"โคตรมันส์ พันธุ์กู้ภัย"
โดย b_lek2000@hotmail.com
คลิกอ่านตอนก่อนหน้านี้ได้ที่นี่จ้ะ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5055617/W5055617.html
ตอนใหม่...
"ดับจิต...เกือบจิตดับ"
เมื่อราวตี 2 ได้รับแจ้งว่าพบศพหญิงสาวผูกคอตายในห้องน้ำของบ้านหลังหนึ่ง หลังจากนำศพออกมาจากจุดเกิดเหตุได้แล้ว กู้ภัยฯ รุ่นพี่จึงบึ่งรถมูลนิธิพาศพไปยังสถาบันนิติเวชวิทยา แล้วมอบหมายหน้าที่อันทรงเกียรติ (แต่ชวนขนหัวลุก) ให้อาสากู้ภัยฯ น้องใหม่อย่างผม เป็นผู้พิมพ์มือศพอยู่คนเดียวใกล้ ๆ ห้องดับจิต ปกติเราจะพิมพ์มือกันที่ สน.ในท้องที่เกิดเหตุ แต่กรณีนี้สถาบันนิติเวชฯ อยู่ใกล้จุดเกิดเหตุกว่า และยังเป็นทางผ่านที่เราจะไปยังสน.อีกด้วย พี่กู้ภัยฯ จึงแวะที่สถาบันนิติเวชฯ ก่อน
ขณะนั้นแม้จะมีไฟฟ้าส่องสว่างบ้าง แต่แสงไม่จ้ามากเท่าที่ควร บางมุมก็มืด ๆ สลัว ๆ ที่นี่มี รปภ. ประจำอยู่ตลอดเวลา แต่เขาไม่สนใจผมหรอก ลมหนาวพัดแผ่วเบามาลูบไล้ใบหน้าให้รู้สึกหนาวสะท้านไปถึงทรวง
ผมเตรียมอุปกรณ์พิมพ์มือศพมาวางไว้ข้าง ๆ แล้วเอื้อมมือสั่น ๆ ไปคว้ามือของร่างสาวไร้วิญญาณนั้นมากุมไว้ โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าผมกุมมือเธอแล้วบอกรักนะครับ เพราะเธอไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่คนรู้จัก และไม่ใช่ซ้อมบอกรักกิ๊กที่ไหน แต่จะกุมมือไว้แล้วลงมือพิมพ์ทีละนิ้วทั้ง 10 นิ้วต่างหาก
พี่กู้ภัยฯ ยืนเป็นพี่เลี้ยงอยู่ห่าง ๆ สักพักโทรศัพท์มือถือของพี่แกก็ดังลั่นขึ้น แกคุยโทรศัพท์สักพักแล้วค่อย ๆ เดินห่างออกจากผมไปทีละนิด ๆ แล้วหายต๋อมไปปลีกวิเวกที่ไหนก็ไม่รู้ ปล่อยให้ผมปฏิบัติภารกิจอันทรงเกียรติอยู่หน้าห้องดับจิตเพียงเดียวดายเปลี่ยนเอกา โดยมีกลิ่นศพและน้ำยาฟอร์มาลีนโชยคละคลุ้งจนแทบอยากจะอ้วก (จะดูสิว่า กลิ่นอ้วกกับกลิ่นฟอร์มาลีน อะไรจะเหม็นกว่ากัน) แม้ว่าผมเคยแวะเวียนนำศพมาส่งที่นี่บ้างแล้ว แต่ไม่บ่อยนัก จึงยังไม่คุ้นเคยกับกลิ่นเหล่านี้
ขณะนั้นอากาศก็หนาว แข้งขาสั่นไปหมด ข้าวปลาก็กินมานิดเดียว พอดึก ๆ ก็หิว ท้องร้องเป็นระยะ ๆ ยังกะว่าเสียงพยาธิตะโกนหิวข้าวอยู่ในกระเพาะอาหาร บรรยากาศน่ากลัวดั่งว่าอยู่ในฉากหนังผีไซโคเจอจู-ออนยังไงยังงั้น ใครเคยขนหัวลุกจนเสียววาบไปถึงสันหลังเหมือนผมมั้ยครับ
