ความคิดเห็นที่ 1 อืมมม.. เสียงกวีรำพัน เรื่องยากอธิบาย ขอให้เจอทางออกที่ดีๆล่ะครับ จากคุณ : สนิทใจ - [ 21 ม.ค. 50 23:40:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กระผม เข้าใจจริง จริง  ขอรับ เข้าใจถึงความเจ็บปวด ของ ทั้งฝ่ายที่...ไมใช่... แล ทั้งฝ่ายที่...ใช่... เปนอย่างยิ่ง แลขอให้ทั้งสองฝ่าย มีวิธีอันนิ่มนวล แลงดงาม ที่จักสื่อสารซึ่งกันและกัน เพื่อจรรโลง ความรักไว้ ในโลกนี้ เทอญ.   ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 22 ม.ค. 50 03:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ๋ๆ อย่าร้อนรนไปไย ไม่ช่วยได้ - - - ไม่ใช่เพราะมีใคร  หากแต่ใจไม่ได้รัก คนฟังคงเจ็บปวดนัก จักทำเช่นไรได้ นอกจากคลายโอบเอื้อ เหลือเพียงความกลวงเปล่า ที่อวลอุ่นไปด้วยความเศร้า ร้ า น ร า น จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 22 ม.ค. 50 07:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับคุณเพลงสนฯ ไม่ได้ทักกันสักระยะหนึ่งแล้ว แต่อ่านข้างบนแล้ว ดูเหมือนจะทรมานใจไปหน่อยนะครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 22 ม.ค. 50 10:58:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ใครจะรักก็รักไป กระไรเล่า ดีกว่าเขาเกลียดเราเป็นหนักหนา โบราณว่ารักไว้ใกล้ใกล้ตา แม้นเกลียดนั้นผลักเข้าป่าไปไกลไกล นั้น ทำไม่รู้ไม่เห็นเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ซะมั่งเหอะ แวะมาแซวนะจ๊ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 ม.ค. 50 22:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณเพลงสน การได้รับรู้ว่ามีใครคนหนึ่งรักเรามาก โดยที่เราไม่อาจรักเขาได้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม นับเป็นความทรมานจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 23 ม.ค. 50 16:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบใจนะ สำหรับคำนั้น ที่บอกว่ารักกัน..อยู่เสมอ แต่ทำไงดี ฉันไม่ได้รักเธอ แม้จะเสนอ..มากมายท่าไร ความรู้สึกที่ให้ ได้แค่เพื่อน ให้เธอคิดเหมือน..อย่างฉันได้ไหม เป็นเพื่อนกันนะ ..ตลอดไป และสัญญาจะไม่..เลิกเป็นเพื่อนเธอ ๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙ สวัสดี ค่ะพี่เพลงสน อย่างนั้นแล้ว เราคงอยู่ในสถานะเดียวกันค่ะ อิอิ @>--& แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 50 01:01:24 จากคุณ : ดอกน้อย มะลิป่า ค่ะ (ละมุนใจ) - [ 24 ม.ค. 50 01:00:11 ]