ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วแอบเศร้า อยากร้องไห้ในสวนดอกไม้ในบทกวีจัง จากคุณ : Fleur Bleue (Fleur Bleue) - [ 6 ม.ค. 50 09:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รักเร่แรมรักร้าง..........โรยรา เล่ห์รักชักนำพา...........พี่เศร้า รักจางห่างโหยหา.........หวนเทวษ ตรมจิตคิดถึงเจ้า...........จากน้องนวลอนงค์ กาหลงหลงรักแล้ว.........หลอกลวง เจ็บจิตฤทธิ์รักหวง..........ห่วงไห้ ชมดื่มด่ำดอกดวง...........บุปผชาติ ใจหม่นทนหมองไหม้.......หมดสิ้นรักสลาย ผมว่าคุณราติมณิ เขียนดีนะ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 6 ม.ค. 50 12:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดอกกุหลาบ. . . ส่งกลิ่นกำซาบชื่นนาสา หอมอวล หอมนวล ทุกครั้งครา แต่ทว่า หอมบ่นาน เมื่อกาลแปร รักเร่... พรมเสน่ห์พร่ำบอกว่ารักแน่ รักเร่รักร้าว รานดวงแด รักเล่ห์นั่นแท้คือรักลวง ดอกปีบ... ประคองกลีบส่งให้เจ้า ว่าเราห่วง ปีบพลันร่วงผล็อย  มิต้องทรวง เจ้าหยิบพวงดอกอื่นมาชื่นชม กาหลง หลงเคยใกล้ชิดสนิดสนม หลงเจ้าระอุอกตกตรม หลงใจหลงคมคารมร้าว! จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 6 ม.ค. 50 13:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขียนดีครับเขียนดี อ่านรื่น เปปรียบเทียบดี ครั้งแรกได้ขนาดนี้ไม่ธรรมดาเลย รักร้างดูคว้างเคว้ง..................ใจวังเวงดังรักเร่ กลิ่นกรุ่นเหลือคะเน.................จางหายคล้ายกุหลาบโรย รักเหมือนดวงประทีป.............ดังดอกปีบร่วงหล่นโปรย เพียงต้องสายลมโชย...............ใยลับลาดั่งกาหลง ชอกช้ำค่ำคืนนี้.......................เหมือนราตรีถูกเด็ดลง ใจคอไม่มั่นคง.....................ยังหลงไหลคล้ายพุดตาล เสน่ห์เอ๋ยเสน่หา..................คล้ายบุบผาที่เบ่งบาน ใยอยู่ไม่ช้านาน...................ไม่ทานทนจนร่วงโรย จากคุณ : สนิทใจ - [ 7 ม.ค. 50 20:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทักทายค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 7 ม.ค. 50 23:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกท่าน สำหรับกำลังใจและคำชมค่ะ ตอนนี้อยู่ห่างจากบ้านเกิดมาไกล คิดถึงภาษาไทยมาจับใจ เห็นด้วยไหมคะ ว่าไม่มีภาษาไหน จะซึ้งกินใจเท่าภาษาแม่อีกแล้ว กลอนแต่ละบทที่ทุกท่านร่วมแต่ง ล้วนแต่ซาบซึ้งกินใจ ไพเราะจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : ราตริมณิ - [ 8 ม.ค. 50 07:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอร่วมอารมณ์ชมบุปผาด้วยคนนะคะ ความรักดังดอกไม้              มีมากมายหลายหมื่นพัน นำรักเปรียบเทียบกัน           รักฉันนั้นดั่งไม้ใด กุหลาบหลากหลายสี           แดงเหลืองมีต่างความหมาย หนามคมกุหลาบร้าย            สังเวยใจให้รักลวง มะลิหอมชื่นใจ                   เหมือนรักใส่ไปทั้งดวง มาลัยจากแดนสรวง             คนทั้งปวงล้วนบูชา ดอกแก้วหอมเย็นรื่น            ใจชูชื่นคืนนาสา คิดถึงเพียงแก้วตา               ลมพัดมาพาร่วงไป ชมไม้เปรียบความรัก            จำต้องหักตัดอาลัย รักฉันต่ำเกินไป                   เปรียบหญ้าไร้คนเหลียวแล ดอกหญ้าต่ำต้อยนัก             เจ็บปวดหนักความเชือนแช หวังเพียงหนึ่งคนแคร์            เห็นรักแท้..ในหัวใจ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 8 ม.