ตอนที่ 1 วันที่ฟ้าเงียบ....หัวใจเหงา
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5031879/W5031879.html
ตอนที่ 2 รักของฉันวันนี้
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5040570/W5040570.html
ตอนที่ 3 (ก็อยาก)เป็นตัวของตัวเอง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5045918/W5045918.html
ตอนที่ 4 สองเมษา น้ำตาไหล
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5048493/W5048493.html
ตอนที่ 5 จัด(ระเบียบ)ใจ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5054220/W5054220.html
ตอนที่ 6 ความทรงจำที่อยากลบ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5061694/W5061694.html
ตอนที่ 7 จะกล้ากว่านี้ได้ไหม
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5075100/W5075100.html
อย่าคิดไปเองสิ
ขับรถไปทำบุญที่พิษณุโลกมา จะว่าสนุกก็พอใช้ได้กับการไปพบเจอกับกลุ่มคนที่เราไม่เคยเจอมาก่อน และกับการที่เป็นผู้หญิง(โสด)คนเดียวที่ขับรถเอง ก็เลยดูจะอาจหาญพอควรรึเปล่าก็ไม่รู้สำหรับหลายๆคน ฉันก็แค่คนคนนึงที่อยากออกไปเจอโลกที่เราไม่ค่อยได้มีโอกาสได้พบบ่อยๆ อยากเรียนรู้และทดสอบความกล้า (ทั้งในเรื่องขับรถระยะไกลและการอยู่ร่วมกับคนแปลกหน้า) ของตัวเอง
เราขับรถออกนอกตัวเมืองพิษณุโลกไปอีกไกล จากถนนคอนกรีตราดยางอย่างดีจนเป็นแค่ยางมะตอย และเปลี่ยนเป็นถนนลูกรัง ฝุ่นสีแดงฟุ้งตลบอบอวล จะทิ้งห่างมากก็ไม่ได้ เพราะไม่มีใครรู้เส้นทาง ผ่านทุ่งหญ้า แห้งที่มีร่องรอยโดนไฟโลมเลีย บางช่วงสวยเสียจนอยากจะลงไปถ่ายรูป แต่คงยากเพราะไม่อยากจะหัวแดงไป ตามสีรถที่กลายร่างไปเรียบร้อยแล้ว
โรงเรียนเล็กๆแทรกตัวในขุนเขา พวกเราร่วมใจทำบุญ พวกผู้ชายบางส่วนลงสนามประลองแข้งกับ ทีมเจ้าถิ่น ระหว่างนั้นฉันก็ค่อยๆทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมทาง และบางคนเริ่มเข้ามาทำตีซี้ อากาศร้อนแดดแรง ถ้าอ่านกันมาคงพอจำได้ว่าฉันไม่ชอบแดด อารมณ์เลยเซ็งๆเล็กน้อย จะพอยิ้มออกก็ตอนที่มีเด็กตัวเล็กวิ่งเข้ามา เกาะขา (เออ..ดิฉันนั่งอยู่นะคะ อย่านึกภาพเว่อร์ไป) ซึ่งฉันไม่ได้เป็นคนรักเด็กเลย (ให้ตายสิ) แต่ตาใสๆ รอยยิ้ม จากปากเล็กๆ เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ แม้จะกลัวอยู่บ้าง กลัวแกจะเข้ามากอด แล้วจะเป็นปัญหาของคนที่กอดใคร ไม่ค่อยเป็นอย่างฉัน แกวิ่งสลับระหว่างแม่ของตัวกะฉันอยู่หลายรอบ จนฉันต้องลุกขึ้นเพราะได้เวลาที่จะเดิน ทางไปที่พัก อ้อ...คุณเข้มหวานจัง (ชื่อรถ) ที่เปลี่ยนสีของฉันก็ถูกฝากรักไว้ว่า....love you
กว่าจะถึงที่พัก ก็ต้องขับรถไต่เขา ทางแคบแต่ฉันเอ็นจอยมากๆ(ขอใช้ภาษาปะกิดหน่อย) ส่วนเพื่อน ในรถ (ที่ขอจอดรถไว้ตรงทางเข้า) บอกจะอ้วกให้ได้ แสงแดดยามเย็นที่ส่องเข้าหน้ารถผ่านฝุ่นแดงที่คละคลุ้ง ฉันรู้สึกเหมือนเรากำลังจะขึ้นสวรรค์มากกว่า ภาพสวยแต่ต้องระวังทุกวินาที ในที่สุดเราก็ถึงที่พักกันอย่าง ปลอดภัย เรือนที่พักสวยน่าอยู่ แบ่งเป็นหลายห้อง เสียงนึงดังขึ้นผ่านมาแบบจงใจมาก (เพราะมันดังเกินเหตุ) คืนนี้กูขอนอนข้างเจ๊นะโว้ย อ้อ..เจ๊ที่พูดถึงก็ฉันเองแหละ ฉันเลยหันไปมองด้วยตาดุๆขวางๆ (ซึ่งคือหน้าปกติ ของฉันอยู่แล้ว) ตอบกลับไปทันที ขอให้แน่เหอะ อย่าดีแต่พูด เฮ้อ....เจอพวกอยากลองดีอีกแล้วเรา
จากคุณ :
ลั่นทมขาว
- [
26 ม.ค. 50 09:43:02
]