แสนตื่นตาตื่นใจในห้องนั้น
มีเธอฉันมีเขาเหล่านักเขียน
โต้ตอบกันทุกวันไปใจพากเพียร
ต่างหมุนเวียนวัจนะกวีกานท์
เธอคนสวยรวยอักษรกลอนไพเราะ
แสนเสนาะเหมาะล้ำเลิศคำหวาน
ฉันคนหล่อรอตอบคำแสนสำราญ
ต่างเบิกบานหว่านเสน่ห์สนองกัน
โลกเสมือนคอยสมานกานท์สนอง
ตามครรลองของกวีมีศิลป์สรรค์
เข้าระบบพบมิตรสนิทพลัน
โต้ตอบกันยันดึกยิ่งคึกคัก
ไม่แตกต่างทางความคิดสนิทสนม
ต่างชื่นชมสมค่าคนน่ารัก
เวลาผ่านนานพอดูอยากรู้จัก
เริ่มถามทักโทรหามาพบกัน
วันนัดพบสบพักตร์หนักใจหน่อย
ฉันค่อยค่อยเดินไปใจหวั่นหวั่น
ขากระเผล็กเขยกก้าวเศร้าใจครัน
เธอเหลียวหัน...ตาเหล่...ฉันเป๋เดิน
จากคุณ :
คมเย็น
- [
12 ธ.ค. 49 16:12:34
]