ความคิดเห็นที่ 1 เฉินเฟิงสงบจิตใจอย่างยากเย็น เห็นตรงหน้ามีทางสามสาย ทางตรงกลางมุ่งไปสู่ตัวเมือง ทางซ้ายและขวาเป็นถนนเล็กๆ สายลมเย็นพัดมาแผ่วๆ ต้นไม้สองข้างทางไหวเบาๆ ความรู้สึกสมจริงอย่างมาก ผิวหนังสามารถรับรู้ได้กระทั่งอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลง “เกมบัดซบนี่ไม่เหมือนเกมออนไลน์อื่นจริงๆ ไม่มีให้กระทั่งเมนูเกม !” เฉินเฟิงคลำหาทั่วทั้งตัวก็ไม่พบเมนูของเกม ดูท่าความซวยของเขาจะยังไม่สิ้นสุดเสียแล้ว ! รออยู่พักใหญ่ก็ไม่มีมนุษย์คอมพิวเตอร์คนใหม่หรือผู้เล่นคนใหม่โผล่มา รอบด้านเงียบสงัดจนออกจะน่ากลัว เฉินเฟิงได้แต่นึกปลง เนื่องจากเขาไม่ค่อยจะอ่านคู่มือ มาตอนนี้นึกอยากจะออกจากเกม ก็มีแต่ต้องลองไปที่ “อาคารเริ่มต้น” อะไรนั่นดู เดินไปครึ่งชั่วโมงเต็มๆ ทิวทัศน์สองข้างทางไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จนบัดนี้ก็ยังไม่เห็นว่าอาคารเริ่มต้นมันแบนหรือมันกลม ที่น่าโมโหคือดันรู้สึกเมื่อยขาได้ด้วย เขาจำใจหาก้อนหินนั่งพักสักครู่ แล้วนวดขาที่เริ่มแข็งพลางมองสำรวจไปรอบด้าน ที่นี่คือป่าสน ถ้าไม่ใช่เพราะมีทางน้อยสายนี้ เฉินเฟิงคงเริ่มสงสัยว่าตัวเองหลงทางหรือเปล่า สองข้างทางมีสัตว์ขนาดเล็กโผล่ออกมาเป็นระยะๆ นกแมลงร้องขับขาน ให้ความรู้สึกปลอดโปร่งไม่น้อย ตัวเขาอยู่แต่ในเมืองมาสิบกว่าปี นานมากแล้วที่ไม่มีโอกาสได้มาเดินเล่นในสภาพแวดล้อมอย่างนี้ ถึงยังไงวันนี้ก็ไม่มีธุระอะไร เขาหางานทำมาเกือบสามอาทิตย์ คำตอบที่ได้รับมีแต่ “กรุณารอทางเราติดต่อกลับไป” แถมวันนี้ยังเป็นวันหยุด ต่อให้อยากออกไปหางานต่อ ก็ไม่มีบริษัทไหนจัดให้สอบสัมภาษณ์ในวันหยุดอยู่ดี เขาไม่ได้เล่นเกมแบบนี้เป็นครั้งแรก ปกติเกมประเภทนี้เมื่อเริ่มเข้าสู่เกม จะสามารถพบเมนูเกมได้จากในตัว ความรู้สึกถูกหลอกในตอนแรกบรรเทาลงมากแล้วในเวลานี้ เฉินเฟิงเริ่มสังเกตความเปลี่ยนแปลงบนตัว เพราะคิดจะหาให้พบให้ได้ว่าไอ้เมนูเกมบัดซบนั่นมันซ่อนอยู่ตรงไหนกันแน่ เขามองตัวเองอย่างละเอียดอีกครั้ง เสื้อเชิ้ตผ้าแขนสั้น เสื้อกั๊กผ้า สายรัดเอวผ้า รองเท้าหญ้า บนเอวขวามีดาบสั้นพร้อมฝักหนึ่งเล่ม “ไม่มีแล้ว...แค่นี้เนี่ยนะ ?” เฉินเฟิงโวย ปกติแหวนหรือกำไลมักจะเป็นที่ซ่อนของเมนูเกม น่าเสียดายที่ค้นทั่วตัวแล้วไม่ยักพบอะไรอื่นอีกเลย เกมที่ได้ชื่อว่ามีผู้ออนไลน์ร่วมเล่นพร้อมกันถึงล้านคนมันช่างขี้เหนียวกับมือใหม่โคตรๆ ! แค่นั้นยังพอทำเนา นี่เขาเข้ามาในเกมตั้งเป็นนานสองนาน ยังไม่เห็นแม้แต่เงาใครสักคน แล้วคนล้านคนที่ว่าไปซ่อนอยู่ที่ไหนกันหมด ? เฉินเฟิงเพิ่งจะตัดใจเลิกหา ทันใดนั้นก็มีเสียง “โครกคราก” แว่วมา “จะบ้าตาย...