ลิงก์ตอนเก่าของบท 4 จ้ะ
นิทานดอยนรก 4-1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4877517/W4877517.html
นิทานดอยนรก 4-2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4884691/W4884691.html
นิทานดอยนรก 4-3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4894731/W4894731.html
นิทานดอยนรก 4-4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4903902/W4903902.html
นิทานดอยนรก 4-5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4909903/W4909903.html
นิทานดอยนรก 4-6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4918676/W4918676.html
นิทานดอยนรก 4-7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4927983/W4927983.html
นิทานดอยนรก 4-8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4935658/W4935658.html
นิทายดอยนรก 4-9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4941238/W4941238.html
นิทานดอยนรก4-10 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4948545/W4948545.html
นิทานดอยนรก4-11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4958075/W4958075.html
-----------------------------------------------------------
- ตอน ยิ้มแย้มถูกหยาม
-----------------------------------------------------------
บัดนั้น
นางกำนัล เร่งรัด จัดโต๊ะใหญ่
อาหาร คาวหวาน มีวางไว้
ทั้งเหล้าไห สุรา ล้วนชั้นดี
.......................................
ตามสบายเลยเพื่อนรัก
กินให้หนัก กินไป ให้อิ่มหมี
เจ้าเพื่อนยา จรมา หาทั้งที
ต้องให้สม ศักดิ์ศรี เพื่อนแม่ทัพ
เหวยทหาร จงร่าย รำกระบี่
ให้เจ้าเพื่อน เพลินฤดี ไม่ง่วงหลับ
แม่ทัพ ทั้งหลาย ก็คำนับ
ชักดาบ วาบวับ ออกมา
แล้วร่ายรำ ทำแทง แข็งขัน
ฟาดฟัน อากาศ ดูกาจกล้า
ไวว่อง คล่องแคล่ว ลีลา
ท่วงท่า สามารถ อาจอง
เจ้าสุพัต รินสุรา ให้เพื่อนรัก
หัวเราะ คึกคัก ใหลหลง
ดูสิเพื่อน ทหารพื้น ยืนยง
ขององค์ ทรงธรรม์ แดนมังกร
เราเป็นใหญ่ กว่าใคร ที่ในนี้
ทั้งยังมี ทัพใหญ่ ไม่แออ่อน
ท่านเก๋าซื่อ คือองค์ พระภูธร
ดั่งนารายณ์ สี่กร อวตาร
ท่านต้องการ มิให้เกิด กลียุค
เมืองสนุก สุขแสน แดนสถาน
ทำสงคราม มิขาม โจรใจพาล
พับนก ปกกบาล โปรยไป
ทำสงคราม ปัญหา ยาเสพติด
ตัวนิด ตัวน้อย พลอยตักษัย
หัวหน้าใหญ่ เกือบไม่รอด ปลอดภัย
เศรษฐกิจ เติบใหญ่ ไปทุกปี
ทุกทุกคน ขยันดี มีเงินใช้
จอหงวน ส่วนใหญ่ ขับแท็กซี่
ต้องกองทุน มือถือ ซื้อกันดี
ปลดหนี้ ปลดสิน มากมาย
ทุกคน รักท่าน ชอบท่าน
ผลงาน ท่านมาก หลากหลาย
พระคุณท่าน นั้นเทียบ เปรียบเม็ดทราย
มิมีหาย หรือพราก ไปจากเรา
....................................................
สุพัต เล่าไป ภูมิใจนัก
เจ้าเพื่อนรัก ฟังไว้ ให้หายเขลา
ยิ้มแย้ม ต้านตัด ขัดเบาเบา
กลัวเพื่อนเศร้า พูดรักษา ซึ่งน้ำใจ
....................................................
