Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เรื่องแปล...เจ้าหมูนักวิ่ง รูดี้ รึสเซล ตอน ๔ และ ตอน ๕

              เจ้าหมูนักวิ่ง รูดี้ รึสเซล  ตอน ๔  เขียนโดย อูเว่ ทิมม์
                                      แปลโดยนัทตี้





    “อ้าว...ทำกระท่อมเสร็จแล้วหรือนี่ ”

    “ยังไม่เสร็จดีครับ”

    พวกเราพากันเดินออกมาข้างนอก ซุปปี้ต้องรีบไปหยุดรูดี้ไว้ไม่ให้มันวิ่งกระโดดขึ้นตะกายพ่อ  ดูเหมือนกับว่ารูดี้จะสามารถสะกดใจพ่อให้อ่อนลงได้ จนพ่อถึงกับลืมตัวก้าวเท้าออกจากบ้านได้เป็นครั้งแรก  ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารูดี้มันทำได้อย่างไร  บางทีรูดี้คงจะรู้สึกได้ว่าพ่อไม่ค่อยชอบมันนัก  ก็เลยพยายามที่จะเข้าไปประจบคลอเคลียกับพ่ออยู่ใกล้ ๆ

    พ่อมองไปที่กระท่อม “อืม..” “ดูมันไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่นะ ตรงนี้เราต้องเอาพลาสติกหนา(Dachpappe ๑)คลุมแล้วตอกตะปู ไม่อย่างนั้นฝนจะตกเปียกเข้าไปได้”

    ทันใดนั้นเอง...เราก็ได้ยินเสียงเหมือนเกาแกร็ก ๆ ดังมาจากตรงรั้ว... ไอ้หมาบูลเทอเรีย(Bullterrier) ของคุณบูเซ็ลไมเย่อร์ที่เป็นเจ้าของบ้านที่เราเช่าอยู่นั่นเอง  เขาพักอยู่ชั้นบนเหนือเราขึ้นไปอีกสองชั้น  เป็นคนค่อนข้างไม่เป็นมิตรกับใคร  หน้าก็เหมือนหมาบูลเทอเรียของเขานั่นแหละ ไอ้หมานั่นยังเกาและเกา  และยังอ้าปากเห่ารูดี้เสียด้วยสิ  

    “เร็ว”พ่อรีบบอก“รีบเอาหมูเข้าบ้านไปก่อนที่บูเซ็ลไมเยอร์จะเห็น...หยุดเห่าได้แล้ว ไอ้หมาบ้า” พ่อหันไปตวาดเจ้าบูลด๊อกนั่นเข้าอีก

    จนกระทั่งพวกเราทั้งหมดพากันเข้ามาในบ้านและเอารูดี้ไปขังในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว พ่อบอกว่า “ต้องเอาไอ้หมูนี่ไปให้พ้นจากบ้านอย่างเร็วเลยล่ะ ไม่อย่างนั้น บูเซ็ลไมเย่อร์คงไล่ให้เราไปอยู่ที่อื่นพร้อมไอ้หมูนี้แน่ ๆ”




    และแล้วก็มาถึงวันพุธ ซึ่งเป็นวันที่พวกเราต้องเตรียมใจให้รูดี้ไปจากที่นี่ตามสัญญา แม่พยายามอธิบายทำความเข้าใจให้พวกเรายอมรับแต่เนิ่น ๆ ก่อนว่า  “พวกลูกต้องใช้เหตุผลคิดด้วยว่า บ้านเราอยู่ในเมืองและแคบมากจนไม่สามารถจะเลี้ยงหมูได้อีกตัว   ถ้าลูกอยากให้รูดี้มันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากที่สุดและดีที่สุดก็คือฟาร์มกว้าง  ๆ ของชาวนาเท่านั้น”

    แต่ว่าก่อนหน้านั้นช่วงตอนเย็น พ่อยังลงมือสร้างเล้าให้มันนี่นา  พ่อตอกตรงโน้นเคาะตรงนี้  อุตส่าห์จับไม้รื้อออกมาเรียงทีละแผ่นอย่างดีก่อนตอกตะปูกลับเข้าไปใหม่อีกครั้ง

    พ่อบอกว่า “ถ้าเราทำง่าย ๆ โดยเอาพลาสติกหนามาทำเป็นหลังคา ดูมันน่าเกลียด  เราต้องทำที่อยู่ดี ๆ ให้มัน เอาให้เหมือนบ้านชาวนาหลังเล็ก ๆ น่าจะดีกว่า”

    เราคิดว่า ถ้าพ่อช่วยเราทำเล้าให้มัน ก็คงไม่ง่ายนักที่จะปล่อยให้รูดี้ไปจากบ้านเราง่าย ๆ  พ่อลงมือทำเล้าให้มันจนมืดค่ำ  แล้วยังหาไม้สองอันมาตัดเป็นหัวม้าเหมือนบ้านของชาวนาที่นีเดอร์แซ็คอีกด้วย (Niedersaechsischen๒)  




    เราเข้าไปนอนกันนานแล้ว เมื่อได้ยินเสียงร้องเหมือนสัตว์ถูกเชือด พวกเราก็รีบวิ่งกันออกมาดู  เห็นพ่อยืนอยู่ในครัวยกมือซ้ายชูนิ้วชี้ไว้สูง  เลือดไหลจนพวกเราตกใจ  เพราะคิดไปว่าพ่อคงโดนรูดี้งับเอาแน่ ๆ  แต่แล้วพ่อก็บอกพวกเราว่าพ่อใช้มีดหั่นเอานิ้วตัวเองเข้าไปค่อนข้างลึก  แม่ก็จัดการเอาผ้าพันแผลสีขาวมาพันให้

    “ จะจิ้มพิมพ์งานได้อย่างไรล่ะทีนี้....เพราะไอ้หมูนั่นแท้ ๆ เลย” พ่อไม่เรียก รูดี้ แต่เรียกว่าไอ้หมู   แน่นอนที่คำว่าไอ้หมู เรียกง่ายกว่าคำว่ารูดี้ที่เป็นเพียงแค่หมูตัวหนึ่ง  

    คืนนั้น พวกเราไม่ค่อยได้หลับได้นอนกันสักเท่าไหร่  เพราะมัวแต่กังวลและคิดไปสารพัด  ว่าพวกเราจะทำอย่างไรกันดี  ที่จะทำให้รูดี้ได้อยู่กับพวกเราต่อไป  ซ่อนไว้ที่ห้องใต้ดิน? คงไม่ได้ เพราะว่าหมูไม่ได้เป็นใบ้ ข้างใต้นั้นก็ยังมืดและชื้นอีกด้วย  ในสวนหรือ? ก็ไม่มีที่ในซ่อนได้อีก สวนก็เล็กนิดเดียว แต่ในที่สุดซุปปี้ก็ได้ความคิดขึ้นมา

    “เราจะทำให้รูดี้เป็นหมูแผนผัง รับรองว่าพ่อต้องไม่เคยเห็นแน่นอน”

    “แล้วคิดว่าจะต้องทำอย่างไรบ้างล่ะ?”

    “เราก็เขียนตัวหนังสือลงไปบนตัวมันนะสิ”

    “แล้วจะเขียนอะไร? พ่อสุดที่รักเหรอ?”

    “บ้า...  อันนี้สิที่พ่อชอบ...อันที่รูดี้ช่วยพ่อทำด้วยนั่นอย่างไรล่ะ  ที่ว่า พ่อจะไม่สนใจใยดี ถ้าเขาไม่ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น”

    พวกเราค่อย ๆ ย่องออกมาจากห้องนอน เข้าไปเอาแผนผังแผ่นนั้น  แล้วเข้าไปในห้องน้ำเขียนข้อความลงไปบนหลังสีชมภูของรูดี้ด้วยดินสอเขียนคิ้วของแม่  มันยืนนิ่ง ๆ แต่ก็มีอยู่หนหนึ่งที่มันคงรู้สึกจั๊กกะจี้ จึงส่งเสียงร้องเสียดังเชียว




    แม่เรียกในตอนเช้าตรู่พวกเราแทบไม่อยากตื่นเลย  แต่ว่าในที่สุดเราก็ต้องลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ รูดี้วิ่งสวนออกมา เราเดินไปที่ห้องนอนของพ่อแม่  แกล้งเปิดประตูแง้มไว้นิดหนึ่ง รูดี้รีบมุดเข้าไปในห้องทันที  พวกเราหวังว่าคงได้ยินเสียงหัวเราะดังจากพ่อ ตอนแรกก็ยังเงียบ แล้วก็มีเสียงตะโกนโวยวายดังลั่นจากในห้อง แม่ต้องรีบเดินออกไปจากในครัว

    “โดนมีดบาดอีกแล้วหรือ?” แม่ร้องเรียกและผลักประตูห้องนอนเข้าไป

    พ่อกำลังต่อสู้อยู่ใต้ผ้าห่มกับรูดี้ที่แอบมุดเข้าไปปลุกพ่ออย่างไม่ค่อยระมัดระวังนัก  เพราะว่ารูดี้รีบพรวดพราดหายเข้าไปนอนอยู่ใต้ผ้าห่มพ่อเร็วเกินไปหน่อย   พ่อกระโจนออกมาจากเตียงได้ก็ดึงขาหลังของมันลากลงมา

    “ไป๊” พ่อตะโกนลั่น “ไป๊  ออกไป”

    พ่อเดินไล่ตามหลังมันออกมาจากห้องนอน  ผ่านทางเดินในบ้านและไล่มันออกประตูสวนหลังบ้านไป  ปิดประตูล็อคไว้ในที่สุด   ข้างนอกฝนกำลังตก  รูดี้นั่งตากฝนอยู่ตรงหน้าประตู   หูใหญ่ตกห้อย  ส่งสายตาน่าสงสารมองดูเราผ่านมาทางหน้าต่าง  พวกเรามองเห็นตัวอักษรอียิปต์โบราณบนหลังของมันได้อย่างชัดเจน แต่พ่อคงจะตกใจมากไปจนมองไม่เห็น  หรือไม่ก็ยังคงงัวเงียขี้ตาอยู่

