ความคิดเห็นที่ 1 เสียงร้องเพลงในครัวดังแว่วมา “ไปเถอะไป๊ไปซะไปให้ไกลๆ เจอหน้ากันที่ใดไม่ต้องมาทัก  เอ๊ะไม่เอาดีกว่าเอาเพลงนี้ดีกว่า กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีฟ่า วุ้ยร้องไม่เป็นไม่แนวเลยฟ่ะ..” เสียงร้องเพลงหงุงหงิงงึมงัมสลับกับเสียงทำกับข้าว พร้อมกลิ่นหอมกระเทียมเจียวที่ลอยตามลมมาทำให้ชายหนุ่มใจสงบมากขึ้น ความรู้สึกแปลกๆก็เข้ามาแทนที่ หลายครั้งที่อยู่คนเดียวเขาเคยนึกเบื่อชีวิตตัวเอง กับความเคว้งคว้างที่พานให้ไม่อยากทำสิ่งใด แม้บางครั้งอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงและบริวารมากมายก็อดที่จะนึกเหงาในใจไม่ได้  แม่นมที่แก่หง่อมถึงแม้จะเลี้ยงเขามาแต่อ้อนแต่ออกก็ไม่สามารถเข้าถึงความเหงาลึกซึ้งนี้ได้ หรือแม้แต่คู่หมั้นสาวที่ผู้ใหญ่ต่างเล็งเห็นว่าเหมาะสมกันทุกประการก็ไม่สามารถเติมเต็มสิ่งที่เขารู้สึกว่าขาดหายได้เลย ไหนเรื่องใหม่ที่จะต้องปวดหัวกับความคิดที่ว่าคนกันเองคิดร้ายแล้วก็ยิ่งรู้สึกแย่ บัดนี้คล้ายกับว่าความเหงาที่ลึกซึ้งซึ่งเกาะกุมใจเขามานานแสนนานจะแล่นหายไปทางใดก็ไม่รู้  ความแปลกของคนที่ได้พบและคำพูดที่ได้ยินสลายความรู้สึกเบื่อหน่ายไปโดยไม่รู้ตัว   ความรู้สึกสบายอกสบายใจเหมือนอยู่ท่ามกลางที่ที่เป็นของตัวเองนั้นทำให้เขาเริ่มขมวดคิ้วครุ่นคิด ‘หรือจะอยู่กับยัยนี่ไปสักพักดี ...คิดเสียว่ามาพักร้อน’ คิดได้ดังนั้นคิ้วที่ขมวดก็เริ่มคลายลง ก่อนจะเดินเข้าไปในครัวเพื่อทำตัวให้คุ้นเคยกับ ‘เนื้อคู่’ “มีอะไรให้ผมช่วยไหม...ผมเนี่ยมือหนึ่งด้านปอกกระเทียมเลยนะจะบอกให้” ชายหนุ่มอวดอย่างอารมณ์ดี “หืม..ทำใจได้แล้วหรอว่าจะต้องอยู่กับฉัน  ก็บอกแล้วว่าเราเป็นเนื้อคู่กันยังไงก็ไม่แคล้วคลาดกันไปได้หร๊อก” หญิงสาวยักไหล่ทำท่าน่าหมั่นไส้แต่ชายหนุ่มเริ่มชินจึงได้แต่มองยิ้มๆ “คุณนี่ เอ๊กซ์เปิร์ททางด้านยียวนกวนบาทาซะจริงๆเลยนะ ผมถามว่าจะให้ผมช่วยอะไรไหม ไหนๆก็ไหนๆแล้วผมคงต้องทำตัวให้ชินกับคุณจริงไหม” “ก็คงงั้นล่ะ ว่าแต่คุณไม่อยากรู้บ้างเลยหรอว่าใครล่าคุณ แล้วคุณสงสัยใครบ้าง คุณรู้ไหมว่ารู้เขารู้เรารบร้อยครั้งก็ชนะทั้งร้อยครั้ง ซุนวูท่านว่าไว้ ไม่มีสงครามใดที่จะไม่มีจุดอ่อนจุดแข็งถ้าเรารู้เท่าทันฝ่ายตรงกันข้ามเราก็จะได้ดำเนินการรุกรับได้ทันท่วงที”  ภูมินทร์หัวเราะก๊ากเมื่อได้ยินกุนซือสาวให้คำแนะนำ “เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ ผมยังไม่อยากจะคิด อยากจะพักให้สบายๆก่อนแล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อไป ก็คุณอวดว่าอยู่กับคุณแล้วปลอดภัยผมก็เริ่มเชื่อขึ้นมาตงิดๆแล้วนะ ส่วนเรื่องเงินทองคุณไม่ต้องเป็นห่วงผมมีเหลือเฟือ จะจ่ายให้” ชายหนุ่มเสนออย่างใจป้ำซึ่งพิณชนิดาก็ไม่ขัด “ได้เลย..แต่จะให้เหมือนโรงแรมห้าดาวคงไม่ได้นะ ฉันนิยมเลี้ยงแขกแบบบ้านๆนี่ล่ะไม่เปลืองดี” ความงกเข้าครอบงำ มือที่สาละวนกับการกวัดไกวตะหลิวปล่อยอาวุธมาแบหราตรงหน้า “ไม่ใช่ตอนนี้สิ คุณก็รู้ว่าผมมาแต่ตัว กระเป๋าเงินโทรศัพท์มือถือก็โดนพวกนั้นโยนทิ้งไปในรถหมด ไว้ผมกลับบ้านสิ อะไรเท่าไหร่คุณก็จดไว้ก็แล้วกัน” ชายหนุ่มโวยวายก่อนจะให้ข้อเสนอ “แหมนึกว่าเป็น เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์เสกเงินได้ซะอีกถึงได้พูดซะยังกับพ่อบุญทุ่ม เลี้ยงผู้ชายแค่คนเดียวจะเปลืองสักแค่ไหนกันเชียว ฉันกับน้องก็ไม่ใช่ขี้ๆนะจะบอกให้ คุณไม่ต้องคืนเงินฉันหรอกแต่ถ้าได้แหวนแต่งงานเป็นเพชรสัก5หรือ6กะรัตก็ดี จะเอาสัก10กะรัตก็กลัวว่าเม็ดจะเป้งไป เดี๋ยวจะพลอยกลบนิ้วอันเรียวงามของฉันไปซะหมด” หญิงสาวพูดเรื่อยเปื่อยตามประสามือก็กลับไปจับตะหลิวเช่นเดิม  ชายหนุ่มไม่ถือสาเดินไปหยิบจานมารอผัดผักบล๊อคโคลี่ที่กำลังสุกได้ที่ “ถ้าเราแต่งงานกันคงต้องแยกไปอยู่ ฉันอยากอยู่เป็นคอนโดอย่างนี้ล่ะทำความสะอาดง่ายดี” ปฏิบัติการตีขลุมดำเนินต่อไป “คนรับใช้ออกถมไปทำไมจะต้องทำเอง” เหยื่อเริ่มเล่นด้วย “ต๊าย  พอดีเป็นง่อยสิคะ คุณขา อีกอย่างเวลาฉันทำกับข้าวอย่างนี้ล่ะได้อารมณ์” พิณชนิดาหยอดมุข “หือ..อารมณ์อะไร?” เหยื่องง...มุขอุบาทว์ยังดำเนินต่อไป “ก็ฉันกะว่าวันดีคืนดีจะแก้ผ้าใส่แต่ผ้ากันเปื้อนมาทำกับข้าวให้คุณกินยังไงล่ะ ว๊ะฮ่าๆๆ ถ้าคนรับใช้อยู่ฉันจะทำได้ยังไง โป๊ตายเลย” ช่างกล้า... “ทะลึ่งจริงคุณนี่” เหยื่อหน้าแดงแปร๊ด “ถามจริงๆเถอะ เราเพิ่งรู้จักกันแท้ๆทำไมคุณถึงได้กล้าพูดอะไรได้ถึงขนาดนี้ไม่อายปากบ้างหรือไง คุณเป็นผู้หญิงนะ” “แหมคู๊ณณณ ฉันแค่พูดให้ได้ยินกันสองต่อสอง แล้วคุณก็เนื้อคู่ฉันไม่นานก็ต้องตกร่องปล่องชิ้นกับฉันเรื่องแค่นี้จะเป็นไรไป” หญิงสาวทำหน้าทะเล้นใส่ขณะที่ถือจานผัดผักออกไปที่โต๊ะทานข้าว ก่อนจะมาล้างกะทะเพื่อทำอาหารรายการต่อไป “ฉันล้อเล่นน่ะ อันที่จริงคือฉันคิดว่าคุณจะต้องมาอยู่ร่วมกับฉันอีกไม่รู้ตั้งกี่วัน ถ้าไม่พูดไม่คุยให้คุณคุ้นเคยเร็วขึ้นคุณจะอึดอัดเสียเปล่าๆ ฉันพูดอะไรก็อย่าถือสา ไม่ต้องคิดตามให้มากนักหรอกเดี๋ยวจะกระเจิดกระเจิงเสียเปล่าๆ” หญิงสาวหัวเราะเสียงใสเมื่อเห็นสีหน้าพิลึกของภูมินทร์ “ปอกกระเทียมไป ฉันจะหมักหมู..” มือก็หั่นหมูอย่างชำนาญ เพียงครู่เดียวกลิ่นหมูทอดกระเทียมก็หอมฉุยน่ากิน หมูชิ้นพอคำเหลืองกรอบทำให้ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตัวว่าหิว เสียงเปิดประตูเข้ามาทำให้ทั้งสองหันไปมองผู้ที่เข้ามาใหม่ ภิชาสินียิ้มหน้าเป็นให้พี่สาวก่อนจะเผื่อแผ่ยิ้มมาให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆพิณชนิดาอีกคน “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อภิชาสินี เรียกสั้นๆว่าภิก็ได้ค่ะ” เสียงทักทายกับท่าทีที่ไม่แปลกใจเลยของหญิงสาวผู้มาใหม่ทำให้ภูมินทร์พูดงึมงำกับพิณชนิดา “นี่คุณพาชายแปลกหน้าเข้าบ้านบ่อยหรือไง น้องคุณถึงได้ไม่แปลกใจเลยที่เห็นผม” “แอ่ะ หึงล่ะสิ คุณอย่าลืมสิฉันเป็นหมอดูคนมาดูดวงกับฉันเยอะแยะแล้วบางทีก็ไม่ซ้ำหน้ากันเลย” หญิงสาวอธิบาย “หึงบ้าอะไรล่ะ ผมแค่สงสัยว่าทำไมน้องคุณไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวเอาผู้ชายเข้าบ้าน” “คุณเห็นว่าฉันแปลกฉันเพี้ยน ยัยภิแปลกกว่าฉันเสียอีก อยู่ๆกันไปคุณก็จะรู้เองล่ะค่ะ” หญิงสาวพูดยิ้มๆ..เขาจะต้องเจอกับอะไรอีกหรือนี่..ตาคมๆของชายหนุ่มมองแปลก1 ตรงหน้าสลับกับแปลก2 ผู้เข้ามาใหม่ไปมา ภิชาสินีเดินเข้าห้องน้ำไปทักปิ่นมณีสองสามคำก่อนจะเดินเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อมาทานข้าวกับพี่สาวและชายแปลกหน้าที่เธอไม่แปลกใจเมื่อได้เห็น ร่างโปร่งใสสามร่างที่ก้าวเข้ามาในห้องพร้อมหญิงสาวต่างพากันแย่งพูดฟ้องเสียยกใหญ่ ‘ยายภิ พี่สาวแกจ้องผู้ชายแก้ผ้าตาไม่กะพริบเลยนะ พ่อหัวใจจะวายตาย’ ‘แหม..คุณปราชญ์ คุณน่ะตายไปตั้งนานแล้วนะคะ อย่าโวยวายไปนักเลย ลูกเราไม่ได้ทำอะไรน่าเกลียดสักหน่อย’ ‘ใช่ๆ แม่กานต์พูดถูก หลานฉันไม่ได้วิ่งกระโจนใส่ผู้ชายสักหน่อยทำเป็นโวยวาย แล้วผู้ชายคนนี้มันก็อนาคตหลานเขยของฉัน ลูกเขยของเธอนะตาปราชญ์’ ‘โถ่พี่ ถ้าผมเป็นผู้ชาย..ผมจะหนีเสียน่ะสิ ผู้หญิงอะไรไม่มีเอียงอายเลยสักนิด พี่นั่นล่ะเลี้ยงลูกผมยังไงให้โตมามีนิสัยพิลึกๆอย่างนี้’ “พอเถอะค่ะ ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ คุณป้า ขอภิเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม ส่วนเรื่องว่าที่พี่เขยของภิน่ะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่พิณเถอะ อย่างพี่พิณน่ะจัดการได้สบายอยู่แล้ว” พูดจบก็ทำท่าปลดกระโปรงทำเอาวิญญาณทั้งสามหายวูบไปในบัดดลแต่ไม่วายมีเสียงบ่นจากวิญญาณผู้เป็นพ่อ ‘พี่เห็นไหม ขนาดยายภิยังจะแก้ผ้าต่อหน้าพวกเราได้ไม่อาย ลูกผม..ผู้หญิงนะพี่’ แว่วเสียงโวยวายตอบโต้ดังขึ้นไม่ได้สรรพแล้วค่อยๆจางหายไป ปล่อยให้ภิชาสินีหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว ความสามารถพิเศษที่ไม่อาจจะเปิดเผยที่ไหนได้ของภิชาสินีคือการมองเห็นวิญญาณในที่ต่างๆ ไม่เว้นแม้แต่วิญญาณของพ่อแม่และป้าของตนที่ยังคงวนเวียนไม่ไปไหนด้วยความเป็นห่วง ลูกหลาน แม้ว่าทั้งสามจะฉายแสงของความเป็นวิญญาณชั้นสูงแต่ก็ยังคอยคุ้มครองลูกและหลานทั้งสองอยู่อย่างสม่ำเสมอ ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา มีเพียงภิชาสินีที่รับรู้ความเป็นไปของวิญญาณพวกนี้ รวมไปถึงวิญญาณในที่อื่นๆที่มักจะมาขอร้องให้หญิงสาวช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆอยู่เสมอในภารกิจที่ พลังงานซึ่งไร้สสารอย่างดวงวิญญาณกระทำไม่ได้ ทั้งพ่อและแม่ของเธอสำทับมาตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็กๆว่าห้ามบอกความสามารถพิเศษเช่นนี้ให้ใครรับรู้เด็ดขาดแม้แต่พี่สาวของตัวเอง ถึงการปกปิดจะทำให้อึดอัดแต่ก็ยังดีกว่าการที่จะถูกจับไปทดลองดังนั้นหญิงสาวจึงเชื่อฟังบุพการีเป็นอย่างดี ภิชาสินีไม่เคยทราบสาเหตุที่แท้จริงว่าทำไมเธอถึงได้มีความสามารถพิเศษเช่นนี้ พอๆกับที่ไม่รู้ว่าทำไมพี่สาวมีความสามารถพิเศษในการดูดวงที่แม่นยำ  บ่อยครั้งที่หญิงสาวแอบหัวเราะเมื่อเห็นวิญญาณทั้งสามของผู้มีพระคุณยืนเชียร์การดูดวงของพี่สาวพร้อมร้องบอกคำทำนาย บางครั้งถึงกับพยายามดันมือของผู้เลือกไพ่ให้หยิบจับไพ่ที่ถูกต้องความแม่นยำของพิณชนิดาจึงเพิ่มเป็นหลายเท่าทวีคูณจนมีเสียงร่ำลือไปทั่วในเหล่าบรรดาคนเป็นๆ ที่สำคัญพี่สาวของหล่อนก็เชื่อมั่นในการทำนายของตนเอาเสียมาก จนถึงกับลากชายหนุ่มที่เชื่อว่าเป็นเนื้อคู่มาเข้าบ้านให้เป็นที่ฮือฮาโวยวายของบุพการีผู้เหลือเพียงวิญญาณเช่นนี้  เพราะทันทีที่ออกจากห้องสอบวิญญาณทั้งสามก็พากันลอยตามเท้าที่ก้าวเดินอย่างกระฉับกระเฉงของภิชาสินี พร้อมกับฟ้องความเป็นไปทั้งหมดที่พี่สาวกระทำซึ่งล้วนแล้วแต่สร้างความขบขันให้กับเธอจนต้องกลั้นยิ้มกลั้นหัวเราะเพราะเกรงว่าผู้คนที่สัญจรไปมาจะคิดว่าเธอเพี้ยน เมื่อมาถึงบ้านเธอจึงได้พบกับชายหนุ่มผู้เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด.. ร่างสูงใหญ่สมส่วนเดินออกมาพร้อมการแต่งกายที่สบายๆไม่ผิดกับพี่สาว ก่อนจะเลื่อนตัวลงนั่งบนโต๊ะทานข้าวพร้อมกับลงมือตักข้าวและกับเข้าปากอย่างหิวโหยโดยไม่เกรงอกเกรงใจแขกแปลกหน้าที่นั่งมองพลางทำตาปริบๆแม้แต่น้อย “เอ้า ทานสิคะ ภิล่ะหิ๊วหิว ดีจังเลยวันนี้พี่พิณทำหมูทอดกระเทียมของโปรดของภิด้วย แม่จะกินให้เต็มคราบ” ว่าแล้วก็ซัดข้าวเข้าปากไปอีกสองคำ กิริยาที่ดูว่าหิวจัดแต่ก็ดูไม่มูมมามแสดงถึงการได้รับการอบรมบ่มนิสัยมาอย่างดี และท่าทีในการกินเช่นนี้ทำให้ชายหนุ่มพลอยอร่อยกับอาหารง่ายๆที่มีเพียงกับข้าวสองอย่างไปด้วย สองสาวพูดจาหยอกล้อกันเป็นพักๆระหว่างการกิน ภูมินทร์เองก็ฟังไปด้วยอย่างเพลิดเพลิน “เป็นไงล่ะสอบวันนี้ทำได้หรือได้ทำ หือ ยัยภิ” “ส.บ.ม.ย.ห. สบายมากอย่าห่วงไม่ผ่านให้ตื๊บเลย ว่าแต่พี่เถอะ ผู้ชายคนนี้คือผู้ได๋” “อ้าว..