้องโน้นออกห้องนี้สำรวจไปทั่ว  ท่าท่างว่ามันคงชอบพรมสีเทาในห้องทำงานของพ่อเสียเหลือเกิน ทุกครั้งที่มันวิ่งเข้าไปในห้องนั้น มันจะนอนทอดตัวยาวไปบนพรม  ยกขาทั้งสี่ขึ้น และกลิ้งตัวไปมา  แต่ในที่สุดพ่อก็เข้ามาไล่มัน  รูดี้วิ่งหนีเข้าไปในครัวมันพยายามค้นดันตู้ชั้นล่างของครัวจนหม้อหลายใบตกลงมาเสียงดังโครม

    “นี่ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่าหมูมันจะซนได้ขนาดนี้” แม่บ่นไปด้วย ก้มเก็บหม้อไปด้วย

    พ่อขังรูดี้ไว้ในห้องน้ำหลังจากที่พวกเราแปรงฟันกันเสร็จ  ถึงเราจะเข้านอนกันอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว แต่ยังได้ยินเสียงมันร้องอี๊ด ๆ เบา ๆ อยู่เลย




    เช้าวันต่อมา แม่เป็นคนแรกที่ใช้ห้องน้ำ เธอถึงกับผงะเดินถอยหลัง  ที่พื้นมีขวดครีมทาหน้าของเธอตกกลิ้งอยู่  หรือจะเป็นเพราะว่าแม่ลืมปิดฝาให้แน่นเพราะมัวแต่โกรธหรือนึกอะไรด้วยอยู่กระมัง   ครีมถึงได้เกลี้ยงกระปุก

    “ฉันคิดว่ามันต้องกินครีมทาหน้าไปแน่ ๆ” ใช่จริง ๆ ด้วยกลิ่นกุหลาบหอมมาจากตัวรูดี้  แต่ว่ามันกลับไม่เป็นอะไร ยังวิ่งปุเลง  ๆ ไปได้ทั่วห้อง

    ซุปปี้ขอร้องให้พามันไปหาหมอ แต่พ่อกลับบอกว่า “ใช่เลย...ขาดไปอีกอย่างหนึ่งพอดี......เคยคิดกันบ้างไหม? ว่าจะต้องเสียค่าหยูกยาอีกตั้งเท่าไหร่ ”

    “แต่เรามีประกันเจ็บป่วยนี่ครับ” ผมแย้งขึ้นมา

    “มันไม่ใช่สำหรับหมู  อีกอย่างหนึ่งหมูมันเป็นสัตว์กินไม่เลือก แม้แต่ครีมทาหน้า”

    เราต้องรีบไปแล้วเพื่อจะให้ทันโรงเรียนเข้า  แม่พาเบ็ตตี้กับผมติดไปด้วยหลังจากที่แวะส่งซุปปี้ที่โรงเรียนอนุบาลเป็นคนแรก   ความจริงคือว่าแม่เป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนของเรา แต่ว่าเราก็ไม่ได้เปรียบกว่าเด็กอื่น มันกลับแย่กว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะว่าตอนช่วงพักเรียน ครูคนอื่นชอบฟ้องแม่ดีนัก หาว่าเราทำสร้างความรำคาญบ้างล่ะ หรือไม่สนใจในการเรียนบ้างล่ะ  อย่างกับเมื่อเร็ว  ๆ นี้ เราแค่เอาหนูขาวใส่ไปในกระเป๋าคุณครูที่สอนวิชาศิลปะเท่านั้นเอง เธอถึงกับเล่นงิ้วโวยวายโมโหเอาจริงเอาจัง  ในตอนพักแม่ก็ต้องเรียกผมมาบ่นอีก แต่ว่าตอนนี้เรามีเรื่องสนุกอย่างอื่นที่ไม่เหมือนใครมาเล่าให้เพื่อนที่โรงเรียนฟังแล้ว  



    เช้าวันพุธ  ซุปปี้งอแงอ้างว่าปวดท้องและไม่ยอมไปโรงเรียน ความจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เธอแค่กลัวว่าพรุ่งนี้พ่อจะต้องเอารู้ดี้ไปไว้ที่อื่นต่างหาก  ในครอบครัวเรามีพ่อเป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน แต่ตอนนี้พ่อว่างงานอยู่และพ่อก็มีอาชีพแปลกประหลาดต่างไปจากชาวบ้านเขาด้วยสิ   นอกจากนั้นชื่อของมันก็ยังออกเสียงเรียกได้ยากจนลิ้นเกือบหักอีกว่า  แอ- กิป-โท-โล-เก้ [Aegyptologe (๑)]    คนที่มีอาชีพนี้จะทำงานค้นคว้าเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ดูเหมือนน่าขนลุกขนพองเช่น ปิรามิด มัมมี่  และแผนผังที่เรียกว่าฮี-โร-กรีฟ-เฟ่น [ Hieroglyphen(๒) ] ที่คนอียิปต์โบราณนั้นเหลือซากไว้ให้ค้นหา

    ฮีโรกรีฟเฟ่นคือตัวเขียนที่ใช้แทนตัวอักษรประกอบด้วยรูปร่าง รูปทรงต่าง ๆ   ตัวนก  เส้นทึบ   งู ฯลฯ เหล่านี้  เมื่อไหร่ที่พ่อว่างจากการทำครัวและดูดฝุ่นทำความสะอาดบ้าน ท่านก็จะมานั่งตีความอักษรเหล่านั้นให้เป็นประโยค  ผมจะเขียนตัวอย่างง่าย ๆให้ดูที่แปลความหมายได้ว่า ฉันอยู่คนเดียวตามลำพังเป็นเวลาสามวัน  

    .(อันนี้ไม่รู้จะเอารูปมาใส่ลงให้ดูได้อย่างไรดีค่ะ  ทำไม่เป็นอ่ะ..นัทตี้ )

    แน่นอนที่พวกเด็ก ๆอย่างเราเคยตั้งความหวังเอาไว้ว่า  ถ้าพ่ออ่านเจอและรู้ว่าสมบัติซ่อนอยู่ที่ไหน เราคงจะได้บินไปประเทศอียิปต์เพื่อขุดหาสมบัติกันบ้าง  มันเป็นสมบัติฟาโรห์ที่มีทั้งหินมีค่า  ทอง  เงิน  ด้วยเหตุนี้พวกเราจึงชอบนักชอบหนาที่จะวาดรูปทรัพย์สมบัติต่าง ๆ ออกมาในกระดาษบ่อย ๆ   เพราะคิดว่าถ้ามีเงิน เราก็สามารถซื้อได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการ แต่พ่อชอบพูดขัดทุกครั้งเหมือนกันว่า “สมบัติทั้งหมดต้องไปอยู่ที่พิพิธภัณฑ์”  ที่จริงเราก็ไม่ได้ว่าอะไร   ถ้าพ่อยังคงทำงานที่พิพิธภัณฑ์เหมือนเดิมก่อนหน้าที่จะตกงานอย่างเดี๋ยวนี้  เพราะอย่างน้อยเราก็ยังเข้าไปมองดูที่ตู้โชว์ให้ชื่นตาชื่นใจได้อย่างไม่ต้องเสียเงิน และพ่อคงไม่ต้องมานั่งอยู่ติดบ้านทั้งวันคอยบ่นคอยว่าพวกเราอย่างนี้อีกด้วย

    ๑ รูปเอกพจน์   ๒รูปพหูพจน์

    แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 06:33:01

    แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 06:28:20

    แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 49 06:25:17

    จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 2 ธ.ค. 49 06:17:03 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom