ดอกไม้งามแสน อาบแสงแดงทา เมื่อยามฟ้ารุ่ง
กลิ่นเจ้าโปรยปรุง ฟุ้งเฟื่องเลื่องลอย ให้พลอยคิดไกล
ทอดใจน้อย ให้ลอยละลิ่ว ให้ปลิวเรื่อยไป
จะหยุดตรงไหน ก็ตามแต่ใจ จะใฝ่จะฝัน
ใจปรารถนา ขอบฟ้าทาทอง ก็มองไปเถิด
ขอบฟ้าแพร้วเพริศ ล้อล้ำเล่อเลิศ เพลิดเพลินทุกวัน
จะหยุดตรงนี้ เล่นลมอีกที ชูชื่นชีวัน
อยู่ภายใต้ฝัน ผันตัวกลับหลัง จากโลกวุ่นวาย
ให้จิตได้ใช้ ให้ใจได้คิด ชุบชีวิตก่อน
อย่าเพิ่งบั่นทอน ข้างในอย่าร้อน ข้างนอกให้คลาย
ให้ตะวัน ทอทอดทองแสง แทรกแซงให้หาย
มืดหม่น-สลาย ฟ้ามัว-สดใส โลกใหม่มาแล้ว
..........................................................................
บ่น : ชื่อเช้ย-เชยเนาะ แต่คิดได้อย่างนี้แหละ เหมาะดีแล้ว อย่าเปลี่ยนเลย
แรงบันดาลใจ : หมอกที่หนาแน่นจนมองไม่เห็นพระอาทิตย์ในตอนเช้า
..........................................................................
จากคุณ :
คายตรี
- [
22 ธ.ค. 49 19:28:26
]