ไม่แม้นวันเก่าของเราก่อน
ถึงย้อนก็ต่างอย่างคิดฝัน
รักหรือ คือร้างต่างสัมพันธ์
ยึดมั่นอาจม้วยด้วยอกตรม
นิ่งนิ่งนั่งดูอยู่ห่างห่าง
อ้างว้างเกินเจ็บเก็บขื่นขม
ปากปิดกัดปากจนระบม
หยุดถ้อยคารมอันระกำ
นิ่งนิ่งนั่งหน้าเฉยเรียบเรียบ
ปากบางคมเฉียบหยุดเพ้อพร่ำ
ผลุนผลันวันเก่าเรายังจำ
รอยช้ำเหล่านั้น..ฉันเพียงลืม...
จารไว้ ณ หน้าจอคอมพิวเตอร์ เพลา ใกล้บ่าย หายไปเพียงสิบนาที
สถานที่ ณ เรือนนนทบุรี แหล่งไกลรำพึง
พระศุกร์ ๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๐
....ศักราชอันยังไม่คุ้นชิน
ราชอาณาจักรสยาม...
วันเหล่านั้นหายไปไหนแล้วหนอ
แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 50 13:59:31