Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ความทนงที่บอบบาง

    (ขอร่ายในแบบบทกวีไร้ฉันทลักษณ์อีกสักครั้งนะครับ
    อาจทำให้บรรยากาศแปรเปลี่ยนไปบ้าง)





    ข้าหยุดยืนอยู่อย่างเดียวดาย
    เมื่อเดินทางมาแสนไกลจากผู้คน
    จุดหมายข้าเพื่อแสวงหา
    ความสงบที่ปรารถนาในวิถีแห่งเถื่อนไพรหรือทุ่งกว้างที่ไหนสักแห่งหนึ่ง
    นี่คือบททดสอบบทที่หนึ่งที่ข้าเริ่มพิสูจน์ตัวเอง
    เสียงเยาะหยันจากเพื่อนฝูงและผู้คนในสังคมที่ข้าจากมาแว่ววังวานอยู่ในโสตประสาทราวภูตพรายหลอกหลอน
    บัดนี้ข้าเดินทางมาไกลแล้ว




    ข้ายังคงจะเดินไป
    เดินไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะไปได้
    แม้ว่าขณะนี้
    เริ่มถูกความอ้างว้างที่ไม่มีตัวตนรอบๆกายรุมเร้าและก่อกวน
    ไกลออกไปแสนไกล ณ จุดที่ยืนอยู่
    มีแต่เปลวแดดเต้นระริก
    กลิ่นใบไม้ใบหญ้าที่แห้งกรอบ
    กรุ่นกระจายอยู่ทั่วทุกอณูของอากาศ
    เสมือนสัญลักษณ์แห่งความตาย
    เผยตัวออมาให้สัมผัส



    ข้าไม่ยอมหันหลังกลับ
    มองมันอย่างเฉื่อยชา
    เริ่มก้าวเท้าต่อไปข้างหน้า
    ความปรารถนาที่จะแสวงหาวิถีอันสงบ
    คล้ายกำลังโบกมือต้อนรับข้าอยู่ในห้วงแห่งมโนภาพ


    ไกลแสนไกล
    ข้ายังคงก้าวเดินต่อไป
    เหงื่ออาบทั่วสรรพางค์กาย
    ความร้อนระอุเริ่มทวีขึ้นมาตามลำดับ
    ความเหนื่อยล้า
    ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ



    ความตั้งใจข้ายังคงมั่น
    ความศรัทธาในวิถีที่กำลังก้าวไปสู่ยังคงร้อนแรงกล้าอยู่ภายใน
    ประกายตาอันคมกล้าและมั่งคงทอดยาวไกลไปข้างหน้า
    ข้าจะไม่กลับไปสู่สังคมอันวุ่นวายที่จากมา
    ไม่กลับไปสู่สังคมอันเต็มเปี่ยมไปด้วยมายาภาพไร้แก่นสาร
    และการหมกมุ่นอยู่กับผลประโยชน์ที่เห็นแก่ตัวของสังคมนั้น



    เนินนาน
    ข้ายังคงย่ำเดินต่อไป
    ลำคอข้าแห้งผาก
    ลมหายใจข้าติดขัด
    ความร้อนรุกเร้าทรมานอยู่รอบกาย
    ความเหนื่อยเหมือนแม่เบี้ยกำลังแทรกอยู่ทุกเซลล์ของร่างกาย


    ข้ากระหายน้ำ
    ข้ากระเสือกกระสนไปข้าหน้า
    ข้าเริ่มไม่สนใจต่อจุดมุ่งหมายของตัวเองเมื่อเริ่มต้น
    ดวงตาข้าเริ่มพร่าพราย
    กำลังใจที่จะก้าวไปข้างหน้าเริ่มทดถอย
    เรี่ยวแรงเริ่มหดหาย
    ข้าปรารถนาบ่อน้ำเล็กๆสักแห่ง




    อ้าในที่สุดข้าก็พบบ่อน้ำ
    มันเป็นบ่อน้ำเล็กที่ชาวบ้านที่สัญจรไปมาคงขุดเอาไว้
    ข้าทรุดนั่งลงที่ริมบ่อน้ำ
    ความกระหายคล้ายหายไปครึ่งหนึ่งแม้ว่าน้ำยังอยู่ต่ำลงไปในก้นบ่อ
    น้ำใสเบื้องล่างสะท้อนภาพใบหน้าที่อ่อนล้าของตัวเอง
    ความจริงที่สะท้อนภาพใบหน้าตัเองอยู่เบื้องล่าง
    ข้าพบว่าใบหน้าอย่างข้าไม่เหมาะเลยที่จะออกมาไกลถึงเพียงนี้
    บทพิสูจน์บทแรกยังมีอาจก้าวข้าม
    ข้าบอบบางและอ่อนแอเกินไป.





    เกรียงไกร หัวบุญศาล
    ๘ ธันวาคม ๒๕๔๙

    แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 49 09:49:55

    แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 49 09:34:31

    แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 49 10:14:23

    จากคุณ : huaboonsan - [ 9 ธ.ค. 49 10:12:45 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom