ความคิดเห็นที่ 1 น่า อย่าเพิ่งท้อเลย ไหน ไหน ก็เพ้อหา คอนโดในเมือง ไอ้เราก็เพิ่งแต่คอนโด ไว้ให้เช่า ว่าที่ลูกค้าจะคิดแต่จะลาโลก แล้วอย่างนี้ จะพิจารณาได้อย่างไรล่ะท่าน แวะมาแซวนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 ม.ค. 50 23:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวีจักมีค่า ก็เมื่อว่าท่านได้เห็น ความร้อนและความเย็น สัมผัสแล้วจงรับรู้ นั่งนิ่งวางสิ่งพัก ของที่หนักอย่าถืออยู่ กอดไว้ไหล่ก็คู้ จึงอุดอู้ความโศกตรม ยิ้มไว้เถิดยิ้มไว้ ม่วนน้อยจักให้ขนม หวานนัก รักจะพรม ความโศกตรม เจ้าจักลืม ^_^ - - - ยิ้ ม น ะ ค ะ . ยิ้มให้หน้าบาน ให้คนข้างบ้านทักให้ได้ จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 23 ม.ค. 50 10:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นั่นสิคะ.. อย่าเพิ่งถอยความท้อ ออกมาแทนรถรุ่นใหม่ ๆ ซี เนี่ยนะคะ..ถ้าคุณทราบเบื้องหลังการมีชีวิตอยู่ในวันนี้ของสีน้ำฟ้า คุณจะรู้สึกว่า.. คุณน่ะจะมีชีวิตที่ดีกว่าตั้งเยอะ นะ ---------------------------------------- ด้วยความรู้สึกห่วงใย..เพื่อนอีกคนบนถนน รู้ว่าเธอสับสน กับตัวเองเป็นนักหนา มองไปรอบข้างแล้วโปรดพิจารณา เธอ..ยังดีกว่า ใครอีกหลายคนมากมาย ทุกอุปสรรคที่กระหน่ำโหม มิอาจมีคำปลอบประโลมหลากหลาย นอกเสียจาก..ขอให้อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองเดียวดาย ที่ฟ้าอีกปลาย..ยังมีเพื่อนเสมอนาน ณ ฟากฟ้าอีกฝั่ง อวยพรให้เธอไม่เดียวดาย ฝากความรู้สึกห่วงใยมากมาย..ไปกับสายลมถึงเธอ (^_____ยิ้มสิจ้ะ_____^) แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 50 14:46:24 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 23 ม.ค. 50 14:45:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณคุณทิกิ ม่วนน้อย และสีน้ำฟ้ามากๆครับ จริงๆแล้วผมต้องการปลดปล่อยชีวิตตัวเองแค่นั้นเอง จากหลายๆอย่างที่พันทนาการอยู่ ซื้อคอนโด ซื้อปืน ตายไปซะให้พ้นๆ สุดท้ายมันก็เหมือนกัน เหงาแบบไม่มีอิสระ เหงาแบบมีอิสระ สุดท้ายก็เป็นชีวิตที่เดียวดาย ไร้คนรัก ไม่มีคนต้องการ กำลังคิดอยู่น่ะครับ คิดอยู่ ว่าจะทำอะไรยังไงดี จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 23 ม.ค. 50 20:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นี่คุณ เราก็แย่มาหลายปี เพิ่งพอลืมตากินข้าวได้ปีนี้เหมือนกันแหละค่ะ แต่ยังไง วันหนึ่งก็ตายอยู่ดี อยู่สู้ชีวิตไปเรื่อยๆ ช่างมันเหอะ อะไร อะไร ก็ชั่งมันไว้หน้าประตู ขอแนะนำให้นำกิโลวางไว้หน้าห้อง พอมะโหที ก็เอามันไปชั่งที แล้วเอาเข้าเตาอบ กินกับเนยนะ ให้ดี ก็ซื้อ เบค่อน Beacon มาสอดไส้ด้วย ทำไมล่ะ กินมากก็อ้วนมาก ถ้าเราไม่อยากอ้วน เราก็ต้องไม่ ชั่งมัน ทำไม จะไม่ชั่งมันล่ะ ก็อย่าไปสนอะไรซะไงล่ะ เข้าหูซ้าย ทะลูหูขวา ข้าไม่แคร์ 55555 เนี่ยแหละท่านเคล็ดลับ คนมันเดนตายง่ะ ทำไงก็ไม่ตายหรอก ข้าพเจ้าเองแหละ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 ม.ค. 50 00:28:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ................ชีวีนี้บัดซบ .........คนที่คบก็ชาติชั่ว ........มีแต่คนเห็นแก่ตัว ........ไม่ก็กลัวจะเผชิญ อยากตายให้มันพ้น เราแค่คน..ไม่มีใครสรรเสริญ ไปทางไหน ก็มีแต่คนเมิน ชีวิตยับเยิน..ไม่มีดี ตายดีไหม..นะเรา ไม่มีใครเอา..อยู่แล้วนี่ ไปซะ..ให้พ้นโลกเสียที คิดได้ดังนี้... จึ่งขอจากไป .... ........................บ๊าย บาย ++++++++++++++++++++ อย่าเพิ่งตกใจไปค่ะ หนูลิไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น แล้วก็ไม่ได้ยุให้ใคร ทำตาม หรือคิด อย่างที่เขียนนะคะ แต่ที่เขียนออกมา เพราะระลึกถึงตัวตน เมื่อครั้งที่..สำราญ กับการเขียนกลอนด้านมืด หนูลิ เรียกมันว่า กลอนด้านมืด ค่ะ เขียนเมื่อเราท้อแท้และหวั่นไหว หลังจากนั้น ..เราจะมาอ่าน แล้วมานั่งคิดสังเวชตัวเอง แล้วจะ ปลง  หลังจากนั้น ก็จะสู้ต่อค่ะ ไม่รู้เจ้าของกระทู้นี้ จะคิดเหมือนกันไหม แหะ แหะ จากคุณ : ดอกน้อย มะลิป่า ค่ะ (ละมุนใจ) - [ 24 ม.ค. 50 00:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จริงๆ แล้วอยากส่งมอบ กลอนบทนี้ ที่เขียนมานานแล้วเหมือนกัน เพื่อเป็นแรงใจให้ตัวเอง ... วันนี้ ขอแบ่งปัน ให้เจ้าของกระทู้นนะคะ ++++++++ ชีวิตยังคงต้องสู้ต่อ~~ แม้ท้อ,,ก็จงอย่าหวั่นไหว พิสูจน์ความเป็นคนด้วยหัวใจ เดินหน้าต่อไปอย่างไม่กลัว ชีวิตจะสุกสว่าง หรืออยู่กลาง,,ความสลัว แต่ใจจะไม่ยอมให้มืดมัว จะต้องดีทั้งตัวและหัวใจ เกิดเป็นคนหนหนึ่งจึงอยากมี ความรู้สึกดี-ดี เก็บเอาไว้ ไม่ใช่อยู่ลอยลมคอยชมใคร ต้องทำได้ตามใจคิดสิทธิ์ของเรา จนกว่าจะถึงวัน ที่ฝันใฝ่ อดทนไว้ แม้ว่าใจ มันจะเหงา สะดุดบ้าง หกล้มบ้าง ก็ทนเอา จนกว่าเงา แห่งความล้า ลาลับไป ถึงวันดีวันที่เรามีชื่อ จนใครเขาเลื่องลือไปถึงไหน วันนั้นล่ะที่เราจะภูมิใจ เกิดเป็นคนชาติหนึ่งได้ไม่เสียที +++++++++++++++ สู้นะคะ ไม่ว่าจะขวา ไม่ว่าจะซ้าย เรานี่แหละค่ะ ที่จะเป็นคนเลือก เพราะฉะนั้น จงเลือกให้ดีที่สุด และอย่าเสียใจ กับสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดแล้วนะคะ หนูลิขอเป็นกำลังใจให้คุฯ อย่างแรงๆๆๆ เลยค่ะ สู้ๆ ค่ะ  ^_^ จากคุณ : ดอกน้อย มะลิป่า ค่ะ (ละมุนใจ) - [ 24 ม.ค. 50 00:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ : Electrostatic precipitator      คุณนี้น่าเสียดายอยากตายนัก ไม่รู้จักว่าเกิดยากลำบากแสน หากผิดนิดดันไปเกิดในดินแดน ที่แร้นแค้นทุกข์ยากลำบากกาย        ได้มาเกิดเป็นคนเพราะผลเก่า คือได้บุญของเราทำมาหมาย แถมยังได้มาเกิดเป็นผู้ชาย ชะดีร้าย ดีกว่า หญิงอย่างเรา     ไม่ต้องห่วง ควงใคร ไม่ทุกข์มาก หากตกฟาก เป็นแมว ต้องอับเฉา หรือเป็นหนู มุดรู อย่าดูเบา ตั้งใจเอา พระข่ม ขย่มทรวง        ชั่งมันไว้ ชั่งมัน ทุกวันเถิด จะประเสริฐ ตาชั่ง หยั่งใหญ่หลวง พอชั่งมัน  มันหนัก หักกลางกลวง ชั่งจนมัน ทะลวง ทวงทุกข์เรา           แอบไปตอบมอบความให้เพื่อนใหม่ หรือเพื่อนเก่ามิรู้ได้ อย่าอับเฉา จงตั้งใจ ใช้เวลา ที่เหลือเอา สร้างความดี แล้วเผา ทุกข์ทิ้งคลอง นะ ท่านนะ ดีจ้าน้องลิป่า จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 ม.ค. 50 01:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หวัดดีครับคุณ Electrostatic precipitator ผมย้อนกลับไปอ่านทวนกระทู้ของอีเล็กฯ  พอสัณฐาน ประมาณแล้ว มีคำแนะนำว่าหลักธรรมทางศาสนาเป็นที่พึ่ง ทางใจของคนเราได้ ถ้าถือพุทธก็ลองเข้าวัดเข้าวา หาคุย กับพระสงฆ์องค์เจ้าบ้าง ถามตัวเองว่ากี่เดือนกี่ปีแล้วที่เรา ไม่เคยย่างเท้าเข้าวัดเลย..