Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ราชาแห่งราชัน ตอนที่ ๓ โชคเคราะห์เคียงคู่

    ตอนที่ ๑ ตะลุยมั่วซั่ว

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4947301/W4947301.html


    ตอนที่ ๒ พนักงานที่เป็นมนุษย์

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4947906/W4947906.html



    <>::<>::<>



    ตอนที่ ๓

    โชคเคราะห์เคียงคู่




    ฮาร์ท ผู้ดูแลคลังเก็บไอเท็ม อธิบายอัตราค่าธรรมเนียมอย่างคล่องแคล่ว

    “ตอนฝากของไม่ต้องชำระเงินครับ แต่ต้องชำระตอนรับของกลับ ผู้เล่นแต่ละท่านมีพื้นที่สำหรับฝากของ ๑๐๐ ชนิด ของหรือไอเท็มชนิดเดียวกัน ไม่ว่าจะมีจำนวนเท่าไร ก็นับเป็น ๑ ชนิด ส่วนอาวุธ ๑ ชิ้นจะนับเป็น ๑ ชนิด เครื่องป้องกัน ๑ ชุดนับเป็น ๑ ชนิด ค่าธรรมเนียมแต่ละครั้งคือ ๓๐ เหรียญเงิน แต่มีบางที่จะเก็บค่าธรรมเนียม ๕๐ เหรียญเงินครับ”

    หลังจากฝากของเรียบร้อยแล้ว เฉินเฟิงเอาติดตัวไปแต่เป้ ชุดเกราะหนัง กระเป๋าคาดเอว กาน้ำ กล่องข้าว แหวนสองวง ม้วนคาถาธาตุความมืด ๑ ม้วน ม้วนคาถาธาตุพิษ ๑ ม้วน ม้วนคาถาคืนชีพ ๑ ม้วน ม้วนคาถากลับบ้าน ๖ ม้วน ม้วนคาถาปลดผนึก ๓๐ ม้วน หน้าไม้เหล็กกล้ากับลูกดอก ๓ กระบอก และดาบสั้น ที่เหลือนอกจากนี้ทั้งหมดฝากไว้กับคลังเก็บไอเท็ม

    ส่วนนี่เป็นข้อแนะนำที่ฮาร์ท ผู้ดูแลคลังเก็บไอเท็มแนะนำมาเพราะเห็นว่าเขาเพิ่งจะมาใช้บริการคลังเก็บไอเท็มเป็นครั้งแรก ฮาร์ทบอกว่าดาบสั้นแบบนี้เป็นที่นิยมใช้กันมากในเกาะเริ่มต้น หากตั้งราคาต่ำสักนิดจะขายหมดเกลี้ยงได้อย่างรวดเร็ว แต่ถ้านำติดตัวไปทวีปอื่น ก็มีแต่ต้องขายให้กับร้านขายอาวุธ

    แต่เพื่อให้สามารถขายของได้ ก็ต้องไปที่ร้านขายไอเท็ม เพราะถ้าไม่คิดตะโกนขายเป็นไอ้บ้า ก็ต้องมีไอเท็มสำหรับวางแผงขายของ

    แฟนนี่ เจ้าของร้านไอเท็มแนะนำว่า ถ้าซื้อยาฟื้นพลังระดับต่ำรวดเดียว ๑๐๐ ขวด จะได้รับส่วนลด ๕% แต่ยาฟื้นพลังต้องสอดไว้ในชุดเกราะเสียก่อนถึงจะใช้งานได้ ซึ่งชุดเกราะหนังไพธอนแดงของเฉินเฟิงก็ใส่ได้ ๑๐๐ ขวดพอดี โดยใส่ไว้ในเกราะท่อนบน ๕๐ ขวด ใส่ไว้ในรองเท้าบู้ท ๕๐ ขวด

