ความคิดเห็นที่ 1            บังเอิญวันเกิดผมในปีนั้นตรงกับวันพุธ   วันพุธถัดมาผมจึงขับรถไปที่ที่ผมเจอเธอครั้งแรก   เธอยืนอยู่ที่เดิม   เธอมองรถผมแล้วยิ้ม   ผมจอดรับเธออีกครั้ง            เธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิมมองมาที่ผม   หลายนาทีแห่งความนิ่งเงียบที่เราเอาแต่มองหน้ากัน   ในที่สุดผมก็รู้สึกว่าผมต้องพูดอะไรบางอย่าง   ผมจึงบอกกับเธอว่า   “มันอาจจะฟังดูตลกนะ   ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน   ผมไม่ได้อยากจะมี sex กับคุณ   ผมแค่อยากเจอคุณอีก   แค่อยากเห็นหน้าคุณ   อยากมองคุณ   คุณแค่นั่งอยู่ตรงนั้นให้ผมมองคุณจากตรงนี้   แล้วพอหมดเวลาผมจะเอาคุณไปส่งได้ไหม”   เธอยิ้มให้ผมแทนคำตอบ            พุธแล้วพุธเล่าที่ผมเอาแต่ทำอย่างนั้น   ผมชอบนั่งมองเธอในความเงียบ   มองเธอแล้วพาตัวเองกลับไปในอดีต   ตอนที่ผมยังเป็นแค่เด็กมัธยมปลาย   ผู้หญิงที่ดูคล้ายเธอสอนให้ผมรู้จักความรัก   รู้จักผู้หญิง   รู้จักsex   ผู้หญิงคนนั้นแก่กว่าผม4ปี   สำหรับผมอายุไม่ได้สำคัญเลย   แต่ตอนนั้นผมคงจะเด็กเกินไปสำหรับเธอ   เธอเลยใช้เหตุผลนั้นบอกเลิกผม   ผมเสียใจแทบเป็นแทบตายทั้งๆที่เราคบกันไม่ถึง2เดือนด้วยซ้ำ   หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยร้องไห้ให้ผู้หญิงคนไหนอีกเลย            เรายังคงไม่ค่อยจะได้พูดคุยกันมากนัก   อาจเป็นเพราะผมพูดไม่เก่ง   หรืออาจจะเป็นเพราะเราไม่รู้จะพูดคุยอะไรกัน   ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีๆเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันในความเงียบ   อาจเป็นเพราะความสนใจของเธอแตกต่างจากผมโดยสิ้นเชิง   เธอสนใจในเสื้อผ้า   เครื่องประดับ   เครื่องสำอาง   น้ำหอม    ทุกอย่างที่ทำให้เธอดูดี   เพราะมันจำเป็นกับอาชีพเธอ   แต่ผมไม่เคยสนใจเรื่องพวกนั้นเลย   ผมใส่แต่เสื้อยืดยับๆกับเกงยีนส์   หรือไม่ก็กางเกงขาสั้น   ผมไม่ใส่เครื่องประดับ   ไม่เคยใช้น้ำหอมหรือเครื่องสำอาง   ไม่เว้นแม้แต่ครีม  โลชั่น   หรือเจลใส่ผม   เมื่อเธอพูดถึงเรื่องพวกนี้   ผมได้ยินแต่ผมไม่ได้ฟัง   ผมเพียงแต่ปล่อยให้มันเข้าหูแล้วลอยผ่านไป            ผมชอบหนังสือ   เพราะการนั่งอ่านชีวิตของคนอื่น   เรื่องราวของคนอื่น   สนุกกว่าการนั่งดูชีวิตตัวเอง   เรื่องราวของตัวเอง   เพราะผมไม่ต้องรู้สึกกับมัน   ไม่ต้องเจ็บปวดกับมัน  ผมถึงเปิดร้านขายหนังสือมือสอง   แต่เธอไม่ชอบอ่านหนังสือเลย   ผมชอบเล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับหนังสือที่ผมเพิ่งอ่านมา   เธอฟังแล้วเงียบไป   ผมคิดว่าเธอคงทำเหมือนผม   เพียงแต่ปล่อยให้มันเข้าหูแล้วลอยผ่านไป            ทั้งที่เราแตกต่างกันขนาดนี้   แต่เรื่องเดียวที่ยึดโยงเราไว้ด้วยกันก็คือsex   แต่บางทีผมก็ไม่มั่นใจ   มันอาจจะเป็นแค่งานของเธอและผมอาจจะคิดไปคนเดียว   ผมจำครั้งแรกของเราได้ไม่ถนัดนัก   มันอาจจะเป็นหลังจากการเจอกันครั้งที่20   หรือ30   ผมไม่แน่ใจ    ผมจำไม่ได้แม้แต่ว่าผมเข้าหาเธอก่อน   หรือเธอเข้าหาผมก่อน   หรือเราเข้าหากัน   ช่างมันเถอะ   เพราะสำหรับผมเรื่องนั้นมันไม่ได้สำคัญนัก แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 19:50:46 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:34:23 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2            ครั้งหนึ่งเธอเห็นรูปผู้หญิงคนนั้นบนโต๊ะของผม   เธอตกใจเล็กน้อย   เธอเองยังยอมรับว่าผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายเธอ   แล้วเธอก็พูดกับผมประมาณว่าเธอรู้แล้วว่าผมเลือกเธอเพราะอะไร   เธอพูดไปยิ้มไป   แต่ทั้งๆที่เธอยิ้มทำไมผมถึงรู้สึกว่าเธอทำหน้าเศร้า   ผมอาจคิดไปเอง           เมื่อความสัมพันธ์ในวันพุธของเราเดินทางมาถึงปีที่5   เธอบอกกับผมว่าเธอเปลี่ยนที่ทำงาน   และถ้าผมยังต้องการเธอทุกวันพุธเธอจะเป็นฝ่ายมาหาผมเอง   ผมตอบตกลง             นอกจากวันพุธแล้วเธอจะมาผมทุกปีในวันคล้ายวันเกิดผมพร้อมกับเค้ก   และทุกครั้งเธอจะสวมชุดสีแดงชุดเดียวกับชุดที่ผมเจอเธอครั้งแรก   ผมถามเธอถึงเหตุผล   เธอไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้ม   เธอมักจะทำอย่างนี้เสมอเวลาเธอไม่อยากตอบคำถามอะไรผม   เธอเคยบอกผมว่าเธอไม่ชอบโกหก   เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรเลยแทนการโกหก   ผมเคยถามถึงวันเกิดเธอ   ผมอยากจะทำอะไรให้เธอบ้างหลังจากเป็นฝ่ายรับมาตลอดหลายปี   เป็นอีกครั้งที่เธอเอาแต่ยิ้ม           บ่อยครั้งที่ผมรู้สึกว่าผมไม่รู้จักเธอเลย   ในขณะที่ร่างกายเราอยู่ใกล้ชิดกันที่สุดผมกับรู้สึกว่าเธอกับหัวใจเธออยู่ไกลออกไป   ผมไม่เคยรู้ว่าเธอคิดหรือรู้สึกอะไรอยู่   ผมเคยถามแต่เธอไม่เคยตอบ   ช่างเหมือนกันเหลือเกินกับผู้หญิงอีกคน   ตอนนั้นผมคิดว่าผมเด็กเกินไปที่จะเข้าใจผู้หญิง   ตอนนี้ผมเพิ่งรู้ว่าไม่ว่าผมจะอายุเท่าไหร่ผู้หญิงก็เป็นสิ่งที่เข้าใจยากอยู่ดี           เธอเคยบอกกับผมว่าถ้าผมต้องการจะยุติความสัมพันธ์ของเรา   ให้ผมบอกลาเธอแล้วเธอจะไม่มาหาผมอีก   แต่ผมบอกกับเธอว่าสำหรับผม   เธอไม่ต้องพูดอะไรเลยเพียงแต่หายไปเฉยๆ   เพราะผมเกลียดช่วงเวลาแห่งการล่ำลา   ผมเบื่อที่จะต้องฟังข้ออ้างหรือคำโกหกที่คนหนึ่งหามาเพื่อที่จะทิ้งอีกคน   ในคำร่ำลาที่ยืดยาวและสวยหรูเราจะหาความจริงกับความจริงใจได้สักกี่เปอร์เซ็นในนั้น    แต่ถึงผมพูดไปอย่างนั้นก่อนถึงวันพุทธหรือวันพุทธก่อนเธอจะมา   ผมกลัวเสมอว่าเธอจะไม่มาที่นี่อีก แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 19:51:18 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:34:05 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3            ครั้งหนึ่งเธอเคยหายไป   ผมคิดว่าความสัมพันธ์ของเราจบลงแล้ว   แต่พุทธถัดมาเธอก็มาหาผมอีก   อธิบายให้ผมเข้าใจถึงความจำเป็นของผู้หญิงที่ทำให้เธอไม่สามารถทำงานได้ทุกวันตลอดทั้งเดือน   ผมเข้าใจและบอกกับเธอไปว่าให้เธอมาหาผมทุกวันพุทธแม้เราจะไม่สามารถมีsexกันได้ก็ตาม   ในวันแบบนั้นสิ่งที่ผมจะทำก็คือกอดเธอ   จูบเธอ   สัมผัสเธอ   ทำแบบเดียวกับที่ผมเคยทำให้ผู้หญิงอีกคน            ทั้งๆที่เธอตัวผอมจนแทบจะเหลือแต่กระดูก   แต่เวลากอดเธอกลับนิ่มไปทั้งตัว   ผิวเนียนๆ  กลิ่นหอมๆจากน้ำหอมโชยทั่วตัว   ผมที่นุ่มยาวตรงสวยหอมกลิ่นแชมพูอยู่เสมอ  ผมชอบเล่นผมเธอพอๆกับที่ชอบเอาหน้าซุกไซ้ผมเธอ   เธอก็ชอบเล่นผมแข็งๆของผมเช่นกันแล้วบ่นต่อเสมอว่าผมน่าจะใช้ครีมนวดบ้าง             หลังๆมานี่เธอมักจะอยู่กับผมเลยเวลาที่ผมซื้อไว้   แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยอยู่กับผมจนถึงเช้า   หลังจากเรามีอะไรกันเสร็จผมมักจะกอดเธอแล้วหลับไป   แต่พอตื่นมาเธอก็หายไปแล้วทุกที   ผมเคยคิดว่ามันจะดีแค่ไหนกันนะถ้าตื่นมาแล้วเจอเธอ              บ่อยครั้งที่ผมสงสัยและสับสนในความสัมพันธ์ระหว่างเรา   ผมเป็นแค่ลูกค้าเธอหรือมากกว่านั้น   เธอเป็นแค่คู่นอนผมหรือมากกว่านั้น   แต่ที่แน่ๆเธอเป็นคู่นอนที่ทำให้ผมไม่สามารถมีคู่รักได้   ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมเข้าใจเรื่องที่ผมจะต้องมีอะไรกับผู้หญิงอื่นอาทิตย์ละครั้ง   ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร   ถ้าเป็นผมผมก็คงไม่เข้าใจเหมือนกัน  แต่แทนที่ผมจะปล่อยเธอไป   ผมกลับเลือกที่จะปล่อยผู้หญิงพวกนั้นไป   นี่ผมรักเธอหรือผมยังคิดถึงผู้หญิงอีกคนอยู่ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:33:45 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4            ผมไม่อยากรักเธอ   เพราะผมยังเป็นคนธรรมดาที่มีความรักโดยปราศจากความหึงหวงไม่ได้   หลายครั้งที่ผมเห็นรอยจูบจากผู้ชายคนอื่นบนตัวเธอ   ผมเจ็บปวด   ผมไม่สามารถกอดหรือจูบเธอต่อไปได้   ผมเพียงแต่หันหลังให้เธอ   และทุกครั้งเธอก็เพียงแต่กอดผมจากด้านหลัง   