ลืมแนะนำ เขาชื่อภูมินทร์ เธอเรียกพี่ภูก็ได้มั๊ง  เขาเป็นเนื้อคู่พี่เองยัยภิ อีกไม่กี่เดือนก็คงได้แต่งงานกันถ้าไม่ตายเสียก่อน คนอะไรดวงผจญภัยชะมัดจะพาพี่ซวยไปด้วย” “แหมคุณ ผมไม่ได้บังคับให้คุณมาช่วยผมสักหน่อย” ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะท้วงออกมา “ฮี่โถ่ ถ้าไม่ช่วยฉันก็อดแต่งงานน่ะดิ” ว่าแล้วพิณชนิดาก็เล่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ภิชาสินีฟัง รวมไปถึงเสียงร้องของปิ่นมณี จะเซ็นเซอร์ก็เฉพาะตอนที่ชายหนุ่มเต้นจ้ำบ๊ะให้ดูหน้าห้องน้ำเท่านั้น แต่เพียงเท่านี้แม่น้องสาวตัวดีก็หัวเราะร่วนไม่เผื่อแผ่ใครไปแล้ว จบจากการแฉพร้อมกับของคาว พิณชนิดาก็ยกเอาเงาะกระป๋องเย็นฉ่ำมีเกล็ดน้ำแข็งเกาะพราวน่ากินมาอีกสามถ้วย หลังจากจัดการกันจนอิ่มหนำก็พากันนั่งลูบพุงกันเป็นแถบๆ ชายหนุ่มตบหน้าท้องตัวเองเบาๆอย่างสบายอารมณ์แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าไม่เคยทานข้าวอร่อยอย่างนี้มานานเต็มทีแล้ว ‘...การกินกันแบบครอบครัวอย่างนี้ให้ความรู้สึกที่ดีเหลือเกิน..’  ชายหนุ่มนึกพลางถอนหายใจอย่างเป็นสุข ซึ่งแน่นอนว่าไม่พ้นจากสายตาที่สังเกตสังกาทั้งสองคู่ของหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของห้อง ภิชาสินียิ้มพลางลุกขึ้นเก็บถ้วยชามไปล้างตามหน้าที่ ‘คุณไม่พ้นมือฉันแน่ๆ ตาภูเอ๊ย หึหึ..’ พิณชนิดากระหยิ่มยิ้มย่องในใจเมื่อเห็นท่าทีสบายๆของชายหนุ่มผู้เป็นเป้าหมาย... จากคุณ : รอมแพง - [ 14 ม.ค. 50 13:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จองไว้ตอบกระทู้ ค่ำๆดึกๆจะมาตอบกระทู้นะเจ้าคะ หิหิ เวงแร่ะลืมลิงค์ เอาปายยยย พรายพยากรณ์ ตอนที่1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5027610/W5027610.html พรายพยากรณ์ ตอนที่2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5035970/W5035970.html มาตอบกระทู้แล้วเจ้าค่ะ คุณ : นกรำพึง เลี้ยงตุ๊กแกค่ะ แล้วน้องสาวเขาเลี้ยงค่ะนางเอกแค่ช่วยดูแลตอนน้องไม่อยู่ เอิ๊กส์ คุณ : kannasan น๊านน เอาสัตว์เลี้ยงแสนรักมาอวดซะแร่ะ  ถ้ามีโอกาสได้เจอและมีเวลาก็จะดูให้ค่า คุณ : Kwan (1688tkw) แหม ลูกน้องก็ต้องพวกเดียวกันจิคะ คุณ : khowtok (khowtok) ตุ๊กแกเจ้าที่ค่ะ อิอิ คุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) คนนี้ก็อวดสัตว์เลี้ยงแสนรักอีกคนหนึ่งแย้ว คุณ : ผ า ย ล มใต้เงาจันทร์  เชื่อเหมือนกันค่ะ ยัยปินมณีร้องเจ็ดครั้งก็โชคดีนะคะ มีสมุนมาช่วยเหลือ คุณ : jiw_lee (jiw_lee) ยากค่ะ ใคร้ ใครจะหนีพ้น สายของยัยปิ่นมณีมีทั่วเมือง คุณ : scottie  วันหน้าจะทานอะไรกันดีคะ อิอิ คุณ : Wild Monkey  มีทั้งตุ๊กแก จิ้งจก และผีค่ะ คุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ  แหม..