    นอกจากนี้เขายังซื้อไอเท็มแปลกๆ อีกสารพัด มีแผนที่โลกหนึ่งใบ อีเตอร์หนึ่งด้าม เลื่อยหนึ่งปื้น ค้อนเหล็กหนึ่งอันพร้อมด้วยทั่งเหล็ก จอบยา (จอบสำหรับขุดสมุนไพร) หนึ่งเล่ม กล่องคงความสดสำหรับใส่สมุนไพรหนึ่งใบ เชือกหนึ่งขด  ตะขอสำหรับปีนหนึ่งตัว ห่ออาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงห่อเล็ก ๑๐ ห่อ คันเบ็ดหนึ่งคันพร้อมเหยื่อปลอม แว่นขยายหนึ่งอัน แว่นย่อส่วนหนึ่งอัน ผ้าหนึ่งผืน มีดทำครัวหนึ่งเล่มพร้อมเขียง ปากกาหนึ่งกล่องพร้อมสมุดโน้ตเป็นต้น แฟนนี่ได้อธิบายของทุกสิ่งอย่างละเอียด สุดท้ายเฉินเฟิงก็ซื้อไอเท็มทั้งหมดที่มีในร้านอย่างน้อยชนิดละ ๑ ชิ้น เงินในกระเป๋าจึงถูกใช้จนเกลี้ยง

    โชคดีที่เขามีเป้ความจุมหาศาล ไม่อย่างนั้นถึงจะมีปัญญาซื้อ ก็ไม่มีปัญญาแบก

    สุดท้ายก่อนเฉินเฟิงจะไป แฟนนี่ได้แถมหุ่นหญ้าแทนตัวให้เป็นพิเศษหนึ่งตัว ให้เขาใส่ไว้ที่หมวก โดยบอกว่ามันจะช่วยชีวิตเขาได้หนึ่งครั้ง ถือเป็นการขอบคุณที่เขาช่วยอุดหนุน

    ที่เขาซื้อของกองพะเนินขนาดนี้ ก็เพื่อจะเป็นพ่อค้าแผงลอย และการจะเป็นพ่อค้าแผงลอย ก็ต้องมีไอเท็มอย่างหนึ่ง นั่นคือ “ผ้าหนึ่งผืน” เพียงแต่แฟนนี่ขายเก่งมาก ขายจนดูดเงินในกระเป๋าเฉินเฟิงไปหมดเกลี้ยงถึงค่อยยอมหยุด โชคดีที่นี่ไม่ใช่เงินทั้งหมดของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงได้เหลือเงินแค่ไม่กี่เหรียญแน่

    สุดท้ายเฉินเฟิงกลับไปที่ข้างๆ ฮาร์ท ผู้ดูแลคลังเก็บไอเท็ม เพราะที่นั่นเป็นจุดที่มีคนไปมาพลุกพล่านที่สุด แล้วตั้งแผงแบกะดินขายดาบสั้นที่ข้างลานกว้างตามที่ฮาร์ทแนะนำ

    เมื่อเฉินเฟิงเอาดาบสั้นทั้งหมดที่มีวางเรียงบนผ้าเสร็จเรียบร้อย ในศีรษะก็มีเสียงแจ้งจากระบบดังขึ้นว่า “ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของพ่อค้าลุล่วง ได้รับทักษะ ‘ตั้งแผงลอย’ ของพ่อค้า ระดับที่ ๑”

    เฉินเฟิงอดคิดในใจไม่ได้ว่า “เกมนี้มันไม่ได้ซับซ้อนแบบธรรมดาๆ เลยนะเนี่ย !”

    เฉินเฟิงนั่งหง่าวเฝ้าแผงของตัวเองมาสองชั่วโมงเต็มๆ อย่าว่าแต่ลูกค้าเลย กระทั่งแมลงวันสักตัวยังไม่เฉียดกรายมาเยี่ยม ทำให้หมดศรัทธากับคำพูดของพวกเจ้าหน้าที่ในเกม (NPC) ไปโข เห็นพูดพล่ามเป็นคุ้งเป็นแคว สุดท้ายก็แค่คิดจะหาทางดูดเงินจากเขาให้ได้มากที่สุดเท่านั้น ยิ่งคิดเฉินเฟิงก็ยิ่งเดือดปุดๆ สุดท้ายแหกปากด่าเช็ดอยู่ในใจ

    ฮาร์ทที่อยู่ข้างๆ จามออกมาทันที แล้วเหลียวซ้ายแลขวา สุดท้ายสายตามาหยุดลงที่เฉินเฟิง หลังจากไล่ลูกค้า ๒ - ๓ คนที่แค่เข้ามาคุยด้วยเล่นๆ เฉยๆ ไปแล้ว ฮาร์ทก็มาที่หน้าแผงของเฉินเฟิงแล้วพูดว่า

    “เฉินเฟิงพี่ท่าน ดูเหมือนจะมีใครบางคนไม่พอใจผมเอามากๆ ทำไมนะผมถึงรู้สึกว่ามีใครกำลังสรรเสริญบุพการีผมอยู่ ?”

    เฉินเฟิงตะลึง ทำเป็นกระแอมแก้เก้อ “เป็นไปได้ยังไง ? คุณฮาร์ทช่วยบริการแต่สิ่งดีๆ ให้คนตั้งมากมาย จะไปมีคนไม่พอใจคุณได้ยังไงกัน ? คุณคิดไปเองมากกว่า ! จริงสิ เมื่อไหร่จะเลิกงานหรือครับ ผมอยากจะเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อ เพราะยังไม่ได้ขอบคุณที่คุณช่วยแนะนำผมเลย”

    น่าเสียดายที่หากกล่าวตามหลักจิตวิทยาแล้ว เฉินเฟิงยังต้องศึกษาอีกมาก เพราะอยู่ๆ ก็ไปทำดีกับเขาอย่างผิดปกติแบบนี้ ต่อให้ใช้นิ้วหัวแม่เท้าตรองดูก็ยังรู้ว่าเฉินเฟิงกินปูนร้อนท้อง !

    ฮาร์ทยักไหล่ “เป็นอะไรไป ? ขายไม่ค่อยได้สินะครับ ตอนนี้ผู้เล่นที่มีเงินค่อนข้างน้อย ให้ดึกกว่านี้หน่อยผู้เล่นที่รวยๆ ก็แห่กันออนไลน์แล้วล่ะน่า จะให้ผมช่วยหาลูกค้าให้คุณตอนนี้เลยไหม ?”

    เฉินเฟิงหน้าแดงที่ถูกอีกฝ่ายเดาใจได้ จึงตอบเก้อๆ “แหะๆ ไม่ต้องล่ะครับ ความจริงคุณก็ช่วยผมไว้มากจริงๆ แหละ ที่ผมบอกว่าจะเลี้ยงข้าวคุณนั่นผมพูดจริงๆ นะ ! หลังเลิกงานแล้วคุณเข้ามาเล่นเกมนี้ด้วยหรือเปล่าครับ ?”

    ฮาร์ทหัวเราะอย่างไม่ถือสา “หึหึ ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า ! นี่เป็นงานของผมอยู่แล้ว ผมเองก็เล่นเกมนี้เหมือนกัน ชื่อคือเลเอทท์ (Layette) แต่ระดับในตอนนี้ต่ำกว่าคุณเสียอีก ยังเป็นแค่ผู้เล่นอ่อนหัดระดับ ๒๕ เท่านั้น ผมคิดจะเล่นอาชีพนักดาบน่ะ มีโอกาสค่อยคุยกันคืนนี้ก็แล้วกัน ! สักครู่ถ้าสบโอกาส ผมจะช่วยหาลูกค้าให้คุณสัก ๒ - ๓ คน จะขายของก็ต้องอดทนหน่อย ผมมีหนังสือคู่มือสัตว์อสูรอยู่เล่มหนึ่ง ยกให้คุณอ่านฆ่าเวลาก็แล้วกัน !”

