ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากนั้นเฉินเฟิงก็ก่นด่าโคตรเหง้าสักหลาดสิบแปดรุ่นของบรรดาเถ้าแก่ในบริษัทเลจจ์ออนไลน์ (Layge online Inc.) ในใจ ค่าธรรมเนียมในการลงทะเบียนยืนยันสถานะดันแพงมหาโหดโคตรๆ นอกจากจะหักแต้มสะสมในการฝากเงินของเขาไป ๑๐๐ จุดแล้ว ยังจะหักเงินทั้งหมดที่มีอยู่ในเกมครึ่งหนึ่ง ตั้งครึ่งเชียวนะ ! ไม่ว่าใครก็คงอด “สรรเสริญโคตรเหง้า” ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ แต่เฉินเฟิงก็ไม่โง่ เขาถามจนแน่ใจว่าชุดเกราะเครื่องป้องกันและไอเท็มทั้งหลายแหล่จะไม่ถูกหักลดไปด้วย แล้ววิ่งกลับไปที่ร้านขายไอเท็มอีกครั้งทำการช้อปปิ้งอย่างมโหฬาร ของที่ใช้แล้วหมดได้ทุกอย่าง เฉินเฟิงกว้านซื้อไว้หมด ถึงยังไงหากจะให้ถูกหักไปฟรีๆ ละก็ ขอเอามันไปซื้อของยังจะได้ประโยชน์เสียกว่า ยาฟื้นพลังเป็นของใช้แล้วหมดได้ที่สิ้นเปลืองที่สุด ดังนั้นแค่เจ้านี่ชนิดเดียว ในคลังเก็บไอเท็มก็มียาฟื้นพลังระดับต่ำสุมอยู่ ๒๐๐ กว่าขวด (ขวดละ ๓๐ เหรียญเงิน) นอกนั้นก็มีลูกดอกของหน้าไม้เหล็กกล้า ๑๐๐,๐๐๐ ดอก (๑๐๐ ดอก ๒ เหรียญเงิน) ม้วนคาถากลับบ้าน ๑๕ ม้วน (ม้วนละ ๓๕๐ เหรียญเงิน) ม้วนคาถาปลดผนึก ๒๐๐ ม้วน (ม้วนละ ๑๐ เหรียญเงิน) กับดัก ๒๐ อัน (อันละ ๒๐๐ เหรียญเงิน) เนื่องจากจำนวนที่ซื้อต่างเกินจากที่กำหนด แฟนนี่จึงลดให้เขา ๕% สุดท้ายสมบัติทั้งหมดเหลือแค่ ๓,๐๐๐ เหรียญเงิน แค่ซื้อของพวกนี้ เฉินเฟิงก็วิ่งรอกไปๆ มาๆ ระหว่างคลังเก็บไอเท็มและร้านขายไอเท็มหลายสิบรอบจนขาแทบหัก เพราะเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ดันมีของพิลึกกึกกือยัดเต็มอยู่ก่อนแล้ว ทำให้พื้นที่ว่างที่เหลือมีแค่ไม่ถึง ๕๐๐ ช่อง แต่ยังถือว่าเฉินเฟิงโชคดี เพราะถ้าไม่มีเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ใบนี้ ผู้เล่นทั่วไปจะมีแค่กระเป๋าคาดเอวที่ทางอาคารเริ่มต้นมอบให้ซึ่งจุได้แค่ ๕๐ ช่องกับอีกสองมือเท่านั้น และถ้าเป็นแบบนั้น เขามีหวังต้องวิ่งเป็นร้อยรอบแน่ เงินที่เหลือ ๓,๐๐๐ เหรียญสุดท้าย หักไปเสียครึ่งก็เหลือ ๑,๕๐๐ เหรียญ คิดแล้วก็ยังอดเจ็บหัวใจไม่ได้ แต่ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรดีแล้ว ไอเท็มที่ตอนนี้ หรือกระทั่งกล่าวได้ว่าในอนาคตอีกยาวนานช่วงใหญ่ข้างหน้าที่เขาพอจะมีโอกาสได้ใช้ มากพอที่เขาไม่จำเป็นต้องซื้อไอเท็มที่ใช้แล้วหมดได้ชนิดอื่นอีกแล้ว ทันใดนั้นได้ยินเสียงผู้เล่นคนหนึ่งร้องตะโกนขายของที่ข้างคลังเก็บไอเท็มว่า “ขายม้าสำหรับขี่ ม้าลมกรดระดับ ๒๐ ยังไม่ได้ตั้งชื่อ ขายเพียง ๒,๕๐๐ เหรียญเงินคร้าบบบบ ! ลดสะบั้นหั่นแหลก มีแค่ตัวเดียวเท่านั้น พลาดแล้วพลาดเลยไม่มีแบบนี้อีกแล้วนะ !” เฉินเฟิงจำได้ว่าแอนนี่เคยบอกไว้ว่า ในเกาะเริ่มต้นไม่มีโรงรับฝากสัตว์เลี้ยง หลังจากนั้นตอนที่เขาได้ดูแผนที่ ก็ไม่เห็นโรงรับฝากสัตว์เลี้ยงบนเกาะเริ่มต้นจริงๆ แล้วทำไมถึงมีคนมาขายสัตว์เลี้ยงอยู่ที่นี่ได้เนี่ย ? เฉินเฟิงที่วิ่งไปๆ มาๆ จนขาแทบหักย่อมอยากจะได้ม้ามาขี่สักตัว แต่ปัญหาคือ ตอนจะออกจากเกมจะทำยังไงกับม้าดี ? บ้านสามารถเลี้ยงสัตว์เลี้ยงได้ แต่ต้องงอกเงิน ๑๐,๐๐๐ เหรียญทองออกมาเสียก่อน ซึ่งใช่ว่าจะทำกันได้ในเวลาสั้นๆ หลังจากลองไปถามฮาร์ทดูแล้ว เฉินเฟิงค่อยทราบว่า ม้าลมกรดชนิดนี้เป็นม้าพาหนะที่นิยมใช้กันทั่วไปของผู้เล่นที่อยู่บนทวีปอื่น ในโรงรับฝากสัตว์เลี้ยงก็มีขาย แต่ที่ขายเป็นม้าระดับ ๑๕ ราคาตัวละ ๕,๐๐๐ เหรียญเงิน ม้าระดับ ๒๐ แถมยังไม่ได้ตั้งชื่อแบบนี้ หากขายในตลาดมืดจะได้ราคาถึง ๑๐,๐๐๐ เหรียญเงิน คนขายลดสะบั้นหั่นแหลกจริงๆ แต่ก็เป็นดังที่เฉินเฟิงคิด ซื้อมาแล้วก็ไม่มีที่จะเลี้ยง พอเขาออฟไลน์ออกจากเกม มันก็จะกลายเป็นม้าป่าไปในทันที ส่วนเรื่องที่ทำไมถึงมีม้ามาโผล่ที่นี่ มีแต่สวรรค์เท่านั้นที่ทราบ หลังจากคิดอยู่ครู่ใหญ่ เฉินเฟิงก็ตัดสินใจว่าถึงยังไงก็ไม่รู้จะเอาเงินไปใช้ซื้ออะไรดีอยู่แล้ว งั้นเอามาซื้อมาตัวนี้ไว้ขี่แทนเดินเท้าชั่วคราวก็แล้วกัน เพราะหากให้เขาเดินเท้าต่อ เกรงว่าสองขาคงไม่ฟังคำสั่งแหงๆ เฉินเฟิงเจรจาขอซื้อเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว รับกำไลสัตว์เลี้ยงมาแล้วถามคนขายว่าต้องเลี้ยงยังไงและต้องระวังเรื่องไหนบ้าง แต่คนขายดันไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง ได้แต่รอไปถามฮาร์ทแทน ฮาร์ทบอกโดยไม่มีการอุบไว้ว่า “กำไลต้องสวมไว้ที่มือ เป็นไอเท็มถาวรเช่นกัน สัตว์เลี้ยงต้องกินอาหารวันละสองมื้อ อาหารสำหรับสัตว์มีขายในร้านขายไอเท็ม ก็คืออาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงที่ก่อนหน้านี้คุณเคยซื้อมานั่นแหละครับ “นอกจากนี้ม้าที่เป็นสัตว์เลี้ยงสามารถใส่อาน รวมถึงแบกถุงสำหรับใส่ของแบบพิเศษ แต่ของพวกนี้ไม่มีขายในเกาะเริ่มต้น ยังมีชุดเกราะสำหรับม้าที่จะช่วยเพิ่มพลังป้องกันให้ม้า แต่ที่เกาะเริ่มต้นไม่มีขายอีกเหมือนกัน” ดูท่าที่ม้าตัวนี้มาโผล่ที่นี่ได้นับว่าไม่สมเหตุสมผลอย่างยิ่งจริงๆ แต่ในเมื่อซื้อมาแล้ว คนขายก็ออฟไลน์ไปแล้ว เฉินเฟิงได้แต่เดินจูงม้าไปที่ร้านขายไอเท็ม มือขวาของเขาสวมนาฬิกาอยู่แล้ว เฉินเฟิงจึงสวมกำไลสัตว์เลี้ยงไว้ที่มือซ้าย พอสวมปุ๊บ ในศีรษะก็มีเสียงจากระบบดังขึ้นทันที “ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของอัศวินลุล่วง ได้รับทักษะ ‘ขี่ม้า’ ของอัศวิน ระดับที่ ๑” เฉินเฟิงตะลึง “โว้ว ! เกมนี้มันมีกี่อาชีพกันแน่เนี่ย ตอนนี้ที่รวบรวมมาได้ก็มีนักดาบ นักผจญภัย นักรบเทพ พ่อค้า อัศวิน บวกกับที่แฟนนี่ที่ร้านขายไอเท็มเคยบอกไว้ว่ามีหมอยา นักฝึกสัตว์ ช่างฝีมือ นักเขียน นินจา นายพราน ผู้เปิดผนึก พ่อครัว...ฯลฯ แฟนนี่พูดเร็วเกินไป ไอ้เราก็ไม่ได้ตั้งใจฟังซะด้วย แต่ที่แน่ๆ คือมีเยอะมาก ในอาคารเริ่มต้นไม่มีส่วนที่สอนเรื่องอาชีพ แล้วอาชีพมีกี่อย่างกันแน่ และควรจะเลือกอาชีพไหนดี ? ดูท่าต้องหาเวลาแวะไปดูๆ ที่ตึกแนะนำอาชีพซะแล้ว” ในเมื่อได้ทักษะขี่ม้ามาแล้ว อย่างนั้นลองขี่ดูดีกว่า ! โตจนป่านนี้แล้ว เฉินเฟิงยังไม่เคยขี่ม้าเลยสักครั้ง หลังจากปีนขึ้นหลังม้าอย่างทุลักทุเล ม้าลมกรดก็ไม่ได้แสดงอาการประท้วงแต่อย่างใด เฉินเฟิงดึงบังเหียนเบาๆ ม้าลมกรดก็เดินไปข้างหน้าช้าๆ ให้เฉินเฟิงได้ลิ้มรสชาติการขี่ม้าเป็นครั้งแรก ขี่ม้าไม่ได้ยากอย่างที่คิด เมื่อพบสิ่งกีดขวาง ม้าก็เดินเลี่ยงเองได้ เฉินเฟิงอารมณ์ชื่นมื่นถึงขีดสุด แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรบ้าๆ เพราะเกิดตกม้าขึ้นมา คงไม่สนุกแน่ พอม้าผ่านไปถึงร้านขายไอเท็ม เฉินเฟิงก็รีบรั้งบังเหียนหยุดม้า แล้วใช้เงิน ๕๐๐ เหรียญเงินสุดท้ายที่เหลือซื้ออาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงจนหมด อาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงราคาห่อละ ๕๐ เหรียญเงิน หนึ่งวันต้องกิน ๒ ห่อ อะไรจะแพงขนาดนี้ ! เฉินเฟิงชักฉุนที่ก่อนหน้านี้แฟนนี่ขายให้เขาตั้ง ๑๐ ห่อ ตั้ง ๕๐๐ เหรียญเงินเชียวนะ ! ถ้าไม่เพราะซื้อม้าตัวนี้ อาหารสำหรับสัตว์เลี้ยง ๑๐ ห่อนั้นมิกลายเป็นขยะที่โคตรแพงไปแล้วหรือ ? แต่แฟนนี่ไม่เสียทีที่เป็นเถ้าแก่ร้าน พูดแค่แป๊บเดียวก็ทำให้เฉินเฟิงหายโกรธได้ แถมก่อนจะไปเฉินเฟิงยังต้องหันไปขอบคุณเธออีกต่างหาก ตอนหอบอาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงเต็มอ้อมแขนออกจากร้านขายไอเท็ม เฉินเฟิงก็คิดขึ้นได้ว่าไม่รู้วันนี้ม้าลดกรดได้กินอาหารแล้วหรือยัง ดังนั้นจึงเหลือไว้ห่อหนึ่ง