นอกจากจะเมื่อยขาได้แล้ว ยังดันคอแห้งได้ด้วย แถมยังหิวอีกต่างหาก ไอ้เกมนี้มันจะทำได้เหมือนจริงเกินไปหน่อยแล้ว !” เฉินเฟิงคิดแล้วส่ายหน้า สุดท้ายจำต้องลุกขึ้นเดินต่อ ต่อให้ไม่ได้อยากออกจากเกม ก็ต้องแก้ปัญหาเรื่องหิวข้าวกับคอแห้งอยู่ดี ถึงจะทราบดีว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความจริง แต่ความรู้สึกที่เป็นอยู่ในเวลานี้มันก็จริงแท้แน่นอน ไม่ทราบเฉินเฟิงไปทำผิดอะไรมาถึงได้โชคซวยอย่างมหาศาลปานนี้ ป่าที่เดิมทีเงียบสงบได้ปรากฏกองทัพหนอนยักษ์โผล่พรวดออกมาจากรอบด้าน ลำตัวอ้วนใหญ่สีเขียวสดยาวประมาณหนึ่งฟุต ส่งเสียงดังชี่ๆ ! แถมมีฟันซี่ใหญ่ยาวหลายนิ้วเต็มปาก ดูแล้วทั้งพิลึกกึกกือและน่าขนลุกขนพอง ดูจากเส้นทางที่พวกมันเคลื่อนไหวแล้ว เป้าหมายของพวกมันคือเฉินเฟิงอย่างแน่นอน “ชี่ !” น้ำลายหนอนยักษ์พุ่งกระฉูดออกมา เฉินเฟิงขยับเท้าเบี่ยงหลบไปทางขวา แต่ก็โดนแขนซ้ายเข้านิดหน่อยอยู่ดี ผิวที่โดนมีควันจางๆ ลอยขึ้นมาทันที แถมยังมีกลิ่นดินประสิวอีกต่างหาก เฉินเฟิงรีบสะบัดแขนเร่าๆ เพื่อให้ของเหลวนั้นหลุดไป พร้อมกันนั้นมือขวาก็ชัก “ดาบสั้น” อาวุธหนึ่งเดียวที่มีออกมา แทงใส่ช่วงเอวของหนอนยักษ์ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด “ฉึก !” ดาบจมลงไปจนมิดด้าม เฉินเฟิงเพิ่งจะนึกดีใจว่าหนอนนี้ไม่ได้ร้ายกาจเท่าไร ที่ไหนได้ออกแรงดึงไปหลายที ดาบสั้นดันไม่ยอมหลุด กองทัพหนอนยักษ์ล้อมใกล้เข้ามาทุกทีๆ ถึงจะทราบว่านี่คือโลกในเกม แต่ความรู้สึกเจ็บที่แขนซ้ายเมื่อกี้มันก็เป็นจริงเอามากๆ ตัวเขาไม่อยากถูกกัดจนพรุน จึงได้แต่ใช้สุดยอดกลยุทธ์ใน ๓๖ กลยุทธ์ คือโกยแนบ ความสุขไม่มาซ้ำ ความทุกข์ไม่มาเดี่ยว แม้กองทัพหนอนยักษ์จะคืบคลานเข้ามาอย่างเชื่องช้า แต่จำนวนของมันมีมากเกินไป หลังจากพลาดโอกาสหนีในตอนแรก เฉินเฟิงก็ค้นพบความจริงอันเจ็บช้ำว่าตัวเองหมดทางหนีเสียแล้ว เขาถอยหลังไปทีละก้าวๆ กองทัพหนอนก็บีบวงล้อมแคบเข้าๆ อย่างไม่มีการเกรงอกเกรงใจ และแล้วเฉินเฟิงก็มองเห็นหนทางรอดอย่างกะทันหัน ! เขาเล็งต้นสนทางขวามือเขม็ง แล้วรวบรวมกำลังกระโดดพรวดขึ้นไปเกาะลำต้น ไต่แผล็วๆ ขึ้นไปสูง ๗ ฟุตในพริบตา แม้ข้างล่างจะเต็มไปด้วยหนอนเขียว แต่โชคดีที่หนอนอ้วนพวกนี้ปีนต้นไม้ไม่เป็น พลังแฝงของมนุษย์นี่ดูถูกไม่ได้จริงๆ พอเกิดอันตรายคุกคามชีวิต คนไม่เคยปีนต้นไม้มาก่อนอย่างเฉินเฟิงถึงกับปีนได้ไวไม่แพ้ลิงเลยทีเดียว สองมือเฉินเฟิงกอดลำต้นไม้แน่น ปากร้องด่าอย่างสุดทน “:-)เอ๊ย ! พยัคฆ์ลงที่ราบถูกสุนัขรังแกจริงๆ เอ๊ย...