เรื่องมันเกิดจาก คืนนึงในหน้าหนาวและการนั่งมองฟ้ามองดาวของคนเหงาสองคน

มีผู้ชายคนนึงถามผู้หญิงคนนึงว่า เธอชอบผู้ชายแบบไหนเหรอ
ผู้หญิงตอบว่า แล้วเธอล่ะ ชอบผู้ชายแบบไหน
ผู้ชายคนนนั้นตอบว่า คงชอบคนที่ตัวสูงๆ แมนๆ เท่ๆหน่อย
เก่งดูแลผู้หญิงของเค้าได้มั้ง เธอล่ะ
ผู้หญิงคนนั้นเลยตอบว่า เธอสเปคสูงจังจะหาได้เหรอ
คนที่อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข คุยกันรู้เรื่องก็พอแล้ว
ผู้ชายคนนั้นตอบว่า มันขั้นพื้นฐานเกินไป เอาแบบที่มันฟังแล้วเห็นภาพหน่อยสิ ให้ฟังดูดีน่ะ
ผู้หญิงคนนั้นเลยตอบว่า นี่ก็ฟังดูดีนี่นา งั้นก็แบบ...

ฉันเคยเกาะแขนผู้ชายคนนึงข้ามถนน เวลาที่ฉันไม่เกาะเค้า
เค้าจะดึงมือฉันไปแล้วบอกว่า เซ่ออยู่ได้เด๋วรถชนตายหรอก
ฉันเลยสงสัยว่าฉันเซ่อจริงเหรอ
ฉันเห็นผู้ชายคนนึง เค้าไม่จับมือผู้หญิงที่มากับเค้าเวลาข้ามถนน
ฉันเลยสงสัยว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้นไม๊
คนที่ฉันเคยเกาะแขนเค้า เวลาที่เค้าจะสูบบุหรี่เค้าจะบอกว่า ไปไกลๆหน่อยดิ
ฉันเลยสงสัยว่าฉันน่ารำคาญเหรอเนี่ย
ฉันเห็นผู้ชายคนนึงเค้ามักจะสูบบุหรี่เสมอ ถึงแม้เค้าจะอยู่กับผู้หญิงที่เค้ามาด้วยก็เหอะ
ฉันเลยสงสัยว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้นไม๊

คนที่ฉันเคยเกาะแขนเค้า มักจะบอกฉันว่าเสียชาติเกิดไม๊เนี่ย เกิดมาไม่กินหมู
ฉันเลยสงสัยว่าฉันเสียชาติเกิดไม๊เนี่ย
ฉันเห็นผู้ชายคนนึง เค้าก็สั่งอาหารเค้าและผู้หญิงที่มาด้วยก็สั่งของเธอแล้วเค้าก็แบ่งกันกิน
ฉันเลยสงสัยว่าเค้ารักกันไม๊นะ
หลังจากเปียกฝนคนที่ฉันเคยเกาะแขนเค้า จะหยิบผ้าใต้เบาะรถมาเช็ดหัวฉัน
ฉันเลยสงสัยว่าผ้าเช็ดรถรึเปล่าวะ
ฉันเห็นผู้ชายคนนึงเค้าชอบมองเวลาที่ผู้หญิงของเค้าเช็ดผมหลังเปียกฝน
ฉันเลยสงสัยว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้นรึเปล่านะ

หมาตัวเล็กๆ ของคนรู้จักมันโดนรถชนตายไปแล้ว
หมาตัวเล็กๆที่น่ารำคาญและเห่าได้ตลอดเวลา
หมาตัวเล็กๆที่ฉันไม่ได้เสียน้ำตาให้มันหรอก
เหมือนหลายๆครั้ง...ที่ฉันไม่เสียน้ำตา แต่เสียใจ

ทุกอย่างที่เห็นมันพิสูจน์อะไรไม่ได้
ฉันร้องไห้...ฉันอาจจะเสียใจ แต่ฉันเสียใจ...ฉันไม่จำเป็นต้องร้องไห้
ส่วนผู้ชายที่ฉันรักน่ะเหรอ ก็คนที่ให้ฉันเกาะแขนข้ามถนน
ไม่สูบบุหร่ใกล้ๆฉัน กินข้าวด้วยกันโดยไม่บังคับฉันกินหมูและก็เช็ดผมให้ฉัน
แต่อะไรมันก็ไม่สำคัญเท่ากับ...เค้ารักฉันหรอกนะ นั่นแหละผู้ชายที่ฉันรัก