ความคิดเห็นที่ 1 -2- ผมเดินเข้ามาออฟฟิสอีกทีตอนสองทุ่มด้วยหน้าที่พับย่นเข้าหากันจากหูข้างหนึ่งแทบจะจรดหูอีกข้างได้ เจ้านายกล้ามโตออกฤทธิ์ทำให้อาหารเย็นมื้อนี้ไม่มีรสชาติไปเลยถึงผมจะโรยพริกป่นบนราดหน้าหนักมือไปก็ตาม ผมมองหาแนวร่วมโปรเจคที่นัดกันเอาไว้ว่ามานอนรังเป็นเพื่อนกันหน่อย แต่ยังไม่เห็นหัวพวกมันสองตัวเลย ผมเอากระเป๋าเสื้อใบเล็กไปวางซุกไว้ที่ห้องด้านใน ดึงถุงนอนออกปูลาดกับพื้น ตบหมอนใบจิ๋วพอดีหัวดังปุ๊ๆ  ต้องสร้างบรรยากาศให้น่าสบายไว้รอ ก็งานแบบนี้ใครจะสบายใจอยู่ได้ ด่วนก็ปานนั้น นี่ถ้าแม่มาเห็นสภาพผมตอนนี้คงบ่นไม่อยากได้เงินที่ผมส่งไปให้ทุกเดือน แม่จ๋า... ไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้ผมจะรำพึงถึงแม่!! กางเกงขาสั้นทำให้เดินเหินโล่งสบาย มันก็แค่นั้น ผมนั่งลงที่โต๊ะทำงานเริ่มลงมือทำงาน อดชะเง้อคอมองหาพรรคพวกไม่ได้ ลุงยามก็อยู่ข้างล่างตึกโน่น เอาวะ ลูกผู้ชายกลัวอะไร ผมสบัดหัวกบาลให้เหมือนกับว่ามันจะโล่งขึ้นให้ได้แล้วก้มหน้าก้มตาทำงานไป สิบนาที ยี่สิบนาที... ไม่ไหวแล้วว่ะ โทรตามไอ้พวกนั้นดู อย่าบอกว่าเบี้ยวล่ะงานนี้ ไม่มันตายก็ผมนี่ล่ะจะตายเอา “ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก” “ไอ้ชิบหอยสองตัวนี่ ยังไงกันเนี่ย” ผมชักพะวง คืนแรกก็ป่วนกันแล้ว ไม่เห็นหัวรุ่นพี่กันเลยทีเดียว ผมมองโลกแง่ดีเข้าไว้โดยไม่ยอมคิดหาประโยคเด็ดไว้รอสาดหน้าพวกมันให้เสียเวลา เอาเวลามาร่างแบบดีกว่า แสดงพาวฯของผู้นำให้เห็นกันไปเลย หลังงานนี้คงมีเบื้องหลังเอาไว้ข่มหัวพวกมันได้ ...ห้าทุ่ม ท้องร้องกวนจนทนไม่ไหว ผมวางมือจะออกไปหาอะไรกินที่ร้านขายของข้างล่างเสียหน่อย ก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน หัวเราะคิกคักมา “มากันแล้วสินะพวกเมิง เด็กนรกแท้ๆ” ผมนั่งลงกับเก้าอี้ใหม่ รอดูว่าพวกมันจะโผล่หัวมาแก้ตัวว่าอย่างไรบ้าง ไม่นานพวกมันก็กอดคอโผล่หน้ามาที่โต๊ะทำงานในชุดลำลองแต่มากันสามคน ผมแทบลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าคนที่กอดคอพวกมันอยู่ตรงกลางเป็นใคร มาทำเชี่ยอะไรวะ? “คุณวิทย์” ผมทักไปงั้นๆ  มีธุระอะไรกันกับไอ้สองตัวนี้วะ หรือมันไปฉกมาเป็นไม้กันหมา “เห็นเขาบอกว่าคุณก็จะมา”  เออดิ นั่งรอท้องกิ่วอยู่เนี่ย    หืม..กลิ่นเบียร์หึ่งเลยไอ้กล้าม มีการเลียเจ้านายใหม่เกิดขึ้นสิท่า มันยังเงียบ ทำท่าตีซี้เจ้านาย กอดคอไม่ปล่อยเลยนะพวกเมิงงงงง   “โทษนะครับ” ผมบอกกล่าวเขาก่อน “ไอ้เจี้ยบ กูนัดพวกเมิงกี่ทุ่ม นี่มันกี่ทุ่ม นาฬิกาตลาดนัดไหนหรอวะเมิง” ผมประชดเข้าให้ อยากให้กระทบกันทั้งสามคน ให้มันรู้กันบ้างว่านัดคนอื่นต้องรักษานัด “คุณเจิ้งอย่าว่าน้องๆเขาเลย ผมชวนเขาแวะเองล่ะ พอดีเห็นเขาก่อนขึ้นมา ผมอยากมีเพื่อนจะได้คุยกันเรื่องงานไปด้วย ให้เวลาผมศึกษางานบ้างดิ เอิ้ก..”   เอาเข้าไปไอ้กล้าม ศึกษาบ้าอะไรเวลาเร่ง ก็ใครล่ะอยากได้งานด่วนๆขนาดนี้ อยากได้เวลาไปซื้อเอาดิไหนๆก็มีปัญญาซื้อแทคหอยเห้อแล้วไง “ต้องให้ออกรับแทนด้วยนะ พวกเมิง” ผมก้มบ่นงึมงำ “คุณเจิ้งอ่าทามงานเก่ง น้องๆเขาบอกว่าไม่ต้องห่วง ถ้าเราขึ้นมา ต้องเจอคุณนั่งทำงานอยู่แน่ๆ  แหม.. น่านับถือจริงๆน๊า...” เสียงไอ้กล้ามตวัดพิกล ตามันก็หรี่ลง เมาแล้วรึ? ไอ้เจี้ยบกับพิเสกยืนโงนเงนรับน้ำหนักไอ้กล้ามคนละข้างดูน่าเวทนา คนทำงานอย่างพวกเราไม่มีเวลาไปโรงยิมหรอก ถ้าเพาะได้ ผมขอเพาะถั่วงอกกินดีกว่าเพาะกายอย่างไอ้นี่ละ ตัวโตขนาดนี้ทำคออ่อนยังเสนอหน้ากินเข้าไปกับได้เด็กนรกสองตัวนี่ขนาดนี้ ไม่ไปเพาะมอลต์กินเองเสียเลยล่ะ ผมลุกขึ้นกะจะลงไปข้างล่างเสียที ก่อนจะเป็นฝืนไฟกับสามคนนี้ คนกำลังหิวๆอยู่ด้วย “อ๊ะ เพ่  ..ไปไหนหรอ” พิเสกส่งเสียง “หิวว่ะ ไปหาอะไรถ่วงท้องหน่อย นี่ตกลงจะทำงานกันยังไงไหวเนี่ยเมิง กลับมาให้มันแจ่มๆ สมองโล่งๆรอกูเลยนะ อย่ามาอู้แถวนี้” ผมกระทบ ทั้งสองตัวช่วยกันกึ่งลากกึ่งพยุงพาคุณวิทย์ไปนั่งที่โซฟารับแขก ยังไม่ทันที่เท้าผมจะก้าวออกจากออฟฟิสไอ้เจี้ยบก็ตะโกนลั่น เข้ามาดึงแขนเอาไว้ “พี่เจิ้งกินรายยย มา ผมไปซื้อให้เอง” ต้องให้มันได้อย่างนี้ มีสำนึกกันบ้าง ผมชักจะยืดๆในฐานะลูกพี่ “คะน้าหมูกรอบ เอาไม่มันนะโว้ย..อัดลมมาสองป๋อง ผลไม้หนึ่งถุง....เมิงจำได้ไหมเนี่ย” ไหวไหมวะนั่น คนรับคำสั่งยืนเอียงๆ “หวายเพ่ กล้วยๆ” มันหันไปมองพิเสกที่นั่งข้างๆไอ้กล้าม “คออ่อนชมัด” ผมไม่รู้ว่ามันกำลังดูถูกใครระหว่างสองคนนั่น แล้วเจี้ยบก็เดินซวนเซไปตามยะถาโดยไม่ถามเอาเงินจากผม  ดีวุ้ย.. จากคุณ : podduang-pk - [ 16 ม.ค. 50 20:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 -3- ผมเริ่มอารมณ์ดี นึกสนุกขึ้นมาหน่อยๆ พรุ่งนี้มันจะจำอะไรได้บ้างหนอ ไอ้กล้ามกำลังพยายามลุกขึ้น ทิ้งพิเสกให้นั่งหลับตาตัวเอียงอยู่อย่างเดิม ผมนั่งลงพยายามสนใจกองงาน “คุณเจิ้งครับ...อาวน้ำปายห้ายผมที่ห้องหน่อย” ยัง! ยังมีหน้ามาใช้ ไม่เอาแม่บ้านส่วนตัวหนีบมาด้วยสักคนละวะ ผมถอนหายใจหงุดหงิดๆลุกขึ้นจัดน้ำเย็นใส่แก้วโตๆ แล้วมันจะตามขึ้นมาแก้ตัวให้ไอ้สองคนนี่ทำไมวะ ยุ่งจริงๆ นี่คงทนอยู่เกลือกกลั้วกับพนักงานกระจอกๆไม่ไหวสินะ ถึงได้ต้องเข้าห้องตัวเอง ไอ้กล้ามนั่งอ้าขากางเสียสบายอยู่ที่ด้านในห้องทำงานส่วนตัว มาได้สองเดือนก็คงได้เวลาออกลายแล้วสินะ เสื้อที่กระดุมผ่าอกเปิดออกสามเม็ด คลายให้เห็นอกสวยๆที่สาวๆคงปลื้ม เขาอาจจะขาวกว่าผู้หญิงบางคนด้วยซ้ำหรือว่าหิมะกัดมาจากนิวยอร์ค ฮ่าๆๆ ผมเดินยิ้มเข้าไปก้มวางแก้วน้ำบนโต๊ะเตี้ยๆหน้าเขา   “ขอบคุณครับ” จะพูดเพราะตลอดเวลาเลยหรือยังไงเนี่ย “นี่  คุณจะอยู่นานไหม จะเปิดแอร์ไหม?” ผมถามไปงั้น เลยเวลางานแล้วมาเที่ยวใช้แอร์ชาติล่มจมกันพอดี “...ทำงานเก่งแล้วยังมีน้ำใจด้วย ถึงว่า น้องๆเขาดูบูชาคุณกันจัง” เขาพูดทั้งที่หลับตา “แต่พูดจาไม่หวานเอาเสียเลย” เขาบ่นงอดแงดเหมือน              ..........................เหมือนผู้หญิงนี่หว่า...   ผมนึกถึงเรื่องตอนกลางวัน ทำให้ขนลุกเหงื่อจะแตกจนต้องเลี่ยงไปเปิดแอร์ให้เขา “แล้วคุณจะมาทำงานด้วยหรอ หรืออะไร?” ผมอดถามไม่ได้ ไหนๆก็เมาแล้ว ถามๆไปเหอะเดี๋ยวก็ลืม “โพ้มมาศึกษา”  นั่น เสียงกวนตินอีกด้วย “น้ำนั่นก็รีบกินซะ จะหายเย็นหมด จะได้ดีขึ้น” อย่ามาเกะกะเวลาทำงานด่วนเลย เจ้าประคู๊ณ.. มาทำงานล่วงเวลาแล้วยังจะต้องมาดูแลแกอีก เอาเข้าไป “คุณเจิ้ง..อยู่ด้วยกันก่อนนะ ตั้งใจมาดูคุณเจิ้งทำงานน๊า...” หลับหูหลับตาพูดมาได้ทะ:-)ๆ ดูความซวยล่ะสิ กดดันในเวลางานไม่พออีกยังจะตามมาหลอนกลางคืนด้วย ผมเดินหนีออกไปนอกห้องไม่สนใจจะฟัง ไอ้อ่อนพิเสกยังคงนอนพับอยู่กับโซฟา ผมเดินไปที่โต๊ะทำงานตัวเอง หยิบปากกาเคมีมาหมุนเล่น “เมื่อไหร่ไอ้เจี้ยบจะมาวะ คอดหิวเลย” ท้องป่วนอย่างนี้ผมทำงานไม่ลงแล้ว หาอะไรเล่นดีกว่า ผมถือปากกาไปจ่อหน้าพิเสก คิดภาพในหัวแล้วลงมือละเลงลงไปบนแก้ม เหนือริมฝีปาก หน้าผาก “ฮ่าๆ” ปิกัสโซ่คงถึงกับครางกับผลงานชิ้นนี้ นี่ถ้าไอ้กล้ามโดนบ้าง จะเป็นอย่างไรวะ “เอิ้กๆ” ผมหัวเราะร่วนกับความคิดสร้างสรรค์ที่บันเจิดขึ้นในรอบสองเดือน หมูมานอนขึ้นเขียงแล้ว ทำอะไรดี รับน้องใหม่ว้อย เอางี้.. ผมเสียบปากกาเก็บในกระเป๋าข้างกางเกงขาสั้น พยุงพิเสกขึ้น พลางบอกว่า ไปนอนได้แล้ว พิเสกงัวเงียเปิดตาขึ้นมาได้ครึ่งเดียวมองเห็นว่าเป็นผมก็ยกแขนให้ประคอง ผมกลับไปปล่อยตัวมันลงที่ห้องเจ้านาย นอนข้างๆกันดูสิ เผื่อจะทำงานคล่องขึ้น เผลอๆได้ซึมซับเอาเชื้อนิวยอร์คเข้าตัว หัวจะได้แล่นลื่น พิเสกตัวเอียงไปดันไอ้กล้ามไม่รู้ตัว ต่างคนต่างส่งเสียงอื้มอ้ำ ผมเท้าสะเอวอย่างกับยืนมองปฏิมากรรมจัดแสดงอึดใจหนึ่ง แล้วก็เดินไปปิดประตูห้องให้เขาสองคนกันอุจาดตา “ฮ่าๆ” พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ราตรีสวัสดิ์นะยะ ผมไม่รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบพรหมจรรย์ใครในคืนนี้ ไอ้เจี้ยบกลับมาพร้อมของกินในมือสองถุง “ใช้ได้โว้ย” ผมชมแล้วถลาไปจัดแจงแกะของกินใส่ท้อง “ไปไหนกันหมดล่ะพี่” เจี้ยบท่าทางสดชื่นขึ้น เขามองหาสองคนนั้นไม่เห็น “ไปนอนละ” ผมตอบเรียบๆ กินข้าวให้ทันท้องร้องเรียก ค่าว ค่าว ค่อกๆ “พี่เจิ้ง..เจ้านายถามเรื่องพี่ใหญ่เลยว่ะ สงสัยจะจ้องงาบพี่อ่ะนะ” “นี่เมิงสร่างพอจะจำได้หรือว่าเมิงใส่ไข่มาวะ”  ผมกินน้ำสไปรทล้างปาก “เมิงไปว่าเขา ระวังจะเข้าตัวละเมิง เที่ยวไปใจง่ายให้เขาหิ้วไปกินเบียร์น่ะ หลอกกินฟรีแลกข้อมูลสิท่าพวกเมิง” ผมรู้ทันไปหมด ไม่อย่างนั้นคงไม่อยู่มาได้จนเป็นรุ่นพี่เฝ้าออฟฟิสแบบนี้ “รู้..พี่เจิ้งอ่ะสุดยอดแล้ว ดีนะพี่สอนผมมาดี อุอุ..ผมกินไปงั้นล่ะ ติดไอ้เสกมันงวดหนึ่งเลยถือโอกาส” “งั้นก็มาช่วยกันทำงานต่อได้แล้วเมิง สร่างแล้วนี่” “ได้เลยลูกพี่”  ผมจ่ายงานให้เจี้ยบง่ายๆ  ไม่ลืมจะทดสอบก่อนว่ามือนิ่งพอจะจับปากกา เดี๋ยวจะพาลเสียงานเละไปใหญ่ ทำงานไปผมก็หัวเราะไป “หึหึ”   “อารมณ์ดีขึ้นแล้วสิพี่ กินข้าวแล้วนี่”  เจี้ยบมันจะรู้อะไร เหอๆๆ               ป่านนี้ในห้องนั้นอาจมีคนร้องสั่งไปแล้วว่า “ฟาดก้นฉันด้วยที่ทับกระดาษสิ!”. จากคุณ : podduang-pk - [ 16 ม.ค. 50 20:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า .......... ออฟฟิสก็เปลี่ยนเป็นนรกอีกขุมหนึ่งได้.               เอิ้กๆๆ จากคุณ : podduang-pk - [ 16 ม.ค. 50 20:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ออฟฟิศ จากคุณ : scottie - [ 16 ม.ค. 50 22:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ... เอ่อ... โชคดีที่(จะ)เป็นครูครับ จากคุณ : คมลิขิต - [ 16 ม.ค. 50 23:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อื่อ ..รู้ป่ะ คุณประวิทย์น่ะ ก้มหน้ามาดูงานบนโต๊ะพี่ หน้าชิดแก้มพี่เลยหรือเปล่าอ่ะ กิ้งดูไม่ถนัด อ่านแล้วตกใจ วูบๆๆๆ อ่านมาเรื่อย ๆ จนจบ แอบสยิวกิ้วแทน คิกๆ จากคุณ : แบทแมนน้อย (X RoBiN) - [ 17 ม.ค. 50 10:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอิ๊กกกกกกกกกกกกก เดี๋ยวนี้ไม่ใช่เพียงผู้หญิงที่จจะต้องระวังตัวเวลาทำงานดึกๆแล้วสินะคะ  คุณผู้ชายทั้งหลายก็ระวังตัวนะคะ ^-^" จากคุณ : nemina - [ 17 ม.ค. 50 12:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮ่าๆๆๆ   เดี๋ยวจี้ดจะกวาดให้เรียบเองคร๊า.... ไม่ว่าจะเป็นครูหรือมนุษย์ค้างคาว อุ้ย..อะไรน้อยคะ แบทแมน จากคุณ : นังจี้ด คนกวาดผู้ชายในตึก (podduang-pk) - [ 17 ม.ค. 50 22:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คิกๆๆๆ จากคุณ : แบทแมนน้อย (X RoBiN) - [ 18 ม.ค. 50 09:51:37 ]