ค. 50 12:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหล่ามวลมาลีหอม เคยดมดอมแล้วสุขี มาดหมายในใจมี ว่ารักนี้คงชื่นบาน ดังดวงเจ้าดอกไม้ บ่มกลีบใบสีอ่อนหวาน แต่รักนี้อยู่ไม่นาน เหมือนดอกบานแล้วเฉาลง ---.... สวัสดีค่ะ จริง ๆ แล้วเข้ามาอ่านหลายรอบแล้วล่ะ แต่ร่วมเขียนด้วยไม่ไหวจริง ๆ มาหนนี้ก็คงพอกล้อมแกล้มได้อ่านกันบ้างล่ะค่ะ แล้วจะรอผลงานชิ้นต่อไปนะคะ แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 21:07:23 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 9 ม.ค. 50 21:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ๐ กาหลงขาวกลีบไร้.....ราคี หลงกลิ่นหอมกรุ่นมี......มอบไว้ กาหลงถิ่นหลงที-.........ท่ากลับ รังเนอ หลงพี่หลงลืมไร้...........สติรั้งจากสมร ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 50 06:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ๐ แอบรักชูกลีบเคล้า.......คลอใบ ดังพี่แอบมีใจ.................ต่อเจ้า ห่างศักดิ์ห่วงสายใย.........เกินยึด โยงนา รุมอุระรบเร้า..................อาจรู้ฤๅสมร ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 50 06:39:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๐ หอมไกลหอมหมื่นลี้......ลำยอง เหลืองบุปผากลีบกรอง......กลิ่นฟุ้ง งามพฤติฤต่างผอง............ผกากลุ่ม เจ้าเอย หอมย่อมเกินเขตคุ้ง..........ขอบฟ้าลิบไกล ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 50 06:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ๐ ช้องนางชูช่อช้อย...........ชวนชม ขาวเหลื่อมเหลืองสวยสม....ศักดิ์เจ้า ยื่นดอกยั่วภมรดม.............ดอมกลิ่น ฤๅต่างแม่ยั่วเย้า................ยื่นหน้ารอถนอม ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 50 06:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ราตริมณิ.... ที่เขียนมาเป็นกาพย์ยานี ๑๑ เป็นฉันทลักษณ์หนึ่งที่มักใช้ แทรกคั่นในการเขียนคำฉันท์ยาวๆ เช่นเดียวกับกาพย์ฉบัง๑๖ เสียงท้ายวรรคจึงมรรคเป็นอย่างเดียวกับ ฉันท์ ๔วรรคต่อบท คือท้ายวรรค ๒ มักเป็นเสียงสามัญ ท้ายวรรค ๓ และ ๔ ลงด้วยจัตวาจะดี ผมไม่ค่อยได้เขียน มีแต่ของเก่า ๐ เว้าวอนเหมือนอ่อนใจ จากอาลัยอันลุกลาม กำซาบแห่งวาบหวาม เหมือนดั่งทรามจนทรุดโทรม ๐ ความหมายดั่งกลายหมด พากำสรดให้หลั่งโลม ห้วงใจดั่งไฟโหม ให้ทราบโซมความสูญเสีย ๐ คิดหนึ่งเคยซึ้งหนอ เคยอยู่รอเคยคลอเคลีย กลับซ่อนเหมือนผ่อนเพลีย เหมือนละเหี่ยจาก โหยหา ๐ ผ่านวัน..ฤๅ...ผันวาร อันเคยหวานให้เลือนลา เขาแปร..หรือ...แค่ปรา- การ...อันข้าคอย..คว้า..กัน จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ม.ค. 50 06:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เพราะจังเลย  ไม่เคยเขียนแบบนี้มาก่อน มาขอซุ่มอ่านนะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 12 ม.ค. 50 12:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ คุณสดายุมากๆค่ะ สำหรับคำแนะนำ ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าไม่ได้เป็นกวี เป็นเพียงคนอยากเขียน ส่วนเรื่องฉันทลักษณ์นี่ก็อาจจะมีผิดพลาดบ้าง คือแต่งแบบไม่มีแบบแผนสักเท่าไหร่ค่ะ ส่วนใหญ่จะใช้อารมณ์เป็นหลัก เป็นอารมณ์พาไปล้วนๆค่ะ จากคุณ : ราตริมณิ - [ 14 ม.ค. 50 10:18:10 ]