ส่วนที่เหลือก็ยัดลงเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ เวลานี้เฉินเฟิงรู้สึกว่าชื่อของเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้ตั้งได้สมตัวมันมากๆ เพราะไม่ว่าจะยัดของอะไรลงไปมันก็กลืนได้หมด พูดถึงชื่อ แล้วจะตั้งชื่อม้าตัวนี้ว่าอะไรดี ? พอเฉินเฟิงฉีกห่ออาหารสำหรับสัตว์เลี้ยง ม้าลมกรดก็รี่เข้ามากินทันที ดูท่าคงจะทนหิวมานานแล้ว ในศีรษะมีเสียงจากระบบดังขึ้นว่า “ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไข แสดงทักษะพื้นฐานของนักฝึกสัตว์ลุล่วง ได้รับทักษะ ‘สื่อสาร’ ของนักฝึกสัตว์ ระดับที่ ๑” เฉินเฟิงคิดในใจว่า “สื่อสาร ? ให้อาหารสัตว์ทำไมถึงกลายเป็นสื่อสารไปได้หว่า ?” ม้าลมกรดกินอาหารทั้งห่อหมดอย่างรวดเร็ว แต่ดูท่าจะยังไม่อิ่ม จึงเอาศีรษะถูตัวของเฉินเฟิงไปมา เฉินเฟิงร้องว่า “ยังไม่พออีกเรอะ ห่อหนึ่ง ๕๐ เหรียญเงินเชียวนะ ฉันกินมื้อหนึ่งแค่ ๒ เหรียญเงินเอง นี่มันคิดจะกินจนฉันล้มละลายชัดๆ !” ม้าลมกรดเอาแต่ส่งเสียง “ฟืดฟาด” ศีรษะถูไปมาแรงกว่าเดิมเหมือนจะบอกว่า “เฉินเฟิงพูดถูกแล้ว ฉันยังอยากกินอีก แค่นี้ไม่พออิ่มจริงๆ นะ !” เฉินเฟิงถูกศีรษะม้าลมกรดถูไปถูมาจนแทบจะยืนไม่อยู่ จึงได้แต่ฉีกอาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงให้มันอีกห่อ เสียงจากระบบดังขึ้นในศีรษะอีกครั้ง “ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไขลุล่วง ได้เลื่อนระดับทักษะสื่อสารของนักฝึกสัตว์ เลื่อนเป็นระดับที่ ๒” เฉินเฟิงคิดในใจ “เลื่อนระดับอีกแล้ว ? ง่ายแค่นี้เองหรือ ? ป้อนอาหารหนึ่งครั้งก็ได้เลื่อนหนึ่งระดับ แบบนี้ผู้ฝึกสัตว์ไม่ท่วมบ้านท่วมเมืองไปแล้วเรอะ ?” เฉินเฟิงมองม้าลมกรดกินอาหารหมดไปอีกห่ออย่างรวดเร็ว แล้วพูดว่า “กินเก่งแบบนี้ ฉันเรียกแกว่า ‘สองกระเพาะ’ (ซวงเว่ย) แหละดีแล้ว กินแต่ละหนมากกว่าม้าตัวอื่นตั้งสองเท่า ชื่อนี้เหมาะกับแกมากๆ” คิดไม่ถึงว่าม้าลมกรดดูท่าจะไม่พอใจอย่างมาก ไม่แค่ทำเสียง “ฟืดฟาด” ดังกว่าเดิมหลายเท่า ศีรษะยังส่ายไปมาโดยแรง แสดงเจตนาอย่างชัดเจน เฉินเฟิงหัวเราะ “โห ! ประท้วงเป็นด้วยแฮะ ! กินเก่งแล้วยังไม่ยอมรับอีก สักวันแกต้องกินจนฉันหมดตัวแหงๆ” ม้าลดกรดเคืองยิ่งกว่าเดิม ยกขาหน้าขึ้นประท้วงเป็นการใหญ่ สุดท้ายงับชายเสื้อของเฉินเฟิงกระตุกเอาๆ เห็นม้าตัวนี้แสนรู้ขนาดนี้ เฉินเฟิงก็อารมณ์ดีอย่างมาก จึงหัวเราะพลางพูดว่า “พอแล้ว ! พอแล้ว ! อย่าหงุดหงิดเลยน่า เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ขนของแกสีขาว ส่วนฉันเองก็ชอบชื่อ ‘ซวงเว่ย’ (สองกระเพาะ) นี่มาก อย่างนั้นเราถอยกันคนละก้าว เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ซวงเว่ย’ (องครักษ์น้ำค้างแข็ง) เป็นยังไง ?” นึกไม่ถึงว่าม้าลมกรดท่าทางจะเข้าใจคำพูดของเฉินเฟิงจริงๆ พอได้ยินว่าเฉินเฟิงยอมเปลี่ยนชื่อให้ ก็สงบลงทันที เสียงจากระบบดังขึ้นในศีรษะอีกครั้ง “ผู้เล่นเฉินเฟิงปฏิบัติตามเงื่อนไขลุล่วง ได้เลื่อนระดับทักษะสื่อสารของนักฝึกสัตว์ เลื่อนเป็นระดับที่ ๓ สัตว์ที่เลี้ยงจะมีสติปัญญาโดยอัตโนมัติ” เฉินเฟิงตกตะลึง “แจ็ค ประหลาดเกินไปแล้ว ! ป้อนอาหารแล้วได้เลื่อนระดับยังพอว่า กระทั่งตั้งชื่อก็ได้เลื่อนระดับด้วยเรอะ ? ชักงงแล้วสิว่าจะเลื่อนระดับต้องมีเงื่อนไขอะไรบ้าง หรือเพราะชื่อที่เราตั้งมันเท่มากหว่า ? ชื่อ ‘ซวงเว่ย’ (องครักษ์น้ำค้างแข็ง) มันก็เท่ไม่เบาจริงๆ เสียด้วย” ทันใดนั้นได้มีเสียงผู้ชายดังมาว่า “เจ้านาย คำถามที่ ๑ ป้อนอาหารไม่สามารถเลื่อนระดับได้ คำถามที่ ๒ เงื่อนไขในการเลื่อนระดับมีดังนี้ : ครั้งที่ ๑ การได้รับทักษะ เงื่อนไขที่ต้องการคือ ‘กิริยาอาการที่กระทำทำให้สัตว์เลี้ยงมีปฏิกิริยาตอบรับได้’ ซวงเว่ยวิ่งเข้ามากินอาหารที่เจ้านายฉีกห่อ ดังนั้นจึงตรงตามเงื่อนไข “ครั้งที่ ๒ การเลื่อนระดับทักษะ เงื่อนไขที่ต้องการคือ ‘เข้าใจความต้องการของสัตว์เลี้ยง และให้ในสิ่งที่สัตว์เลี้ยงต้องการ’ เจ้านายเข้าใจความหมายที่ซวงเว่ยสื่อ และให้อาหารซวงเว่ยเพิ่มหนึ่งห่อ ดังนั้นจึงตรงตามเงื่อนไขเช่นกัน “ครั้งที่ ๓ การเลื่อนระดับทักษะ เงื่อนไขที่ต้องการคือ ‘สื่อสารเรื่องใดเรื่องหนึ่งกับสัตว์เลี้ยง และบรรลุความเข้าใจร่วมกัน’ เมื่อกี้เจ้านายได้พูดคุยกับซวงเว่ยเพื่อจะตั้งชื่อให้ สุดท้ายบรรลุความเข้าใจร่วมกัน ดังนั้นจึงตรงตามเงื่อนไขเช่นกัน” เฉินเฟิงสะดุ้งโหยง อุทานว่า “ว้าว ! แกพูดได้ด้วยหรือ ! แกเป็นคนปลอมตัวมา หรือเป็นคอมพิวเตอร์กันเนี่ย ?” จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 23:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ซวงเว่ยไม่ตอบ เฉินเฟิงตกตะลึงตาค้างไปพักใหญ่ เพราะแน่ใจว่าเมื่อกี้ไม่ได้หูฝาด จึงลองถามซ้ำอีกครั้ง “ซวงเว่ย นายพูดได้หรือเปล่า ? นายเป็นคนปลอมตัวมา หรือเป็นคอมพิวเตอร์กันน่ะ ?” ซวงเว่ยกล่าวว่า “เจ้านาย คำถามที่ ๑ พูดได้ แต่มีแต่เจ้านายเท่านั้นที่ได้ยิน คำถามที่ ๒ ไม่ใช่ คำถามที่ ๓ ใช่” เฉินเฟิงตะลึงอีกเป็นครู่ ค่อยพูดว่า “คอมพิวเตอร์คิดเองได้ด้วยแฮะ ! ร้ายกาจเป็นบ้า ! ม้าลมกรดเป็นเหมือนนายกันทุกตัวหรือเปล่า ?” แต่ซวงเว่ยไม่ตอบอีกแล้วจนเฉินเฟิงเริ่มจะมึน แล้วก็คิดได้ว่าในเมื่อเป็นคอมพิวเตอร์ ก็คงจะจำได้แต่ชื่อตัวเองล่ะมั้ง ! ดังนั้นจึงลองถามซ้ำว่า “ซวงเว่ย นายคิดเองได้หรือเปล่า ? แล้วก็ม้าลมกรดเป็นเหมือนนายกันทุกตัวหรือเปล่า ?” ผ่านไปครู่ใหญ่ซวงเว่ยค่อยตอบว่า “เจ้านาย ซวงเว่ยไม่สามารถเข้าใจความหมายของคำว่า ‘คิด’ ไม่มีคำนี้อยู่ในคลังข้อมูล จึงไม่สามารถตอบคำถามได้ คำถามที่ ๒ ไม่ใช่ ! ในคลังข้อมูลระบุว่า มีแต่ผู้เล่นที่มีทักษะสื่อสารระดับที่ ๓ เท่านั้นถึงจะสามารถมีสัตว์เลี้ยงที่เป็นแบบซวงเว่ยได้” เฉินเฟิงตะลึงจ้องซวงเว่ยอยู่พักใหญ่ คิดในใจว่า “ดูท่าซวงเว่ยไม่ได้คิดเองเป็นจริงๆ แต่แค่ที่โปรแกรมคอมพิวเตอร์สามารถทำได้ถึงขนาดนี้ ก็ร้ายกาจไม่ใช่เล่นแล้ว มีสัตว์เลี้ยงที่พูดได้แบบนี้ ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเซ็งละ ไม่รู้ว่าถามอะไรแล้วซวงเว่ยจะรู้ไปทุกเรื่องหรือเปล่านะ ถ้าใช่ก็เจ๋งไปเลย !” คิดแล้วก็ลงมือทำทันที หลังจากลองถามอยู่พักใหญ่ก็ได้ทราบว่า หากต้องการให้ซวงเว่ยตอบ ก็ต้องเพิ่มคำว่า “ซวงเว่ย” ไว้หน้าคำถาม ไม่อย่างนั้นซวงเว่ยจะไร้ปฏิกิริยา นอกจากปัญหาเกี่ยวกับนักฝึกสัตว์และสัตว์เลี้ยงแล้ว ซวงเว่ยจะตอบแต่ “หาข้อมูลนี้ในคลังข้อมูลไม่พบ จึงไม่สามารถตอบคำถามได้” ดูท่าซวงเว่ยจะเป็นสัตว์เลี้ยงที่สร้างขึ้นสำหรับตึกอาชีพนักฝึกสัตว์โดยเฉพาะ ในคลังข้อมูลจึงมีแต่ข้อมูลเกี่ยวกับนักฝึกสัตว์กับสัตว์เลี้ยง แต่เฉินเฟิงก็พอใจมากแล้วที่ได้พจนานุกรมนักฝึกสัตว์เคลื่อนที่เพิ่มมาหนึ่งตัว คนที่แสนจะขี้เกียจหาข้อมูลอย่างเขาได้ซวงเว่ยมา ก็พูดได้ว่าสะดวกขึ้นแยะ ตัวอย่างเช่นเมื่อเฉินเฟิงถามว่าหากต้องการได้อาชีพนักฝึกสัตว์ จะต้องบรรลุเงื่อนไขอะไรบ้าง ซวงเว่ยก็ร่ายทักษะต่างๆ ที่จำเป็นต้องมีออกมาทันที รวมทั้งทักษะใช้แส้ระดับที่ ๕ ทักษะจับสัตว์ระดับที่ ๕ ทักษะสื่อสารระดับที่ ๒ ทักษะขี่ม้าระดับที่ ๓ ทักษะวางกับดักระดับที่ ๓ ทักษะทำอาหารระดับที่ ๒ ทักษะสร้างระดับที่ ๓ รวมทั้งสิ้น ๗ ทักษะ ถึงตอนนี้เฉินเฟิงค่อยทราบว่า มีทักษะหลายอย่างที่ซ้ำกับอาชีพอื่น แต่ต่างอาชีพ ระดับของทักษะที่ต้องการก็แตกต่างกัน เหมือนอย่างขี่ม้าเป็นทักษะพื้นฐานของอัศวิน แต่ถ้ามีแค่ทักษะขี่ม้าก็ยังไม่สามารถจะเป็นอัศวินได้ ต้องมีทักษะอื่นร่วมด้วย สำหรับการเลื่อนระดับของทักษะพื้นฐานของอาชีพ ซวงเว่ยก็ตอบได้แค่ทักษะเฉพาะของอาชีพนักฝึกสัตว์เท่านั้น ทักษะอื่นจะค้นข้อมูลไม่พบ ในส่วนของสัตว์อสูร ก็ตอบได้แค่เงื่อนไขในการจับมาเลี้ยง และสามารถจับมาเป็นสัตว์เลี้ยงได้หรือไม่ อย่างอื่นต่างก็ค้นข้อมูลไม่พบเช่นกัน <>::<>::<> หลังจากทำความเข้าใจความสามารถทั้งหมดของซวงเว่ยแล้ว เฉินเฟิงก็ขี่ซวงเว่ยไปทำเรื่องลงทะเบียนผู้เล่นจนเสร็จสิ้น และสร้างแฟ้มข้อมูลส่วนตัวประเภทต่างๆ รวมทั้งลายม่านตา ลายนิ้วมือ และเสียง ทั้งหมดนี้เพื่อไม่ให้คนอื่นแอบอ้างเอา username ของเขาไปใช้ได้ แม้จะยุ่งยากน่ารำคาญ แต่เพราะอย่างนี้เฉินเฟิงถึงได้ยอมเอา username ซึ่งเป็นโลกส่วนตัวของตัวเองมาเกี่ยวเนื่องกับเกม นับแต่นี้ไป username นี้ก็มีแต่เฉินเฟิงคนเดียวเท่านั้นที่ใช้งานได้ <>::<>::<>::<>::<>::<> จากคุณ : Linmou - [ 9 ธ.ค. 49 23:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เฮ้อในที่สุดก็ลงทะเบียนซะที ลุ้นยิ่งกว่าเชียร์บอลอีก โดนไป 3-0 แล้ว นอนดีกว่า จากคุณ : oldword - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สะเกิดสะเกาพี่เฉิน พี่คะ ไม่ใช่ว่าอ่านใจได้หรอกค่ะ แต่ท่าทีพี่มันฟ้องค่ะฟ้อง ฟ้องอย่างจังเบอร์เลยแหละ! มีอย่างที่ไหน๊ไปสรรเสริญบุพการีเขาเสียได้ แต่ดูไปพี่เฉินเราท่าจะปากจัดไม่ใช่ย่อย เพราะสรรเสริญได้ถึงสิบแปดเหง้าของผู้สร้างเกมส์! ชื่อม้าเท๊เท่ค่ะ แต่พี่เฉินแหละ เวลาเรียกในใจคงนึกว่า มันเป็น "สองกระเพาะ" ไม่ใช่องครักษ์น้ำค้างแข็งม้าง (ฮา) แต่ระบบเกมส์นี้ละเอียดจริงๆ เพราะมีทั้งลายม่านตา มีทั้งเสียง บัตรชาชนบ้านเรายังมีแค่ลายนิ้วมืออยู่เลย ^^" จากคุณ : อมราวตี - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เกมส์นี้ลงทะเบียนที่ไหนครับ จาเล่นด้วย จากคุณ : คมลิขิต - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:18:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อิอิ ในที่สุดก็ลงทะเบียนซะทีผมหล่ะโล่งอก นิดหนึ่งนะครับคุณหลิน เรื่องไอเท็ม ผมว่าถ้าจะใช้คำว่าไอเท็มก็ไอเท็มไปเลย หรือของก็ของไปเลยไม่วงเล็บจะดีกว่านะครับ จากคุณ : ราชันย์ทิวา - [ วันรัฐธรรมนูญ 05:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไหงวันนี้เจอทั้งคนนอนดึกกับคนนอนเช้าเลยเนี่ย ^^" คุณ oldword - ขนาดนั้นเชียวหรือคะ (ความจริงตอนดิฉันอ่านก็แอบลุ้นเหมือนกัน) อม - แหมๆ ถ้าฮาร์ทไม่จาม ก็คงไม่สงสัยเหมือนกันแหละน่า เขาเรียกสัมผัสที่ 6 คุณคมลิขิต - ง่า...