นางเอกน่ะนิสัยและคำพูดลอกมาจากรอมแพงเลยนะคะ ส่วนภูมินทร์ก็ลอกมาจาก...ผู้ชายคนหนึ่ง คุณโอพูดอย่างนี้ ถ้าเจ้าตัวมาอ่านเจอจะคิดไหมเนี่ย...เอิ๊กส์ คุณ : an_an_an  ก็ได้ทราบไปแล้วว่าลูกน้องคือ เจ้าตุ๊กกะเจ้าจกฝูงเบ่อเริ่ม คุณ : Krabbitz (krabbitz)  รอมแพงเป็นคนรักสัตว์ค่ะ คุณ : pumpam (pumpam) กรรม คุณหมิวดีเกินไปค่ะ คุณ : OpenMind (มายด์เอมี่) ม่ายให้หลุดมือเลยค่ะ คุณ : PiN.VE  ขอบคุณค่ะ จะลอยแล้วๆ คุณ : หมูน้อยห้อยหัว ก็งับ...อะไรทำนองนั้นอ่ะค่ะ เคี๊ยกๆๆ คุณ : mimny (mimny) ถ้ามีโอกาสล่ะก็ดูให้ทันทีเลยค่ะ คุณ : นกยูง - อิอิ ถ้าไม่ฮาก็เขียนไม่ออกเหมือนกันค่ะ คุณ : (liz) 5555 เป็นรอมแพงก็จะอุทานแบบนั้นง่ะ เสียดายสวยไม่เท่านางเอก คุณ : ต่าย (tai shi 66)  ชอบของแปลกเหมือนกันล่ะจิ ฮี่ๆๆๆ คุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) เชิญเลยค่ะ ยินดีต้อนรับเจ้าค่ะ^^ วันนี้วันหวยออก ไม่ทราบใครถูกหวยกันบ้างไหมคะ อิอิ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 50 22:33:00 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 50 13:40:06 จากคุณ : รอมแพง - [ 14 ม.ค. 50 13:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เกาะคนแรกค่ะ อิๆๆ ชอบน้องตุ๊กแก ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : panmile_pink - [ 14 ม.ค. 50 15:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 55555+เรื่องนี้ น้องปิ่นมณี มาแทนหัวพรกรึเปล่าเนี่ยคะ เป็นตุ๊กแกเทวดาซะเลย จากคุณ : ต่าย (tai shi 66) - [ 14 ม.ค. 50 16:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฮ่าาาๆๆๆ เป็นสาวมั่นกันจริงจริ๊ง เสร็จแน่นายภูเอ๋ย ว่าแต่..สงสัยจังว่าปิ่นมณีเคยเป็น...ใครหรือเปล่าหว่า?? ยังคงความเป็นคุณรอมแพงไว้ได้ทุกถ้อยคำเลยน้า จากคุณ : นกยูง - [ 14 ม.ค. 50 16:34:33 A:161.200.255.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 555 นั่งหัวเราะกับความน่ารักน่าชังของน้องปิ่น อ่านชื่อตอนแรกคิดว่าเป็นน้องแมวซะอีก ที่แท้ก็เป็นน้องตุ๊ก(แก) นี่เอง จากคุณ : Nong Kob - [ 14 ม.ค. 50 16:38:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก๊ากกกก ขำ พี่น้องคู่นี้ฮาได้ใจมาก รวมถึงวิญญาณทั้งหลายด้วยค่ะ   เอิ๊กๆๆ น่ารักๆๆ มาต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 14 ม.ค. 50 18:59:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 55555 น้องปิ่นนี่ของเขาดีจริงๆนะเนี่ย สาวๆของเราอีก ต้องอย่างนี้สิสาวมั่น กร๊ากกกกกกกกกกก จากคุณ : kannasan - [ 14 ม.ค. 50 19:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอิ๊กกก อ่านทีเดียว 3 ตอนรวด หนุกไม่แพ้เรื่องที่แล้วเลย ว่าแล้วพี่พิณเนี่ยดูดวงที่ไหนบ้างค่ะ หรือว่าดูแต่ที่คอนโด แล้วคอนโดอยู่ไหนเหรอค่ะ จะตามไปดู อยากเจอเนื้อคู่บ้างอ่ะค่ะ จากคุณ : oreocream - [ 14 ม.ค. 50 20:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จะฟังดีๆหรือจะฟังทั้งน้ำตา เป็นแฟนฉันต้องอดทน..เข้าใจไว้ด้วย มองอะไรคุณ ฉันสวยล่ะสิ.. ...โอ้แม่เจ้า ! นี่นางเอกหรือค่ะ เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพระเอกพูดค่ะว่า... นางเอกนั้นช่างเอ๊กซ์เปิร์ททางด้านยียวนกวนบาทาซะจริงๆ สุดท้าย...ยัยปิ่ณมณีก็ร้อง ต๊กๆๆ7ครั้งพอลงท้ายด้วย..แก..จบ ทำเอาเราหัวเราะจนน้ำตาเล็ดแน่ะ จากคุณ : (liz) - [ 14 ม.ค. 50 22:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ติดตามครับ รอมแพงนักเขียนคนขยัน จะเขียนเรื่องไหนออกมาน่าอ่านทั้งนั้น ^____^... จากคุณ : Psycho man - [ 14 ม.ค. 50 22:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ้าว ต้องไปเล่าให้เพื่อนบ้านฟังเสียแล้ว ว่าเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงเจ้าที่ เอิ๊ก จากคุณ : scottie - [ 14 ม.ค. 50 22:26:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 55555555ขำแตกกับวีรกรรมปิ่นมณีค่ะ ความสามารถพิเศษของสองพี่น้องน่ากลัวจังเลย จากคุณ : รียา-อารียา - [ 15 ม.ค. 50 01:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อะนะ มีผีเข้ามาเกี่ยวด้วย แบบนี้ก็ยิ่งมัน อิ อิ อิ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 15 ม.ค. 50 01:22:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น้องปิ่น กับสองสาว โห.... แล้วจะแพ้ใครหล่ะเนี่ย จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 15 ม.ค. 50 01:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วฮามากเจ้าอุ้ย หน้านางเอกนี่เห็นเป็นหน้าอุ้ยเลยนะ เพี้ยนพอกันเลย ฮุ ฮุ แต่ชอบพระเอกเรื่องนี้จัง น่ารักดี จากคุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) - [ 15 ม.ค. 50 01:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาปูเสื่อครับ จากคุณ : คมลิขิต - [ 15 ม.ค. 50 04:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตกลงว่าประหลาดทั้งพี่ทั้งน้องเลย อิอิ จากคุณ : an_an_ant - [ 15 ม.ค. 50 08:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตุ๊กแกน้องปิ่นฯจัง เนี่ยมีประวัติไม่ธรรมดานะค่ะ จะติดตามต่อไปคะ จากคุณ : นกรำพึง - [ 15 ม.ค. 50 12:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คนพี่เจอเนื้อคู่แล้ว แล้วเมื่อไหร่ น้องจะเจอบ้างล่ะคะ ชอบคุณปิ่นมณี จริง ๆๆ อยากมีงี้สักตัวอะ จากคุณ : Tanuki (one_tanuki) - [ 15 ม.ค. 50 14:11:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไปๆมาๆ ชักจะสงสารพระเอกซะแล้วสิ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : pumpam (pumpam) - [ 15 ม.ค. 50 14:46:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อิ อิ พี่น้องคู่นี้นี่สุดยอดจริงๆ จากคุณ : ระรินใจ - [ 15 ม.ค. 50 15:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 23 555 ฟังพี่พิณพูด จนหมูน้อยเขินแทน พี่ภูเลยนะเนี่ย จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 15 ม.ค. 50 15:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เอิ๊กๆๆๆ เห็นภาพเลยค่ะ ตอนที่พิณบอกว่าจะใส่ผ้ากันเปื้อนผืนเดียวมายืนทำกับข้าว แหม เซี้ยวใช่ย่อยนะเนี่ยะ จากคุณ : krabbitz - [ 15 ม.ค. 50 17:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 25 >.< อยากเจอหมอดูแม่น ๆ แบบนี้จัง เหอ ๆ จากคุณ : oldword - [ 16 ม.ค. 50 09:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นแล้ว ดูแล้ว พระเอกไม่รอดแน่งานนี้ อิอิ จากคุณ : OpenMind (มายด์เอมี่) - [ 16 ม.ค. 50 10:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แวะมาหาอะไรอ่านระหวางฆ่าเวลาสแกนไวรัสในเครื่อง ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ ให้ดิ้นตาย อ่านไปขำไป สนุกแลกแหวกแนวมากเลยค่ะ จากคุณ : แม่มดจิ๋ว (แม่มดจิ๋ว) - [ 16 ม.ค. 50 12:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แหม คุณรอมแพง ยังคงสไตล์นางเอกที่ออกจะเพี้ยน+เฮี้ยน หน่อยๆนะคะ อ่านแล้วสนุกดีค่ะ ตามอ่านรวดเดียวเลย ไม่ผิดหวังเลยค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : ดองกี้...ดองกี้ - [ 17 ม.ค. 50 13:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29  อ่านทันแล้วค่ะ 2 ตอน   หุ...หุ... อ่านแล้วขำกร๊ากมากเลยพี่ นั่งอมยิ้แป้นอยู่หน้าเครื่องคอมตลอดเลย จากคุณ : Donut_ty - [ 17 ม.ค. 50 17:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เฮือก...ผูงต๊กโตมารวมกัน จะบ้า จากคุณ : Wild Monkey - [ 17 ม.ค. 50 18:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ครอบครัวสุขสันต์จริงๆเลยทั้งวิญญาณพ่อแม่ป้าหนูภิหนูพิณ อ่านแล้วก็นั่งขำกลัวคนอื่นเค้าว่าบ้านะเนี่ยนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว จากคุณ : mimny (mimny) - [ 19 ม.ค. 50 00:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หุๆ...ขอบอกอย่างเดียวว่า นางเอกอย่างนี้ถูกใจจริงๆค่ะ จากคุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) - [ 21 ม.ค. 50 14:34:30 ]