พระดีมีมากมายที่ให้คำปรึกษา แนวทางชีวิตได้ หากใส่ใจเราจะเจอ ถ้าถือคริสต์ก็ลองสนทนา- สารภาพบาปกับบาทหลวงเป็นครั้งคราว ฯลฯ ปัจจุบันนี้เราก็คงรู้ ๆ กันอยู่ว่าวิทยาการด้านต่าง ๆ ก้าว หน้า และอิทธิพลทุนนิยมของไอ้พวกฝรั่งอั้งม้อมันแทบจะ ครองโลก ทำให้คนเราดูเหมือนว่าจะเจริญ ต่างบูชาทรัพย์สิน เงินทอง ใจแข็งกระด้างทว่าอ่อนแอ และมักขาดที่พึ่งทาง ใจ ทั้งเป็นมนุษย์น้ำชาล้นถ้วยเสมอ ทางแก้นั้นมี แต่เรา ต้องขวนขวาย งอมืองอเท้าคงจะไม่พบ มีน้องที่ทำงานสายงานเดียวกันกับผมคนหนึ่ง วันหนึ่งจู่ ๆ มันถามผมอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยขึ้นว่า 'พี่-คนเราเกิดมาทำไม ผมคิดมาเป็นเดือนแล้วก็คิดไม่ตก' เหตุที่มันถามผม ก็ไม่ ใช่เพราะผมรูปหล่อหรืออะไรหรอก มันรู้ว่าผมเป็นมนุษย์ หนังสือ ชอบอ่าน ชอบคิด (กว่ามัน) ผมตอบไปว่า 'พี่เองก็ เคยคิดอย่างที่น้องถามมานี่เหมือนกัน เมื่อสักหลายปีดีดัก มาแล้ว ก็เที่ยวค้นคว้าหาความรู้เพื่อที่จะตอบตัวเอง และ ตอบได้ว่า..คนเราเกิดมาเพื่อที่จะตาย-อย่างเดียว!! จะวัน จะพรุ่งก็ตาย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า แต่ก่อนตายเราต้องอยู่.. อยู่เพื่อใช้ชีวิตให้มีคุณค่าที่สุดเท่าที่จะมีคุณค่าได้ คุณค่านี้ ต่อใคร..ก็ต่อสังคมที่เราร่วมเป็นส่วนหนึ่งอยู่ด้วยนั่นเอง ถึงแม้การกระทำของเราจะเป็นการปิดทองตูด (ก้น) พระ ไม่มีใครรับรู้ก็ตาม การอยู่แบบไร้ค่าควรได้รับการปรับ ปรุง ซึ่งหากเราได้ทำเช่นนี้แล้ว จึงสมเกิดมาแล้วอยู่มีชีวิต ตายก็ตาหลับ ใครไม่เห็นค่าก็ช่างใคร' ทั้งหมดที่เล่ามาไม่ มีตลบตะแลง ตะแคงปากเดินหรือกระแดะเลยแม้แต่น้อย ครับ ขอฝากลิงค์พระไตรปิฎกไว้แด่อีเล็กฯ เผื่อดาวน์โหลด มาศึกษา และหากมีเพื่อนที่ปากเสียที่สุดควรรับไว้เป็นที่ ปรึกษา เพราะเขาน่ามีความจริงใจต่อเรามากที่สุดเช่นกัน โปรแกรมพระไตรปิฎกฉบับธรรมทาน http://dhammatan.84000.org/ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 50 01:44:12 แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 50 01:41:23 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 24 ม.ค. 50 01:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทำไมชีวิตต้องลิขิตกันให้วุ่น ทำไมชีวิตชุลมุนต้องวายวุ่นเพราะใครกัน ทำไมชีวิตต้องยึดติดเป็นเธอและเป็นฉัน ทำไม ทำไมกันจึงหวาดหวั่นพรั่นพรึงต่อชีวิต ------------------------------- ชีวิตลำบากก็ไม่ตายจ๊ะ ชีวิตสบายก็ไม่ตายจ๊ะ แต่ชีวิตที่ตาย คือชีวิตที่หมดทางเยียวยา ชีวิตที่เจ้าของไม่ใยดี สู้สู้นะจ๊ะ จากคุณ : sugarhut - [ 24 ม.ค. 50 14:28:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนมากๆนะครับ ที่ช่วยมาปลอบ จะพยายามใช้ชีวิตให้สุขได้ทุกวันอยู่ครับ จะพยายามครับผม จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 24 ม.ค. 50 20:40:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อย่าเพิ่งท้อครับ สู้ๆ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขครับ อย่าเพิ่งท้อนะครับ จากคุณ : หนุ่ย (piyapon_33) - [ 24 ม.ค. 50 21:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ พี่จะพยายาม ขอบใจมากพ่อหนุ่ย จากคุณ : Electrostatic precipitator - [ 24 ม.ค. 50 22:18:34 ]