ไม่ทราบค่ะ คงต้องไปถามผู้เขียนเอาเอง ^^' คุณราชันย์ทิวา - ขอบคุณค่ะ จะลองเช็คดูอีกครั้งไม่ให้วงเบมันรกตานัก แต่วงเล็บใน 2-3 ครั้งแรกจะจำเป็นสำหรับคนที่ไม่เคยเล่นเกม และไม่รู้จักคำว่า "ไอเท็ม" นะคะ อย่างดิฉันองตอนที่เจอคำนี้แรกๆ ก็งงเหมือนกันว่ามันคืออะไร จนอ่านผ่านไปได้ตั้งมากกว่าจะเข้าใจว่ามันคือ "ของ" สารพัดอย่างในเกมนั่นเอง จากคุณ : Linmou - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:40:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณ คุณ  Linmou ที่ทำ Link ตอนผ่านมาให้ เพราะเพิ่งเห็นเรื่องนี้ อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลย  และไม่คิดว่าเรื่องแปลจากจีนจะมี "แนวนี้" ออกมา แต่อ่านตอนแรกไปไม่กี่บรรทัดก็เกิดกิเลสอยากเล่น เอ้ย....อยากอ่านต่อเรื่อยๆ  ต้องขอบคุณคุณ  Linmou  มากครับ รวมทั้งคนเขียนด้วย อิอิ ^___^..... จากคุณ : Psycho man - [ วันรัฐธรรมนูญ 07:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาอ่านค่ะ เคยเล่นเกมออนไลน์อยู่เหมือนกัน   แต่เกมนี้น่าสนุกกว่ากันเยอะ จากคุณ : Caje - [ วันรัฐธรรมนูญ 12:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อาจารย์จี - สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน (มากกกก) ^^  ความจริงช่วงนี้ที่จีนเขากำลังฮิตแนวนี้กันน่ะค่ะ เพียงแต่เมืองไทยไม่มีใครเอามาแปล ก็เลยไม่ทราบกันเท่านั้น ผู้เขียนชื่อ จางอวิ๋น ค่ะ เป็นนักเขียนหน้าใหม่ เขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก คุณ Caje - สวัสดีค่ะ ไม่เคยเล่นเกมออนไลน์ แต่ถ้ามีเกมแบบนี้ก็อยากจะลองเข้าไปเล่นดูเหมือนกันค่ะ ^___- จากคุณ : Linmou - [ วันรัฐธรรมนูญ 16:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อืม...เกมนี้คล้าย Last Chaos นะ...เคยเล่นอยู่พักหนึ่งแล้วย้ายมานี่เลยอด...สนุกดีครับคุณหลิน..ขอบคุณครับ จากคุณ : คนไกลบ้าน (superJ) - [ วันรัฐธรรมนูญ 16:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ้ น่าเล่นจริงๆ เกมนี้ จากคุณ : scottie - [ วันรัฐธรรมนูญ 22:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณคนไกลบ้าน - แหะๆ ไม่เคยเล่นเลยสักเกม เคยเห็นแต่ตอนหานชายเล่นแร็กนาร็อคเท่านั้นเองค่ะ ถึงพอจะรู้จักลักษณะเกมมาบ้าง คุณ scottie - เนอะๆ เกมเขาน่าเล่นดีเนอะ ^^ จากคุณ : Linmou - [ วันรัฐธรรมนูญ 23:21:39 ]