ไม่ใช่สิ ถูกหนอนรังแกต่างหาก มีเกมบ้าอะไรที่ไหนมันออกแบบหนอนให้เก่งขนาดนี้กันเนี่ย นี่เรอะสัตว์อสูรที่มีไว้ให้มือใหม่สู้ ? มิน่าล่ะเข้ามาตั้งเป็นนานสองนานถึงยังไม่เห็นคนมาใหม่สักคน” ขณะนั้นเองเสียงราบเรียบเสียงหนึ่งได้ดังขึ้นในศีรษะ “ระบบขอแจ้งให้ทราบ ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของนักดาบ ลุล่วง ได้รับทักษะ ‘แทง’ ของนักดาบ ระดับที่ ๑  ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของนักผจญภัย ลุล่วง ได้รับทักษะ ‘ปีนป่าย’ ของนักผจญภัย ระดับที่ ๑” เสียงของระบบนั่นเอง ทักษะมันเรียนรู้กันแบบนี้นี่เอง แปลกใหม่ดีแฮะ ไม่รู้ได้มาแล้วเซฟได้หรือเปล่า ? แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาห่วงเรื่องทักษะ เพราะหลังจากฝืนเกาะอยู่บนต้นไม้ได้ ๕ นาที แขนของเฉินเฟิงก็ใกล้จะหมดแรง แขนเปล่าๆ ต้องมาเกาะลำต้นแสนจะขรุขระของต้นสนแบบนี้ไม่สบายเลยสักนิด กิ่งสนส่วนใหญ่ทั้งเล็กและอยู่สูง เขาลองพยายามดูหลายครั้ง ก็ไม่สามารถปีนขึ้นไปอยู่กิ่งที่สูงกว่านี้ได้ ที่ซวยกว่านั้นคือ แขนเขาเริ่มจะสั่น ส่วนข้างล่างกองทัพหนอนก็มาออกันยั้วเยี้ยขึ้นทุกทีจนกลายเป็นสีเขียวพืดไปทั้งแถบ สุดจะนับไหวว่ามีทั้งหมดกี่ตัว เสียง “ชี่ชี่...” ดังไม่ขาดระยะมาพร้อมกับหยาดน้ำลายกระเซ็นซ่าน ทุกแห่งที่น้ำลายกระเซ็นไปโดน จะมีควันจางๆ ลอยละล่องขึ้นมา และควันก็ลอยเอาๆ ไม่ได้หยุดจนเฉินเฟิงแทบจะสำลักกลิ่นดินประสิวตาย น้ำมูกน้ำตาเฉินเฟิงไหลเต็มหน้า ดูท่าเขาคงหมดหวังแล้ว ขณะเตรียมจะปล่อยมือเพื่อจะได้ตายๆ ไปเสียให้พ้นทุกข์พ้นร้อน สวรรค์กลับยังไม่ยอมละเว้นเขา เพราะเหนือศีรษะได้ปรากฏแสงสีแดงเจิดจ้าสว่างวาบขึ้นกะทันหัน ครั้นแสงสว่างจางหาย งูยักษ์ที่ปากพ่นสารหนูสีแดงก็ปรากฏตัวขึ้น ส่งเสียงดัง “ฟ่อ ฟ่อ” นัยน์ตาเย็นชาทั้งคู่จ้องเฉินเฟิงเขม็ง เสียงจากระบบดังขึ้นกลางอากาศ “ระบบขอแจ้งให้ทราบ ‘พฤกษ์ไพธอนสารหนูแดง’ (Tree python red arsenic) สัตว์อสูรชั้นราชา (Boss) ถือกำเนิด ระดับ ๖๑ ธาตุความมืด ผู้ที่ถูกสัตว์อสูรชั้นราชาสังหาร เวลาที่ใช้ในการรอเกิดใหม่ต้องเพิ่มขึ้นเท่าตัวเป็น ๔ ชั่วโมง” เฉินเฟิงฟังแล้วได้แต่เบิกตาค้าง ไม่เข้าใจเลยว่าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ? อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ ! ปกติผู้เล่นต้องคอยเฝ้าตั้งหลายวันกว่าสัตว์อสูรชั้นราชาจะปรากฏตัว และเมื่อสัตว์อสูรชั้นราชาปรากฏตัว บรรดาผู้เล่นก็จะเฮโลกันเข้าไปรุมจนสัตว์อสูรชั้นราชาตัวนั้นกลับบ้านเก่าภายในเวลาไม่กี่วินาที ธรรมดาเวลาอยู่ในเกมอื่น เฉินเฟิงก็ตามชาวบ้านไปรอสัตว์อสูรชั้นราชาเหมือนกัน เพียงแต่เขามีความอดทนต่ำ จึงไม่เคยอยู่รอจนพบเลยสักครั้ง มาวันนี้เพิ่งจะเข้าเล่นเกมนี้เป็นครั้งแรก ก็ได้พบสัตว์อสูรชั้นราชาเลย แต่สวรรค์ก็ช่างเล่นตลกเสียจริง เพราะเขาเพิ่งจะอยู่ระดับ ๑ เท่านั้นนะ ! จากเดิมที่คิดจะปล่อยมือ เขาก็เปลี่ยนใจเป็นรอดูฤทธิ์เดชของสัตว์อสูรชั้นราชาตัวนี้ ไหนๆ ก็ต้องตายอยู่แล้ว ดูเสียหน่อยยังไงก็ไม่ขาดทุน ที่ประหลาดคือรอบข้างไม่มีผู้เล่นปรากฏให้เห็นแม้แต่คนเดียว ! “ที่นี่คือเขตมือใหม่จริงหรือเปล่าเนี่ย ?” เฉินเฟิงคิดเรื่อยเปื่อย พฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงนิ่งมองเฉินเฟิงอยู่หลายสิบวินาที เห็นเฉินเฟิงไม่ยอมขยับ จึงสะบัดลำตัวยาวเหยียด ตบรางวัลให้เฉินเฟิงไปหนึ่งเปรี้ยงด้วยปลายหาง หางงูยังไม่ทันถึงตัว เฉินเฟิงก็ตกใจจนเผลอปล่อยมือ น่าเสียดายที่ความเร็วในการร่วงตกยังช้ากว่างูสะบัดหาง “อ๊าาาาาาาาา !” หลังเสียงร้องโหยหวนสูงลิบทะลุเพดานห้องเสียง ร่างของเฉินเฟิงก็ลอยละลิ่ววาดเป็นเส้นโค้งอย่างงดงาม พุ่งออกห่างจากต้นสนกว่า ๒๐ ฟุต ลอยข้ามกองทัพหนอนที่ล้อมเขาเอาไว้พอดี เสียง “พลั่ก !” “พลั่ก !” ดังติดต่อกันสองเสียง เฉินเฟิงหน้าคว่ำหัวคะมำ เลือดทะลักออกทางทวารทั้งเจ็ด เจ็บปวดแสนสาหัสจนอยากจะตายๆ ไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด เสียงระบบดังขึ้นในศีรษะอีกครั้ง “ระบบขอแจ้งให้ทราบ ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของนักรบเทพ (Saint) ลุล่วง ได้รับทักษะ ‘เลือดฐาน’ ของนักรบเทพ ระดับที่ ๑” แบบนี้ก็ได้ด้วย ? เลือดฐาน หมายความตามชื่อ นั่นคือแม้จะถูกโจมตีด้วยพลังโจมตีที่เหนือกว่าพลังป้องกันสูงสุดของตัวเอง ก็จะไม่ตายในทันที แต่จะยังเหลือพลังชีวิตที่ต่ำที่สุดเอาไว้ ในเวลาแบบนั้นหากพกยาฟื้นพลังมามากพอ จะเท่ากับได้ชีวิตเพิ่มอีกหลายชีวิต ขณะที่เฉินเฟิงกำลังทรมานจนคิดอยากตายไปให้รู้แล้วรู้รอดนั่นเอง เสียง “พลั่ก !” เสียงที่สองเมื่อครู่ เกิดจากหลังจากที่พฤกษ์ไพธอนดีดเฉินเฟิงกระเด็นหวือแล้ว แรงเหวี่ยงที่เหลือได้ส่งท่อนหางไปกระแทกถูกลำต้นสน ส่งผลให้ลำต้นสนที่เฉินเฟิงเกาะอยู่เมื่อครู่หักเปาะทันที พฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงได้ร่วงตกลงไปพร้อมกับลำต้นไม้ที่หัก แล้วทับใส่กองทัพหนอนยักษ์พอดิบพอดี เสียง “ตูม ตูม !” ดังสนั่นสะเทือนติดต่อกัน เฉินเฟิงรีบเงยหน้าขึ้นดู ก็พบว่าหนอนยักษ์สีเขียวระเบิดตูมติดต่อกันตัวแล้วตัวเล่าเหมือนจุดประทัดที่รอบๆ ตัวพฤกษ์ไพธอน เสียงระเบิดดังสนั่นติดต่อกันราวๆ สามสิบกว่าวินาที ตบท้ายด้วยเสียงระเบิดกึกก้องกัมปนาทเป็นพิเศษ แล้วทุกอย่างก็คืนสู่ความสงบ จากนั้นเสียงจากระบบก็ดังขึ้นยาวเหยียดในสมอง “ผู้เล่นเฉินเฟิงสังหารหนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหล ระดับ ๒๑ ได้รับค่าประสบการณ์ ๖,๐๐๐ แต้ม...ผู้เล่นเฉินเฟิงสังหารหนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหล ระดับ ๒๑ ได้รับค่าประสบการณ์ ๖,๐๐๐ แต้ม...ผู้เล่นเฉินเฟิงสังหารพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดง สัตว์อสูรชั้นราชา ระดับ ๖๑ ได้รับค่าประสบการณ์ ๒๑๐,๐๐๐ แต้ม...ผู้เล่นเฉินเฟิงบรรลุเงื่อนไขในการเลื่อนระดับ เลื่อนเป็นระดับ ๒ , ระดับ ๓ , ระดับ ๔ ,...