    เฉินเฟิงรับหนังสือมาอย่างกระอักกระอ่วน แล้วใส่ชื่อ เลเอทท์ ลงไปในช่องเพื่อนของนาฬิกาข้อมือต่อหน้าฮาร์ท

    ฮาร์ทมองแถบในช่องในนาฬิกาของเฉินเฟิงแล้วทักว่า “ตำหนักจันทราเทพ ? หึหึ ไม่ได้มีแต่ผมที่สะดุดตาคุณจริงๆ ด้วย ผมเคยไปผจญภัยกับเธอบ่อยๆ วันนี้เข้าเวรทำงานพร้อมเธอพอดี คืนนี้ค่อยคุยกันนะครับ ผมไม่สะดวกจะออกห่างจากขอบเขตพื้นที่ทำงานนานเกินไป”

    เฉินเฟิงรีบพูดว่า “เชิญทำงานต่อเถอะครับ มีอะไรค่อยคุยกันหลังจากพวกคุณเลิกงานแล้วก็ได้” จากนั้นคิดในใจว่า “ทำไมคนพวกนี้น่ากลัวจังวุ้ย รู้กระทั่งว่าเราคิดอะไรอยู่ เฮ้ย ! แย่แล้ว ถ้างั้นตอนนี้...” แล้วกระตุกศีรษะพรวดขึ้นดูฮาร์ท ก็เห็นอีกฝ่ายเดินไปถึงข้างคลังเก็บไอเท็มแล้ว และไม่มีทีท่าว่าจะหันมามองตัวเขาอย่างที่นึกกลัว จึงปลอบใจตัวเองว่าคงคิดมากไปเอง

    เฉินเฟิงพลิกดูคู่มือสัตว์อสูรที่ฮาร์ทให้มาอย่างเซ็งๆ แล้วพบว่าสัตว์อสูรที่เขาเจอในป่าสนตอนที่เพิ่งเข้ามาในเกมใหม่ๆ เป็นสัตว์อสูรระดับกลางถึงระดับสูงทีเดียว ส่วนพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงตัวนั้นเป็นถึงสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดของเกาะเริ่มต้น

    ปกติเวลาพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงปรากฏกาย มักจะฆ่าผู้เล่นมือใหม่ไปอย่างน้อย ๘๐ - ๙๐ ราย แล้วหลังจากนั้นหลายวัน พวกผู้เล่นมือเก่าก็จะพากันนั่งเรือข้ามมาจากทวีปกู่ย่า ค่อยยุติมหกรรมฆ่าไม่เลี้ยงลงได้และส่งมันกลับบ้านเก่าไป แต่โชคดีที่โอกาสปรากฏตัวของมันมีแค่ไม่ถึง ๒ ครั้งใน ๑ เดือน ไม่อย่างนั้นพวกมือใหม่คงไม่มีทางออกไปจากเกาะเริ่มต้นได้แน่ แต่เพราะความถี่ในการปรากฏตัวของมันน้อยมาก ดังนั้นจึงไม่มีผู้เล่นคนใดเสียเวลาไปรอ ถือเป็นหนึ่งในสัตว์อสูรที่ต้องพึ่งดวงถึงจะได้พบ

    ส่วนหนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหลพวกนั้น ถือเป็นสัตว์อสูรซึ่งเป็นที่รังเกียจพวกหนึ่ง ระดับยังพอใช้ได้อยู่ ปัญหาคือมันจะระเบิดตัวเองก่อนตาย ซึ่งจะมีอำนาจทำลายเป็นสองเท่าของปกติ หากผู้เล่นมีระดับเท่ากับมัน ก็ต้องอำลาชีวิตขึ้นสวรรค์ตามมันไปด้วย ถ้าระดับของผู้เล่นสูงกว่ามัน ค่าประสบการณ์ที่ได้ก็น้อยนิดจนน่าสมเพช ที่สำคัญคือมันไม่ได้ระเบิดให้ของเลิศหรูอะไรเลย ดังนั้นจึงแทบไม่มีผู้เล่นคนไหนอยากจะไปยุ่งกับมัน

    ใต้ข้อความอธิบายอย่างย่อมีคำแนะนำให้ผู้เล่นปฏิบัติเมื่อพบเจอสัตว์อสูรเหล่านี้ เนื่องจากป่าสนเป็นเส้นทางที่จำเป็นต้องผ่านหากคิดจะไปท่าเรือเริ่มต้น ถ้าไม่คิดเปลืองเงินก้อนโตจ้างนักขนส่งให้ช่วยส่งไปยังทวีปกู่ย่า ก็จำเป็นต้องผ่านเส้นทางนี้