หรือไม่บางครั้งผมก็เลือกที่จะจูบซ้ำรอยเดิม   ลบร่องรอยของผู้ชายคนอื่น              ในขณะนั้นผมอดคิดไม่ได้ว่าก่อนหน้านี้เธอเพิ่งอยู่ในอ้อมแขนของใครมา   และหลังจากผมใครจะได้กอดเธออีก   จะมีส่วนไหนในร่างกายเธอไหมที่จะถูกสัมผัสโดยผมเพียงคนเดียว   แล้วเธอจะจูบคนอื่นเหมือนที่เธอจูบผมหรือเปล่า   ผมที่เวลากอดเธอแล้วยังคิดถึงผู้หญิงคนอื่นมีสิทธิอะไรจะไปหึงหวงเธอ               บางทีผมเจอรอยช้ำบนตัวเธอ   ผมจะใส่ยาให้เธออย่างเบามือ   ใครนะช่างโหดร้ายกับผู้หญิงตัวเล็กๆขนาดนี้ได้ลงคอ   ในวันอย่างนั้นผมจะไม่มีอะไรกับเธอ   เพียงแต่กอดเธอไว้แล้วลูบหัวให้เธอตลอดคืน   บาดแผลบนตัวมองเห็นได้ง่ายใส่ยาไม่นานก็หาย   แต่บาดแผลในใจที่มองไม่เห็นจะใหญ่ลึกขนาดไหนกัน   แล้วจะมีทางเยียวยาความเจ็บช้ำนั้นได้หรือเปล่าผมไม่แน่ใจ   ผมสงสารเธอ   ถ้ามีใครทำแบบนี้กับผู้หญิงอีกคนผมคงไปชกหน้ามัน   แต่กับผู้หญิงคนนี้ผมทำได้แค่กอดเธอไว้              วันหนึ่งเธอหยิบดอกไม้เล็กๆที่ถูกเหยียบย่ำมาด้วย   กลีบมันช้ำและหลุดร่วง   เธอบอกว่าเธอเจอมันตกอยู่หน้าร้าน   เธอบอกว่ามันน่าสงสาร   และเธอยังบอกอีกว่า “ดอกไม้ถึงจะถูกเหยียบย่ำยังไงก็ยังเป็นดอกไม้”   คงจะเหมือนผู้หญิงอย่างเธอสินะถึงจะถูกย่ำยีอย่างไรก็ยังเป็นผู้หญิง แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:35:49 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5            ผมไม่ได้รักเธอ   ผมแค่พึงพอใจกับsexที่เธอมีให้   ผมแค่ใช้เธอเป็นเครื่องมือให้ผมได้มีsexกับผู้หญิงอีกคน   ตลอดระยะเวลา12ปีผมบอกตัวเองแบบนั้น   ผมหลอกตัวเองแบบนั้น   เพราะถึงผมจะเป็นคนที่ดูภายนอกไม่แคร์สังคมยังไง   แต่ลึกๆแล้วผมก็ยังกังวลอยู่   ในวันแต่งงานของเราผมจะบอกกับคนอื่นยังไงว่าเจ้าสาวของผมจะมีอาชีพอะไร   ในบรรดาแขกที่มางานของเรา   จะมีสักกี่คนที่เคยนอนกับเธอมาแล้ว              แล้วผมก็บอกกับตัวเองว่ารักกับsexมันไม่เหมือนกัน   การที่ผมอยากจะมีsexกับเธอไม่ได้แปลว่าผมรักเธอ   แล้วการที่ผมไม่อยากมีsexกับผู้หญิงคนอื่นมันก็เป็นเพราะว่า   ไม่มีใครเก่งเท่าเธอ   ไม่มีใครทำให้ผมมีความสุขได้มากเท่าเธอ             อีกอย่างการงานของผมไม่ได้ทำให้ผมร่ำรวยพอที่จะให้ชีวิตอันสุขสบายกับเธอได้   ลำพังแค่เลี้ยงตัวเองผมยังลำบากเลย   เผลอๆในแต่ละเดือนเธออาจจะมีรายได้มากกว่าผม   และที่สำคัญผมยังไม่แน่ใจเลยว่าผมรักเธอจริงๆ   หรือผมยังรักผู้หญิงอีกคนอยู่กันแน่               ผมคิดว่าผมมีความสุขดีกับความสัมพันธ์แบบนี้   แต่ผมเพิ่งมั่นใจว่าผมคิดผิดวันนี้   วันที่ผมเจอจดหมายฉบับหนึ่งสอดไว้ที่หน้าร้าน   จ่าหน้าซองถึงผม แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:37:02 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 “ถึง...