บรรลุเงื่อนไขในการเลื่อนระดับ เลื่อนเป็นระดับ ๓๐ บรรลุระดับสูงสุดของผู้เริ่มต้น ระดับ ๓๐ ค่าประสบการณ์ที่เหลือคือ ๔๐๒,๕๐๐ แต้ม” เฉินเฟิงนอนพังพาบอยู่กับพื้นอย่างตกตะลึง เขาฆ่าสัตว์อสูรชั้นราชาตาย ไม่ได้ฝันไปใช่ไหมนี่ ? ครู่ใหญ่ให้หลังเขาค่อยได้สติ และเห็นว่าบริเวณที่เขาอยู่เมื่อครู่ก่อนถูกแรงระเบิดจนกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ ในหลุมมีของกองระเกะระกะ แถมยังมีแสงสะท้อนแวบวับปนอยู่ด้วย เขาคลานขึ้นมาอย่างยากเย็น พยายามเดินเข้าไปดูใกล้ๆ  แล้วต้องตกตะลึงตาค้าง เหรียญกองหนึ่งส่องประกายอยู่ที่ก้นหลุม รอบด้านมีสิ่งของสารพัดอย่างกองใหญ่วางกระจัดกระจาย ตัวเขาที่ไม่ได้เพิ่งจะเคยเล่นเกมเป็นครั้งแรกทราบดีว่าสิ่งของพวกนี้ได้จากการระเบิดของบรรดาสัตว์อสูร และเป็นสิ่งที่ชาวเกมออนไลน์เรียกกันว่า “ให้ของ” (drop item) เฉินเฟิงรีบไถลลงหลุมไปเก็บรางวัลจากชัยชนะของตัวเอง เหรียญไม่ใช่แค่กองใหญ่ธรรมดาๆ หลังจากเก็บกวาดของอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ แล้ว เฉินเฟิงพบว่ากองเหรียญทั้งหมดสูงถึงหนึ่งฟุตกว่า ! เฉินเฟิงดูกองเหรียญแล้วนึกกลุ้มใจ ตัวเขามีมือแค่สองข้าง แล้วจะขนเหรียญกองใหญ่ขนาดนี้ไปด้วยได้ยังไง ? เขาหยิบเหรียญเหรียญหนึ่งขึ้นมาดู ทันใดนั้นเสียงแจ้งจากระบบได้ดังขึ้นในศีรษะว่า “ผู้เล่นเฉินเฟิง ได้รับเหรียญทอง ๓๐๐ เหรียญ เหรียญเงิน ๑๑,๕๖๕ เหรียญ เนื่องจากผู้เล่นไม่มีถุงเก็บเงิน ระบบจึงขอโอนเข้าสู่ธนาคารโดยอัตโนมัติ พร้อมกับขอเก็บค่าธรรมเนียม ๑๐% “เนื่องจากผู้เล่นยังไม่ได้เปิดบัญชี ระบบจึงขอหักค่าธรรมเนียมในการเปิดบัญชี ๑๐๐ เหรียญเงินโดยอัตโนมัติ การโอนเสร็จสิ้น ยอดคงเหลือในบัญชี เหรียญทอง ๒๗๐ เหรียญ เหรียญเงิน ๑๐,๓๐๙ เหรียญ” เฉินเฟิงฟังการแจ้งของระบบจบก็โวยขึ้นทันที “เฮ้ย ! หน้าเลือดเกินไปแล้ว ! จ่ายค่าธรรมเนียมครั้งละตั้ง ๑๐% แบบนี้จะต่างอะไรกับปล้นกันซึ่งๆ หน้าเนี่ย ?” แต่ต่อให้เฉินเฟิงโวยวายยังไง ก็ไม่มีใครสนใจการประท้วงของเขา เขาจึงได้แต่เลิกโวย เพราะถึงยังไงวิธีนี้ก็ช่วยเขาแก้ปัญหาได้แล้ว มาดูของชิ้นอื่น อย่างแรกคือเกราะหนังที่แยกส่วนกระจัดกระจาย ประกอบด้วยหมวก เสื้อ เสื้อกั๊ก รองเท้าบู้ท  ปลอกแขน ปลอกข้อมือ เกราะเข่า สายรัดเอวหนัง เฉินเฟิงมีแค่สองมือ จึงได้แต่สวมทั้งหมดนั้นลงบนตัวไปเลย จากนั้นหยิบดาบที่เปล่งแสงสีแดงเรื่อเรืองขึ้นมา ตัวดาบยาวสี่ฟุตครึ่ง บนฝักดาบมีตรารูปพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดง แถมยังสลักอักษรว่า “ดาบโกมุท” หลังจากลองประมาณน้ำหนักและลองกวัดแกว่งไปมาสองสามที พบว่าเหมาะมือดี จึงมัดดาบไว้ที่สายรัดเอว นอกจากนี้ยังมีหน้าไม้เหล็กกล้า ๑ คัน , ลูกดอก ๓ กระบอก , แหวน ๖ วง , สร้อย ๒ เส้น , เป้ (กระเป๋าสะพายหลัง) ๑ ใบ , โลหะประหลาดๆ ๒๖ ชิ้น , ม้วนคาถา ๓๐ กว่าม้วน , ดาบสั้น ๑๒ เล่ม , อัญมณีหลากสี ๖๕ ก้อน เมื่อได้เห็นเป้ เฉินเฟิงก็ดีใจอย่างมาก เพราะจากประสบการณ์ที่มี เป้ใบนี้จุได้มากกว่าขนาดที่เห็นภายนอกอย่างแน่นอน เขาลองใส่ดาบสั้นเล่มหนึ่งเข้าไปในเป้ เป็นดังที่คาด หลังจากดาบสั้นเข้าไปในเป้ มันก็หดเล็กลงราวกับโดนเวทมนตร์จนเหลือขนาดประมาณหัวแม่มือ ดูท่าเป้ใบนี้จะจุของได้ไม่น้อยเลยทีเดียว เขาจัดการยัดของทั้งหมดเข้าไปในเป้ ยกเว้นแหวนและสร้อยคอซึ่งแน่นอนว่าเขาเลือกที่จะสวมติดตัวไว้ เมื่อลองสะพายเป้ดูก็รู้สึกว่าไม่หนักนัก ประมาณสัก ๕ กิโลกรัมเท่านั้น ! เขาคลานออกจากหลุม เพิ่งหันหลังให้ หลุมก็หายวับไป ครั้นหันไปมองรอบด้าน ก็พบว่าได้กลับสู่สภาพเดิมเมื่อขามาเรียบร้อยแล้ว หากไม่ใช่เพราะสารพัดสิ่งของที่เขาสวมอยู่ ก็เหมือนกับแค่ฝันไปจริงๆ เพราะไม่เหลือร่องรอยอะไรเลยสักอย่าง ถึงตอนนี้เฉินเฟิงแน่ใจแล้วว่าตัวเองต้องมาผิดทางแน่ๆ กระทั่งหนอนยังอยู่ตั้งระดับ ๒๑ ไม่มีเขตสำหรับมือใหม่ของเกมไหนเขาออกแบบอย่างนี้กันหรอก ! หลังผ่านเคราะห์ร้ายย่อมพบโชคดี...ถึงจะตายในเกมก็ไม่เป็นไร แต่หากไม่ตายย่อมจะมีโชคดีรออยู่ ได้ของมาเต็มตัวแบบนี้ อารมณ์หงุดหงิดที่เคยมีก็บินหายวับไปจนหมด ได้ยินว่าเงินในเกมสามารถขายให้แก่ผู้เล่นผ่านทางธนาคารได้ อัตราแลกเปลี่ยนในตอนนี้คือ ๑๐๐ เหรียญเงินต่อเงินในโลกความจริง ๑ เหรียญ แถมได้ยินมาว่าแย่งกันซื้อน่าดู เพราะเกมนี้ขึ้นชื่อมากว่าหาเงินยากสุดๆ ลองคำนวณจากเงินกองเมื่อกี้ ๑ เหรียญทองแลกได้ ๑๐๐ เหรียญเงิน เท่ากับว่าทั้งหมดนั้นสามารถแลกเป็นเงินจริงได้เกือบ ๔๐๐ เหรียญ ไม่แค่ถอนทุนที่เขาจ่ายไป ๑๕๐ เหรียญกลับมาได้ แถมยังกำไรอีกนิดหน่อย นี่ยังไม่นับพวกของที่ได้มาอีกต่างหาก สัตว์อสูรชั้นราชามักให้ของชั้นยอด ขอแค่ได้มาสักชิ้นก็เปรมแล้ว เฉินเฟิงตัดสินใจจะย้อนกลับไปยังเมืองที่เห็นเมื่อตอนเริ่มต้น ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาเมนูเกมให้ได้ก่อน เผื่อตัวเองเกิดอดตายขึ้นมา ของมีหวังหายหมด เมื่อนั้นแหละเกมนี้จะกลายเป็นแค่ฝันไปจริงๆ เขาเดินกลับไปยังเส้นทางเมื่อขามา เดินไปพลางฮัมเพลงไปพลางอย่างอารมณ์ดี ดูท่ามนตราของเงินจะมีเสน่ห์ดึงดูดใจมนุษย์ไม่ใช่น้อย เขาเดินไปพลางคิดไปพลาง ค่าประสบการณ์ที่สัตว์อสูรพวกนั้นให้มาเมื่อครู่ดูเหมือนจะสูงเกินไป ถึงแม้ปกติหากปราบสัตว์อสูรระดับสูงกว่าได้ จะได้ค่าประสบการณ์ค่อนข้างมากก็เถอะ แต่รวดเดียวเลื่อนเป็นระดับ ๓๐ ก็เกินไปหน่อย หรือเกมนี้ผู้เล่นส่วนใหญ่จะมีระดับหลายร้อยกัน ? ยังมี เงินในเกมนี้ไม่เห็นจะหายากอย่างที่ใบบอร์ดว่ากันเลย ได้แต่โทษตัวเขาเองที่ไม่ยอมอ่านให้ละเอียด แค่รู้สึกว่าเกมนี้พอใช้ได้ และตัวเองกำลังว่างอยู่ ก็ตัดสินใจเข้ามาเล่นซะอย่างนั้น คราวนี้เห็นทีต้องยอมเสียเวลาศึกษากันหน่อย ไม่แน่เขาอาจได้อาศัยเกมนี้หาเลี้ยงปากท้อง