เรื่อง janrai ของคน uppree จนได้พบสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิตและจุดจบของชีวิต
คุณเคยเดินไปแล้วผ่านหมาหลายๆตัว อยู่ๆมันก็วิ่งเข้ามาหายังกับว่าคุณเป็นหัวขโมย สายตามันจ้องเหมือนกับเราเป็นผู้ร้าย ศัตรูคู่อาฆาต เสียงคำรามออกจากปากที่มีเขี้ยวแหลม น้ำลายไหลยืดออกจากซอกฟันเราเดินหนีมันยิ่งส่งเสียงดังขึ้นหลายเท่าตัว เราหากิ่งไก้ที่อยู่ใกล้ตัวมาขว้างใส่ มันก็หนีออกไปไม่นานแต่มันกลับมาพร้อมกับฝูงที่ใหญ่ขึ้น ส่งเสียงทั้งเห่าและหอน ปากที่อ้ากว้างคอยจะงับที่ต้นขาเมื่อเราเผลอตัว มันก็เหมือนกรรมเวรนั่นหละ ใครว่าเรื่องพรรนี้มันจะไม่ตามเราทัน พวกมันจะติดข้างหลังเราอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าตอนกิน เยี่ยวหรือนอนหลับ คอยเป็นเงาบาปที่จะออกมาทวงหนี้แค้นของตัวคุณเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ฉันจำไม่ได้หรอกว่าทำสิ่งชั่วร้ายอะไรบ้าง ถึงแม้ฉันจะเอ่ยปากบอกทุกผู้คนเสมอว่าตัวฉันไม่ใช่คนดี และไม่ใช่คนชั่ว มดสักตัวฉันยังไม่ฆ่าเลยแล้วจะไปทำร้ายใครได้ แต่สิ่งที่บอกว่าไม่ผิดในความคิดฉัน มันอาจจะทำร้ายใครหลายๆคนโดยที่ฉันไม่รู้ตัวเลยก็ได้ และมันก็จะกลับมาหาตัวฉันทุกครั้งที่มันมีโอกาสแก้แค้น เหมือนฉันเป็นหนี้ตั้งแต่สมัยโบราณทุกครั้งที่มันวกกลับมาหา ก็ทำให้ฉันคิดได้กับสิ่งที่เคยทำมาเสมอ มันอาจไม่ได้ผิด แต่มันก็ไม่ได้ดี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เพื่อไปแก้ปัญหาที่ผ่านมาให้มันดีขึ้น ตัวฉันก็ยังสองจิตสองใจ ถ้าฉันไม่ได้ทำมันทุกวันนี้ฉันคงไม่คิดดีขึ้นแต่ถ้าไม่ได้ทำมัน ฉันคงไม่รู้ถึงผลลัพธ์สิ่งที่เกิดขึ้นตามมา ชีวิตของคนเราสั้นนัก สั้นเหมือนลมหายใจที่ เอาเข้าแล้วปล่อยออก ฉันจะใช้ชีวิตช่วงสั้นๆที่เหลือได้แก้ไข ไม่ใช่สิ ทำสิ่งดีๆให้คนที่รักฉันและอยู่เคียงข้างฉัน อย่างน้อยมันอาจจะช่วยให้ฉันไม่ต้องถูกตราหน้าว่าอกตัญญู
เมื่อก่อนฉันยังเด็กพอที่จะทำสิ่งโง่เง่า แต่ก็ดีกว่าที่จะมานั่งโหยหาว่ามันขาดอะไร แต่แล้วชีวิตสุดท้ายตัวฉันเองกับต้องมานั่งเสียใจกับการทำสิ่งงี่เง่า ถ้าเราจะเขียนจะไรสักเรื่องเขียนอะไรสักอย่าง ฉันว่าไม่มีอะไรน่าสนใจเท่ากับเรื่องของชีวิตคน เพราะคนเรานี่หละมีสีสันที่สุด คนได้ผ่านร้อนผ่านหนาว ได้สุขได้ร้องไห้เสียใจ แต่มันก็แค่ชีวิตคน จะมีเรื่องราวของคนสักกี่คนที่จะเป็นที่น่าจดจำ และต่อไปนี้ลองมาดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนธรรมดาคนนึง ที่อาจจะพอเป็นที่น่าจดจำของคนหลายๆคนในโลกใบนี้ก็เป็นได้
-----------------------------------------------------------
เรื่องสั้นนี้ขียนมาจากชีวิตของผู้ชายคนนึง ที่ดำเนินชีวิตตามความรู้สึกและอารมย์ จนกระทั่งวันนึงเค้าได้พบสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิต และจุดจบของชีวิตพร้อมๆกัน อยากให้ลองมาอ่านกันผมจะส่งสัปดาห์ละหนึ่งบทจนจบเรื่อง ผมอยากอุทิศเรื่องราวนี้ให้กับเด็กผู้ชายคนนี้ ที่ไม่มีโอกาสจะได้เห็นผลงานของตัวเองถูกส่งสุ่สายตาประชาชน
อรรถฤอากรณ์ วรรณจันทร์ tel:0870058378

แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 18:38:44