ผมค่อย ๆ บรรจงจับนิ้วมือศพกดลงบนผ้าดิบขาวที่ทาหมึกดำไว้ แล้วคลึงนิ้วนั้นซ้ายทีขวาทีให้หมึกดำติดทั่วนิ้ว ต้องทำแบบนี้ให้ครบทั้ง 10 นิ้ว จากนั้นจับทีละนิ้วที่มีรอยหมึกดำแล้ว มากดลงบนเอกสารใบบันทึกลายนิ้วมือศพสำหรับส่งให้ตำรวจ นิ้วที่หนึ่งผ่านไป... นิ้วที่สองก็โอเค... นิ้วที่สามก็เรียบร้อย... นิ้วที่สี่ผีก็มา... เอ๊ย กู้ภัยฯ พี่เลี้ยงเดินกลับมาครับ โอย...แทบหัวใจวายเลย แกเดินมาหยุดคุยโทรศัพท์ที่ซอกมุมตึกห่างจากผมหลายสิบก้าว ผมหันไปมองเห็นเงาตะคุ่ม ๆ พี่แกคุยโทรศัพท์ซะเสียงดังยังกะทะเลาะกับแฟนพาลจะลงแดงตายยังไงยังงั้น จากนั้นก็เดินหายไปอีกแล้ว โผล่มาหยอกแล้วจากไปแบบนี้ผมก็แย่สิ
ไม่ได้การล่ะ ผมต้องรีบพิมพ์มือให้เสร็จไว ๆ ไม่งั้นจับไข้หัวโกร๋นแน่ ๆ พิมพ์ ๆ ๆ ๆ ๆ อ้าวเฮ้ย ! เผลอเอานิ้วโป้งตัวเองพิมพ์ไปแล้วครับ เพราะบังเอิญว่านิ้วโป้งเจ้ากรรมติดรอยหมึกอยู่ด้วย ซวยเลย ต้องเปลี่ยนเอกสารแผ่นใหม่แล้วเริ่มพิมพ์มือศพซ้ำอีกรอบ แต่แล้วจู่ ๆ เงาของใครไม่รู้พาดผ่านผมแล้วแว้บหายไป ไม่ได้ยินเสียงก้าวเดิน ผมชะงัก เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนหัวใจหยุดเต้น แล้วเผลอปล่อยมือศพ ก่อนหันขวับซ้ายขวามองหาต้นเหตุ
โครม ! เสียงกะละมังเล็กปลิวมากระแทกพื้นด้านหลังผม เอาแล้วสิ ขนหัวลุกจริง ๆ เข้าให้แล้ว ผมกวาดสายตาเลิ่กลั่กอย่างตื่นตระหนก ความเงียบสงัดเข้ามาครอบงำอีกครั้ง เอาไงดี จะวิ่งหนีออกไปให้เสียศักดิ์ศรี หรือจะทำงานต่อให้เสร็จ ๆ ไปซะ จะเป็นผีหรืออะไรก็ไม่สนใจแล้วนะ ผมก้มหน้าก้มตารีบพิมพ์มือศพให้เสร็จ พอพิมพ์ครบทั้ง 10 นิ้ว พี่กู้ภัยฯ ก็เดินยิ้มร่าเข้ามาทันที
ไง กลัวเหรอ ผีมีที่ไหนกัน แกพูดขึ้นยังกะรู้ทัน
อ้าว นี่พี่แกล้งผมหรอกเหรอ โธ่ ตกใจแทบตาย
สรุปว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นปฏิบัติการ อำเพื่อชาติ ของพี่กู้ภัยฯ เขาล่ะ โธ่ ทีแรกผมนึกว่าโทรศัพท์มือถือแกมีสายเรียกเข้าจริง ๆ ที่แท้แสร้งเปิดเสียงเรียกเข้าให้ผมได้ยินต่างหาก แล้วปล่อยให้ผมขนหัวลุกอยู่คนเดียวเนี่ยนะ เกือบช็อกจนจิตดับคาหน้าห้องดับจิตซะแล้ว เฮ้อ !
(โปรดอ่านตอนต่อไป)
จากคุณ :
b_lek2000@hotmail.com
- [
18 ม.ค. 50 16:48:40
A:125.26.234.101 X: TicketID:124970
]