ลองเป็นนักเล่นเกมอาชีพที่กำลังฮิตกันอยู่ดูสักที เฉินเฟิงพกความสงสัยเต็มศีรษะกลับไปที่ทางเข้าเมือง แล้วนึกขึ้นได้รางๆ ว่า ดูเหมือนระบบจะเคยบอกว่าหลังจากเข้าไปในเมืองแล้ว ให้เลี้ยวขวา ก็จะไปถึงอาคารเริ่มต้น ตอนนั้นเขามัวแต่คิดอยากออกจากเกมเร็วๆ จึงไม่ได้ตั้งใจฟังนัก คิดไม่ถึงว่าจะโผล่ไปในที่ที่ไม่ควรไปเสียได้ โชคดีที่สุดท้ายเรื่องมันกลับจากร้ายกลายเป็นดี ทันทีที่ก้าวเข้าประตูเมือง ก็เห็นชายหญิง ๗ - ๘ คนซึ่งส่วนใหญ่สวมชุดแรกเริ่มที่เป็นเสื้อผ้าทำจากผ้าธรรมดากำลังล้อมดูกระดานประกาศพลางวิพากษ์วิจารณ์กันอยู่ การปรากฏตัวของเฉินเฟิงสะดุดตาทุกคนในทันที สายตาที่มองมาบอกความอิจฉาริษยาอย่างไม่ปิดบัง ชั่วขณะนั้นเฉินเฟิงภูมิใจจนแทบจะลอยได้ <>::<>::<>::<>::<>::<> แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 49 10:27:26 จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 00:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 (หมายเหตุ : ผู้เขียนได้อธิบายไว้ว่า ที่เฉินเฟิงได้รับค่าประสบการณ์จากหนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหลนั้น เป็นเพราะหนอนเขียวฯ ตัวแรกที่พฤกษ์ไพธอนฯ ตกลงมาทับตาย เป็นหนอนเขียวที่ถูกเฉินเฟิงแทงดาบสั้นใส่และยังมีดาบสั้นปักคาอยู่ ตำแหน่งที่พฤกษ์ไพธอนฯ ตกลงมาทับหนอนตัวนั้นก็เป็นตำแหน่งที่มีด้ามดาบโผล่อยู่พอดี หนอนตัวนั้นเป็นหนอนตัวแรกที่ตายและระเบิด แรงระเบิดของมันทำให้หนอนตัวอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ตายตามมันไปติดต่อกันเป็นลูกโซ่ แถมพฤกษ์ไพธอนฯ เองก็ถูกแรงระเบิดจากหนอนเขียวฯ ที่ระเบิดตายทั้งหมด 50 เล่นงานเอาด้วยจนตายตามไปเป็นตัวสุดท้าย ค่าประสบการณ์ทั้งหมดจึงตกเป็นของเฉินเฟิงเพราะดาบสั้นเล่มนั้นนั่นเอง - ผู้แปล) <>::<>::<>::<>::<>::<> แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 49 10:27:54 จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 00:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอย ปวดท้องค่ะ! อ่านไปก็นั่งขำไปนับตั้งแต่ตอนตั้งชื่อเรื่อง ตอนพี่แกกลายร่างเป็นลิง ยิ่งมาตอนสุดท้ายแทบจะร้องเฮ้ยออกมา(แต่กลัวเขาหาว่าบ้าแถมดึกแล้ว เลยยั้งๆ) บรรลุแจ่มแจ้งในชื่อเกมส์ขึ้นมาทันทีว่ายอดฝีมืองี่เง่านั้นเป็นเช่นไร! มีดสั้นเล่มเดียว....มีดสั้นเล่มเดียว -*- เฉินเฟิงจ๋า (กระแซะๆๆๆ) หิ้วอมไปเล่นด้วยสักคนสิจ๊ะเกมส์นี้ แปบเดียวรวยเลย ฮุๆๆ ว่าแต่......เฉินเฟิงไม่ได้ลงทะเบียนแบบจริงนี่คะ แล้วอย่างนี้...ทรัพย์สินในธนาคารไม่น่าเป็นห่วงหรือนี่??? จากคุณ : อมราวตี - [ 9 ธ.ค. 49 01:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 55555ฮาแตกเลยขอรับ ออกเมื่อไหร่ได้ตังผมแน่นอนขอรับ จากคุณ : ราชันย์ทิวา - [ 9 ธ.ค. 49 10:24:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อม - มันเป็นอารมณ์ขันของคนเขียนแหละนะ เรื่องชื่อน่ะ บางชื่อของตัวละครในเรื่องนี่แบบ...เห็นแล้วแอบอึ้ง  - -" คุณราชันย์ทิวา - เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตอนโหลดแล้วพริ้นท์ออกมาอ่าน ดิฉันอ่านรวดเดียว 9 เล่มแทบไม่หลับไม่นอนเลยแหละค่ะ ^^ เป็นนิยายเกี่ยวกับเกมเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่อ่านแล้วลบอคติที่เคยมีกับนิยายเกี่ยวกับเกมได้อย่างหมดจดมาก จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 10:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เล่นเกมส์ไม่เก่งอ่ะ แต่ว่าก็พอรู้เรืองนะ ^^ จากคุณ : oldword - [ 9 ธ.ค. 49 10:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ได้เล่นเกม online นะครับ แต่อ่านแล้วสำนวนดูเข้าทีใช้ได้ทีเดียว จำได้ว่าเคยอ่านคลุมพิรุณยังไม่ดีเท่านี้นะครับ ปล อ่านแล้วคุ้นๆเหมือน hunterxhunter ชอบกล แหะๆ จากคุณ : Green Gelert - [ 9 ธ.ค. 49 16:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ oldword - คนแปลเองไม่เคยเล่นเกมออนไลน์เลยแหละค่ะ เคยแต่ดูคนอื่นเล่นนานๆ ครั้ง ^^ Green Gelert - ไม่ได้เล่นเกมออนไลน์เหมือนกันค่ะ ศัพท์เกมดิฉันก็ถามเอาจากน้องที่รู้จักซึ่งชอบเล่น เพราะตัวเองก็ไม่ได้เล่น ดังนั้นในการแปลจึงแปลในแบบที่ให้คนไม่เล่นเกมก็สามารถอ่านเข้าใจได้ (เพราะตัวเองก็ไม่เล่นเกมไงคะ ดังนั้นจึงต้องอธิบายในแบบที่ตัวเองซึ่งไม่เล่นเกมก็ต้องเข้าใจได้เช่นกัน) ขอบคุณมากค่ะสหรับคำชมกลายๆ เรื่องพัฒนาการด้านสำนวนแปล แต่นิยายกำลังภายในที่แปล จะสำนวนต่างจากนี้ค่อนข้างมากค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นยุคอนาคต สำนวนจึงเป็นสมัยใหม่ นิยายกำลังภายในจะเป็นสำนวนแบบโบราณ ^^ จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 17:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฮาดีค่ะ อิอิ น่าเสียดายสมัครแบบนามสมมตินะ จากคุณ : scottie - [ วันรัฐธรรมนูญ 18:59:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น่าสนใจมากครับ อ่านแล้วอยากอ่านจนจบครับ เสียดสีสังคมดีครับ จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 12 ธ.ค. 49 14:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่า ตัวไอเดีย + การนำเสนอเริ่มต้นของหนังสือที่หยิบมาแปล น่าสนใจมากครับ ^^ สำนวนการแปลก็สนุกสนาน เหมาะสำหรับคนรุ่นใหม่มากครับ แค่อ่านตอนแรก ก็ทำท่าจะติดแล้วละ เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ ถ้าออกวางแผงเมื่อไหร่ จะหามาสะสมไว้ทันที ^^ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 18 ธ.ค. 49 10:39:04 ]