พี่วิท           พี่วิทเคยบอกว่าถ้าวันไหนดาวจะไปให้หายไปเลยไม่ต้องบอกลา   แต่มีบางเรื่องที่ดาวอยากให้พี่วิทรู้ก่อนที่ดาวจะไป   แต่ถ้าพี่วิทจะไม่อ่านดาวก็ไม่ว่า            ตลอด12ปีดาวรักพี่วิทมาตลอด   พี่วิทไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นในชีวิตดาว   ไม่เคยมีใครซื้อดาวมาเพื่อจะนั่งมองหน้า   ถึงแม้ว่าตอนหลังดาวจะรู้ว่าพี่วิทอยากมองหน้าดาวเพราะอะไรก็ตาม   พี่วิทรู้ไหมคะว่าการเป็นตัวแทนคนอื่นมันเจ็บปวด   แต่ไม่เป็นไรค่ะถ้ามันทำให้พี่วิทมีความสุขนั่นก็เพียงพอแล้ว            หลายสิ่งหลายอย่างที่พี่วิทถามแล้วดาวไม่ตอบ   มันเป็นเพราะว่าดาวกลัวพี่วิทจะรู้ว่าดาวรักพี่วิท   แล้วพี่วิทก็จะไม่ไห้ดาวมาหาอีก   รู้ไหมคะดาวไม่อยากจะเอาเงินพี่วิทเลย   แต่ดาวกลัวว่าพี่วิทจะคิดว่าดาวผูกมัด   วันนี้ดาวจะตอบคำถามที่พี่วิทเคยถามค่ะ                พี่วิทเคยถามวันเกิดดาว   ดาวเกิดวันเดียวกับพี่วิทค่ะ  ในคืนนั้นและทุกปีหลังจากนั้น   ไม่ใช่พี่วิทคนเดียวหรอกค่ะที่อยากจะมีคนร้องเพลง happy birthday ให้ฟัง   ที่อยากได้เค้กวันเกิด   วันเกิดดาวไม่เคยมีความหมายกับดาวกับมาก่อนจนดาวมาเจอพี่วิท   จนเราได้มาฉลองวันเกิดร่วมกัน  ชุดสีแดงชุดนั้นที่ดาวใส่ตอนเจอพี่วิทครั้งแรก   มันเป็นชุดนำโชคสำหรับดาว   เพราะชุดนั้นทำให้พี่วิทมองเห็นดาว   ดาวอยากให้พี่วิทมองเห็นดาวไปเรื่อยๆทุกปีค่ะ  และดาวจะใส่ชุดนั้นแค่ปีละครั้ง             อีกอย่างที่พี่วิทเคยถามเรื่องดาวไม่ยอมอยู่กับพี่วิทถึงเช้า   เป็นเพราะว่าตอนเช้าน่ะดาวจะน่าเกลียดเอามากๆเลย   ดาวอยากให้พี่วิทเห็นแค่ตอนดาวสวยๆค่ะ  อาจจะฟังดูตลกนะคะ   แต่ดาวกลัวจริงๆว่าถ้าพี่วิทเห็นดาวตอนโทรมๆ   น่าเกลียดๆ  แล้วพี่วิทจะทิ้งดาว              บ่อยๆนะคะที่ดาวกลัวว่า   พี่วิทจะบอกกับดาวว่าไม่ต้องมาแล้ว   พี่เบื่อเธอแล้ว  พี่มีแฟนแล้ว  หรือพี่มีผู้หญิงคนใหม่แล้ว                  รู้ไหมคะว่าดาวชอบฟังเวลาที่พี่วิทเล่าเรื่องหนังสือที่อ่านมาให้ดาวฟัง   แล้วดาวยังชอบเวลาที่พี่วิทลูบผมดาว   ไม่เคยมีใครทำอย่างนี้กับดาวเลยค่ะ   แล้วหลังจากเรามีอะไรกันพี่วิทมักจะกอดดาว   กอดเหมือนกับที่คนรักกันเค้ากอดกัน   พี่วิทใจดีจนดาวอดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่ามีวิทอาจจะคิดอะไรกับดาวบ้าง   ดาวรอมาตลอด12ปี   ดาวหลอกตัวเองมาตลอด12ปี   แต่ลึกๆแล้วดาวรู้ดีค่ะว่าความอ่อนโยนใจดีทั้งหมดที่เกิดขึ้น   พี่วิทไม่ได้ให้ดาวแต่ทำให้คนอื่นผ่านดาว              พี่วิทเคยบอกว่าเด็กอยากได้รับความรักที่สุดในเวลาที่ตัวเองทำตัวไม่น่ารักที่สุด   ดาวก็เหมือนกันค่ะ   ดาวอยากได้รับความรักที่สุดทั้งที่ตัวเองไม่สมควรจะถูกรักมากที่สุด               พี่วิทเคยถามว่า  “ชอบสีขาวแล้วทำไมไม่เห็นเคยใส่เสื้อผ้าสีขาว”   เพราะสีขาวมันสะอาดเกินไป   จนดาวกลัวว่าตัวดาวจะทำให้สีขาวมัวหมอง               รู้ไหมคะนอกจากคืนวันพุทธ   ทุกคืนที่ดาวกลับบ้าน  ดาวจะอาบน้ำนานมาก   เพราะรู้สึกว่าไม่ว่าถูตัวซักเท่าไหร่ตัวเองก็ยังสกปรกอยู่ดี            ถ้าดาวเป็นผู้หญิงที่ดีกว่านี้   ดาวคงจะบอกรักพี่วิทไปแล้ว   แต่นี่ดาวรู้มาตลอดว่าไม่คู่ควร            ดาวคงจะไม่มาหาพี่วิทอีกแล้วค่ะ   แต่ก่อนไปดาวมีเรื่องจะขอร้องพี่วิทค่ะ   เลิกกินแต่มาม่ากับกาแฟดำได้แล้วนะคะ   ช่วยกินอะไรที่มีประโยชน์มากกว่านี้นะ   ดาวอยากทำอาหารให้พี่วิทกิน   เหมือนกับอีกหลายๆอย่างที่ดาวอยากทำให้พี่วิท   อยากดูแลพี่วิท   แต่ดาวก็ทำไม่ได้   พี่วิทจะช่วยดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ได้ไหมคะ   ที่ผ่านมาดาวไม่เคยขออะไรพี่วิทเลย   ดาวขอแค่เรื่องนี้เป็นครั้งแรกและครั้งเดียว            ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาตลอด12ปี                                                                     ดาว” แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:39:34 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7             เธอรักผมมากขนาดนั้นแท้ๆ   แล้วผมมัวแต่ทำบ้าอะไรอยู่ตั้ง12ปี   ผมรู้ตัวช้าไปมากๆเลย   ผมเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผมไปเพราะผมมัวแต่คิดถึงอย่างอื่น   คิดถึงคนอื่นคิดถึงทุกอย่างนอกจากความรู้สึกเธอ   โง่ผมมันโง่   แต่ช่างหัวมันเถอะ   ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ไม่สำคัญกับผมอีกต่อไปแล้ว               ถ้าผมพบเธออีกครั้งผมจะบอกรักเธอ   ผมจะคุกเข่าลงแล้วขอเธอแต่งงาน   สำหรับผมเธอบริสุทธิ์พอที่จะสวมชุดแต่งงานสีขาว              แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน   ในโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลผมจะไปตามหาเธอได้ที่ไหน   ผมขับรถไปที่ที่ผมเจอเธอครั้งแรก   ขับรถไปรอบๆเมือง   ผมทำอย่างนี้มาเดือนหนึ่งแล้ว   แต่ผมไม่พบแม้แต่เงาของเธอ              ถ้าหากคุณพบเธอ    หรือรู้จักเธอ   ได้โปรดบอกเธอด้วยว่ามีผู้ชายคนหนึ่งรักเธอมากและรอการกลับมาของเธออยู่   และทุกวันพุธประตูร้านของเขายังเปิดคอยเธออยู่เสมอ   ขอบคุณมากครับ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 19:51:51 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 17:40:56 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะชาวถนน เป็นอย่างไรกันบ้างคะ หวังว่าคงจะสบายดีกันทุกคนนะคะ หายไปนานเลยแวะเอาเรื่องสั้นมาฝากจะได้ไม่ลืมกันค่ะ กว่าจะมีเรื่องต่อไปให้อ่านคงจะอีกนานค่ะ เพราะภารกิจรัดตัวเหลือเกิน ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะคะ จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 17:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วัน"พุธ"ครับ ไม่ใช่พุทธ   -"- คอมเม้นต์ว่า หนุกดีคับ แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 49 10:50:39 จากคุณ : แสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยอมยิ้ม - [ 6 ธ.ค. 49 18:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 T^T ทั้งเศร้าและซึ้งค่ะ จากคุณ : พระจันทร์โศก - [ 6 ธ.ค. 49 18:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรือ่งนี้เศร้าจังแฮะ รู้ตัวช้าไปน่ะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 6 ธ.ค. 49 18:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณแสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยอมยิ้ม แหะๆ แอบปล่อยไก่ตัวโต แก้ไขเท่าที่แก้ได้ล่ะค่ะ ขอบคุณมาก คุณพระจันทร์โศก และคุณกริชครับผม ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 49 19:55:19 จากคุณ : wormearth - [ 6 ธ.ค. 49 19:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาอ่านครับ โดยส่วนตัวชอบโทนเรื่องจัง อ่านให้ดีจะรู้สึกว่าหลากหลายอารมณ์ จากคุณ : Psycho man - [ 6 ธ.ค. 49 20:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบค่า... จากคุณ : waidhaya - [ 7 ธ.ค. 49 00:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณPsycho man เรื่องนี้ใช้เวลาเขียน2วันค่ะ วันแรกอารมณ์นึง วันที่2อีกอารมณ์หนึ่ง มันคงจะผสมๆกันน่ะค่ะ คุณwaidhaya ขอบคุณที่ชอบนะคะ จากคุณ : wormearth - [ 7 ธ.ค. 49 18:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ต้องรอให้สาวบอกก่อนถึงจะรู้ตัวหรือเนี่ย .. จากคุณ : scottie - [ 8 ธ.ค. 49 01:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณscottie ขอบคุณที่แวะมาอ่านเสมอๆนะคะ คนเรานี่บ่อยๆนะคะที่รู้ตัวช้า ชอบเห็นคุณค่าเวลาที่มันไม่ได้เป็นของเราอีกต่อไปแล้ว จากคุณ : wormearth - [ 9 ธ.ค. 49 22:08:00 ]