    ในคู่มือแนะนำว่า ถ้าเจอกับหนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหล วิธีปฏิบัติคือ “วิ่งหนี !” เพราะพวกมันจะปรากฏตัวเป็นฝูงครั้งละ ๓ - ๕ ตัว แต่โชคดีที่มันเคลื่อนไหวช้า ดังนั้นการจะหนีไปให้ไกลจากพวกมันจึงง่ายมาก

    หากได้พบพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดง วิธีปฏิบัติก็ง่ายมาก ก่อนอื่นหมุนช่องสื่อสารไปที่ช่องมวลชน ประกาศไปว่าพฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงปรากฏตัวแล้ว จากนั้นจงหลับตารอความตายมาเยือนซะ ! หากตอนนั้นมีพวกยอดฝีมือแห่กันมาพอดี ก็มักจะมีของตอบแทนดีๆ ให้กับคนบอกข่าวเสมอ

    เฉินเฟิงด่าในใจ “ไปตายซะ...วิธีปฏิบัติบ้าบออะไรกันฟะ ! เสียแรงอุตส่าห์ตั้งใจอ่าน”

    ท้ายสุดคือตารางแสดงไอเท็มที่มีความเป็นไปได้ว่าสัตว์อสูรจะระเบิดออกมาให้

    ไอเท็มที่พฤกษ์ไพธอนสารหนูแดงระเบิดให้มีหลากหลายชนิดมาก มีม้วนคาถากลับบ้าน ม้วนคาถาคืนชีพ ม้วนคาถาลดพลังธาตุพิษ ม้วนคาถาลดพลังธาตุความมืด อัญมณีธาตุ แหวนป้องกันพิษ แหวนป้องกันความมืด ดาบสั้น หน้าไม้เหล็กกล้า ชุดเกราะหนังไพธอนแดงทั้งชุด นอกจากนั้นยังมีไอเท็มที่ทางระบบได้ประกาศไว้ แต่ยังไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน ได้แก่ สร้อยคอป้องกันพิษและดาบโกมุท

    ไอเท็มที่หนอนเขียวเขี้ยวเหล็กไหลจะระเบิดให้ก็มี ก้อนโลหะ ม้วนคาถากลับบ้าน ม้วนคาถาคืนชีพ ม้วนคาถาลดพลังธาตุพิษ อัญมณีธาตุ แหวนป้องกันพิษ ดาบสั้น เป้ขนาดเล็ก เป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ พร้อมกับบอกคุณสมบัติของไอเท็มแต่ละชนิดและอัตราส่วนโอกาสที่มันจะปรากฏ แถมยังบอกราคาซื้อขายของทางการและราคาซื้อขายในตลาดมืดอีกด้วย

    อ่านถึงตรงนี้ เฉินเฟิงก็ดีใจแทบคลั่ง เมื่อลองคำนวณมูลค่าของไอเท็มทั้งหมดที่ตัวเองได้มา ก็พบว่ามีมูลค่าหลายหมื่นเหรียญทองเลยทีเดียว แบบนี้เขาก็กลายเป็นเศรษฐีแบบพราดพราดแล้วน่ะสิ คำนวณดูแล้ว ถ้าเอาไปแลกเป็นเงินจริง ยังมากกว่าเงินเดือนของเขาในโลกความจริงตั้งสามเท่า ตอนนี้ต่อให้เอามีดจ่อบังคับเฉินเฟิงออกจากเกม เขาก็ไม่ยอมออกแล้ว !

    แต่แล้วเฉินเฟิงก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ไปลงทะเบียนสถานะจริงเลย เกิด username ของเขาถูกขโมยขึ้นมา มีหวังได้ร้องไม่ออกแน่ คิดแล้วเฉินเฟิงก็ลงมือทันที ม้วนทั้งผืนผ้าและดาบยัดลงไปในเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ แล้วลุกขึ้นเดินไปยังสำนักงานลงทะเบียน


    <>::<>::<>

    จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 23:57:49 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom