ความคิดเห็นที่ 1 คุณ ต้องมนต์            สายลมพริ้ว พัดแพ้ว ผ่านสัมผัส ไม่หนาวจัด แต่หาก เกิดหวั่นไหว เหมือนสายลม แห่งความคิด ถึงจากใจ ที่ฝากไว้ ในสายลม ส่งพัดมา         สายลมพริ้ว พาไหว ใจนึกหวั่น กลัวว่าใคร คนนั้น ที่ห่วงหา จะท้อแท้ เมื่อวันวาน นานเวลา กว่าจะได้ พบหน้า เวลาคอย จากคุณ : ก้อนดินเดียวดาย - [ 16 ม.ค. 50 11:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ..เข้ามาเป็นกำลังใจนะค่ะ..ชอบกลอนบทนี้มากค่ะ.. มีความหมายในตัว จากคุณ : หนิงเชียงใหม่ (สาวแม่ริม) - [ 18 ม.ค. 50 02:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไหง เราอ่านแล้วนึกไปถึงบาทที่เราเคยแต่งไว้ "แววตา แววตาย หรือวายแล้ว"   หว่า -_-"? จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 19 ม.ค. 50 19:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวัดดี ก้อนดินเดี่ยวดาย ขอบคุณที่แวะมา หวัดดี หนิงเชียงใหม่ ขอบคุณเหมือนกันที่แวะมา หวัดดี ม่วนน้อย เหมือนกันอย่างไรหรือ เราก็อยากอ่าน "แววตา แววตาย หรือวายแล้ว" เหมือนกันอย่างไรหรือ? ลงให้อ่านหน่อยสิว่าเหมือนกันอย่างไร ถ้าเหมือนเราก็ลบออกให้เพราะเราเพิ่งแต่ง ก็แสดงว่าเรา แต่งที่หลัง ขอบคุณครับถ้าจะลงให้อ่าน ........................ จากคุณ : ต้องมนต์ - [ 20 ม.ค. 50 22:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แวะมาอ่านค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 ม.ค. 50 00:27:28 ]