อันการเมือง เรืองโร่ นโยบาย
มีเป้าหมาย หนาบาง วางเอาไว้
เขาสร้างภาพ อาบสื่อ ลือมึJไป
เขาอยากให้ มึJเห็น เช่นเขาคิด
มึJก็โง่ งมงาย ควายโดนหลอก
เขาล้อมคอก บอกมึJ ให้ตรึงติด
ไม่ให้มึJ เห็นจริง เลยสักนิด
บังทางทิศ ปิดได้ ดีจริงเชียว
มึJปิดตา ตัวเอง ทำเฉไฉ
มึJเคยไหม คิดจะลอง มองเฉลียว
มึJมุ่งลง ตรงไป ใช่อย่างเดียว
เขาจูงเกี่ยว มึJก็เที่ยว เบี้ยวบ้าไป
ครั้นคนอื่น ขืนมอง ไม่เหมือนมึJ
มึJโกรธขึ้ง เคืองเขา ไม่เอาไหน
มึJว่าเขา คิดได้ ไม่ตรงใจ
ไอ้นั่นไซร้ มันเป็น เช่นทรชน
อันตัวกู มองว่า ไม่น่าผิด
ถ้าเขาคิด หลายทาง บ้างหลายหน
อันหนึ่งเรื่อง หลายแง่ แส่มาปน
หากเป็นคน คิดได้ ใช่ไม่ดี
มึJมาคุย ลุยล่า บ้าอำนาจ
แค่มึJวาด ฝันไว้ แล้วใส่สี
หาอะไร จริงใจ ก็ไม่มี
เบื่อเต็มที ขี้เสร็จ ยกหางเอง
........................................
เมื่อนั้น
สุพัต ทำเมา โหวงเหวง
แกล้งระบำ รำมีด ให้ครื้นเครง
บรรเลง เพลงมีด กรีดควับ
มีดคู่ แพรวพราว พลิกพลิ้ว
เสียงคมมีด ฟิ่วฟิ่ว ฝับฝับ
แกล้งจะแทง ยิ้มแย้ม ให้ย่อยยับ
กลอกกลับ แทงหลอก กลอกตา
............................................
เมื่อนั้น
ยิ้มแย้ม จึงขัด สุพัตว่า
บัดนี้ เพื่อนเรา เมาแล้วนา
ไปพักผ่อน ดีกว่า น่าจะดี
........................................
เมื่อนั้น
สุพัต จัดจ้าน มากศักดิ์ศรี
หยุดรำมีด อาถรรพ์ ในทันที
โผกอด เพื่อนซี้ หน้าแดง
อย่ากลัวเลย เพื่อนรัก เราล้อเล่น
เราหรือ จะฆ่าเข่น กลั่นแกล้ง
ยังรักมึJ ไม่เคย คิดเคลือบแคลง
อย่าระหอง ระแหง แหนงหน่ายเลย
เราคงเมา แล้วกระมัง กันทั้งคู่
ไปเดินดู เมืองนี้ ดีกว่าเหวย
จูงยิ้มแย้ม เดินเล่น ชมเชย
เพื่อนข้าคง มิเคย เห็นเช่นนี้
ทหารเจ๊ก ขวักไขว่ เดินไปมา
ดูแกล้วกล้า แสนขยัน ขมันขมี
พาไปดู คลังเสบียง เลี้ยงโยธี
ไปดูที่ คลังอาวุธ สุดตระการ
ดูเหมืองเหล็ก เจ๊กคุม เชลยไว้
เหล่าพลไพร่ เห็นสุพัต เดินผ่าน
ต่างคำนับ รับรอง ตามต้องการ
เจ้าสุพัต เบิกบาน สำราญใจ
ชวนยิ้มแย้ม เพื่อนรัก ไม่หักจิต
กูนั้นคิด เช่นนี้ จะดีไหม
เราร่วมเตียง เคียงข้าง ไม่ห่างไกล
คุยกันไป ให้เหมือน แต่ก่อนนา
............................................
เมื่อนั้น
ยิ้มแย้ม บอกขัด สุพัตว่า
อย่าเลย เกรงใจ ไอ้เพื่อนยา
เรากลับก่อน ดีกว่า น่าจะควร
............................................
อย่าเอ๋ยอย่าขัด
เจ้าสุพัต ทัดทาน เป็นการด่วน
เพราะตรึงติด คิดถึง จึงเชิญชวน
ร่ำอดีต หอมหวน ล้วนตรึงตรา
จูงยิ้มแย้ม เข้าใน จวนแม่ทัพ
แล้วบอกกับ เพื่อนรัก นอนเถิดหนา
เจ้ายิ้มแย้ม นอนเตียง เคียงเพื่อนยา
มิหลับตา เวลา ล่วงเลยไป
ยินเสียงเพื่อน ละเมอ เพ้อเรียกชื่อ
เจ้ายิ้มแย้ม ดึงดื้อ หรือจะไหว
มึJควรพา ธฤติ เพื่อนยาใจ
คลาไคล คืนสู่ อโยธยา
( โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ )
จากคุณ :
ย.ยิ้มแย้ม
- [
15 ธ.ค. 49 04:16:26
]