    “ดีจังเลย  ที่เราเอาที่ทาคิ้วของแม่มาใช้” เบ็ตตี้กระซิบ “กันน้ำด้วยสิ”

    “มันคงเป็นหวัดแน่ ๆ ฝนกำลังตกอยู่เลย” ซุปปี้พ้อด้วยความสงสาร

    “หมูมันไม่เป็นหวัดง่ายนักหรอก” พ่อขัดขึ้น “หมูอยู่นอกบ้านเป็นเรื่องธรรมชาติ  จะผิดธรรมชาติตรงเอามันเข้ามาไว้ในบ้านนั่นแหละ” แล้วพ่อก็เดินเข้าห้องน้ำไป สักครู่ได้ยินเสียงพ่อสบถดัง  ๆ ออกมาให้ได้ยิน

    “เป็นอะไรไปอีกล่ะ” เบ็ตตี้เอ่ยขึ้นมาลอย ๆ  

    ช่วงหลังมานี่ดูเหมือนว่าพ่อไม่ค่อยมีความอดทนสักเท่าไหร่  อะไรนิดอะไรหน่อยก็บ่นก็ว่าทันที แม่บอกว่า เป็นเพราะพ่อหางานประจำทำยังไม่ได้ การแปลประโยคจากแผนผังนิด ๆ หน่อย ๆ นั่นก็ไม่ได้ทำให้มีรายได้อะไรขึ้นมา  

    พ่อโดนที่โกนหนวดบาดหน้าเข้าไปอีกสองแผล  เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยหน้าตาที่บอกบุญไม่รับ  เชื่อสิว่าพ่อต้องเอาความผิดโยนให้รูดี้อีก  ดูท่าทางของพ่อแล้วก็ชวนให้คิดอย่างนั้น เพราะพลาสเตอร์ติดอยู่บนหน้าเพิ่มอีกตั้งสองแผ่น  และยังนิ้วชี้ซ้ายที่พันผ้าอย่างหนานั่นอีกล่ะ




    “เร่งหน่อย เราจะต้องรีบไปกันแล้ว” แม่ร้องเตือน

    เธอเดินเข้าไปแต่งหน้าในห้องน้ำ  แต่ไม่ทันไรก็รีบเดินออกมา “ ใครเอาที่เขียนคิ้วแม่ไปเล่น ซุปปี้  เอาไปวาดอะไรเล่นอีกแล้วใช่ไหม?” แม่ยกดินสอเขียนคิ้วชูขึ้นสูงเพื่อโชว์ความทู่ของมัน

    เรายอมรับผิด  นั่นหมายความว่า เราจะต้องพาแม่และพ่อมาตรงหน้าต่างและชี้ให้ดูรูดี้ที่ยังนั่งตากฝนอยู่

    “มันเป็นหมูแผนผังค่ะ” ซุปปี้บอกเสียงอ่อย ๆ พ่อหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น แม่ก็หัวเราะขำด้วยเช่นกัน

    “เก่งมาก” พ่อเอ่ยปากชม “แต่ว่าคำว่า พ่อ จะเขียนด้วยตัววิเปอร์เท่านั้น(Viper)”

    รูดี้ได้รับอนุญาตให้เข้าไปอยู่ในห้องน้ำที่อบอุ่นได้เหมือนเดิม  พ่อพูดขึ้นว่า “ จะต้องมีทางออก ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ที่จะทำให้เราสามารถเลี้ยงมันได้ต่อไปได้แน่นอน”




    (Viper คือตัวอย่างข้างล่างที่อยู่ด้านหน้าสุด  รูปร่างคล้ายมีด คำนี้ทั้งคำอ่านว่าพ่อ)



    (Dachpappe ๑) มีลักษณะทำเป็นผืน ๆ คล้ายเสื่อน้ำมัน ทำเป็นลวดลายคล้ายแผ่นกระเบื้อง มีสีต่าง ๆ กัน หรือว่าเป็นสีพื้นเช่นสีดำ ส่วนใหญ่เอาไว้ทำหลังคาชั่วคราวเช่น หลังคากระท่อมในสวน หลังคาโรงเก็บรถ  เรียกง่าย ๆว่าเป็นเสื่อน้ำมันที่ทำไว้เพื่อหลังคานี้โดยเฉพาะ


    (Niedersaechsischen๒)   Niedersaech  ชื่อเมืองหนึ่งในเยอรมัน การทำรูปหัวม้าประดับตามบ้านชาวนาจะเป็นลักษณะงานฝีมือพื้นบ้านที่นิยมในท้องถิ่น และแต่ละท้องถิ่นจะแตกต่างกันไป ในประเทศไทยยกตัวอย่างเช่น กาแลใช้ประดับหลังคาของทางภาคเหนือ  



    แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 49 06:50:39

    แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 49 06:44:33

    จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 8 ธ.ค. 49 06:40:19 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom