จากเดิมที่ไม่ค่อยถนัดเลยเรื่องโคลง แต่หลังจากที่ลองไปศึกษาเรื่องสัมผัสของโคลงสี่สุภาพดูแล้ว
เลยลองแต่งดูขอรับ แต่จะดีหรือ ไม่ดีอย่างไรนั้น รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะขอรับทุกท่าน
ความเหงาในโลกล้วน... อาดูร
เหงาง่วงทวีคูณ... ยั่งให้
รู้สึกห่วง เพิ่มพูน... โหมใส่
คนอยู่แดนไกลไซ้... ใคร่รู้ คำนึง
ความเหงาในใจนั้น... เอกา
เหงายิ่ง มองนภา... เหว่ว้า
แสงพราวพร่าง ดารา... สวยเด่น
ความห่วงใย ผ่านฟ้า... ส่งให้ คนไกล
ความเหงา ยังตามเพ้อ... ราวี
บ่ห่าง แต่ทุกที... ยิ่งใกล้
สายลมผ่าน ฤดี... หนาวยิ่ง
จักห่ม สิ่งใดไซ้... บ่สู้ ห่มใจ
ความห่วงฝากส่งให้... ผ่านลม
คงบ่ เศร้าโศกตรม... พ่ายแพ้
พัดพริ้วแผ่ว ชิดชม มิห่าง
ความห่วงใย แน่แท้ ส่งให้ อุ่นใจ
แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 50 10:49:50
แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 50 10:48:24
แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 50 10:47:52