บนทางด่วนทวนแดดที่แผดแสง
ตะวันแดงแต่งฟ้าข้างหน้านั้น
ขึ้นรถขับกลับบ้านผ่านทุกวัน
รถมากคันขับกันไปไม่รอช้า
เสาไฟฟ้าสองฟากฝั่งถนน
เรียงรายยลอย่างแถวแนวไม้ป่า
ต้นเสาไฟตรงแถวแนวสายตา
มีไฟฟ้าพาคืนพร่างดังกลางวัน
รถวิ่งบ้างหยุดบ้างนั่งทนขับ
กลัวเครื่องดับด้วยรถเก่ามันเฝ้าสั่น
รถคันเก่าคนขับแก่แย่พอกัน
ต้องคอยดันคันเกียร์เลียคลัทช็ไป
รถกระตุกตะกุกตะกักสำลักบ่อย
เหมือนเต่าค่อยคลานช้าท่าไม่ไหว
โชคยังดีถึงที่แล้วแคล้วคลาดภัย
กลับบ้านได้ดีใจจังทั้งรถ คน
ดิ้นรนไปไม่หยุดมนุษย์เมือง
มากหลายเรื่องเหนื่อยล้าพาสับสน
รถวิ่งวนคนวุ่นวายเวียนว่ายวน
ยิ่งดั้นด้นหนทางยิ่งห่างไกล
บ้านหลังเก่าเมียคนเก่าเราคนแก่
ต่างเผื่อแผ่พอเพียงเลี้ยงตัวได้
ลดความอยากหลากความคิดหลอมจิตใจ
มั่นคงไว้ไม่เปลี่ยนผันทุกวันคืน
บ้านอบอุ่นกรุ่นไอสายไยรัก
มีลูกสักสิบคนคงทนฝืน
ลูกสองคนพอทนไหวไม่กล้ำกลืน
รักยั่งยืนตื่นหลับไม่อับจน
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
6 ม.ค. 50 17:51:34
]
เก่าแก่
