"โคตรมันส์ พันธุ์กู้ภัย" เขียนเอง / เก็บข้อมูลเอง จากเรื่องจริง ของหน่วยกู้ภัย ในปฏิบัติการ มันส์ยกก๊วน ป่วนสยอง หลอนสะเด็ด !
ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5055617/W5055617.html
ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5059110/W5059110.html
ตอนที่ 3
"ก๊วนซ่าปะทะก๊วนเซ่อ"
บ่ายวันหนึ่งขณะที่รถมูลนิธิจอดรอสัญญาณไฟจราจรที่สี่แยกตึกชัย มีวัยรุ่นก๊วนซ่าส์ 8 คน วิ่งไล่ตีก๊วนเซ่อ 2 คนกันตุ๊บตั๊บ เหยื่อรายแรกวิ่งหน้าตั้งหนีไปอีกทางหนึ่ง เหยื่อรายที่สองทำท่าจะวิ่งตาม แต่พอหันมาเห็นรถมูลนิธิ เขาก็เบรกตัวโก่ง เปลี่ยนทิศทางวิ่งตรงดิ่งมายังรถมูลนิธิ เพื่อขออาศัยรถมูลนิธิเป็นที่หลบภัยซะเลย พร้อมทำหน้าน่าสงสาร ร้องวิงวอนว่า
พี่ ๆ ช่วยผมด้วย พี่เป็นกู้ภัยฯ ต้องช่วยผมนะ
อ้าว ถ้ากู้ภัยฯ อย่างพี่จะขอกู้หนี้จากน้อง จะช่วยสงเคราะห์มั้ย ผมถามเล่น ๆ แต่เหยื่ออันธพาลยิ้มไม่ออก ยืนทำตาปริบ ๆ สะอื้นนิด ๆ พนมมือขอความช่วยเหลือ คงบ่นในใจว่ายังจะมาล้อเล่นอีก คนจะตายแหล่มิตายแหล่อยู่แล้ว จนในที่สุดความขี้สงสารก็แผ่ซ่านในใจผม ก็เลยช่วยครับ พอเปิดประตูรถให้ เขาก็กระโดดเข้ามานั่งแล้วปิดประตูโครม ! จนรถสะเทือนไปทั้งคัน แล้วรีบก้มตัวให้ต่ำที่สุดกับพื้นรถ เพื่อไม่ให้ก๊วนซ่าส์สังเกตเห็น
พอผมขับรถผ่านถนนโค้งหน้าซึ่งเหยื่อรายแรกวิ่งหนีไปก่อนนั้นกำลังถูกรุมกระทืบ ผมก็ตั้งใจว่าจะช่วยเหยื่อรายนั้นด้วย จึงจอดรถแล้วหาจังหวะเข้าไปช่วย พอย่างสามขุมเข้าไปด้วยแข้งขาสั่น ๆ ก็รู้สึกว่าคงแย่แน่ เพราะวัยรุ่นกลุ่มนั้นมีเป็นโขยงยังกะยกก๊วนมาทั้งอำเภอ ผมผงะ ค่อย ๆ ถอยกลับ แต่เพิ่งนึกได้ว่ามีอุปกรณ์กู้ภัยฯ บางชนิดเก็บไว้ที่ท้ายรถ ที่พอจะเอามาเป็นอาวุธแก้ขัดได้ จึงคว้าขึ้นมาอันหนึ่ง ก่อนเดินกร่างเข้าไปห้ามทัพพวกเด็กอันธพาล
แต่พอหันกลับไปดูที่รถมูลนิธิ เหยื่อรายที่หนีมาหลบในรถน่ะกลับล็อกประตูรถไม่ให้ผมเข้าซะแล้ว ทีนี้ซวยเลย เพราะวัยรุ่นกลุ่มใหญ่เดินกร่างย่างสามขุมเข้ามาหาผม ตัวผมคนเดียวเปลี่ยวเอกา ดั่งว่ายืนประจันหน้ากับสึนามิคลื่นยักษ์นั้นเชียว เอาล่ะสิ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย จะไปห้ามทัพคนอื่น แต่ผมกำลังจะถูกสหบาทาทับแน่ ๆ โอย คิดแล้วหวาดเสียว
วัยรุ่นกล้ามโตคนหนึ่งถือไม้หน้าสามเดินเบ่งออกมาจากกลุ่ม (คงจะเป็นพี่ใหญ่) มายืนเผชิญหน้ากับผมสองต่อสอง วินาทีนั้นผมรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าแรงสูงหมื่นโวลต์ช็อกเข้าที่กลางกะบาล เปล่า ผมยังไม่ได้ถูกตี แค่เห็นไม้หน้าสามกับสายตาอันคมกริบที่ส่งประกายมาปะทะ ผมก็รู้สึกเหมือนดังว่าแล้ว ส่วนเหยื่อรายแรกนั่งสั่นพั่บ ๆ อยู่ในรถมูลนิธิด้วยใจเต้นระทึก คงลุ้นว่าผมจะตายท่าไหน แต่เปล่าเลย วัยรุ่นกล้ามโตรายนั้นพูดกับผมด้วยดีสองสามคำ แล้วพาก๊วนอันธพาลเดินจากไป ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ รอดตายอย่างหวุดหวิดแล้ว
ส่วนเหยื่อรายที่เพิ่งโดนสหบาทาสามัคคีร่วมกันกระทืบ ค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นเดินตุปัดตุเป๋มาที่รถมูลนิธิ เพื่อนเขาที่ซ่อนตัวอยู่ในรถก็รีบเปิดประตูรับเพื่อนทันที ผมก็ชักเคืองสิ อุตส่าห์ช่วยชีวิตไว้ นึกว่าจะช่วยผมบ้าง กลับปิดประตูรถไม่ให้ผมเข้าซะนี่ แต่พอเห็นเพื่อนรอดตายหอบสังขารกลับมาก็ลุกรีลุกลนเปิดประตูรับทันที น่าจะเปิดประตูรับน้ำใจกันบ้างนะ น้องเอ๋ย
สักพักพอก๊วนคู่อริกลับไปหมดแล้ว เหยื่อ 2 รายก็โผล่หัวออกมาจากรถมูลนิธิ
พี่ ๆ ช่วยไปส่งผมที่บ้านหน่อยเถอะ เขาทำเสียงออดอ้อนส่งสายตาวิงวอน
อูย กลับเองสิ
น่านะพี่ เผื่อไอ้พวกนั้นมันดักรอตีผมอีก ผมก็ซวยซ้ำซากน่ะสิ
เขากลับไปแล้ว เอ็งไม่โดนตีหรอก เชื่อเถอะ เฮ้อ...จะให้บริการดีขนาดนั้นเลยเหรอน้อง
ผมยืนกรานให้เขาลงจากรถซะตรงนี้เลย รับรองว่าปลอดภัยแน่นอน เขา 2 คนค่อย ๆ ก้าวขาสั่น ๆ ลงมาจากรถแต่โดยดี แล้ววิ่งหนีหายไป เพราะกลัวว่าหากขืนมัวยืนซึมกะทื่อ อาจโดนสหบาทารุมกระทืบอีกยกจนเลี้ยงไม่โตแน่ ๆ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
จากคุณ :
b_lek2000@hotmail.com
- [
20 ม.ค. 50 14:51:46
A:125.26.234.38 X: TicketID:124970
]