ความคิดเห็นที่ 1 คืนไหนนอนไม่หลับ  พลิกตัวจนเตียงจะยุบไปหมดเพราะน้ำหนักตัว ลืมตาแป๋ว (ชักจะไม่เหมือนคน เข้าไปทุกที)  เอาวะ...ลุกดีกว่า  เพิ่งเที่ยงคืนกว่าๆเอง  เอาสักนิดน่า  ว่าแล้วก็เปิดไฟ  เดินวนรอบห้องนอนสองรอบ  หยุดเป็นระยะๆ  ใช่แล้วล่ะ...ฉันจะจัดห้องซะหน่อย  เลื่อนตู้ใบเล็กมาอยู่มุมนี้ก็ไม่เลวนะ  จะได้วางของเวลานั่ง ดูทีวี  เอาโคมสูงออก  เอาโคมเตี้ยมาตั้งแทน  แล้วจะเอาอันสูงไปวางไหนดี  อ้อ...ต้องดูปลั๊กไฟด้วยว่าถึงรึเปล่า  เอาตัวต่อมาต่อให้ยาวขึ้น  ว่าแต่มีเก็บสำรองไว้รึเปล่านะ  ถ้าไม่มีล่ะแย่เลย  โอ๊ย...คิดสารพัด  มือก็ลากๆตู้ไปด้วย  เหงื่อเริ่มซึมชุดนอน  ต้องอาบน้ำใหม่รึเปล่าหว่า คุณว่าฉันเป็นเอามากไหม  ฉันว่าไม่น่ามากนะ  ก็เวลากลุ้มใจ  เครียดๆ  เบื่อๆ เซ็งๆ  พอได้ทำให้ บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไป  มันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นนะ  เพื่อนบอกว่าฉันขี้เบื่อก็คงจะจริง  แต่ฉันก็ทานราดหน้า เป็นอาหารกลางวันได้เป็นเดือนนะ  ขี้เบื่อตรงไหน  แค่ไม่ชอบอะไรจำเจต่างหาก วันนี้บ่นเรื่องวุ่นๆในใจกับเพื่อนรุ่นน้องคนนึง    เลยโดนตอกกลับว่าให้ทำใจให้สงบหน่อย  ฉันก็คิดนะ  คิดอยากจะทำใจให้นิ่งๆ  ไม่คิด (มาก) จนบางทีก็เหมือนหนูวิ่งอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยม หาทางออกไม่เจอก็ไม่รู้จะวิ่ง ทำไมให้เหนื่อย  ถ้าฉันจะสามารถจัดระเบียบความคิดจิตใจของฉันได้ดีเหมือนที่ฉันจัดโต๊ะจัดห้องก็คงดีสินะ ใจคนมันซับซ้อนใช่มะ  กับบางคนเขาจะคิดจะอยากอะไร  เราเป็นได้รู้ใจเขาไปหมด  แต่กะใจตัวเอง  ความต้องการจริงๆ  บางทียังหาไม่เจอ  เพราะภายในใจมันสับสนยุ่งเหยิงพันกันไปมา  ขมวดอยู่ไม่รู้จะกี่ปมต่อ   กี่ปม  ใครว่าหัวใจมีสี่ห้อง  ฉันขอแบบคอนโดยี่สิบชั้น  แบ่งย่อยชั้นละสี่ห้องด้วย  อุ๊ย...ไม่ได้เอามาเก็บผู้ชาย    จะได้แยกแต่เรื่องแต่ละหมวดหมู่ได้ถูกไง   ไม่ใช่พอจะคิดเรื่องนี้แต่ปมมันขมวดกับอีกเรื่องอยู่  ก็เลยคิดอีกเรื่องไปพร้อมๆกันทุกที  พอคิดอะไร มากมายปวดหมองไปหมด  ก็เป็นภาระคนอื่นต้องมาฟังฉันบ่นพึมพำ  ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ  ต้องขออภัยที่รบกวน อยู่เรื่อยมา ณ ที่นี้เลยล่ะกัน จากคุณ : ลั่นทมขาว - [ 17 ม.ค. 50 08:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่คิดไปคิดมา (เห็นมะคิดอีกแล้ว)  บางทีเวลาจัดห้องเนี่ยนะ  ย้ายไปย้ายมามันก็ไม่ได้ดังใจเท่าไหร่ก็มี  บางครั้งดูเหมือนว่าลงตัวมากเลย  แต่พอหันหลังกลับไป  อ้าว...ไอ้โต๊ะนี้มาอยู่นี่ได้ไง  แล้วจะเอาไปไว้ไหนล่ะเนี่ย  เริ่มหนื่อยแล้ว  เอาวะ  แหมะไว้ตรงนั้นก่อนล่ะกัน  เดี๋ยวค่อยคิดวันอื่น  เป็นอย่างงี้ก็บ่อยนะ  ใครมาหาก็จะทัก เสมอ  จัดห้องใหม่อีกแล้วเหรอ  บางทีถ้าเพื่อนไม่ทัก  ก็จะต้องนำเสนอ  ว่านี่เห็นมะ  เอาชั้นนี่มาวางตรงนี้ดีนะ  ได้ใช้ประโยชน์มากเลย  เพื่อนๆก็พยักหน้า  คงจนปัญญากับนิสัยแบบนี้ของฉันแล้วมั้ง ใจ...มันก็คงเหมือนๆกันแหละ  บางทีเราว่าเราจัดการมันได้  คิดตกแล้ว  วางละไว้ในซอกลึกๆ  ไม่เอา มาคิด  มากังวล  แต่บางทีมันก็มีบางอย่างที่จัดไม่เสร็จสักที  พยายามจะยัดเข้าห้องนี้แล้ว (แต่ห้องมันเต็ม  แฮะๆ)  เข้าไม่ได้ก็ต้องวางไว้ตรงทางเดิน  เผลอๆก็เดินไปเตะมันเข้า  ก็เจ็บสิคุณ  เฮอ....สงสัยคอนโดยี่สิบชั้นจะไม่พอ แล้วมั้งเรา ฉันมองโต๊ะที่จัดใหม่  กลิ่นแอลกอฮอลล์หอมโชยมาแตะจมูก  มันช่างน่าทำงานอะไรอย่างนี้นะ  ฉันยิ้ม น้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข  แล้วเสียงพี่ข้างๆก็ดังแว่วมา  เออ...พี่ว่ามันเหมือนเมื่อสองเดือนที่แล้วเลยนะ  หุบยิ้ม แทบไม่ทัน  หันไปตอบอย่างอ่อนหวานว่า  ไม่เหมือนหรอกพี่  ต้นไม้มันไม่ใช่ต้นเดิมไม่เห็นเหรอ  เอากะฉันสิ ************************** ชาราบูน จากคุณ : ลั่นทมขาว - [ 17 ม.ค. 50 08:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความจริงน่าจะรอไว้ให้เช้าก่อนก็น่าจะได้นะครับ เอาเวลามาเขียนเรื่องตอนใหม่ดีกว่าครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 24 ม.ค. 50 19:52:21 ]